جابر بن عبدالله انصاری میگوید: به حضرت باقر(ع) عرض کردم فدایتان شوم یابن رسولالله! برای من حدیثی در فضیلت مادر مهینتان، فاطمه زهرا بفرمایید تا وقتی آن را برای شیعیان بیان کنم، خوشحال شوند. امام باقر(ع) در پاسخ او و ضمن نقل روایتی که به کیفیت حضور فاطمه(س) در محشر اشاره دارد، میفرماید: وقتی (فاطمه) به در بهشت میرسد میایستد. خدای تعالی میفرماید: ای دخت حبیب من! چرا توقف کردی، حال آن که من تو را امر کرده بودم به بهشت درآیی؟ صدیقه طاهره میگوید: پروردگارا، دوست دارم ارزش من در چنین روزی شناخته شود.
پروردگار میفرماید: ای دختر حبیب من برگرد. هر که در دل محبت تو یا محبت یکی از فرزندان تو را دارد، دستش را بگیر و او را به بهشت درآر. آنگاه حضرت باقر فرمودند: والله ای جابر، در آن روز حضرتش، شیعیان و دوستانشان را برمیگزینند و انتخاب میکنند، آن سان که پرنده دانه نیکو را از دانه بد جدا میکند. خدای تعالی آنگاه به دوستان و شیعیان فاطمه(س) نیز میفرماید که برگردید و ببینید چه کسی شما را به دوستی فاطمه دوست میداشت، چه کسی شما را به خاطر دوستی فاطمه غذا داد، چه کسی شما را به خاطر دوستی فاطمه لباس پوشانید، ... شربتی نوشانید و غیبت غیبتکنندهای را از شما رد کرد: دستش را بگیرید و او را وارد بهشت کنید. (بحار، ج ۸، ص۵۱، تفسیر فرات، ص ۱۱۳)
● قرآن و پاداش محبت بر فاطمه
فرات ابن ابراهیم در تفسیرش از رسول خدا(ص) روایت میکند که حضرت فرمود: دخترم فاطمه(س) با فرزندان و شیعیانش وارد بهشت میشوند.[/b]