"عظمت مصیبت شهادت حضرت فاطمه(س)
و امام حسین(ع) "
پرسش:
مصیبت شهادت حضرت فاطمه(س) سنگینتر است
یا مصیبت شهادت امام حسین(ع)؟
پاسخ:
1. چهارده معصوم حقیقت واحدی دارند، به تعبیر دیگر «کلهمنور واحد» هستند،
همه آنها جلوه کاملی از صفات الهیاند که هر کدام بنا بر شرایط زمان، بروز و جلوه خاصی داشتهاند.
اتحاد نوری معصومین علیهم السلام به صراحت در روایات بسیاری وارد شده است،
برای مثال: قال الله تعالی: «یا محمد انی خلقتک و خلقت علیاً و فاطمة و الحسن و الحسین و الائمة من ولده نوراً من نوری و عرضت ولایتکم علی اهل السماوات و الارض، فمن قبلها کان عندی من المؤمنین و من جحدها کان عندی من الکافرین یا محمد لو ان عبداً من عبیدی عبدنی حتی ینقطع و یصیر کالشن البالیثم اتانی جاحدا لولایتکم ما غفرت له حتی یقر بولایتکم...
[1]حدیث فوق از احادیث معراجی است که حق تعالی خطاب به حضرت رسول(ص) میفرماید:
ای محمد! من تو و علی، فاطمه، حسن، حسین و ائمه نسل حسین را از نور خودآفریدم و ولایت شما را بر اهل آسمانها و زمین عرضه داشتم، پس هر کس آن را بپذیرد،در پیشگاه من از مؤمنان به شمار میآید و هر کس آن را انکار کند، نزد من از کافرانمحسوب میگردد.
ای محمد! اگر بندهای از بندگانم سر بر آستان عبودیت من بساید تابدانجا که جسمش فرسوده و نزار شود سپس در حالتی نزد من آید که منکر ولایت شما باشد،هرگز او را نخواهم آمرزید تا آن که به ولایت شما اقرار کند....
البته در ضمیر نا آشکار و آشکار هر مؤمنی محبت پیغمبر خدا(ص)، امیرالمؤمنین(ع)، حضرت زهرا(س) و سایر ائمه هدی(ع) هست و همه مؤمنین با یادآوری این مصائب متأثر می شوند، ولی برای بعضی از آنها جریانهایی پیش آمده است که آن جریانها توانسته لااقل قسمتی از واقعیت آنهارا نشان دهد و بارز و ظاهر کند.
و الا فرق نمیکند، همه آنها نور واحد هستند. امام حسین علیه السلام در قضایا و مسائل عاشورا از وجود مقدسش آن قدر فضائل ظهور و بروزکرد که امکان ندارد کسی واقعاً مؤمن باشد و در عمق دل و روحش امام حسین علیه السلام را دوست نداشته باشد.
2. طبق روایات زیادی که در بیان مصائب وارده بر معصومین(س) رسیده و طبق زیارات متعدده امام حسین(ع) مانند زیارت عاشورا، زیارت اول و نیمه ماه رجب و.... هیچ مصیبتی به عظمت و بزرگی مصیبت اباعبدالله(ع) و واقعه عاشورا نمیرسد.
از اهتمام سایر ائمه معصومین(ع) بر حفظ و نگهداری و پاس و بزرگ داشتن واقعه عاشورا نیز میتوان این نکته را استنباط کرد، اگر چه اهداف واقعی از این برنامه چیز دیگری بوده است.
اما باید توجه داشت که با ظلمی که بر حضرت زهرا(س) روا داشته اند، بذر و تخم همه مظالم، بدیها و جور و ستمهایی که از این به بعد بر سایر ائمه(ع) و حتی واقعه عاشورا روا داشته شد در همان مصیبت حضرت فاطمه(س) کاشته شد.