این نوشتار در توسل به امام عصر – علیه السلام – است توسط اعمال صالحه به عنوان هدیه نمودن ثواب کلیه اعمال صالحه و عبادات برای آن جناب – صلوات الله علیه – و ائمه اطهار – علیهم السلام – و تأکید و فضیلت این امر در اخبار بسیار است و از آن جمله است این حدیث در کافی که علی بن مغیره در ضمن کلماتی چند از حضرت موسی بن جعفر – علیهما السلام- سؤال کرد که من چه بسا در ماه مبارک رمضان زیاده بر چهل ختم قرآن تلاوت می کنم و ثواب آنها را یک یک برای حضرت رسول -صلی الله علیه و آله و سلم – و یک یک ائمه – علیهم السلام – و نیز برای شما هدیه قرار می دهم، اکنون چه ثوابی در این عمل است؟
فرمود:ثوابش این است که روز قیامت با آنها خواهی بود.
عرض کرد : الله اکبر، چنین منزلت عظیمی برای من به این عمل است و تا سه مرتبه تکرار کرد.
آن حضرت فرمود: بلی چنین است.(1)و دیگر این حدیث در جمال الاسبوع (2)سید اجل سید بن طاوس است که فرمودند: کسی که ثواب نماز را چه فریضه و چه نافله، برای رسول خدا، و امیر المؤمنین و اوصیاء بعد از او -صلوات الله علیهم اجمعین – قرار دهد، خداوند ثواب نماز او را به اضعاف مضاعف زیاد می فرماید.(3)و پیش از آنکه روح از بدنش مفارقت کند به او می فرماید : ای فلان هدیه های تو و احسانهایت به ما رسید. پس دلت خوش باد و چشمت روشن به آنچه خداوند متعال برای تو مهیا فرموده و آنچه را که تو به آن رسیدی گوارایت باد. راوی گفت: عرض کردم. چگونه باید هدیه کرد؟ فرمود: قصد نماید که ثواب نمازش برای حضرت رسول -صلی الله علیه و آله و سلم – باشد و اگر هم ممکن شود هر روز زیاده بر نماز های پنج وقت و نافله آنها، دو رکعت نماز برای هر یک نفر از ائمه – علیهم السلام – هدیه نماید.(4)
و دیگر این حدیث در بحار و تحیة الزائر است که روایت فرموده اند به سند معتبر که داود صرمی به خدمت حضرت امام علی النقی – علیه السلام – عرض کرد : پدر بزرگوارت را من زیارت کردم و ثواب را از برای شما قرار دادم. حضرت فرمود: برای تو و از جانب خداوند متعال اجر و ثواب عظیم او از جانب ما تلافی و جزایی نیکو است.
و در نماز های توسل به امام عصر – علیه السلام – و نیز سایر ائمه – علیهم السلام – واقع امر همین عنوان هدیه نمودن نماز برای آنها است به این نیت که نماز را برای امر و رضای خداوند به جا می آورد، به قصد آنکه ثوابش هدیه ای برای امام – علیه السلام – باشد و همچنین در نماز زیارت آنها.
پی نوشت :

1- کافی، ج 2، ص 118، ح 4.
2- جمال الاسبوع، ص 25.
3- مراد آن است که احصاء ثواب اعمال از شماره مخلوقین بیرون است.
4- بحار الانوار، ج 102، ص 256، ح 3، به نقل از تهذیب.