موضوع: وقتی خدا به مظلومیت علی قسم می خورد!

بسم الله الرحمن الرحیم

وقتی خدا به مظلومیت علی قسم می خورد!

آیه ی سیزدهم:

آیه ی قبلی آیات سوره عصر بود که با این عنوان نوشتم:

« قسم به عصر ، عصر ظهور »

تا حالا شاید خیلی شنیده باشید و شاید خودتون هم این کارو کرده باشید که ظلم و جنایت و ستم رو به تاریکی و عدل و انصاف و مروت رو به نور و روشنائی تشبیه کرده باشید.

تشبیه زیبائیه.

وقتی همه جا رو ظلم بگیره ، انگار هوا تاریک شده و چشم نمی تونه جلو خودشو ببینه و هر لحظه ممکنه تو چاله یا چاه بیفته و یا از مسیر منحرف بشه.

اما وقتی جامعه پر از عدالت باشه و انصاف و مروت حکم فرما باشه ، همه جا روشنه و چشم می تونه تا جائی که توان داره جلو خودشو ببینه.

خدا هم از این تشبیه استفاده کرده:

« وَ الَّیْلِ إِذَا یَغْشىَ‏ ، وَ النهََّارِ إِذَا تجَلّى‏ »[۱]

« سوگند به شب آن گاه که (خورشید و روى زمین و فضا را) فرو پوشد. و سوگند به روز آن گاه که تجلّى و ظهور کند.»

محمد بن مسلم می گوید:

از امام صادق علیه السلام پرسیدم معنای آیه ی :« و اللیل اذا یغشی » چیست؟

ایشان فرمودند:

منظور از لیل ( شب ) در این آیه همان دوران ظلمی است که حق حضرت علی علیه السلام در آن غصب شد و حضرت هم صبر کرد تا حکومت غاصبانه ی آن ها تمام شود.

پرسیدم معنای آیه ی : « و النهار اذا تجلی » چیست؟

ایشان فرمودند:

منظور از نهار ( روز و روشنائی ) در این آیه قائم ما اهل بیت ( علیهم السلام ) ، امام زمان عجل الله تعالی فرجه است.

ایشان وقتی ظهور کرده و قیام کنند ، دولت نور و روشنائیشان بر دولت باطل غلبه کرده و عالم را فرامی گیرد.

سپس امام علیه السلام به محمد بن مسلم فرمودند:

( از این تفسیر تعجب نکن ) خداوند در قرآن با مثل ها و تشبیه ها سخن می گوید و چون اولین مخاطبش ما اهل بیت و انبیاء هستیم ، به خاطر همین این اسرار را غیر از ما نمی دانند.

عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ علیه السلام‏ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ وَ اللَّیْلِ‏ إِذا یَغْشى‏ قَالَ اللَّیْلُ فِی هَذَا الْمَوْضِعِ فُلَانٌ غَشِیَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ فِی دَوْلَتِهِ الَّتِی جَرَتْ لَهُ عَلَیْهِ- وَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام یَصْبِرُ فِی دَوْلَتِهِمْ حَتَّى تَنْقَضِیَ، قَالَ: وَ النَّهارِ إِذا تَجَلَّى‏ قَالَ النَّهَارُ هُوَ الْقَائِمُ علیه السلام مِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ، إِذَا قَامَ غَلَبَ دَوْلَتُهُ الْبَاطِلَ- وَ الْقُرْآنُ ضُرِبَ فِیهِ الْأَمْثَالُ لِلنَّاسِ- وَ خَاطَبَ اللَّهُ نَبِیَّهُ بِهِ وَ نَحْنُ، فَلَیْسَ یَعْلَمُهُ غَیْرُنَا.»[۲]

نکته ی جالبی که این حدیث بهش اشاره می کنه اینه:

خدا از دوران مظلومیت علی علیه السلام به شب یاد کرده و به مظلومیت علی قسم می خوره !

و تو خود حدیث مفصل خوان از این مجمل.

دعای همه مان همینه:

خدایا شب تیره و تار پر از ظلم مارا با نور وجود مبارک حضرت حجت نور باران کن.

آمین.

[۱]. لیل ، ۱ و ۲ .

[۲]. تفسیر القمی ؛ ج‏۲ ؛ ص۴۲۵ .

[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]