موضوع: حضرت زهرا خط کش اعتقادی است - اهمیت فاطمیه

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام خدمت دوستان عزیز

در ادامه مطلبی رو نقل قول می کنم از یک سخنرانی که آدرس فایلش رو در انتها قرار داده ام (اگر مشکلی در عبارات عربی بود، لطفا بفرمایید تا تصحیح کنم)

نکته اول، فضیلتی است در رابطه با حضرت زهرا و اون فضیلت برابری اون حضرت است با رسول اکرم (ص) (ولی از یک جهت خاص).

در روز مبعث، امیرالمومنین علی (ع) یک زیارتی دارند. ما به حضرت اینجور عرض می کنیم:
و صل علی عبدک (و درود بر عبد خدا)
و امین الاوفی (وامین وفادار)
والرکن الاولیا (رکن دوستان)

رکن یعنی تکیه گاه،
رکن یعنی حامی،
رکن یعنی پناهگاه.

در روز مبعث ما به امیرالمومنین عرض می کنیم: امیرالمومنین، شما تکیه گاه دوستان هستید. پناه دوستان هستید. حامی دوستان هستید.
[align=center]پس امیر رکن است نسبت به مخلوق.[/align]

حالا حدیثی رو از جناب جابر ابن عبدالله انصاری از ساحت مقدس حضرت نبوی (این روایت رو هم اهل سنت نقل کرده اند، هم شیعه) نقل می کنیم:
جناب جابر می فرمایند که حضرت رسول فرمودند. آقا رسول الله به حضرت امیرالمونین سلام کردند:
سلام علیک اباالریحانتین (سلام بر تو ای پدر دو دسته گل من، حسن و حسین).
اوصیک بریحانتین (توصیه می کنم تو را به این دو تا دسته گلم)
من الدنیا من قبل ان ینهد رکناک و الله خیرتی علیک (علی جان توصیه می کنم مراقب این دو تا دسته گل من باش، تا قبل از اینکه دوتا رکنت رو از دست بدی و وقتی هم که ما رفتیم، علی جان خدا نگهدار توست)

جابر بقیه روایت رو از امیر (ع) نقل می کند.
فلما ماتت نبی، قال علی (ع) هذا احد الرکنین الذین قال رسول الله
(وقتی 28 صفر پیامبر عظیم الاشان اسلام از دنیا رفت، امیرالمومنین فرمود این یکی از اون دو تا رکنی بود که پیامبر فرمود قبل ان ینهد رکناک)

یعنی امیرالمومنین در 28 صفر یه تکیه گاهشو از دست داد، یه پناهگاهشو از دست داد، یه حامیشو از دست داد.

و اما...

فلما ماتت فاطمه، قال علیه السلام، هذا رکن الثانی، الذی قال رسول الله

(وقتی هم که فاطمه شهید شد، قرمود این هم تکیه گاه دوم من بود، همونی که رسول الله گفت قبل ان ینهد رکناک)

امیر می فرماید فاطمه و پیغمبر، با هم، پناهگاه من بودند، و من پناهگاه شما.

قطعه تاریخی از ابن ابی الحدید:
ببینید چه نکته جانسوزی رو میگه:

کانت وجوه الناس الیه و فاطمه باقیه (مادامیکه فاطمه بود، مردم به علی توجه داشتند، حتی تو اون 95 روز، حتی تو بستر بیماری)
فلما ماتت فاطمه علیها سلام، انصرف الوجوه الناس عنه ( وقتی فاطمه از دنیا رفت، مردم دیگه علی رو فراموش کردند)

ان علی دحزه الاولان فاسقطاه فسار نسیا منسیا (اینقدر اون دو نفر، خلیفه اول و دوم اهل تسنن، بعد از شهادت حضرت زهرا، کار رو بر علی سخت کردند، علی رو از صحنه ساقت کردند، جوری شد که علی بین مردم فراموش شد)

مرحوم ملامحمد تقی مچلسی روایتی از بخاری نقل می کنه:
و کان لعلی من الناس وجه حیاه فاطمه (مردم، یه توجهی، مادامی که فاطمه زنده بود، به علی داشتند)
فلما تووفیت، استنکر علی وحوه الناس (وقتی فاطمه در گذشت، مردم روشون رو برگردوندند از علی)

مردم علی رو فراموش کردند، حالا ببین کار علی بدون فاطمه به کجا کشید:

[align=center]فلتمس مصالحه ابی بکر و مبایعه (علی پیام می داد به ابوبکر که بیعت منو بپذیرید)[/align]

زمانی که فاطمه بود، اومدند بیعت بگیرند، بیعت نکرد. فاطمه رفت پشت در، گفت نمی گذارم شوهرم بیعت کنه.

[align=center]ولی وقتی فاطمه رفت، پیام داد، بیعت منو بپذیرید، دست از سرم بردارید.[/align]

کی بوده فاطمه..؟ موقعیت فاطمه چی بود..؟

[align=center]قبل ان ینهد رکنان

تکیه گاه علی امروز از دست رفته، نه همسر علی.[/align]


نکته دوم،

اهمیت فاطمیه. چرا عزای حضرت زهرا رو می گیریم؟ چرا پر تن تراقش می کنیم؟ چرا مراجع تقلید، سلمهم الله، پای برهنه راه می رن؟ چرا این کارو می کنن؟ چرا برا امام صادق اینکارو نمی کنن؟ اهمیت فاطمیه کحاست؟

در بین بزرگداشتهایی که گرفته می شود، انگیزه های مختلفی وجود داره.
1- گاهی اوفات، انگیزه های سالگردها، محبت است. مثله سالگرد ازدواج و ...
2- گاهی اوقات، انگیزه، انگیزه هویت تاریخی است. مثله نوروز و ...
3- اما گاهی اوقات، بزرگداشت ها انگیزه اعتقادی داره.

در بین بزرگداشت هایی که در جهان اسلام وجود داره، 4 تا هست که انگیزه اعتقادی داره. 2تاش در ناحیه جشنه، 2 تاش در ناحیه عزاست.

[align=center]جشن ها: عید سعید غدیر خم و روز ولادت وجود نازنین امام زمان علیه السلام[/align]

ما اگه در جشن ولادت امام زمان شرکت می کنیم، انگیزه اعتقادی داره. می خوایم بگیم ما تحت رهبری امام حی هستیم. ما منتظر این امام هستیم تا بیاید و جهان را پر از عدل و داد کند. ما می خواهیم ثابت کنیم که این آقا واسطه فیض بین ما و خداست.
و غدیر هم همین خصوصیت رو داره.

برای همین می بینیم که عید غدیر و عید نیمه شعبان، شورش بیشتر از ولادت امام حسینه. حالا کسی روز ولادت امام حسین رو جشن می گیره، انگیزه محبتیه. اعتقادی نیست. کسی هم نگرفت، مهم نیست.

نیمه شعبان در مقابل بهائیت. عید غدیر در مقابل وهابیت.

در بین عزاها، دو عزاست که جنبه اعتقادی داره:

[align=center]یکی شهادت حضرت سید الشهدا و یکی شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها است.[/align]

حضرت زهرا خط کش اعتقادیست.

اگر بخواهید بفهمید کسی در اعتقادات صحیحی است که خدا و رسول خدا ترسیم کرده، باید مراوده او با حضرت زهرا رو ببینیم چیه.
اگر منطبق با حضرت زهرا بود، تو خطی است که خدا و پیغمبر ترسیم کرده اند. اگر نبود، نیست. ولو بگن اشهد ان علیا ولی الله.

در روز 18 ذیحجه سال 10 هجری، خط اصلی رو خدا و پیغمبر ترسیم کرده اند:
از طرفی خداوند فرمود: ان الدین عند الله الاسلام (دین معتبر، نزد من، اسلام است و بس)

از طرفی فرمود: و من یبتغ غیر الاسلام دینا فلن یقبل ابدا (اگر کسی غیر از اسلام رو انتخاب بکنه، من از اون قبول نمی کنم)

ما سوال می کنیم: یا رسول الله، کدوم اسلام؟ کدوم اسلام؟

اون اسلامی که در پی فرمان الهی، یا ایها الرسول بلغ ما انرل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالتک
اگه علی رو معرفی نکنی، اصلا اساس دینت خرابه. بدرد نمی خوره.
پیغمبر علی ابن ابیطالب رو معرفی کرد. در پی معرفی چی اومد؟

الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا

مرحوم علامه بزرگوار امینی فرمود این "الف و لام" در "الیوم"، الف و لام عهده. یعنی: مردم، من این دین اسلام رو راضیم. اسلامی که امروز کامل شد. اسلام با علی رو راضیم. اسلام دیروزتون رو نمی خوام که علی رو معرفی نکرده بودم، اسلام فرداتون رو هم نمی خوام که علی رو می گذارید کنار. الیوم رو می خوام.

یعنی ترسیم خط توسط خدا و پیغمبر انجام شد.
این خط ادامه داشت از 18 غدیر سال 10 تا 28 صفر سال 11 (70 روز). پیفمبر از دار دنیا رفت. دیگران هم اسلام رو از مسیرش خارج کردند.

[align=center]تنها کسی که فرمود: من بر خط اسلامی هستم که پیغمبر ترسیم کرده، فاطمه زهراست و بر همین حرف هم جان داد.[/align]

لذا تمسک به فاطمیه یعنی اینکه ما تو خط غدیر هستیم.
پس جنبه اعتقادی داره، بحث تاریخی نیست.
پرداختن به حضرت زهرا جنبه اعتقادی داره. یعنی ما غدیری هستیم، سقیفه ای نیستیم.

دین غدیر منتهی به سعادت (اولئک هم الفائزون)
دین سقیفه منهی به شقاوت (فی نار جهنم خالدون)

پس باید آدم بفهمه که رهبری کی هستش که اونو به سعادت می رسونه.
این جنبه اعتقادی داره, جنبه تاریخی نداره.


برگرفته از سخنرانی آیت الله علوی تهرانی در روز شهادت حضرت زهرا 1387
دانود کامل سخنرانی از [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]

بسیار عالی و زیبا بود
فقط یک موضوعی :
طبق تاریخ و اسناد معتبر شیعه و سنی حضرت علی نه تنها بعد از خانم فاطمه بلکه در زمان حیات ایشون هم توسط مردم فراموش شده بودند و امثال ابوبکر و عمر و پیروانشان هر دو این بزرگواران و خانواده شان را مورد آزار و اذیت قرار می دادند. نمونه آن قضیه فدک و بسیار مسائل دیگر میباشد.

با سلام و تشکر از توجهتون به مطلب

قضیه فدک و بی احترامی هایی که خلیفه اول و دوم اهل تسنن به اون بزرگواران می کردند، بر هیچ کسی پوشیده نیست. همچنین با توجه به اسناد و روایات، به دلیل عظمت حضرت زهرا، اونها تا یه حدی تونستند بر امام علی سخت بگیرند و بعد از اون ایشان را به حال خودشان رها کردند. عظمت حضرت زهرا تا حدی بود که اون دو نفر برای عیادت حضرت اصرار می کردند و پس از شنیدن صجبت های حضرت زهرا که فرمود شما رو بعد از هر نماز نفرین می کنم و شکایتتان را به پدرم می کنم، به گریه افتادند و یا عیادت زنهای مدینه از حضرت زهرا و اظهار ارادت آنها به حضرت و ... ولی بعد از شهادت حضرت زهرا، رفتار مردم به کل عوض شد و کار آنچنان بر حضرت سخت شد که امیر ع پیغام می فرستادند که بیعت من رو بپذیرید.

یا علی

امیر ع پیغام می فرستادند که بیعت من رو بپذیرید.

میشه توضیح بیشتر بدید.
یا علی:rose:

نوشته اصلی توسط parham

میشه توضیح بیشتر بدید.
یا علی:rose:

با سلام خدمت شما

نکته واقعا جان سوزیست:

در کتاب صحیح بخاری که از معتبرترین کتاب های اهل سنت است،
بعد از نقل ماجرای فدک و زیر بار نرفتن ابوبکر به رد فدک به صاحب اصلیش (حضرت زهرا)، حضرت زهرا از دست ابوبکر بسیار غضبناک شد و با او حرف نزد تا زمانی که از دنیا رفت، و پس از ماجرای فدک، شش ماه زنده بودند (یعنی در این شش ماه با ابوبکر حرف نزدند تا زمانی که از دنیا رفتند)
در ادامه، در صحیح بخاری آمده است:
فلما توفیت، (هنگامی که فاطمه از دنیا رفت)
دفنها زوجها علی لیلا، (همسرش علی او را شبانه دفن کرد)
و لم یوذن بها ابابکر و صلی علیها، (و خودش بر او نماز خواند و به ابوبکر اجازه نماز خواندن نداد)
و کان لعلی من الناس وجه حیاه فاطمه، (مادامی که فاطمه زنده بود، مردم یه توجهی به علی داشتند)
فلما توفقیت استنکر علی وجوه الناس (و هنگاهی که فاطمه از دنیا رفت، مردم رویشان را از علی برگرداند)
فالتمس مصالحه ابی بکر و مبایعته (کار آنچنان بر علی سخت شد که پیغام می فرستاد برای ابوبکر و از او درخواست می کرد بیعتش را بپذیرد) و دست از سرش بردارن.
یعنی مادامی که فاطمه زنده بود، علی به پشتوانه فاطمه، قدرت این رو داشت که با ابی بکر بیعت نکند و در مقابل آنها بایستد.
برای همین آنها مستاصل شدند و نمی توانستند بر حضرت بیش از حد فشار بیاورند، تا جایی که آنها از ناچاری تصمیم به قتل حضرت گرفتند. و ابوبکر و عمر به خالد ابن ولید (کسی که به قول اهل تسنن سیف الاسلام نامیده می شود، ولی به قول خود عمر که او را عدو الله نامید) دستور دادند تا پس از اتمام نماز جماعت، علی را بکشد. که البته ابوبکر بعد از تشهد و قبل از اینکه سلام نماز را بگوید، از اینکار خود منصرف شد و قبل از اتمام نماز (در حالی که هنوز سلام نگفته بود) به خالد گفت، آنچه را که گفته بودم، انجام نده!

پس از شهادت حضرت زهرا، به دلیل نبود جایگاه فاطمه (دختر پیامبر و اینکه مردم جایگاه حضرت زهرا رو به خوبی می دانستند)، حضرت امیر رو بسیار تحت فشار قرار داده بودند تا جایی که ایشان پیغام می فرستاد تا بیعت ایشان را قبول کنند.

این مطلب عینا در کتاب صحیح بخاری آمده است و می توانید اسکن شده این قسمت از کتاب رو به همراه آدرس آن در [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]ببینید.

[align=left]

کد PHP:

http://www.4shared.com/document/lmSOD3CZ/Aboubakr-H_Zahra-Imam_Ali.html 


[/align]

البته مطالب این پست رو با اطلاعات ناقص خودم نوشتم. اگر مطلب جدید در این رابطه دیدم حتما اینجا میگذارم. شما هم ما رو از اطلاعاتتون بی نصیب نگذارید.

یا علی

آیا این موضوع که حضرت علی آنان را به بیعت با خود فرا می خوانده اند در اسناد شیعه هم وجود دارد.
خواهشمندم مطالبی که بیان میفرمایید برای تفهیم بیشتر در کنار اسناد اهل سنت حتما از اسناد شیعه هم معرفی بفرمایید.