چه خانه ی سرد و احمق و بی روحی است طبیعت
که خدا از آن رفته باشد.
چه شب دراز و تاریک و زمستانی است تاریخ
که علی در آن مرده باشد.
و چه قبرستان عزادار و غم زده ای است زمین
که در آن معبد نباشد.

[align=center]دکتر علی شریعتی[/align]