دستور العمل هاى اخلاقى از حضرت آيت الله استاد علامه فيض كاشانى (ره )

سفارش به 25 اصل خودسازى


اول : محافظت بر صلوات خمس يعنى گزاردن آن در اول وقت به جماعت و سنن و آداب .

دوم : محافظت بر (( نماز جمعه )) و (( عيدين )) و (( آيات )) اگر سه جمعه متوالى ترك نماز كند بى علتى ، دل او زنگ گيرد و به حيثيتى كه قابل اصلاح نباشد (ثواب الاعمال شيخ صدوق ، ص 276، حديث سوم ، چاپ مكتبه الصدوق ).

سوم : محافظت بر نماز معهوده رواتب يوميه ؛ (نمازهاى نافله يوميه ).

چهارم :
محافظت بر صوم ماه رمضان و تكميل آن (با همه مسائل كه شرط قبول صوم باشد.)

پنجم :
محافظت بر صوم سنت كه سه روز معهود است از هر ماهى كه معادل صوم دهر است .
(پنج شنبه اول هر ماه و پنج شنبه آخر ماه و چهارشنبه اول دهه ميان ماه )

ششم : محافظت بر زكات بر وجهى كه تاخير جايز ندارد.

هفتم :
محافظت بر انفاق حق معلوم از مال ، هر روز يا هر هفته يا هر ماه به سائل يا محروم كمك كند به قدر مناسب .

هشتم :
محافظت بر
(( حجه الاسلام )) اگر مستطيع باشد.

نهم : زيارت قبور مقدسه پيغمبر (صلى الله عليه و آله ) و ائمه معصومين (عليهم السلام ) خصوصا امام حسين (عليه السلام ).

دهم : محافظت بر حقوق اخوان و قضاى حوايج ايشان .

يازدهم : تدارك نمودن هر چه از مذكورات فوت شده باشد وقتى متنبه شده باشد.

دوازدهم :
اخلاق مذمومه مثل كبر و بخل و حسد و نحو آن را از خود سلب كرده ، دنبال اخلاق پسنديده مثل حسن خلق و سخا و صبر و غير باشد.

سيزدهم :
ترك منهيات جمله (آنهايى كه نهى شده انجام ندهد).

چهاردهم :
ترك شبهات كه موجب وقوع در محرمات است و گفته اند هر كه ادبى را ترك كند از سنتى محروم مى شود و هر كه سنتى را ترك كند از فرضيه اى محروم مى شود.

پانزدهم :
در مالايعنى (كارهاى بى فايده ) خوض نكردن كه موجب قسوت و خسران است .

شانزدهم : كم خوردن و كم خفتن و كم گفتن را شعار خود ساختن كه دخل تمام در تنوير قلب دارد. عليك بقله الكلام و قله الطعام و قله المنام و تبديلها بذكر الله الملك العلام .

هفدهم :
هر روز قدرى از قرآن را تلاوت كردن . اقلش پنجاه آيه و تدبر و تامل و خضوع و اگر بعضى از آن در نماز واقع شود بهتر است .

هيجدهم :
قدرى از اذكار و دعوات ورد خود ساختن در اوقات معينه خصوصا بعد از نمازهاى فريضه و اگر تواند كه اكثر اوقات زبان را مشغول ذكر حق دارد و اگر چه جوارح در كارهاى ديگر مصروف باشد – زهى سعادت !

نوزدهم :
صحبت عالم و سوال از او و استفاده علوم دينيه به قدر حوصله تا مى تواند سعى كند كه علمى بر علم خود بيفزايد.

بيستم :
با مردم به حسن خلق و مباسطت معاشرت كردن تا بر كسى گران نباشد.

بيست و يكم :
صدق در اقوال و افعال را شعار خود ساختن .

بيست و دوم :
توكل بر حق تعالى كردن در همه امور و نظر بر اسباب نداشتن و در تحصيل رزق اجمال كردن و بسيار به جد نگرفتن در آن و فكرهاى دور به جهت آن نكردن .

بيست و سوم :
بر جفاى اهل و متعلقان ، صبر كردن و زود از جا درنيامدن ، و بدخويى نكردن كه هر چند جفا بيشتر مى كشد و تلقى بلا بيشتر مى كند، زودتر به مطلب مى رسد.

بيست و چهارم :
امر به معروف و نهى از منكر به قدر وسع و طاقت كردن و ديگران را نيز بر خير داشتن و غم خوارى نمودن و با خود در سلوك شريك ساختن اگر قوت نفسى داشته باشد و الا اجتناب از صحبت ايشان كردن با مدارا و تقيه تا موجب وحشت نباشد.

بيست و پنجم :
اوقات خود را ضبط كردن و در هر وقتى از شبانه روز وردى قرار دادن كه به آن مشغول مى شده باشد تا اوقاتش ضايع نشود.

آخرين سفارش
هر كس اين بيست و پنج چيز مذكور را بر خود لازم گرداند و به جد مى كرده باشد از روى اخلاق اعنى ابتغاء لوجه الله لا لغرض دنيوى عاجل ، روز به روز حالش در ترقى باشد حسناتش متزايد و سيئاتش ‍ مغفور و درجاتش مرفوع مى شود و به هر تقدير او را قربى به حق سبحانه حاصل مى شود.

صراط حميد (دستور العمل هاى اخلاقى و عرفانى )
مؤلف : حميد كامران ماورديانى