[size=large]امام كاظم عليه السلام و نويد از حضرت مهدى
[/size]
[size=medium]شرايط حاكم بر زمان حضرت كاظم عليه السلام با شرايط سياسى و اجتماعى عصر پدر گرانقدرش بسيار متفاوت بود؛ چرا كه آن حضرت بخش مهمى از زندگى پربركت خويش را در زندان استبداد و ارتجاع و به دور از مردم سپرى كرد. و در حالى كه رابطه او را با جامعه خويش قطع كرده بودند او در قعر زندانها و زيرزمينهاى تاريك محبوس بود، در همانجا به عبادت خدا و راز و نياز با محبوب و معشوق خويش ، روزگار مى گذرانيد.
يكى ، دو بار آن حضرت را از زندان آزاد كردند اما همواره تحت مراقتب شديد امنيتى قرار داشت تا باز هم به زندان بيداد باز گردانده شد و سرانجام بوسيله سم غدر و خيانت به شهادت نائل آمد.
با اين بيان ، روشن است كه امكانات و آزادى آن حضرت ، چه اندازه محدود بود و او تا كجا در فشار و تنگنا قرار داشت و طبيعى است كه با اين شرايط وحشتناك نمى تواند در مورد حضرت مهدى عليه السلام كه رژيم عباسى از نام بلند او در هراس بود _ بيان مشروح و روايات گوناگونى داشته باشد.
اما آن حضرت با همه محدوديتها، فشارها و فقدان فرصت و امكانات باز هم از حضرت مهدى عليه السلام نويد داد و فرهنگهاى حديثى و روايى از سخنان امام كاظم عليه السلام پيرامون محبوب دلها تهى نيست كه ما براى نمونه ، برخى از آنها را ترسيم مى كنيم :
1_ محمد بن زيا آورده است كه :
از سالارم حضرت كاظم در مورد اين آيه شريفه پرسيدم كه مى فرمايد:
((… و اسبغ عليكم نعمة ظاهرة و باطنة ….)) (164)
يعنى :… و نعمتهاى خويش را چه آشكار و چه پنهانى ، به تمامى بر شما ارزانى داشته است …
امام كاظم عليه السلام فرمودند:
((النعمة الظاهرة : الامام الظاهر و الباطنة : الامام الغائب .
فقلت : و يكون فى الائمة من يغيب ؟
قال عليه السلام : نعم ! يغيب عن ابصار الناس شخصه و لا يغيب عن قلوب المؤ منين ذكره و هو الثانى عشر منا.
يسهل الله له كل عسير و يذلل له كل صعب و يظهر له كنوز الارض و يقرب له كل بعيد و يبير _ اى يهلك _ به كل جبار عنيد و يهلك على يده كل شيطان مريد.
ذلك ابن سيدة الاماء الذى تخفى على الناس ولادته و لا يحل لهم تسميته حتى يظهره الله عزوجل ، فيلا الارض ‍ قسطا و عدلا كما ملئت جورا و ظلما.)) (165)
يعنى : ((محمد! نعمت ظاهرى ، امام راستين است كه آشكار است و نعمت باطنى و نهانى ، امام غائب .))
گفتم : ((سرورم ! آيا از امامان دوازده گانه اهل بيت ، كسى هم غائب مى گردد؟))
فرمود: ((آرى ! يكى از آنها كه وجود گرانمايه اش از برابر ديدگان مردم نهان مى شود، اما ياد و نام مقدسش از قلبهاى مردم با ايمان غائب نمى گردد. او دوازدهمين ما مى باشد.
خداوند هر كار مشكلى را براى او آسان و هر امر پيچيده و سختى را براى او رام مى سازد.
گنجهاى زمين را براى او آشكار و هر دورى را برايش نزديك مى كند. هر خودكامه كينه توزى را بوسيله آن حضرت نابود و هر شيطان سركشى را بدست او به خاك هلاكت مى افكند.
او فرزند سالار كنيزان عصر خويش است . ولادت او بر مردم مخفى مى ماند و بردن نام گراميش بطور علنى ، ناپسند است تا خداوند او را فرمان ظهور و قيام دهد و آنگاه است كه زمين و زمان را از عدل و داد پر مى سازد، همانگونه كه به هنگامه ظهورش از ستم و بيداد لبريز است .))
2_ يونس بن عبدالرحمن آورده است كه :
بر امام هفتم عليه السلام وارد شدم و گفتم :
((يابن رسول الله ! انت القائم بالحق ؟
فقال عليه السلام : انا القائم بالحق و لكن القائم الذى يطهر الارض من اعداء الله و يملاءها عدلا كما ملئت جورا هو الخمس من ولدى ، له غيبة يطول امدها خوفا على نفسه ، يرتد فيها اقوام و يثبت فيها آخرون …
طوبى ليشعتنا المتمسكين بحبلنا _ و فى نسخه : بحبنا _ فى غيبة قائمنا، الثابتين على موالاتنا و البراءة من اعدائنا. اولئك منا و نحن منهم ، قد رضا بنا ائمة و رضينا بهم شيعة و طوبى لهم ، هم _ و الله _ معنا فى درجتنا يوم القيامة .)) (166)
يعنى : ((سرورم ! آيا شما قائم به حق هستيد؟))
فرمود: ((آرى ! من قائم به حق هستم اما آن قائمى كه زمين را از دشمنان خدا پاك مى سازد و آن را همانگونه كه به هنگامه ظهورش از ستم و بيداد لبريز است از عدل و داد سرشار و مالامال مى سازد، او پنجمين امام از نسل من است .
او به فرمان خدا و براى حفظ جان خويش ، غيبتى طولانى خواهد داشت به گونه اى كه گروههايى راه ارتداد در پيش ‍ مى گيرند و گروهى در دين خدا و اعتقاد به امامت ثابت قدم مى مانند.))
آنگاه فرمود: ((خوشا به حال شيعيان ما! آنكه در عصر غيبت قائم ما به ريسمان ولايت و محبت اهل بيت چنگ زده و بر دوستى ما پايدارى نموده و به بيزارى از دشمنان ما استوارند.
آنان از ما هستند و ما از آنان ، آنان به امامت ما خشنودند و ما به پيروى آنان از اهل بيت پيامبر خويش .
راستى كه خوشا به حال آنان ! بخداى سوگند كه آنان در روز رستاخيز با ما و در درجه ما خواهند بود.))[/size]
برگرفته از آثار آية الله سيد محمد كاظم قزويني