اولاً این مطلب كه خداوند فرموده باشد ، «فقط» مرا بخوانید و فقط مرا صدا بزنید تهمت و افترائی بیش نیست .

ثانیاً : خداوند در یك آیه فرموده است :

ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَكُمْ . غافر / 60 .

مرا بخوانید تا (دعاى) شما را بپذیرم!

و از طرف دیگر فرموده است :

یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ ابْتَغُواْ إِلَیْهِ الْوَسِیلَة . المائده / 35 .

اى كسانى كه ایمان آورده‏اید! از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید ! و وسیله‏اى براى تقرب به او بجوئید .

و نیز از قول برادران حضرت یوسف علیه السلام نقل فرموده كه به حضرت یعقوب فرمودند :

یَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِینَ .

گفتند: «پدر! از خدا آمرزش گناهان ما را بخواه، كه ما خطاكار بودیم!»

و حضرت یعقوب علیه السلام نیز كه پیامبر خدا بود به آن‌ها قول داد كه در آینده نزدیك از خداوند برای آن‌ها طلب استغفار خواهد كرد :

قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّی إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ . یوسف / 97 و 98 .

گفت: «بزودى براى شما از پروردگارم آمرزش مى‏طلبم، كه او آمرزنده و مهربان است!

اگر قرار بود كه توسل به غیر خدا شرك بود ، حضرت یعقوب كه پیامبر خداوند بود ، نباید به آن‌ها چنین قولی می‌داد و باید آن‌ها را از این كار شرك‌آلود نهی می‌كرد . خداوند نیز بعد از نقل این واقعه نمی‌گوید كه كار آن‌ها شرك بوده است .

و باز در آیه خطاب به پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله وسلم می فرماید :

وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَحِیمًا . النساء / 64 .

و اگر آنان ، هنگامى كه به خود ستم مى‏كردند (و فرمانهاى خدا را زیر پا مى‏گذاردند)، به نزد تو مى‏آمدند و از خدا طلب آمرزش مى‏كردند و پیامبر هم براى آنها استغفار مى‏كرد خدا را توبه پذیر و مهربان مى‏یافتند .

این آیه صراحت دارد كه آمدن به سراغ پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم و او را بر در درگاه خدا شفیع قرار دادن ، و وساطت و استغفار آن حضرت براى گنهكاران نه تنها شرك نیست ؛ بلكه سبب پذیرش توبه ، و رحمت الهى نیز می‌شود.

اگر وساطت ، دعا ، استغفار و شفاعت خواستن از پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم شرك بود ، چگونه امكان داشت كه خداوند چنین دستورى را به گنهكاران بدهد !

به این نكته نیز باید توجه داشت كه پیامبران و ائمه علیهم السلام آمرزنده گناه نیستند ؛ بلكه آن‌ها فقط مى‏توانند از خدا طلب آمرزش كنند و از آن‌جایی كه آن‌ها بندگان برگزیده خداوند هستند و در نزد خداوند آبرو دارند ، خداوند شفاعت آنان را می‌پذیرد و در واقع آمرزنده حقیقی خداوند است .