موضوع: آثار اعتقاد به مهدويت در عصر غيبت

آثار فردى و اجتماعى توجه به مهدويت

درس‏هاى مدرسه مهدويت

اولين درس عملى از اين موضوع اين است كه نابود كردن بناى ظلم در سطح جهان، نه فقط ممكن است، بلكه حتمى است. اين، مطلب بسيار مهمى است كه نسل‏هاى بشرى امروز معتقد نباشند كه در مقابل ظلم جهانى، نمى‏شود كارى كرد.(1)
اگر درس‏هاى عميقى كه در تجديد اين خاطره وجود دارد، براى رفتار ما و عمل ما بتواند يك آموزنده و معلم به حساب آيد، يقينا پيشرفت جامعه‏ى ما به سمت كمال، روان‏تر و سريع‏تر خواهد شد.
يك درس از اين درس‏ها، اين است كه همه بدانند و همه اذعان و باور كنند كه حركت عالم به سمت صلاح و به سمت آفاق روشن است. مستكبران عالم هر چه مى‏خواهند، بگويند؛ تظاهر به قدرت‏نمايى بكنند؛ اما لشگر حق و حقيقت و كاروانى كه بشريت را به سمت سرمنزل عدل و داد پيش مى‏برد، روزبه‏روز در حال افزايش يافتن است. گذشت سال‏ها نمى‏تواند اين اميد را در دل‏ها از بين ببرد يا كم‏فروغ كند كه در آينده - كه اميدواريم آن آينده چندان دور نباشد - همه‏ى آحاد بشر طعم عدالت را به معناى واقعى كلمه خواهند چشيد. حقانيت آن دولت الهى و حكومت ربوبى در زمين در اين است كه همه‏ى آحاد بشر سهم خود را از معرفت حقيقت و عمل به حقيقت خواهند گرفت. قدرتمندان و مستكبران و زورگويان و زراندوزان و زورمداران عالم هر چه تلاش كرده‏اند و بكنند، نخواهند توانست اين حركت و اين رفتار طبيعى بشر را به سمت صلاح متوقف كنند. (2)
حيات‏بخشى اعتقاد صحيح به مهدويت

چند خصوصيت در عقيده‏ى مهدويت هست كه اين خصوصيات براى هر ملتى ، به منزله‏ى خون در كالبد و در حكم روح در جسم است.(3)
ثمرات معرفت حقيقى به امام عصر (عج)

اين عقيده‏ى مبارك براى شيعه آن وقتى كه آن را درست فهميده باشد و با آن درست رفتار بكند، يك منبع فيض و منبع نور است، علاوه بر اين كه آحاد مردم مسلمان و معتقدين شيعه بايد در قلب و در عمل خود سعى كنند كه رابطه‏ى معنوى و فكرى را با آن بزرگوار حفظ بكنند و خود را به صورتى تربيت كنند و بار بياورند كه امام معصوم - كه به اراده‏ى الهى و با علم الهى محيط به همه‏ى حركات ماست - از آن‏ها راضى باشد. (4)
آثار تربيتى اعتقاد به مهدويت

در قضيه‏ى ولادت آن بزرگوار و اعتقادى كه به اين حقيقت است ، اگر انسان در دو ناحيه و در دو جهت جستجو كند، آثار عظيمى را مشاهده مى‏كند.
اول ، از جهت معنوى و روحى و تقرب الى‏الله و جهات تكامل فردى انسان است. كسى كه اعتقاد به اين مسأله دارد، چون با مركز تفضلات الهى و نقطه‏ى اصلى و كانون شعاع رحمت حق ، رابطه‏اى روحى برقرار مى‏كند، توفيق بيشترى براى برخوردارى از وسايل عروج روحى و تقرب الى‏الله دارد. به همين خاطر است كه اهل معنا و باطن، در توسلات معنوى خود، اين بزرگوار را مورد توجه و نظر دايمى قرار مى‏دهند و به آن حضرت توسل مى‏جويند و توجه مى‏كنند. نفس پيوند قلبى و تذكر و توجه روحى به آن مظهر رحمت و قدرت و عدل حق تعالى ، انسان را عروج و رشد مى‏دهد و وسيله‏ى پيشرفت انسان را - روحا و معنا - فراهم مى‏كند. اين ، يك ميدان وسيع است . هر كس كه در باطن و قلب و دل و جان خود، با اين بزرگوار مرتبط باشد، بهره‏ى خودش را خواهد برد. البته، توجه به كانون نور، بايد توجه حقيقى باشد. لقلقه‏ى زبان در اين زمينه تأثير چندانى ندارد. اگر انسان، روحا متوجه و متوسل شد و معرفت كافى براى خود به وجود آورد، بهره‏ى خودش را خواهد برد. اين ، يك ميدان فردى و تكامل شخصى و معنوى است.
جهت و وجهه‏ى دوم عبارت است از ميدان زندگى اجتماعى و عمومى و آنچه مربوط به سرنوشت بشر و ملت‏هاست. در اين زمينه ، اعتقاد به قضيه‏ى مهدى و موضوع ظهور و فرج و انتظار، گنجينه‏ى عظيمى است كه ملت‏ها مى‏توانند از آن بهره‏هاى فراوانى ببرند.
شما كشتى‏اى را در يك درياى توفانى فرض كنيد! اگر كسانى كه در اين كشتى هستند، عقيده داشته باشند كه اطرافشان تا هزار فرسنگ، هيچ ساحلى وجود ندارد و آب و نان و وسايل حركت اندكى داشته باشند، چه كار مى‏كنند ؟ آيا هيچ تصور مى‏شود كه اين‏ها براى آن كه حركت كنند و كشتى را پيش ببرند، تلاشى بكنند؟ نه ؛ چون به نظر خودشان، مرگشان حتمى است. وقتى انسان مرگش حتمى است، ديگر چه حركت و تلاشى بايد بكند ؟ اميد و افقى وجود ندارد. يكى از كارهايى كه مى‏توانند انجام دهند، اين است كه در اين مجموعه‏ى كوچك ، هر كس به كار خودش سرگرم شود. آن كسى كه اهل آرام مردن است ، بخوابد تا بميرد و آن كه اهل تجاوز به ديگران است ، حق ديگران را بگيرد تا آن كه چند ساعتى بيشتر زنده بماند. طور ديگر هم اين است كه كسانى كه در همين كشتى هستند، يقين داشته باشند و بدانند كه در نزديكى‏شان ساحلى وجود دارد. اين كه آن ساحل دور و يا نزديك است و چقدر كار دارند تا به آن برسند، معلوم نيست ؛ اما قطعا ساحلى كه در دسترس آن‏هاست ، وجود دارد. اين افراد چه كار مى‏كنند ؟ تلاش مى‏كنند كه خود را به آن ساحل برسانند و اگر يك ساعت هم به آن‏ها وقت داده شود، از آن يك ساعت براى حركت و تلاش صحيح و جهت‏دار، استفاده خواهند برد و فكرشان را روى هم خواهند ريخت و تلاششان را يكى خواهند كرد تا شايد بتوانند خود را به آن ساحل برسانند.
اميد، چنين نقشى دارد. همين قدر كه اميدى در دل انسان به وجود آمد، مرگ بال‏هاى خود را جمع مى‏كند و كنار مى‏رود. اميد موجب مى‏شود انسان تلاش و حركت كند، پيش ببرد، مبارزه كند و زنده بماند. فرض كنيد ملتى در زير سلطه‏ى ظالمانه‏ى قدرت مسلطى قرار دارد و هيچ اميدى هم ندارد. اين ملت مجبور است تسليم شود. اگر تسليم نشد، كارهاى كور و بى‏جهتى انجام مى‏دهد. اما اگر اين ملت و جماعت، اميدى در دلشان باشد و بدانند كه عاقبت خوبى حتما وجود دارد، چه مى‏كنند ؟ طبيعى است كه مبارزه خواهند كرد و مبارزه را نظم خواهند داد و اگر مانعى در راه مبارزه وجود داشته باشد، آن را برطرف خواهند كرد.
بشريت در طول تاريخ و در حيات اجتماعى ، مثل همان سرنشينان يك كشتى توفان‏زده، هميشه گرفتار مشكلاتى از سوى قدرتمندان و ستمگران و قوى دستان و مسلطين بر امور انسان‏هاى مظلوم بوده است. اميد، موجب مى‏شود كه انسان به مبارزه بپردازد و راه را باز كند و پيش برود. وقتى به شما مى‏گويند انتظار بكشيد، يعنى اين وضعيتى كه امروز رنجتان مى‏دهد و دلتان را به درد مى‏آورد، ابدى نيست و تمام خواهد شد. ببينيد چقدر انسان حيات و نشاط پيدا مى‏كند! اين ، نقش اعتقاد به امام زمان ( صلوات الله عليه و ارواحنا فداه) است. (5)
اعتقاد به مهدويت، دورخيزى براى فتح آينده

در هدف‏گيرى و نشانه گرفتن براى دورخيزهاى تاريخى باز مسأله‏ى مهدويت نقش دارد. ميان آن ملتى كه براى خودش آينده‏اى نمى‏بيند و فكر مى‏كند كه بالاخره موج فساد دنيا را روز به روز بيشتر مى‏گيرد، ما هم چند صباحى محض تكليف مقاومتى هم مى‏كنيم ، اما آخرش چه ؟ و آن ملتى كه مى‏داند اين مقاومت، ايجاد يك گام بلند به سمت آن آينده‏اى است كه خداى متعال وعده داده كه براى بشريت پيش مى‏آيد، آن هم نه يك وعده‏ى مبهم، بلكه يك وعده‏ى روشن، فرق هست ؛ رهبر آن ماجرا هم مشخص است كه چه كسى است. او حى و حاضر و زنده است و دل او متصل به ملأ اعلا و غيب است. ملتى كه به چنين چيزى اعتقاد دارد، ببينيد براى چه اهدافى دورخيز مى‏كند و چه طور همتش بالا مى‏رود.
اين عقيده، عقيده‏ى بسيار مهمى است، كما اينكه انسان خيال مى‏كند خداى متعال هم اين واقعيت را با همين تدبير ايجاد كرده كه انسان‏ها بتوانند با همت و اراده‏ى خود، و با اين پشت گرمى محكم راه‏ها را طى كنند، تا اينكه ان‏شاءالله آن بزرگوار بيايند و دنيا شروع شود. (6)
احساس شور و حالت معنوى ، ثمره‏ى عنايات ولى‏عصر (عج)

بدانيد اين ارتباط از طرف شما، به معناى حقيقى كلمه، نه يك جانبه ، كه ارتباطى دو جانبه است. وقتى كه شما زيارت آن بزرگوار را مى‏خوانيد، با آن بزرگوار مخاطبه مى نماييد، عرض نياز مى‏كنيد، سخن مى‏گوييد و محبت مى‏ورزيد و اشك مى‏ريزيد، حالت توجه و توسلى كه نسبت به آن ولى خدا و عبد صالح پروردگار پيدا مى‏كنيد، بدون ارتباط از آن سو امكان ندارد. اگر از آن سو لطف و توجهى نباشد، از اين طرف هم توجه قلبى و توسل معنوى پيدا نخواهد شد. وقتى به شما احساس كسالت دست مى‏دهد و مى‏بينيد هر كارى مى‏كنيد، حال توجه پيدا نمى‏شود، آن وقتى است كه از آن طرف التفاتى نيست. وقتى از آن طرف التفاتى باشد، در شما شور و حالت معنوى و عاطفى به وجود خواهد آمد. پس، ارتباط در آن حالت برجسته ، شور و محبت و احساس و عواطفى كه ملت ما نسبت به آن بزرگوار دارند، ارتباط طرفينى است. (7)
حضور امام و آگاهى او از اخبار جامعه اسلامى

حضرت حجت بن الحسن (عجل الله تعالى فرجه الشريف) با آن خصوصياتى كه در روايات و احاديث اسلام، چه قبل از ولادت و چه پس از ولادت پربركتش ، براى آن حضرت معين شده، همان مهدى موعودى است كه مسلمين از پيامبر اكرم نقل كرده‏اند. ما بر طبق اين عقيده و اين بينش آن منتظر را مى‏شناسيم، نام او و خصوصيات او را مى‏دانيم، معتقديم كه او در ميان ماست، از امت اسلامى و از گرفتارى‏ها و سختى‏ها و شادى‏ها و غم‏هاى آن‏ها جدا نيست . (8)
احساس حضور امام ، ميوه‏ى معرفت حقيقى به ايشان

عقيده به امام زمان ، نمى‏گذارد مردم تسليم شوند، به شرطى كه اين عقيده را درست بفهمند. وقتى كه اين عقيده به طور حقيقى در دل‏ها جا بگيرد، حضور امام غايب در ميان مردم حس مى‏شود.(9)
ايمان ، زمينه‏ساز احساس مظهر امام

امام بزرگوار و عزيز و معصوم و قطب عالم امكان و ملجأ همه‏ى خلايق ، اگر چه غايب است و ظهور نكرده، اما حضور دارد. مگر مى‏شود حضور نداشته باشد ؟ مؤمن ، اين حضور را در دل خود و با وجود و حواس خويش حس مى‏كند.(10)
انس با ادعيه، نشانه‏ى احساس حضور امام

آن مردمى كه مى‏نشينند راز و نياز مى‏كنند، دعاى ندبه را با توجه مى‏خوانند و زيارت آل ياسين را زمزمه مى‏كنند و مى‏نالند، مى‏فهمند چه مى‏گويند، آن‏ها حضور اين بزرگوار را حس مى‏كنند، ولو هنوز ظاهر نشده و غايب است. (11)
احساس حضور امام، بالاترين موهبت

براى انسانى كه داراى معرفت باشد، موهبتى از اين برتر نيست كه احساس كند ولى خدا، امام بر حق ، عبد صالح ، بنده‏ى برگزيده در ميان همه‏ى بندگان عالم و مخاطب با خطاب خلافت الهى در زمين، با او و در كنار اوست، او را مى‏بيند و با او مرتبط است. (12)
اعتقاد به مهدويت، عامل پويايى انقلاب اسلامى

مسأله‏ى امام زمان، يكى از زنده‏ترين مسايل اسلامى است كه هم در دوران مبارزه با طاغوت به مبارزين اميد مى‏داد و هم امروز كه روز حكومت اسلامى حكومت مستضعفين زمين است ؛ ما را تشويق مى‏كند كه حركت خود را تسريع كنيم. (13)
پى نوشت ها :
1- در ديدار اقشار مختلف مردم به مناسبت نيمه‏ى شعبان در مصلاى تهران، 30/7/81
2- در سالروز ميلاد خجسته‏ى امام زمان (عج) ، 22/8/79
3- در ديدار اقشار مختلف مردم به مناسبت ميلاد حضرت مهدى (عج)، 25/9/76
4- در ديدار قشرهاى مختلف مردم ، 14/9/77
5- در جمع اقشار مختلف مردم در روز ميلاد پربركت حضرت ولى‏عصر (عج) ، 17/10/74
6- فصلنامه‏ى انتظار، ( تابستان و پاييز 82 ) ، ش 8 و 9 ، ص 9
7- بيانات مقام معظم رهبرى به مناسبت نيمه‏ى شعبان ، 6/10/75
8- در مكتب جمعه، ص 249، 23/9/60
9- در جمع اقشار مختلف مردم در روز ميلاد پربركت حضرت ولى‏عصر (عج) ، 17/10/74
10- همان
11- همان
12- در جشن بزرگ منتظران ظهور همزمان با هفته‏ى بسيج و روز ولادت حضرت مهدى (عج) ،3/9/78
13- خطبه‏هاى نماز جمعه‏ى تهران، رسالت 12/1/67
منبع:بیانات مقام معظم رهبری

آثار روانى اعتقاد به مهدويت

شيعه اميدوارانه حضور امام را حس مى‏كند و احساس غيبت او به احساس حضورش ضررى نمى‏زند. ظهور نكرده است ، اما هم در دل‏ها و هم در متن زندگى ملت حضور دارد. مگر مى‏شود حضور نداشته باشد ؟ شيعه‏ى خوب، كسى است كه اين حضور را حس مى‏كند و خود را در حضور او احساس مى‏نمايد. اين ، به انسان اميد و نشاط مى‏بخشد. (1)
اعتقاد به مهدى موعود، آرمانى اميدبخش براى انسان‏ها
ما با اعتقاد به ظهور حضرت مهدى (عليه‏السلام) و روى كار آمدن حكومت حق و عدل مطلق در حقيقت معتقد هستيم كه آينده‏ى دنيا يك آينده‏ى اميدبخش و مسرت‏بخشى براى انسان است. (2)
اميد ، ميوه‏ى نگرش آرمانى به مهدويت

اعتقاد به مهدويت و به وجود مقدس مهدى موعود ( ارواحنا فداه)، اميد را در دل‏ها زنده مى‏كند. هيچ وقت انسانى كه معتقد به اين اصل است، نااميد نمى‏شود. چرا؟ چون مى‏داند يك پايان روشن حتمى وجود دارد؛ برو برگرد ندارد. سعى مى‏كند كه خودش را به آن برساند. (3)
بديهى است كه انسان‏هاى مأيوس نمى‏توانند هيچ حركتى در راه اصلاح انجام دهند. آن چيزى كه انسان‏ها را وادار به كار و حركت مى‏كند، نور و نيروى اميد است. اعتقاد به مهدى موعود، دل‏ها را سرشار از نور اميد مى‏كند . براى ما كه معتقد به آينده‏ى حتمى ظهور مهدى موعود ( عليه‏السلام)هستيم، اين يأسى كه گريبان‏گير بسيارى از نخبگان دنياست، بى‏معناست. (4)
اعتقاد به ظهور منجى ، تجلى اميد و نجات

اين عقيده نيز آثار و خصوصياتى دارد كه اين خصوصيات براى همه‏ى ملت‏ها و براى ملت مسلمان ما حيات‏بخش است و عمده‏ى اين خصوصيات و آثار هم عبارت است از اميد به آينده. امروز هر فرد شيعه مى‏داند كه در يك آينده‏اى - آن آينده ممكن است خيلى نزديك باشد، ممكن است دوردست باشد؛ به هر حال قطعى است - اين بساط ظلم و بى‏عدالتى و زورگويى كه امروز در دنيا هست، برچيده خواهد شد. مى‏داند كه اين وضعى كه مستكبرين در دنيا به وجود آورده‏اند كه هر كسى حرف حقى بزند و راه حقى را دنبال كند، از طرف آن‏ها مورد فشار قرار مى‏گيرد و اراده‏ى فاسد خودشان را بر ملت‏ها تحميل مى‏كنند، روزى از بين خواهد رفت و گردنكشان، طاغيان، ياغيان و قدرت‏هاى زورگوى عالم ناگزير خواهند شد كه در مقابل حق تسليم بشوند يا از سر راه حركت حق برداشته بشوند. هر فرد مسلمانى ، به خصوص هر فرد شيعه، اين را مى‏داند و به آن يقين دارد. اين خيلى اميدبخش است. اين موجب مى‏شود كه هر انسان خيرخواه و مصلح و علاقه‏مند به صلاح، كار و تلاش و مجاهدت خود را در راه صلاح با اميد به آينده انجام بدهد. ببينيد اين عقيده چقدر ارزشمند، داراى تأثير و حيات‏بخش است.(5)
آثار وجودى امام در عصر غيبت

امام عصر (عج ) ، واسطه‏ى عالم غيب و شهود

سلسله‏ى اهل‏بيت نبى اكرم در طول تاريخ خورشيدهاى فروزانى بوده‏اند كه در معنا توانسته‏اند بشريت روى زمين را با عالم غيب و با عرش الهى متصل كنند: « السبب المتصل بين الارض و السماء» (6). خاندان پيغمبر ، معدن علم ، معدن اخلاق نيكو، معدن ايثار و فداكارى ، معدن صدق و صفا و راستى ، منبع همه‏ى نيكى‏ها و زيبايى‏ها و درخشندگى‏هاى وجود آدمى در هر عصر و عهدى بوده‏اند ؛ هر يك چنين خورشيد فروزانى بوده‏اند.
جوانان عزيز؛ بسيجيان ! يكى از آن خورشيدهاى فروزان، به فضل و كمك پروردگار و به اراده‏ى الهى ، امروز در زمان ما به عنوان « بقيت الله فى ارضه»، به عنوان «حجت الله على عباده »، به عنوان صاحب زمان و ولى مطلق الهى در روى زمين وجود دارد بركات وجود او و انوار ساطعه از وجود او، امروز هم به بشر مى‏رسد. امروز هم انسانيت با همه‏ى ضعف‏ها، گمراهى‏ها و گرفتارى‏هايش از انوار تابناك اين خورشيد معنوى و الهى كه بازمانده‏ى اهل‏بيت است، استفاده مى‏كند. امروز وجود مقدس حضرت حجت ( ارواحنا فداه) در ميان انسان‏هاى روى زمين منبع بركت، منبع علم ، منبع درخشندگى ، زيبايى و همه‏ى خيرات است. چشم‏هاى ناقابل و تيره‏ى ما آن چهره‏ى ملكوتى را از نزديك نمى‏بيند ؛ اما او مثل خورشيدى درخشان است ؛ با دل‏هاى مرتبط و با روح و باطن‏ها متصل است - و براى انسانى كه داراى معرفت باشد، موهبتى از اين برتر نيست كه احساس كند ولى خدا، امام بر حق، عبد صالح، بنده‏ى برگزيده در ميان همه‏ى بندگان عالم و مخاطب به خطاب خلافت الهى در زمين ، با او و در كنار اوست، او را مى‏بيند و با او مرتبط است. (7)
توجه امام زمان، عامل توفيق ملت

يك بار ديگر حضور شورانگيز مردم در صحنه‏ى انتخابات و اراده‏ى آگاهانه آنان كه از دلبستگى و ايمانى عميق به اسلام ناشى مى‏شد، بر شرارت دشمنان مستكبر و خدعه‏هاى سياسى و تبليغاتى آنان فايق آمد و كمك و فضل الهى و عنايات حضرت ولى‏الله اعظم ( روحى فداه ) دستگير اين ملت مؤمن شد. (8)
توجه و تأييد امام عصر (عج ) ، شرط توفيق در امور

اين ، مسؤوليتى عظيم و امانتى گران و آزمايشى بزرگ است كه فقط با تأييدات الهى و توجه و دعاى حضرت ولى‏عصر ( روحى فداه) و پشتيبانى و حمايت شما صاحبان اصلى انقلاب و كشور ، مى‏توان بر دوش گرفت و به سرمنزل رسانيد و از آن سربلند بيرون آمد.(9)
توجه امام عصر (عج) ، ضامن بقاى ملت و كشور

امام زمان ( ارواحنا فداه) - كه اين كشور و اين ملت در يد قدرت و قبضه‏ى اوست - مراقب اين كشور و اين ملت است. (10)
ظهور عنايات در پيشبرد اهداف

فضل پروردگار از اول انقلاب شامل حال ما بوده است و ما به وضوح دست قدرت الهى را ديده‏ايم؛ به وضوح تفضلات حضرت بقيت الله الاعظم ( ارواحنا له الفداء) را ديده‏ايم و حس كرده‏ايم و در قضاياى گوناگون، همان چيزى كه به ما وعده داده شده است - « كزرع اخرج شطأه فآرزه فاستغلظ فاستوى على سوقه »(11)؛ و مصداق آن، همين حركت شما مردم مسلمان است تحقق پيدا كرده است . (12)
موفقيت نهضت ، معلول عنايت مهدوى

از اولين لحظات، پيدايش اين نهضت مبارك، تحت الطاف حضرت ولى‏الله الاعظم ( ارواحنا فداه و عجل‏الله تعالى فرجه ) روز به روز به پيش رفته است ... . (13)
حضور امام زمان در صحنه‏هاى انقلاب

امام زمان (عج ) امانت و گوهر درخشنده‏ى عظيم آفرينش در ميان ما، امروز بى‏گمان بيش از هر زمان متوجه و مراقب اين ملت است. اين تجربه‏ى تعيين كننده‏ى زمان ما در طول زندگى پربركت ولى‏عصر ( صلوات الله عليه) تا امروز يك تجربه‏ى بى‏نظير بوده است. من در همين روزهاى اخير احساسى در دلم بود كه اين احساس را به بعضى از دوستان هم گفتم و به شما هم مى‏گويم؛ در روز پانزدهم دى من اين احساس را در خود ناگهان وجدان كردم كه صاحب اين ميدان، صاحب اين بيابان‏ها ، صاحب اين صحنه‏ى پرشور و عظيم، ولى‏عصر امام زمان است و بى‏گمان امام زمان هم‏اكنون با جسم و حضور جسمى و بدنى‏اش يا با توجهش در ميان اين جنگاوران و جنگجويان است. (14)
تشرف به محضر امام عصر (عج )، يك لطف خاص

خيلى از بزرگان ما در همين دوران غيبت ، آن عزيز و محبوب دل‏هاى عاشقان و مشتاقان را از نزديك زيارت كرده‏اند. بسيارى از نزديك با او بيعت كرده‏اند. بسيارى از او سخن دل گرم كننده شنيده‏اند. بسيارى از او نوازش ديده‏اند و بسيار ديگرى بدون اين كه او را بشناسند، از او لطف و نوازش و محبت ديده و او را نشناخته‏اند. در همين جبهه‏ى جنگ تحميلى ، جوانانى كه در لحظه‏هاى حساس، احساس نورانيت و معنويت كردند، لطفى از غيب به سوى دل‏هاى خودشان حس و لمس كردند و نشناختند و نفهميدند، بسيارند. (15)
پى نوشت ها :
1- در جمع اقشار مختلف مردم در روز ميلاد پربركت حضرت ولى‏عصر (عج) ، 17/10/74
2- در مكتب جمعه ، ص 249 و 250، 29/3/60
3- در ديدار اقشار مختلف مردم به مناسبت ميلاد حضرت مهدى (عج) ، 25/9/76
4- در ديدار اقشار مختلف به مناسبت نيمه‏ى شعبان در مصلاى تهران، 30/7/81
5- در ديدار اقشار مختلف مردم، 14/9/77
6- سيد بن طاووس ، الاقبال ، ج 1، ص 509
7- جشن بزرگ منتظران ظهور ، 3/9/78
8- پيام به مناسبت افتتاح چهارمين دوره‏ى مجلس شوراى اسلامى ، 7/3/71
9- پيام به ملت شريف ايران، در تجليل از امام امت و تأكيد بر وحدت و حفظ آمادگى مردم در صحنه، 18/3/68
10- در ديدار اقشار مختلف مردم، 11/12/78
11- فتح (48) / 29
12- در ديدار مسؤولان و كارگزاران نظام جمهورى اسلامى به مناسبت ميلاد پيامبر اكرم (ص ) و امام جعفر صادق (ع) ، 78/4/10
13- سخنرانى در اجتماع بزرگ مردم قم در سالروز ميلاد حضرت مهدى (عج) ،30/11/70
14- در مكتب جمعه ، ص 55، 19/10/59
15- همزمان با هفته‏ى بسيج و روز ولادت حضرت مهدى (عج) ، 3/9/78
منبع:بیانات مقام معظم رهبری