موضوع: روز عرفه و شهادت حضرت مسلم

روز عرفه

روز عرفه هم نهمین روز از ماه ذی الحجه است که اعمال مخصوص خودش را دارد. حاجیان در این روز در سرزمینی نزدیک شهر مکّه، در بیابانی نزدیک شهر مکّه به نام «عرفات» دور هم جمع می‏شوند و خدا را عبادت می‏کنند. روز عرفه، روز دعا و نماز و راز و نیاز با خداست، روز بخشیده شدن گناهان است.در روز عرفه، حاجیان از ظهر تا بعد از غروب آفتاب، باید در سرزمین عرفات بمانند و در آن سرزمین دعا کنند، نماز بخوانند و با خدا به راز و نیاز بپردازند. بسیاری از گناهان در روز عرفه بخشیده می‏شوند...
اعمال شب و روز عرفه

اعمال شب و روز عرفه به شرح ذیل می باشد:
الف- اعمال شب عرفه

شب نهم از شب‎های متبرک و شب مناجات با قاضی الحاجات است و توبه در آن شب مقبول و دعا در آن مستجاب است.و کسی که آن شب را به عبادت بسر آورد اجر صد و هفتاد سال عبادت را دارد. برای شب عرفه چند عمل وارد شده است:

1- دعایی که که روایت شده هر کس آن را در شب عرفه یا در شب‎های جمعه بخواند خداوند او را بیامرزد:
"اَللّهُمَّ یا شاهِدَ کُلِّ نَجْوی وَ مَوْضِعَ کُلِّ شَکْوی وَ عالِمَ کُلِّ خَفِیَّةٍ وَ مُنْتَهی کُلِّ حاجَةٍ یا مُبْتَدِئاً بالنعمِ علی العِباد .... "

2- تسبیحات عشر را که در اعمال "روز عرفه" آمده است را هزار مرتبه خوانده شود.
"سُبحانَ اللهِ قبلَ کل احد و سبحان الله بعد کل احد ..."

3- دعاء اللّهُمَّ مَنْ تَعَبَّاَ وَ تَهَیَّاَ را که در روز عرفه و شب و روز جمعه نیز وارد است، خوانده شود.
4- زیارت امام حسین علیه السلام و زمین کربلا و ماندن در آنجا تا روز عید تا آنکه از شر آن سال نگاه داشته شود.

ب- اعمال روز عرفه

روایت شده از امام زین العابدین علیه السلام که در روز عرفه شنید صدای سائلی را که از مردم درخواست کمک می نمود، امام به او فرمود: وای بر تو آیا از غیر خدا درخواست می کنی در این روز و حال آنکه امید می رود در این روز برای بچه های در شکم آنکه فضل خدا شامل حا ل آنها شود و سعید شوند.
برای این روز اعمالی ذکر شده است:


1- غسل که مستحب است قبل از زوال انجام شود .


2- زیارت امام حسین علیه السلام ، که از هزار حج و هزار عمره و هزار جهاد بالاتر است و احادیث، در کثرت فضیلت زیارت آن حضرت در این روز متواتر است و اگر کسی توفیق یابد که در این روز در تحت قُبّه مقدّسه آن حضرت باشد ثوابش کمتر از کسی که در عرفات است نیست بلکه زیاده و مقدم است.


3- بعد از نماز عصر پیش از آن که مشغول به خواندن دعاهای عرفه شود در زیر آسمان دو رکعت نماز بجا آورد و نزد حق تعالی به گناهان خود اعتراف و اقرار کند تا به ثواب عرفات رستگار شود و گناهانش آمرزیده گردد. پس چون وقت زوال شد زیر آسمان رَوَد و نماز ظهر و عصر را با رکوع و سجود نیکو به عمل آورد و چون فارغ شود دو رکعت نماز اقامه کند. در رکعت اوّل بعد از حمد، توحید و در دوم بعد از حمد، قُل یا اَیُّهَا الْکافِروُنَ خوانده شود. و بعد از آن چهار رکعت نماز گزارد که در هر رکعت بعد از حمد، توحید پنجاه مرتبه بخواند. که این نماز، همان نماز حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام است .


4- شیخ کفعمی در مصباح فرموده مستحب است روزه روز عرفه برای کسی که ضعف پیدا نکند و مانع دعا خواندن او نشود.


5- تسبیحات حضرت رسول صَلَّی اللهِ عَلِیهِ وَ آله در روز عرفه

که در ذیل می‎آید:
سُبْحانَ الَّذی فِی السَّمآءِ عَرْشُهُ سُبْحانَ الَّذی فِی الاَْرْضِ حُکْمُهُ
منزه است خدایی که در آسمان است عرش او منزه است خدایی که در زمین است فرمان و حکمش
سُبْحانَ الَّذی فِی الْقُبوُرِ قَضآؤُهُ سُبْحانَ الَّذی فِی الْبَحْرِ سَبیلُهُ
منزه است خدایی که در گورها قضا و فرمانش جاری است منزه است خدایی که در دریا راه دارد
سُبْحانَ الَّذی فِی النّارِ سُلْطانُهُ سُبْحانَ الَّذی فِی الْجَنَّةِ رَحْمَتُهُ
منزه است خدایی که در آتش دوزخ سلطنتش موجود است منزه است خدایی که در بهشت رحمت او است

سُبْحانَ الَّذی فِی الْقِیمَةِ عَدْلُهُ سُبْحانَ الَّذی رَفَعَ السَّمآءَ سُبْحانَ
منزه است خدایی که در قیامت عدل و دادش برپا است منزه است خدایی که آسمان را بالا برد منزه است خدایی
الَّذی بَسَطَ الاْرْضَ سُبْحانَ الَّذی لا مَلْجَاَ وَلا مَنْجا مِنْهُ اِلاّ اِلَیْهِ
که زمین را گسترد منزه است خدایی که ملجا و پناهی از او نیست جز بسوی خودش
پس بگو سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَلا اِلهَ اِلا اللّهُ وَاللّهُ اَکْبَرُ صد مرتبه


6- سوره توحید صد مرتبه و آیة الکرسی صد مرتبه و صلوات بر محمّد و آل محمّد صد مرتبه خوانده شود و دعای ذیل ده مرتبه خوانده شود:


لااِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ یُحْیی وَ یُمیتُ
معبودی جز خدا نیست یگانه ای که شریک ندارد پادشاهی خاص او است و از آن او است حمد زنده کند و بمیراند
وَیُمیتُ وَیُحْیی وَهُوَ حَیُّ لا یَموُتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَهُوَ عَلی کُلِّشَیْءٍ َقدیرٌ
و بمیراند و زنده کند و او است زنده ای که نمیرد هرچه خیر است بدست او است و او بر هر چیز توانا است.
ده مرتبه: اَسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذی لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ وَ اَتوُبُ اِلَیْهِ
آمرزش خواهم از خدایی که معبود بحقی جز او نیست که زنده و پاینده است و بسویش توبه کنم
ده مرتبه: یا اَللّهُ
ده مرتبه : یا رَحْمنُ
ده مرتبه : یا رَحیمُ
ده مرتبه : یا بَدیعَ السَّمواتِ وَالاْرْضِ یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ ده مرتبه یا حَیُّ یا قَیُّومُ
ده مرتبه : یا حَنّانُ یا مَنّانُ
ده مرتبه : یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ
ده مرتبه : امینَ سپس بگو:
اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ یا مَنْ هُوَ اَقْرَبُ اِلَیَّ مِنْ حَبْلِ الْوَریدِ یا
خدایا از تو خواهم ای کسی که او نزدیکتر است به من از رگ گردن ای
مَنْ یَحوُلُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ یا مَنْ هُوَ بِالْمَنْظَرِ الاَْعْلی وَبِالاُْفُقِ
که حائل شود میان انسان و دلش ای که او در دیدگاه اعلی است و در افق
الْمُبینِ یا مَنْ هُوَ الرَّحْمنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوی یا مَنْ لَیْسَ کَمِثْلِهِ
آشکاری است ای که او بخشاینده است و بر عرش استیلا دارد ای که نیست مانندش
شَیْءٌ وَ هُوَ السَّمیعُ الْبَصیرُ اَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ محمد
چیزی و او شنوا و بینا است از تو خواهم که درود فرستی بر محمد و آل محمد .
و بخواه حاجت خود را که برآورده خواهد شد انشاءالله تعالی.


7- ذکر صلوات از حضرت صادق علیه السلام
پس بخوان این صَلَوات را که از حضرت صادق علیه السلام منقول است که هر که بخواهد مسرور کند محمّد و آل محمّد را در صَلَوات بر ایشان بگوید:
اَللّهُمَّ یا اَجْوَدَ مَنْ اَعْطی وَ یا خَیْرَ
خدایا ای بخشنده ترین عطابخشان و ای بهترین
مَنْ سُئِلَ وَیا اَرْحَمَ مَنِ اسْتُرْحِمَ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فِی
درخواست شدگان و ای مهربانترین کسی که از او مهربانی جویند خدایا درود فرست بر محمد و آلش در
الاَْوَّلینَ وَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فِی الاَّْخِرینَ وَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ
زمره پیشینیان و درود فرست بر محمد و آلش در زمره پسینیان و درود فرست بر محمد
و َآلِهِ فِی الْمَلاَءِ الاَْعْلی وَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ فِی الْمُرْسَلینَ
و آلش در ساکنین عالم بالا و درود فرست بر محمد و آلش در زمره مرسلین
اَللّهُمَّ اَعْطِ مُحَمَّداً وَآلَهُ الْوَسیلَةَ وَالْفَضیلَةَ وَالشَّرَفَ وَالرِّفْعَةَ
خدایا عطا کن به محمد و آلش مقام وسیله و فضیلت و شرف و رفعت
وَالدَّرَجَةَ الْکَبیرَةَ اَللّهُمَّ اِنّی آمَنْتُ بِمُحَمَّدٍ صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ
و درجه بلند خدایا من ایمان آوردم به محمد صلی الله علیه و آله
وَلَمْ اَرَهُ فَلا تَحْرِمْنی فِی الْقِیمَةِ رُؤْیَتَهُ وَارْزُقْنی صُحْبَتَهُ وَ تَوَفَّنی
با اینکه او را ندیده ام پس در روز قیامت از دیدارش محرومم مفرما و مصاحبت و همنشینی او را روزیم فرما
عَلی مِلَّتِهِ وَاسْقِنی مِنْ حَوْضِهِ مَشْرَباً رَوِیّاً سآئِغاً هَنَّیئاً لا اَظْمَاءُ
و بر کیش او بمیرانم و بنوشانم از حوض او (حوض کوثر) نوشاندنی سیراب و جانبخش و گوارا که
بَعْدَهُ اَبَداً اِنَّکَ عَلی کُلِّشَیْءٍ قَدیرٌ اَللّهُمَّ اِنّی آمَنْتُ بِمُحَمَّدٍ صَلَّی
پس از آن هرگز تشنه نشوم که براستی تو بر هرچیز توانایی خدایا من ایمان آورده ام به محمد صلی
اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَلَمْ اَرَهُ فَعَرَِّفْنی فِی الْجِنانِ وَجْهَهُ اَللّهُمَّ بَلِّغْ مُحَمَّداً
الله علیه وآله و او را ندیده ام پس در بهشت رویش را به من نشان ده خدایا برسان به محمد
صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ مِنّی تَحِیَّةً کَثیرَةً وَ سَلاماً .
صلی الله علیه و آله از جانب من تحیتی بسیار و سلامی.


8- دعای ام داود خوانده شود .


9- این تسبیح را که ثواب آن بسیار است گفته شود:
سُبْحانَ اللّهِ قَبْلَ کُلِّ اَحَدٍ وَسُبْحانَ اللّهِ بَعْدَ کُلِّ اَحَدٍ وَسُبْحانَ اللّهِ مَعَ کُلِّ اَحَدٍ وَسُبْحانَ
منزه باد خدا پیش از هر کس و منزه باد خدا پس از هرکس و منزه باد خدا با هرکس و منزه باد
اللّهِ یَبْقی رَبُّنا ویَفْنی کُلُّ اءَحَدٍ وَسُبْحانَ اللّهِ تَسْبیحاً یَفْضُلُ تَسْبیحَ
خدا که باقی ماند پروردگار ما و فانی شود هرکس و منزه باد خدا تنزیهی که فزونی گیرد بر تسبیح
الْمُسَبِّحینَ فَضْلاً کَثیراً قَبْلَ کُلِّ اَحَدٍ وَسُبْحانَ اللّهِ تَسْبیحاً یَفْضُلُ
تسبیح گویان فزونی بسیاری پیش از هرکس و منزه باد خدا تنزیهی که فزونی گیرد بر
تَسْبیحَ الْمُسَبِّحینَ فَضْلاً کَثیراً بَعْدَ کُلِّ اَحَدٍ وَسُبْحانَ اللّهِ تَسْبیحاً
تسبیح تسبیح گویان فزونی بسیاری پس از هرکس و منزه باد خدا تنزیهی که
یَفْضُلُ تَسْبیحَ الْمُسَبِّحینَ فَضْلاً کَثیراً مَعَ کُلِّ اَحَدٍ وَ سُبْحانَ اللّهِ تَسْبیحاً یَفْضُلُ تَسْبیحَ الْمُسَبِّحِینَ
فزونی گیرد بر تسبیح تسبیح گویان فزونی بسیار با هر کس ، و منزه باد خدا تنزیهی که فزونی گیرد بر تسبیح تسبیح گویان
فَضْلاً کَثیراً لِرَبِّنَا الْباقی وَیَفْنی کُلُّ اَحَدٍ وَسُبْحانَ اللّهِ تَسْبیحاً لا یُحْصی وَلا یُدْری وَلا یُنْسی وَلا
برتری بسیاری برای پروردگار ما که باقی ماند و جز او فانی شودهر کس و منزه باد خدا تنزیهی که به شماره در نیاید و دانسته نشود و فراموش نگردد و
یَبْلی وَلا یَفْنی وَلَیْسَ لَهُ مُنْتَهی وَسُبْحانَ اللّهِ تَسْبیحاً یَدوُمُ
کهنه نشود و فنا نپذیرد و انتهایی برایش نباشد و منزه باد خدا تنزیهی که دوام داشته باشد
بِدَوامِهِ وَیَبْقی بِبَقآئِهِ فی سِنِی الْعالَمینَ وَشُهوُرِ الدُّهوُرِ وَاَیّامِ
به دوام او و باقی ماند به بقای او در طول سالهای این جهان و سایر جهانیان و ماههای این روزگار و هر روزگار و روزهای
الدُّنْیا وَساعاتِ اللَّیْلِ وَالنَّهارِ وَسُبْحانَ اللّهِ اَبَدَ الاَْبَدِ وَمَعَ الاَْبَدِ مِمّا
دنیا و ساعات شب و روز و منزه باد خدا تا جاویدان است جاوید و همراه با جاوید بدانسان که
لا یُحْصیهِ الْعَدَدُ وَلا یُفْنیهِ الاَْمَدُ وَلا یَقْطَعُهُ الاَْبَدُ و َتَبارَکَ اللّهُ
شماره اش نتوان کرد و زمان و مدت آنرا به فنا نکشاند و قطعش نکند ((هرگز)) و بزرگ است خدا
اَحْسَنُ الْخالِقینَ پس بگو: وَالْحَمْدُ لِلّهِ قَبْلَ کُلِّ اَحَدٍ وَالْحَمْدُ لِلّهِ بَعْدَ کُلِّ
بهترین آفریدگان * و ستایش خاص خدا است پیش از هرکس و ستایش از آن او است پس از هر
اَحَدٍ تا آخر دعا لکن بجای هر سُبْحانَ اللّهِ الْحَمْدُلِلّهِ بگو و چون به اَحْسَنُ
کس * منزه است خدا و ستایش خاص خداست * بهترین
الْخالِقینَ رسیدی بگو: لا اِلهَ اِلا اللّهُ قَبْلَ کُلِّ اَحَدٍ تا به آخر بجای سُبْحانَ اللّهِ
آفریدگان * معبودی نیست جز خدا پیش از هرکس * منزه است خدا
لا اِلهَ اِلا اللّهُ می گوئی و بعد از آن بگو: وَاللّهُ اَکْبَرُ قَبْلَ کُلِّ اَحَدٍ تا به آخر که بجای
جز او خدایی نیست * و خدا بزرگتر است از توصیف پیش از هر کس *
سُبْحانَ اللّهِ اَللّهُ اَکْبَرُ می گوئی پس می خوانی دعای : اَللّهُمَّ مَنْ تَعَبَّاءَ وَتَهَیَّاءَ را که
منزه است خدا و خدا بزرگتر است از توصیف


10- در آخر روز عرفه این دعا خوانده شود :
یا رَبِّ اِنَّ ذُنُوبی لا تَضُرُّکَ وَاِنَّ مَغْفِرَتَکَ لی لا تَنْقُصُکَ فَاَعْطِنی ما لا
پروردگارا همانا گناهان من زیانی به تو نزند و محققاً آمرزش تو از من نقصانی به تو نرساند پس عطا کن به من
یَنْقُصُکَ وَاغْفِرْ لی ما لایَضُرُّکَ و ایضا بخوان : اَللّهُمَّ لا تَحْرِمْنی خَیْرَ ما
آنچه را نقصانت نرساند و بیامرز برایم آنچه را زیانت نزند * خدایا محرومم مکن از آن خیری که
عِنْدَکَ لِشَرِّ ما عِنْدی فَاِنْ اَنْتَ لَمْ تَرْحَمْنی بِتَعَبی وَ نَصَبی فَلا
نزد تو است بخاطر آن شری که در پیش من است پس اگر تو به رنج و خستگیم رحم نمی کنی پس
تَحْرِمْنی اَجْرَ الْمُصابِ عَلی مُصیبَتِهِ
محرومم مدار از پاداش مصیبت دیده ای بر مصیبتش .


11- دعای مشلول خوانده شود.

عرفه، روز پیوند

روز عرفه را روز نیایش و مناجات با خالق هستی نامیده اند؛ چرا که سلاح و سپر بنده مؤمن، دعاست و خداوند دعا را عبادت قرار داده تا با آن، بلای نازل و غیر نازل برگردانده شود. انسان، با دعا به خدای خویش نزدیک تر می شود. عرفه نیز روز نیایش نامیده شده است؛ چرا که درهای رحمت الهی بر روی همه بندگان به ویژه گنهکاران گشوده است و همه گنهکاران در این روز، چشم امید خود را به خدای خود دوخته اند و از دنیا بریده و به خدا نزدیک می شوند. در این روز دعا به استجابت نزدیک است و هر ناامیدی، امیدوار بر در خانه الهی دست هایش را به دعا باز می کند.
عرفات، سرزمین دعا

عرفات مکانِ دعاست. در خبر است که خدای سبحان در این روز به ملائکه می گوید:«ای فرشتگان من، آیا بندگان و کنیزانم را می بینید که از گوشه و کنار دنیا، ژولیده موی و غبارآلوده آمدند. آیا می دانید چه می خواهند؟» فرشتگان عرضه می دارند از تو در خواست آمرزش دارند. پس خدای می فرماید: «شاهد باشید که من ایشان را آمرزیدم». نیز روایت شده که: گناهانی هستند که جز در عرفه و مشعر بخشوده نمی شوند. خدای تعالی فرمود: «وقتی از عرفات روانه شدید، در مشعر خدای را یاد آورید؛ زیرا شب مشعر، از شب های بیدار ماندنی است».
حضرت امام حسین علیه السلام و عرفه

یکی از آداب روز عرفه، خواندن دعای این روز است که از لبان مبارک امام حسین علیه السلام جاری شد. حضرت در این دعا پس از حمد و ثنای خداوند متعال و ذکر نعمت های او، با حالت تضرع و خشوع از او می خواهد که:«ای خداوند، بر محمد و آل برگزیده او درود فرست و به عفو و گذشتت گناهان ما را بپوشان... برای ما ای خدا در این شب، بهره ای از هر خیری که میان بندگانت قسمت می نمایی قرار بده، به همراه نوری که به آن هدایت فرمایی، رحمتی که آن را بگسترانی، برکتی که آن را نازل کنی، عافیتی که می پوشانی و روزی ای که گسترده می کنی، ای مهربان ترین مهربانان».
کیفیت دعا

خواستن از پروردگار و دعا نمودن، آدابی دارد که رعایت آن، ضمن ایجاد فضای معنوی، در برآورده شدن حاجت نیز مؤثر است. شایسته است دعا کننده، پاکیزه و با طهارت باشد و از بوی خوش استفاده کند. بعد به طرف قبله بایستد و صدقه دهد و بداند که خداوند فرموده است: «به من ایمان آورند (که دعایشان را اجابت کنم)، و به یقین بدانند که من بر برآوردن درخواستشان قدرت دارم.» رسول خدا صلی الله علیه و آله هم فرمود: خدای تعالی می فرماید: «هر کس مرا بخواند و بداند که سود و زیانش به دست من است، دعایش اجابت می شود».
راه دعا

شخصی از امام جعفر صادق علیه السلام پرسید: چرا دعا می کنیم، ولی اجابت نمی شود؟ امام فرمود: آیا نظر تو این است که خدای تعالی خلف وعده کرده است؟ گفت: خیر. حضرت فرمود: پس برای چه اجابت نمی شود؟ گفت: نمی دانم. فرمود: هر کس اطاعت اوامر الهی کند، پس او را از راه دعا بخواند، خدای تعالی اجابت می کند. مرد پرسید: راه دعا کدام است؟ فرمود: دعا را به ستایش و حمد خدای شروع می کنی و نعمت هایی را که به تو داده یاد آور می شوی، سپس شکرش می نمایی. آن گاه بر پیامبر و آلش درود می فرستی و سپس یادآور گناهانت می شوی و بدان اقرار می کنی و بعد از آنها استغفار می نمایی. این راه دعاست.
عرفات سرزمین صعود

عرفات، سرزمین شناخت و نخستین سرزمین هبوط و صعود دوباره انسان است. سرزمین آدم و ابراهیم علیهماالسلام و محمّد صلی الله علیه و آله ، سرزمین تجلّی کامل جبرئیل بر پیغمبر. سرزمین برّ و برهوت، بی هیچ نشانه و ساختمانی. در اینجا انسان است و آسمان و زمین. عصر درخشنده بازگشت و توبه و انابه. در اینجا آدمی در هاله ای از عظمت و سکوت، الهام و معنویّت، اندیشه و تأمّل، راز و نیاز و مناجات، و دعا و عبادت محو می شود. پیغمبر فرمود: «الحَجُّ عرفه؛ حج همان عرفه است.» اما باید دانست که رسیدن به درگاه وصال حضرت حق، مکان و زمان نمی شناسد و در محدوده این دو نیست. ما نیز از زیر آسمان خداوند می توانیم به او برسیم؛ چرا که در عرفه، هر زمینی عرفات است.

دیگر زمین هیچ وقت چنین مجلس ذکری به خود نخواهد دید

و آسمان هیچ وقت چنین مناجاتی نخواهد شنید

حتی وقتی که آقا بیاید...

تو دعا بخوانی و زینب گریه کند

دو امام معصوم‌، عباس، علی اکبر؛ قاسم، عبدالله... با تو زمزمه کنند

رباب، دخترش را کنار دست نشانده باشد و شیرخواره اش را در آغوش کشیده باشد و هم نوای تو اشک بریزد....

دیگر هیچ وقت هیچ وقت تکرار نمی شود... گفتی الحمد لله الذی لیس لقضائه دافع خدایا! من با پای خودم آمده ام که ذبح عظیم تو باشم نکند بلاهای کربلا را از من دفع کنی...

می‌دانستی همه ی دارو ندار خدا تویی می دانستی محبوب نازک دل تو دل این را ندارد که این بار به تیغ اجازه ی بریدن بدهد گفتی اشکو الیک غربتی و بُعد داری دلم برایت تنگ شده . به تنهائی ام رحم کن شاید همان لحظه ها بود که مسلم را از پله های دارالاماره بالا می بردند....گفتی أسألک بنور وجهک الذی أشرقت له الارض و السموات أن لا تمیتنی علی غضبک و لا تنزل بی سخطک... به صورت خون گرفته‌ی خودم قسمت می دهم حسین چه جوری برایت بمیرد تو راضی تر می شوی؟ لک العتبی لک العتبی حتی ترضی... کمر حسین شکسته باشد از او راضی می شوی؟ پیشانی اش شکافته باشد چه؟ بگذار تیر به قلبش بنشیند عیبی ندارد. سنگبارانش کنند اصلا شمر بیاید روی سینه اش بنشیند فقط تو راضی باش فقط تو راضی باش گفتی خدایا تو قبلا هم رفیق و دوست و خلیل و کلیم داشته‌ای اما حساب حسین با همه‌ی اینها فرق می‌کند یا مقیّض الرّکب لیوسف فی البلد القفر و مخرجه من الجُبّ و جاعله بعد العبودیّة ملکا یا رادّه علی یعقوب بعد أن ابیضّت عیناه من الحزن فهو کظیم یک وقت مرا از گودی قتلگاه بیرون نیاوری بگذار گرگ های آل ابوسفیان ... و شاید این ها را می گفتی که زینب هم بشنود : یا رادّه علی یعقوب... یا کاشف الضر و البلوی عن ایّوب و ممسک یدی ابراهیم عن ذبح اسماعیل بَعد کبر سنّه ...عاطفه ی تو که از ابراهیم کمتر نیست حسین! از تو هم سنی گذشته جوان تو کمتر از اسماعیل دلبری نمی داند حتی طفل شیر خواره ات ... شاید این ها را گفتی که علی اکبر هم بشنود که رباب هم... یا من فلق البحر لبنی اسرائیل فأنجاهم... و توی دلت می گفتی عباسم این بار قرار نیست دریایی شکافته شود و کسی راه باز کند ... گفتی یا من دعَوتُه مریضا فشفانی و عریانا فکسانی و جائعا فأشبعنی و عطشانا فأروانی خدایا! تو زیاد به حسینت مهربانی کرده ای زیاد گرسنگی و تشنگی اش را رفع کرده ای این یک بار تشنگی حسینت را طاقت بیاور حسین تو کسی نیست که کسی از پیش او دست خالی برگردد بگذار این بار پیراهنش را هم...گفتی فبأیّ شیء أستقبلک یا مولای أ بسمعی؟ أم ببصری؟ ام بلسانی؟ أم بیدی؟ أم برجلی؟ ألیس کلها نعمک عندی و بکلّها عصیتک ؟ خدایا ! زبان حسین خشکیده باشد چشم هایش سیاهی برود همه جایش قطعه قطعه شده باشد حسین را می بخشی؟گفتی اللهم إنّک یجیب المضطر و تکشف السّوء و تغیث الکروب و تشفی السقیم و تغنی الفقیر و تجبر الکسیر و ترحم الصغیر و تعین الکبیر و لیس دونک ظهیر و أنت العلی الکبیر المطلق المکبل الاسیر یا رازق الطفل الصغیر یا عصمة الخائف المستجیر خدایا فقط یک چیز هست که حسین هم طاقت دیدنش را ندارد... به بچه های کوچک حسین وقتی از وحشت بین آتش ها می دوند خودت رحم کن زینب را خودت یاری کن آخر آنها کسی را جز تو ندارند ...گفتی یا اجود الاجودین و اکرم الاکرمین الیک اقبلنا موقنین و لبیتک الحرام ءامّین قاصدی فاعنّا علی مناسکنا و اکمل لنا حجّنا... خدایا هنوز حج حسین تمام نشده هنوز حسین قربانی هایش را نداده... کمکش کن که...

راوی می گوید حسین به اینجا که رسید از چشم های زیبایش مثل دو مشک ، اشک سرازیر بود

یا اسمع السامعین هرچقدر دوست داری مناجات حسینت را گوش کن یا ابصر الناظرین سیر حسینت را تماشا کن! یا رب یا رب یارب... راوی می گوید حالا دیگر صدای گریه ی اهل بیت هم به آسمان بلند شده بود فکر کن با هرکدام از این صداهای گریه باید یک بار جدا عرفه خواند... با صدای گریه ی عباس...صدای گریه زینب ...صدای گریه ی رباب صدای گریه ی قاسم ...صدای گریه ی عبدالله... حتی صدای گریه ی علی اصغر... راستی ! چقدر جای حر خالی بود...

http://www.noas.ir/f/forum76/thread16322.html


http://www.noas.ir/f/forum161/thread27759.html


http://www.noas.ir/f/forum208/thread21987.html



http://www.noas.ir/f/forum76/thread45472.html



http://www.noas.ir/f/forum279/thread45462.html



http://www.noas.ir/f/forum76/thread27840.html



http://www.noas.ir/f/forum340/thread45460.html

هر سال، عرفه
مسلم خبر می آورد از آمدن محرّم
آیا امسال، کوفه ی دل ما
به حسین وفا دار خواهد ماند؟

من به جوانها قویاً توصیه میکنم که به ترجمه‌ى این دعاها توجه کنند. این دعاهاى عرفه و أبى‌حمزه، پر از معارف است...
ببینید این معانی را، چشم انسان را باز میکند؛ این، یک معرفتى را ایجاد میکند؛ این از معارف الهى است؛ کمک الهى، توفیق الهى و عنایت الهى است؛
اینها را در دعاها میتوان پیدا کرد
. بنابراین قدر دعا را بدانید.

(خطبه‌هاى نماز جمعه‌؛ 21/ مهرماه 1385)

عرفه، زنگ فوق العاده خدا برای بندگان!

«عرفه» قرار ملاقات خدا با بندگان است.فرصتی برای نوشدن و دوباره متولد شدن.
« وَ اِذا سَاَلَکَ عبادی عَنّی فَاِنّی قَزیبٌ آُجیبُ دَعوَهَ الدّاعِ اِذا دَعانِ فَلیَستَجیبوا لی وَلیؤمِنوا بی لَعَلَّهُم یَرشُدون»

« و چون بندگان من از تو دربارۀ من بپرسند، پس همانا من به آن ها نزدیکم و چون کسی مرا با دعا بخواند، دعایش را اجابت می کنم، پس آن ها نیز دعوت مرا اجابت کنند و به من ایمان داشته باشند، باشد که راه یابند.» (سورۀ بقره ـ آیۀ 186)

***

«عرفه» قرار ملاقات خدا با بندگان است.فرصتی برای نوشدن و دوباره متولد شدن.
و «عرفات»، سرزمین حضور گرم خداست؛ سرزمین تابش آفتاب داغ الطاف خداوندی بر ذره ذرۀ وجود میهمانان خدا.
«عرفه»، فرصتی است برای نیایش؛ برای عبادت؛ برای اعتراف به آن چه که بودیم... و آن چه که شدیم.
باید شتافت.... تا زنگ فوق االعاده خدا تمام نشده ، باید پاک شد ؛
پروردگارا ! می خواهم اعتراف کنم که روزها و شب ها می آیند و می روند و من ـ گاه ـ بی یاد حضور تو عمر می گذارنم. من ـ گاه ـ فراموش می کنم که اینجا بالای سرم، و همین جا درون قلبم، خدایی هست و مرا می نگرد و ـ گاه ـ چه دیر می شود وقتی من از فراموشی تو شرمنده می شوم.
دلم گواهی حضورت را ثانیه به ثانیه امضاء می کند، هم چون تپش قلبم که ثانیه به ثانیه می گوید؛ «تو هستی! »
من هستم، این جا، روی این کرۀ خاکی که تو آفریده ای، کنار این همه مخلوق، کنار این همه آفریده.
من هستم، این جا ، و ـ گاه ـ که یادم می رود تو هستی....دیگر نیستم!
خدایا! به حق همین روز....به حق همین دعا....یاری ام کن که با حس حضور تو باشم و زندگی کنم.

السلام علی سفیر الحسین علیه السلام




امام حسین ( ع ) پس از شنیدن خبر شهادت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه فرمودند :
(( اِنَّا للّهِ وَانَّا اِلَيْهِ راجِعُونَ )) آنگاه اشك به صورت مبارکش جارى گرديد . همراهان امام عليه السلام و بنى هاشم نيز گريه كردند و صداى شيون زنها نيز به گوش رسيد. امام پس از آن فرمودند :
(( لا خيْرَ فِى الْعَيْشِ بَعْدَ هؤُلاءِ؛ )) پس از اينها (( پس از مسلم و هانى و پس از مردان و جوانانى مانند فرزندان عقيل ) ديگر در زندگى خير و سودى نيست )).

مسلم جبل ما هزته ... شما هبت اریاح
ما طاح مسلم علی الارض ... عرش الظلم طاح

مسلم کوهی است استوار هر چه بادها به او وزیدند او بر عقیده اش استوار بود .
مسلم بر زمین نیفتاد ، این عرش ظلم و جور بود که بر زمین افتاد .
سالروز شهادت حضرت مسلم بن عقیل را به ساحت مقدس حضرت ولی الله الاعظم امام زمان (عج) و به کلیه مسلمین جهانتسلیت عرض میکنیم .

دعاي عرفه ؛ سير انديشه در افاق جهان

بشر و بشیر پسران غالب اسدی روایت کرده‎اند که عصر روز عرفه در عرفات در خدمت امام حسین علیه السلام بودیم که آن حضرت با گروهی از خاندان و فرزندان و شیعیان خود از خیمه بیرون آمدند و با کمال تضرع و خشوع به دامنه کوه رحمت روی آوردند و در سمت چپ کوه ایستادند و به جانب کعبه روی گردانیدند و دست‎ها را مقابل صورت مبارک برداشتند و این دعا را خواندند.

دعای عرفه از مشهورترین دعاهاست كه شامل مضامین عارفانه‎ای چون شناخت پروردگار و تضرع به درگاه لایزال اوست.


راویان گویند: در پایان دعا و ذکر یا رب، یا رب آن حضرت چنان حاضران را تحت تاثیر قرار داده بود که از دعا کردن برای خودشان به آمین گفتن به دعای امام حسین علیه السلام بسنده کردند و صدای گریه مردم صحرای عرفات را پر کرده بود تا این که آفتاب غروب کرد و به سوی مشعر الحرام رفتند.

در روایت کفعمی دعای عرفه با جمله: و انت علی کل شیء قدیر. یا رب، یارب یا رب پایان یافته است. اما به نقل از سید بن طاووس در اقبال، دعای عرفه پس از آن با جمله: الهی انا الفقیر فی غنای فکیف لا اکون فقیرا فی فقری، ادامه می‎یابد. خاتمه دعا چنین است: و انت الرقیب الحاضر انک علی کل شیء قدیر و الحمدلله وحده.

دعای عرفه شامل مطالب بسیاری است که گزیده فهرست آنها چنین است: شناخت خداوند و بیان صفات الهی و تجدید عهد و پیمان با پروردگار و شناخت پیامبران و تحکیم ارتباط با آنها و توجه به آخرت و اظهار عقیده قلبی. سیر اندیشه در آفاق جهان و یادآوری نعمت‎ها بی‎کران الهی بر انسان و حمد و سپاس خداوند بر آن نعمت‎ها و عنایت‎ها که از آغاز وجود و تکوین آدمی تا آخر عمر پیوسته به او افاضه می‎شود.

تضرع به درگاه خداوند و اقرار به گناهان و توبه و انابه و درخواست عفو و روی آوردن به صفات پسندیده و اعمال خیر. درخواست حوایج که با درود و صلوات بر محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله شروع می‎شود.

سپس تقاضای عفو، نور هدایت، رحمت، عافیت، برکت، وسعت روزی و پاداش اخروی برخی از دانشوران به شرح و یا ترجمه این دعای شریف پرداخته‎اند. از جمله: مظهر الغرائب سید خلف الدین حیدر مشعشعی موسوی حویزی، معاصر شیخ بهایی ( م ، 103 ق )،

این شرح را مولف آن پس از خاموشی دیده سر و روشن‎تر شدن چشم دل تدوین كرده است و شرح دعای عرفه اثر شیخ محمد علی بن شیخ ابوطالب زاهدی جبلانی اصفهانی ( م 1181 ق)، نیایش حسین علیه السلام تالیف استاد محمد تقی جعفری.

شایان ذکر است که غیر از دعای امام حسین علیه السلام برای روز عرفه دعاهای دیگری نیز از سایر ائمه اطهار علیهم السلام روایت شده است که در کتب دعا به تفصیل آمده است.

شیخ صدوق کتابی تحت عنوان ادعیه الموقف و یا دعا الموقف تالیف کرده است، مشهورترین دعاهای روز عرفه پس از دعای امام حسین علیه السلام دعای فرزند گرامیش حضرت امام زین العابدین علیه السلام است که در صحیفه سجادیه آمده است. مراجع عظام تقلید در مناسک حج هر دو دعا را نقل کرده‎اند.


منبع:
دایرة المعارف تشیع، جلد هفتم، صص 529 و 530.

امام صادق علیه السلام می‎فرماید:

"در روز عرفه خداوند نخست بر زائران مزار حسین علیه السلام جلوه می‎کند،
نیازهایشان را برمی‎آورد، گناهانشان را می‎بخشاید
و ... و سپس بر گردآمدگان عرفات جلوه می‎نماید."

می‎گویند در حج واجب چون حتما" امام زمان در حج حضور دارند
خیلی از حجاج اگر چشم بصیرت داشته باشند حضرت را می‎بینند.
ولی آقا ما که لیاقت نداریم به سفر حج مشرف بشیم
تا شاید در صحرای عرفات خاک زیر پایتان باشیم
و از انفاس پر ثمرتان بهره‎مند شویم .

مولا ما که لیاقت نداریم درحرم امامان حضرت حسین علیه السلام باشیم،
در کنار ضریح شش گوشه ارباب،
در کنار گودال قتلگاه باشیم و دعای عرفه بخوانیم.

ولی از همین راه دور تو را صدا می‎زنم،
می‎دانم که می‎شنوی، می‎دانم که مرا می‎بینی،
می‎دانم وقتی گناه می‎کنم از من رو برمی‎گردونی تا مرا نبینی ... .

ولی من یک دلخوشی دارم، من شیعه هستم و شما اهل کرامت
اگر اسمی از مولا علی ببرم حتما" برمی‎گردید و منو نگاه می‎کنید ... .

می‎خواهم در ابری‎ترین لحظه‎ها فریاد بزنم
و از باران عرفه سیراب شوم.
دوباره کبوترهای دل با خاک عرفات تیمم می‎کنند.

نمی‎دانم هرچه هست من زائر کوی حسینم،
می‎خواهم با زمزمه‎های حسینی در صحرای عرفات،
مُحرم درگاه خدا شوم .

روز عرفه !
صحرای عرفات !