صفحه 1 از 3 123 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از 1 به 10 از 24

موضوع: فضیلت ماه رجب

  1. #1
    حرفه ای ali20 آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Aug 2008
    محل سکونت
    لطفا پارک نفرمایید.!!!!
    نوشته ها
    432
    تشکر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 ارسال

    پیش فرض فضیلت ماه رجب

    فضیلت و اعمال ماه مبارک رجب

    نکته : تمامی روزهای ماه رجب دارای نماز های مخصوص و پر فضیلتی است که متاسفانه تمامی انها در این تاپیک گردآوری نشده اند. لذا خواهشمندیم از مطالب سایر سایت ها که این کاستی را جبران کرده اند استفاده کنید.


    فضیلت ماه مبارک رجب
    بدانکه ماه رجب و ماه شعبان در شرافت تمامند و روایت بسیار در فضیلت انها اورده شده بلکه از حضرت رسول صلی الله علیه و اله وسلم روایت شده است :که ماه رجب ماه بزرگ خداست و ماهی در فضیلت و حرمت به ان نمیرسد وقتال با کافران در این ماه حرام است و رجب ماه خداست و شعبان ماه من است و رمضان ماه امت من است.کسی که یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد مستوجب خوشنودی بزرگ خدا گردد و غضب الهی از او دور گردد و دری از درهای جهنم بر او بسته گردد.

    از حضرت موسی بن جعفر علیه السلام منقول است: که هر که یک روز از ماه رجب را روزه بدارد اتش جهنم یکساله از او دور شود و هر که سه روز از ان روزه بدارد بهشت بر او واجب گردد و ایضا فرمود که رجب نام نهریست در بهشت از شیر سفید تر و از عسل شیرینتر هر که یک روز از رجب را روزه بدارد البته از ان نهر بیاشامد .

    و از حضرت امام صادق علیه السلام منقول است: که حضرت رسول صل الله علیه و اله فرمود که ماه رجب ماه استغفار امت من است پس در این ماه بسیار طلب امرزش کنید که خدا امرزنده و مهربان است و رجب را اصب می گویند زیرا که رحمت خدا در این ماه بر امت من بسیار ریخته می شود پس بسیار بگویید استغفرالله و اسئله التوبه : طلب امرزش میکنم از خدا و درخواست توبه میکنم.






    همچنين آن حضرت در روايت ديگرى مى فرمايد: رجب، ماه عظيمى است كه خداوند، اعمال نيك را در آن چند برابر مى فرمايد و گناهان را در آن محو مى كند. پس هركس يك روز از ماه رجب را روزه بگيرد، به اندازه مسير يك سال از جهنّم دور و هركس سه روز از آن ماه را روزه بدارد، بهشت بر او واجب مى شود.(3)

    اسوه اهل معرفت و عبادت، مرحوم سيدبن طاوس در مورد افرادى كه قبل از اسلام در دوره جاهليت، مورد ظلم و ستم ديگران قرار گرفتند اما به انتظار ماه رجب نشستند و در آن ماه پربركت، خداى را بخواندند و حضرت حق، دعايشان را مستجاب فرمود و بلا و گرفتارى را از آنها بگرداند، چند داستان نقل كرده است كه ما يكى از آن ها را در اينجا مى آوريم:

    شخصى، گذارش به مردى افتاد كه نابينا، بيمار و خانه نشين شده بود. او از ديگران پرسيد: چرا اين بيمار گرفتار، از خداى متعال عافيت نمى خواهد؟ به او پاسخ دادند آيا او را نمى شناسى؟ او به نفرين شخصى به نام «عياض» گرفتار شده است.

    او گفت: عياض را فراخوانيد تا ماجراى اين مرد نابينا را براى ما بازگويد. وقتى عياض آمد به او گفت: داستان پسران «ضيعا» را كه اين مرد از جمع آنهاست براى ما بگو; عياض گفت: اين داستان از داستان هاى دوره جاهليت است; و من دوست ندارم پس از آمدن اسلام، ديگر آن را بازگويم. آن شخص گفت: شايسته است كه آن را براى ما بازگويى. عياض گفت: پسران ضيعا، ده نفر بودند و خواهرى داشتند كه همسر من بود. آنان با من درگير شدند و همسرم را از من جدا كردند. من هرچه آنان را به خداوند سوگند دادم و احترام خويشى و قرابت را يادآورى كردم، فايده اى نبخشيد. من صبر كردم تا ماه رجب، اين ماه محترم الهى فرا رسيد و آنگاه دست به دعا برداشتم و با حال خستگى و درماندگى خداى را بخواندم و تقاضا كردم كه همه شان نابود و يكى شان نابينا و زمين گير شود. خداى متعال دعايم را مستجاب فرمود و همه شان نابود شدند
    جز اين مرد، كه نابينا و خانه نشين شده است






    .

    بارى در كرامت و فضيلت اين ماه، حضرت امام صادق(عليه السلام) نيز مى فرمايد: آن گاه كه قيامت برپا شود، منادى الهى فرياد زند: «أين الرجبيّون؟»; كجايند آنانكه ماه رجب را گرامى داشتند و از آن، بهره ها بردند؟ از آن انبوه جمعيت، گروهى برخيزند كه نور جمالشان محشر را روشن كند. بر سر آنان تاج هاى شاهى كه مرصّع به درّ و ياقوت است، قرار دارد و در طرف راست هرنفر از آنان هزار فرشته، در سمت چپ نيز هزار فرشته به او كرامت و تعظيم الهى را تبريك گويند. از جانب الهى ندا آيد: بندگان و كنيزانم، به عزت و جلالم سوگند، شما را جاى و مقام گرامى و عطاياى فراوان دهم و شما را در جايى جاى دهم كه از زير آن نهرها جارى است و شما در آن جاويد خواهيد بود زيرا شما داوطلبانه براى من در ماهى كه من بزرگش داشتم روزه گرفتيد. سپس، خطاب به فرشتگان فرمايد: فرشتگان من! بندگان و كنيزان را به بهشت داخل كنيد. در اينجا حضرت صادق(عليه السلام) فرمود: اين پاداش، براى كسى است كه گرچه يك روز از اول يا وسط يا آخر ماه رجب را روزه بدارد.(4)





    پيامبر گرامى ما در بيان عظمت و اهميت ماه رجب مى فرمايد:

    خداى متعال، در آسمان هفتم، فرشته اى به نام «داعى» قرار داده است. هرگاه ماه رجب فرا رسد، آن فرشته دعوت كننده، هرشب تا به صبح گويد: خوشا به حال كسانى كه به ذكر الهى مشغولند; خوشا به حال كسانى كه با ميل و رغبت تمام، رو به سوى درگاه خدا آرند. و خداوند مى فرمايد: من همنشين كسى هستم كه با من همنشين باشد، و مطيع كسى هستم كه فرمان مرا ببرد و آمرزنده ام كسى را كه از من طلب آمرزش كند. اين ماه رجب ماه من، بنده هم بنده من، و رحمت هم از آن من است; هركس مرا در اين ماه بخواند، پاسخ مثبت دهم; و هركس از من چيزى بخواهد، به او عطا كنم; و هركس از من هدايت جويد، هدايتش كنم.(5)

    من اين ماه را وسيله ارتباط بين خود و بندگانم قرار داده ام پس هركس به آن چنگ زند، به من مى رسد.(6)

    گرچه تمام ماه رجب، نزد خداوند و اولياء گراميش عزيز و ارجمند است ليكن برخى از اوقات آن، فضيلت ويژه اى دارد; مثلا اوّلين شب جمعه ماه رجب، داراى امتيازى بزرگ است. پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) مى فرمايد: از اولين شب جمعه ماه رجب غافل نشويد; فرشتگان آن را «ليلة الرغائب» مى نامند. چرا كه وقتى يك سوم از شب گذشت، هيچ فرشته اى نيست مگر اينكه در كنار كعبه مشرفه آيد; آنگاه خداوند نظر مرحمت به آنان كند و فرمايد: فرشتگانم! هرچه خواهيد از من بخواهيد. فرشتگان گويند: بارالها حاجت و خواسته ما آن است كه روزه داران ماه رجب را بيامرزى; خداوند متعال فرمايد: آمرزيدم.(7)

    يكى از كارهاى مهم و شايسته در ماه رجب، كمك به مستمندان است. امام صادق(عليه السلام) از پدران گراميش از امام على(عليه السلام) نقل مى كند كه آن حضرت فرمود:...هركس به خاطر خدا در ماه رجب صدقه بدهد، خداوند وى را آنچنان اكرام فرمايد كه نه چشمى ديده و نه گوشى شنيده و نه بر قلب انسانى خطور كرده باشد.(8)

    در بيان فضيلت ماه رجب، به همين چند حديث شريف بسنده مى كنيم و مى گوييم: اگر هيچ حادثه اى در ماه رجب رخ نمى داد، باز هم رجب ارزش خاص و ويژگى استثنائى خود را داشت; ليكن حوادثى در آن به وقوع پيوسته است كه موجب شرافت و كرامت مضاعف اين ماه شده است.










    اعمال ماه مبارک رجب


    ختم سوره واقعه

    در روايتي از معصوم (ع) آمده است چون اول ماه قمري با روز دوشنبه مصادف گرديد(رجب سال 89 چنین اتفاقی افتاده) ختم سوره واقعه را به روشي که در ذيل خواهد آمد انجام دهيد خواندن اين سوره داراي فضايل وبرکات زياديست ازجمله :

    1. از حضرت رسول اکرم (ص) نقل شده که هرکه سوره واقعه بخواند در هر شب به او پريشاني نمي رسد

    2. از امام جعفر صادق(ع) نقل شده است که هرکه سوره واقعه بخواند در هر شب پيش از آنکه بخوابدملاقات کند

    خداوند را در حالتي که روي آن چون ماه باشد

    3. از امام جعفر صادق(ع) نقل شده که هرکه مشتاق بهشت است سوره واقعه بخواند

    4. خواندن اين سوره موجب ازدياد رزق مي گردد

    روش ختم سوره :


    روز اول يک سوره واقعه ** روز دوم دو سوره واقعه **روز سوم سه سوره واقعه تا روز چهاردهم به همين ترتيب

    به شماره روز ها سوره واقعه خوانده مي شود يعني روز چهادهم 14 سوره واقعه خوانده مي شود اين سوره ها را مي توان در طول روز وبه مرور زمان خواند

    همچنين روايت شده که هر کس از روز اول ماهي که مقارن با دوشنبه است به مدت 14 روز سوره واقعه را تلاوت کند؛ يعني

    در روز اول يکبار، روز دوم، دوبار، روز سوم، سه بارو.....روز چهاردهم، 14بار، روي فقر را نخواهد ديد‌













    اعمال مشترك ماه مبارک رجب

    اینها اعمالی است كه انجام دادن آنها متعلق به همه روز های ماه رجب است و اختصاصى به روز معینی ندارد و آن چند مورد است :

    1- در تمام ایام ماه رجب دعای ذیل را که روایت شده امام زین العابدین(علیه السلام) در حجر در غره خواندند، خوانده شود:

    "یَا مَنْ یَمْلِكُ حَوَائِجَ السَّائِلِینَ وَ یَعْلَمُ ضَمِیرَ الصَّامِتِینَ لِكُلِّ مَسْأَلَةٍ مِنْكَ سَمْعٌ حَاضِرٌ وَ جَوَابٌ عَتِیدٌ اللَّهُمَّ وَ مَوَاعِیدُكَ الصَّادِقَةُ وَ أَیَادِیكَ الْفَاضِلَةُ وَ رَحْمَتُكَ الْوَاسِعَةُ فَأَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْضِىَ حَوَائِجِى لِلدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَىْ‏ءٍ قَدِیرٌ ."

    2- دعایی را كه از امام صادق(علیه السلام) روایت شده، خوانده شود:

    «خَابَ الْوَافِدُونَ عَلَى غَیْرِكَ وَ خَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِلا لَكَ وَ ضَاعَ الْمُلِمُّونَ إِلا بِكَ وَ أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلا مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَكَ بَابُكَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِینَ وَ خَیْرُكَ مَبْذُولٌ لِلطَّالِبِینَ وَ فَضْلُكَ مُبَاحٌ لِلسَّائِلِینَ وَ نَیْلُكَ مُتَاحٌ لِلْآمِلِینَ وَ رِزْقُكَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصَاكَ وَ حِلْمُكَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاكَ عَادَتُكَ الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِیئِینَ وَ سَبِیلُكَ الْإِبْقَاءُ عَلَى الْمُعْتَدِینَ اللَّهُمَّ فَاهْدِنِى هُدَى الْمُهْتَدِینَ وَ ارْزُقْنِى اجْتِهَادَ الْمُجْتَهِدِینَ وَلا تَجْعَلْنِى مِنَ الْغَافِلِینَ الْمُبْعَدِینَ وَ اغْفِرْ لِى یَوْمَ الدِّینِ .»

    3- از امام صادق (علیه السلام) روایت شده كه در ماه رجب این خوانده شود:

    «اللَّهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ صَبْرَ الشَّاكِرِینَ لَكَ وَ عَمَلَ الْخَائِفِینَ مِنْكَ وَ یَقِینَ الْعَابِدِینَ لَكَ اللَّهُمَّ أَنْتَ الْعَلِىُّ الْعَظِیمُ وَ أَنَا عَبْدُكَ الْبَائِسُ الْفَقِیرُ أَنْتَ الْغَنِىُّ الْحَمِیدُ وَ أَنَا الْعَبْدُ الذَّلِیلُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ امْنُنْ بِغِنَاكَ عَلَى فَقْرِى وَ بِحِلْمِكَ عَلَى جَهْلِى وَ بِقُوَّتِكَ عَلَى ضَعْفِى یَا قَوِىُّ یَا عَزِیزُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْأَوْصِیَاءِ الْمَرْضِیِّینَ وَ اكْفِنِى مَا أَهَمَّنِى مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.»

    قابل توجه است که ادعیه دیگری نیز برای این ماه عزیز ذکر شده است که می‌توانید به مفاتیح الجنان مبحث اعمال ماه رجب رجوع نمایید .

    4- از حضرت رسول اکرم(صلى الله علیه و آله) روایت شده كه: هر كس در ماه رجب صد مرتبه بگوید: «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِى لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَحْدَهُ لا شَرِیكَ لَهُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ» و آن را به صدقه ختم فرماید حق تعالى براى او به رحمت و مغفرت و كسى كه چهار صد مرتبه بگوید بنویسد براى او اجر صد شهید عطا فرماید.

    5- از نبی مکرم اسلام روایت است: كسى كه در ماه رجب هزار مرتبه "لا إِلَهَ إِلا اللهُ" بگوید خداوند عز و جل براى او صد هزار حسنه عطا کند و براى او صد شهر در بهشت بنا فرماید .

    6- روایت است كسى كه در رجب در صبح هفتاد مرتبه و در شب نیز هفتاد مرتبه بگوید: "أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ" و پس از اتمام ذکر، دست‌ها را بلند كند و بگوید: "اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِى وَ تُبْ عَلَىَّ" اگر در ماه رجب بمیرد خدا از او راضى باشد و به بركت ماه رجب، آتش او را مس نكند .

    7- در کل این ماه هزار مرتبه ذکر: أَسْتَغْفِرُ اللهَ ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ مِنْ جَمِیعِ الذُّنُوبِ وَ الْآثَامِ " گفته شود؛ تا خداوند رحمان او را بیامرزد .

    8- سید بن طاووس در اقبال از حضرت رسول اکرم(صلى الله علیه و آله) فضیلت بسیاری براى خواندن سوره قل هو الله أحد نقل کرده است که ده هزار مرتبه یا هزار مرتبه یا صد مرتبه در این ماه تلاوت شود. و نیز روایت كرده كه هر كس در روز جمعه ماه رجب صد مرتبه سوره قل هو الله أحد را بخواند براى او در قیامت نورى شود كه او را به بهشت بكشاند.

    9- سید بن طاووس از حضرت رسول اکرم(صلى الله علیه و آله) روایت كرده كه: هر كس در روز جمعه ماه رجب، مابین نماز ظهر و عصر، چهار ركعت نماز بگزارد و در هر ركعت حمد یك مرتبه و آیة الكرسى هفت مرتبه و قل هو الله أحد پنج مرتبه بخواند، و سپس ده مرتبه بگوید: «أَسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذِى لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ» حق تعالى براى او از روزى كه این نماز را گزارده تا روزى كه بمیرد هر روز هزار حسنه به او عطا فرماید، و او را به هر آیه‌ای كه خوانده شهرى در بهشت از یاقوت سرخ و به هر حرفى قصرى در بهشت از دُرّ سفید دهد و تزویج فرماید او را حورالعین و از او راضى شود .

    10- سه روز از این ماه را كه پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه گرفته شود. زیرا كه روایت شده هر كس در یكى از ماه‌هاى حرام، این سه روز را روزه بدارد حق تعالى براى او ثواب نهصد سال عبادت بنویسد.

    11- از حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) روایت شده است كه: هر كس در یك شب از شب‌هاى ماه رجب ده ركعت نماز به این نحو که در هر ركعت حمد و قل یا ایها الكافرون یك مرتبه و توحید سه مرتبه بخواند، خداوند گناهان او را می‌آمرزد.











    اعمال شب و روز اول ماه رجب


    شب اول

    این شب، شب شریفى است و در آن چند عمل وارد شده است .

    1- وقتی هلال ماه دیده شد فرد بگوید:

    اللَّهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَیْنَا بِالْأَمْنِ وَ الْإِیمَانِ وَ السَّلامَةِ وَ الْإِسْلامِ رَبِّى وَ رَبُّكَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ.

    و از حضرت رسول صلى الله علیه و آله منقول است كه چون هلال رجب را مى‏دید مى‏گفت: اللَّهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِى رَجَبٍ وَ شَعْبَانَ وَ بَلِّغْنَا شَهْرَ رَمَضَانَ وَ أَعِنَّا عَلَى الصِّیَامِ وَ الْقِیَامِ وَ حِفْظِ اللِّسَانِ وَ غَضِّ الْبَصَرِ وَلا تَجْعَلْ حَظَّنَا مِنْهُ الْجُوعَ وَ الْعَطَشَ.

    2- غسل.

    حضرت رسول اکرم(صلى الله علیه و آله) فرموده‌اند: هر كس ماه رجب را درك كند و اول و وسط و آخر آن ماه را غسل نماید، از گناهان خود پاک می‌شود مانند روزى كه از مادر متولد شده است.

    3- زیارت امام حسین علیه السلام .

    4- بعد از نماز مغرب بیست ركعت، یعنی 10 تا دو رکعتی نماز گزارده شود. تا خود، اهل، مال و اولادش محفوظ بماند و از عذاب قبر در پناه باشد.

    5- بعد از نماز عشاء دو ركعت نماز گزارده شود بدین نحو:

    در ركعت اول حمد و ألم نشرح یك مرتبه و توحید سه مرتبه و در ركعت دوم حمد و ألم نشرح و توحید و معوذتین خوانده شود و پس از سلام، سى مرتبه لا إِلَهَ إِلا اللهُ بگوید و سى مرتبه صلوات بفرستد تا حق تعالى گناهان او را بیامرزد مانند روزى كه از مادر متولد شده است.


    روز اول رجب

    این روز، روز شریفى است و برای آن چند عمل ذکر شده است:

    1- روزه .

    روایت شده كه حضرت نوح (علیه السلام) در این روز به كشتى سوار شد و به كسانى كه همراه او بودند امر فرمود روزه بگیرند که هر كس این روز را روزه بگیرد، آتش جهنم یك سال از او دور شود .

    2- غسل .

    3- زیارت امام حسین علیه السلام.

    از امام جعفر صادق(علیه السلام) روایت شده است که: هر كس امام حسین (علیه السلام) را در روز اول رجب زیارت کند، خداوند او را بیامرزد. البته قابل ذکر است که زیارت از راه دور هم مورد قبول است ان شاء الله












    لیلة الرغائب(اولین شب جمعه ماه رجب)

    از جمله شبهای بزرگ و با عظمت ماه رجب شب جمعه اول این ماه است.معروف به لیلة الرغائب، اعمال مخصوصی در این شب ذکر شده که به واسطه آن اعمال برکات و پاداش فراوان بر انسان سرازیر می‏شود.

    رغائب جمع رغیبه است به معنی «امرٌ مرغوب فیه عکاء کثیر» یعنی شبی که در آن عطاها و مواهب فراوان بدست می ‏آید

    در حدیث است که رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: ملائکه این شب را به این نام نهادند


    محدثان در کتاب‏های دعا نمازی با کیفیت مخصوصی در این شب ذکر کرده‏ اند که پیامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود:
    هر کس این نماز را در این شب انجام دهد ثواب این نماز به نیکوترین صورت با روی خندان و درخشان و با زبانی فصیح در شب اول قبر در حضور این فرد ظاهر شود و به او می‏ گوید: ای دوست من مژده می ‏دهم تو را که از هر شدّت و سختی نجات یافتی، نمازگزار می‏گوید: تو کیستی که من تاکنون چنین صورتی زیبا با چنین جلوه ‏ای ندیدم و سخنی شیرین‏تر از کلام تو نشنیده ‏ام و بویی بهتر از بوی تو نبوئیدم در پاسخ می‏گوید: من همان نماز لیلة الرغائبم که شما انجام دادی. امشب آمده‏ ام نزدت باشم تا حق را ادا کنم و مونس تنهایی تو باشم و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دمیده شود من در عرصه قیامت سایه بر سر تو خواهم افکند پس خوشحال باش که خیر از تو معدوم نخواهد شد.














    سیزدهم ماه آغاز اعتکاف

    از جمله فضیلت ماه رجب آن است که ایام البیض در آن واقع شده یعنی روز سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم و اعتکاف برای خدا و روزه ‏داری، در آموزه‏ های دینی بر آن تأکید و سفارش شده است.
    و نیز ولادت حضرت امیرالمؤمنین علی(علیه السّلام) در روز سیزدهم همین ماه واقع شده.







    بیست و هفتم ماه رجب

    روز بیست و هفتم ماه رجب روز مبعوث شدن پیامبر اسلام(صلّی الله علیه و آله و سلّم) به رسالت و پیامبری است و روزه گرفتن در این روز مستحب و ثواب ویژه ای دارد

    امام صادق(علیه السّلام) فرمود: روزه بیست و هفتم رجب را از دست مده که آن روزی است که مقام نبوّت به محمّد(صلّی الله علیه و آله و سلّم) داده شد و ثواب آن برای شما به اندازه ثواب شصت ماه است.
    برای هر کدام از این شب‏ها اعمال مخصوصی ذکر شده است.











    اعمال ام داوود


    یکی از عبادتها و دعاهای معروف که در ماه رجب به انجام آن تأکید شده، اعمال ام‏ داوود است. در کتب حدیث نقل شده که:

    جوانی در عراق که اهل معرفت بود به دست منصور دوانیقی به مدت طولانی در زندان او گرفتار شده بود که نامش داوود بود. مادرش تاب و توان خود را در فراق پسر از دست داده بود، روزی به خدمت امام صادق(علیه السّلام) رفت و داستان را نقل کرد و از آن حضرت چاره‏ جویی نمود. حضرت فرمود: آیا می‏دانی این ماه، ماه رجب است و دعا در آن زود به اجابت می‏رسد آنچه را که می‏گویم دقیقاً انجام ده تا فرزندت از زندان رهایی یابد.

    ابتدا سه روز، سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم رجب را روزه ‏بدار و روز پانزدهم هنگام ظهر غسل کن و 8 رکعت نماز به جا بیاور. (کیفیت نماز در مفاتیح الجنان ذکر شده به آن مراجعه کنید)


    همین که نماز را خواند پس از مدّت کمی پسرش آزاد شد پس از آن ام داوود خدمت امام صادق(علیه السّلام) رسید و پس از عرض سلام خبر رهایی پسرش را به او رساند. امام صادق(علیه السّلام) فرمود: منصور دوانیقی در یکی از شب‏ها جدّم علی بن ابی طالب (علیه السّلام) را در خواب دید که به او هشدار داد: هرچه زودتر فرزندم داوود را آزاد کن و گرنه تو را در آتش می ‏اندازم. منصور هنگامی که آتش را در مقابل خود دید دستور داد که داوود را آزاد کنند.

















    [align=center]ماه رجب ماه خداست است
    ماه شعبان ماه رسول اکرم(ص) است
    ماه رمضان ماه امت پیامبر (ص) است

    [/align][color=#FF4500]












    ولادت ها و ... در ماه رجب:

    الف: ولادت امام هادى(عليه السلام) در دوم يا پنجم رجب (بنابر روايتى); گرچه قول ديگر هم هست.

    ب: ولادت حضرت امام جواد(عليه السلام) در دهم اين ماه، گرچه قول ديگر هم هست.

    ج: ولادت مبارك امام على(عليه السلام) در خانه كعبه معظمه در سيزدهم ماه رجب، ده سال قبل از بعثت.

    د: شهادت حضرت امام كاظم(عليه السلام) در بيست و پنجم اين ماه.

    هـ: بيست و هفتم اين ماه، عيد مباركى است; چرا كه آخرين پيامبر برگزيده الهى حضرت محمد(صلى الله عليه وآله) در اين روز از جانب خداى متعال مأمور هدايت مردم و ابلاغ هدايت و رسالت الهى گرديد.

    بندگان صالح و آگاه الهى، ماه رجب و شعبان را به عنوان زمينه و مقدمه اى جهت كسب آمادگى براى درك درست و شايسته ماه مبارك رمضان به حساب مى آورند. خوشبختانه هم اكنون در برخى از شهرهاى كشور عزيزمان ايران، اهل عبادت و معرفت دو برنامه دارند و آن ها را با هم اجرا مى كنند: يكى «اعتكاف» كه دستور اكيد اسلام است با احكام و دستورات ويژه اش و ديگرى برنامه اى به نام عمل ام داود، دستورى كه از حضرت امام صادق(عليه السلام) به ما رسيده است.

    براى آگاهى از برنامه ها و عبادات و دعاهاى اين ماه به كتب ادعيه چون «مفاتيح الجنان»، «اقبال الأعمال» و غيره مراجعه كنيد.

    كوتاه سخن اينكه رجب، عيد اولياء الهى، بهار راز و نياز و عبادت، موسم خضوع و خشوع به درگاه الهى، موعد حضور و خواستن، و زمان قرار صالحان با معشوقشان حق تعالى است. پيامبر گرامى و جانشينان به حق حضرتش سه ماه رجب، شعبان و رمضان را فراوان پاس مى داشتند و اين سه ماه را به روزه مى گذراندند.






    ----------------------------------------------------------------------------------
    فلسفه ماه‏های حرام

    ماه رجب، یکی از چهار ماه حرام است که در آن از جنگ و خون‏ریزی نهی شده است. تحریم جنگ در این چهار ماه، یکی از راه‏های پایان دادن به جنگ‏های طولانی و وسیله‏ ای برای دعوت به صلح و آرامش بود؛ زیرا هنگامی که جنگ‏جویان چهار ماه از سال اسلحه را بر زمین گذاشته و صدای چکاچک شمشیرها خاموش گردد و مجالی برای تفکر و اندیشه به وجود آید، احتمال پایان یافتن جنگ بسیار زیاد است. اسلام در هر سال برای پیروان خود یک آتش ‏بس چهارماهه اعلام می‏دارد که این خود نشانه روح صلح‏ طلبی اسلام است. البته اگر دشمن بخواهد از این قانون اسلامی سوء استفاده کند و حریم ماه‏های حرام را بشکند، اجازه مقابله به مثل به مسلمانان داده شده است.



    -----------------------------------------------------------------------------------------------
    (3) . اقبال: 634
    (4) . اقبال: 630
    (5) . فضائل الأشهر: 31
    (6) . اقبال: 628
    (7) . اقبال: 632
    (8) . فضائل الأشهر:

  2. # ADS
    Circuit advertisement
    تاریخ عضویت
    Always
    محل سکونت
    Advertising world
    نوشته ها
    Many

     

    حرز امام جواد

     

  3. #2
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Aug 2008
    نوشته ها
    428
    تشکر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 ارسال

    پیش فرض RE: فضیلت ماه رجب

    دستت درد نكنه!‌
    حواسم به ماه رجب نبود!
    ماه رجب ماه امیرالمومنین(ع)است
    فكر كنم ماه رجب ماه خدا بود ! يا من اشتباه ميكنم؟
    [size=medium]
    هركس يك روز از رجب را روزه بدارد، مستحقّ رضوان الهى گردد و روزه اش غضب الهى را خاموش كند و خداوند درى از درهاى جهنّم را بر او ببندد. اگر كسى به اندازه تمام زمين طلا انفاق كند، برتر از روزه يك روز آن نخواهد بود... هرگاه شب شود، دعايش مستجاب خواهد بود: يا در دنيابه او عطا خواهد شد و يا براى آخرت او ذخيره مى شود... حضرت رسول خدا(صلى الله عليه وآله) سپس ثواب دو، سه، چهار، پنج، تا سى روز، روزه ماه رجب را تك تك با توضيح كامل بيان فرمود.

    در همين زمينه امام كاظم(عليه السلام) مى فرمايد: رجب، نام نهرى در بهشت است كه از شير سفيدتر و از عسل شيرين تر است; بنابراين هركس يك روز از ماه رجب را روزه بدارد، خداوند از آن نهر به او خواهد نوشاند.

    همچنين آن حضرت در روايت ديگرى مى فرمايد: رجب، ماه عظيمى است كه خداوند، اعمال نيك را در آن چند برابر مى فرمايد و گناهان را در آن محو مى كند. پس هركس يك روز از ماه رجب را روزه بگيرد، به اندازه مسير يك سال از جهنّم دور و هركس سه روز از آن ماه را روزه بدارد، بهشت بر او واجب مى شود.
    [/size]

  4. #3
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Aug 2008
    نوشته ها
    428
    تشکر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 ارسال

    پیش فرض RE: فضیلت ماه رجب

    [size=medium] همچنين آن حضرت در روايت ديگرى مى فرمايد: رجب، ماه عظيمى است كه خداوند، اعمال نيك را در آن چند برابر مى فرمايد و گناهان را در آن محو مى كند. پس هركس يك روز از ماه رجب را روزه بگيرد، به اندازه مسير يك سال از جهنّم دور و هركس سه روز از آن ماه را روزه بدارد، بهشت بر او واجب مى شود.(3)

    اسوه اهل معرفت و عبادت، مرحوم سيدبن طاوس در مورد افرادى كه قبل از اسلام در دوره جاهليت، مورد ظلم و ستم ديگران قرار گرفتند اما به انتظار ماه رجب نشستند و در آن ماه پربركت، خداى را بخواندند و حضرت حق، دعايشان را مستجاب فرمود و بلا و گرفتارى را از آنها بگرداند، چند داستان نقل كرده است كه ما يكى از آن ها را در اينجا مى آوريم: شخصى، گذارش به مردى افتاد كه نابينا، بيمار و خانه نشين شده بود. او از ديگران پرسيد: چرا اين بيمار گرفتار، از خداى متعال عافيت نمى خواهد؟ به او پاسخ دادند آيا او را نمى شناسى؟ او به نفرين شخصى به نام «عياض» گرفتار شده است.

    او گفت: عياض را فراخوانيد تا ماجراى اين مرد نابينا را براى ما بازگويد. وقتى عياض آمد به او گفت: داستان پسران «ضيعا» را كه اين مرد از جمع آنهاست براى ما بگو; عياض گفت: اين داستان از داستان هاى دوره جاهليت است; و من دوست ندارم پس از آمدن اسلام، ديگر آن را بازگويم. آن شخص گفت: شايسته است كه آن را براى ما بازگويى. عياض گفت: پسران ضيعا، ده نفر بودند و خواهرى داشتند كه همسر من بود. آنان با من درگير شدند و همسرم را از من جدا كردند. من هرچه آنان را به خداوند سوگند دادم و احترام خويشى و قرابت را يادآورى كردم، فايده اى نبخشيد. من صبر كردم تا ماه رجب، اين ماه محترم الهى فرا رسيد و آنگاه دست به دعا برداشتم و با حال خستگى و درماندگى خداى را بخواندم و تقاضا كردم كه همه شان نابود و يكى شان نابينا و زمين گير شود. خداى متعال دعايم را مستجاب فرمود و همه شان نابود شدند

    جز اين مرد، كه نابينا و خانه نشين شده است.

    بارى در كرامت و فضيلت اين ماه، حضرت امام صادق(عليه السلام) نيز مى فرمايد: آن گاه كه قيامت برپا شود، منادى الهى فرياد زند: «أين الرجبيّون؟»; كجايند آنانكه ماه رجب را گرامى داشتند و از آن، بهره ها بردند؟ از آن انبوه جمعيت، گروهى برخيزند كه نور جمالشان محشر را روشن كند. بر سر آنان تاج هاى شاهى كه مرصّع به درّ و ياقوت است، قرار دارد و در طرف راست هرنفر از آنان هزار فرشته، در سمت چپ نيز هزار فرشته به او كرامت و تعظيم الهى را تبريك گويند. از جانب الهى ندا آيد: بندگان و كنيزانم، به عزت و جلالم سوگند، شما را جاى و مقام گرامى و عطاياى فراوان دهم و شما را در جايى جاى دهم كه از زير آن نهرها جارى است و شما در آن جاويد خواهيد بود زيرا شما داوطلبانه براى من در ماهى كه من بزرگش داشتم روزه گرفتيد. سپس، خطاب به فرشتگان فرمايد: فرشتگان من! بندگان و كنيزان را به بهشت داخل كنيد. در اينجا حضرت صادق(عليه السلام) فرمود: اين پاداش، براى كسى است كه گرچه يك روز از اول يا وسط يا آخر ماه رجب را روزه بدارد.(4)

    پيامبر گرامى ما در بيان عظمت و اهميت ماه رجب مى فرمايد: خداى متعال، در آسمان هفتم، فرشته اى به نام «داعى» قرار داده است. هرگاه ماه رجب فرا رسد، آن فرشته دعوت كننده، هرشب تا به صبح گويد: خوشا به حال كسانى كه به ذكر الهى مشغولند; خوشا به حال كسانى كه با ميل و رغبت تمام، رو به سوى درگاه خدا آرند. و خداوند مى فرمايد: من همنشين كسى هستم كه با من همنشين باشد، و مطيع كسى هستم كه فرمان مرا ببرد و آمرزنده ام كسى را كه از من طلب آمرزش كند. اين ماه رجب ماه من، بنده هم بنده من، و رحمت هم از آن من است; هركس مرا در اين ماه بخواند، پاسخ مثبت دهم; و هركس از من چيزى بخواهد، به او عطا كنم; و هركس از من هدايت جويد، هدايتش كنم.(5)

    من اين ماه را وسيله ارتباط بين خود و بندگانم قرار داده ام پس هركس به آن چنگ زند، به من مى رسد.(6)

    گرچه تمام ماه رجب، نزد خداوند و اولياء گراميش عزيز و ارجمند است ليكن برخى از اوقات آن، فضيلت ويژه اى دارد; مثلا اوّلين شب جمعه ماه رجب، داراى امتيازى بزرگ است. پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) مى فرمايد: از اولين شب جمعه ماه رجب غافل نشويد; فرشتگان آن را «ليلة الرغائب» مى نامند. چرا كه وقتى يك سوم از شب گذشت، هيچ فرشته اى نيست مگر اينكه در كنار كعبه مشرفه آيد; آنگاه خداوند نظر مرحمت به آنان كند و فرمايد: فرشتگانم! هرچه خواهيد از من بخواهيد. فرشتگان گويند: بارالها حاجت و خواسته ما آن است كه روزه داران ماه رجب را بيامرزى; خداوند متعال فرمايد: آمرزيدم.(7)

    يكى از كارهاى مهم و شايسته در ماه رجب، كمك به مستمندان است. امام صادق(عليه السلام) از پدران گراميش از امام على(عليه السلام) نقل مى كند كه آن حضرت فرمود:...هركس به خاطر خدا در ماه رجب صدقه بدهد، خداوند وى را آنچنان اكرام فرمايد كه نه چشمى ديده و نه گوشى شنيده و نه بر قلب انسانى خطور كرده باشد.(8)

    در بيان فضيلت ماه رجب، به همين چند حديث شريف بسنده مى كنيم و مى گوييم: اگر هيچ حادثه اى در ماه رجب رخ نمى داد، باز هم رجب ارزش خاص و ويژگى استثنائى خود را داشت; ليكن حوادثى در آن به وقوع پيوسته است كه موجب شرافت و كرامت مضاعف اين ماه شده است. آن حوادث عبارتند از:

    الف: ولادت امام هادى(عليه السلام) در دوم يا پنجم رجب (بنابر روايتى); گرچه قول ديگر هم هست.

    ب: ولادت حضرت امام جواد(عليه السلام) در دهم اين ماه، گرچه قول ديگر هم هست.

    ج: ولادت مبارك امام على(عليه السلام) در خانه كعبه معظمه در سيزدهم ماه رجب، ده سال قبل از بعثت.

    د: شهادت حضرت امام كاظم(عليه السلام) در بيست و پنجم اين ماه.

    هـ: بيست و هفتم اين ماه، عيد مباركى است; چرا كه آخرين پيامبر برگزيده الهى حضرت محمد(صلى الله عليه وآله) در اين روز از جانب خداى متعال مأمور هدايت مردم و ابلاغ هدايت و رسالت الهى گرديد.

    بندگان صالح و آگاه الهى، ماه رجب و شعبان را به عنوان زمينه و مقدمه اى جهت كسب آمادگى براى درك درست و شايسته ماه مبارك رمضان به حساب مى آورند. خوشبختانه هم اكنون در برخى از شهرهاى كشور عزيزمان ايران، اهل عبادت و معرفت دو برنامه دارند و آن ها را با هم اجرا مى كنند: يكى «اعتكاف» كه دستور اكيد اسلام است با احكام و دستورات ويژه اش و ديگرى برنامه اى به نام عمل ام داود، دستورى كه از حضرت امام صادق(عليه السلام) به ما رسيده است.

    براى آگاهى از برنامه ها و عبادات و دعاهاى اين ماه به كتب ادعيه چون «مفاتيح الجنان»، «اقبال الأعمال» و غيره مراجعه كنيد.

    كوتاه سخن اينكه رجب، عيد اولياء الهى، بهار راز و نياز و عبادت، موسم خضوع و خشوع به درگاه الهى، موعد حضور و خواستن، و زمان قرار صالحان با معشوقشان حق تعالى است. پيامبر گرامى و جانشينان به حق حضرتش سه ماه رجب، شعبان و رمضان را فراوان پاس مى داشتند و اين سه ماه را به روزه مى گذراندند.
    [/size]
    -----------------------------------------------------------------------------------------------
    (3) . اقبال: 634
    (4) . اقبال: 630
    (5) . فضائل الأشهر: 31
    (6) . اقبال: 628
    (7) . اقبال: 632
    (8) . فضائل الأشهر: 38

  5. #4
    حرفه ای SuNny آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Aug 2008
    محل سکونت
    Isfahan
    نوشته ها
    848
    تشکر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 ارسال

    پیش فرض RE: فضیلت ماه رجب

    ممنون بابت مطالب
    علی آقا بهتره این پستها رو مرتب کنید بزارید روی سردر
    ( اگر خودتون زحمتش رو می کشید که هیچی وگرنه خودم زحمتش رو بکشم :khande:)
    بیخیال خودم میکشم

  6. #5
    کاربر جدید
    تاریخ عضویت
    May 2009
    نوشته ها
    6
    تشکر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 ارسال

    پیش فرض RE: فضیلت ماه رجب

    سلام
    ماه های حرام
    جزو ماه هاي حرام هست؟ مگر فقط ماه محرم ماه حرام نيست؟ اصلا ماه حرام به چه معناست؟

  7. #6
    حرفه ای SuNny آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Aug 2008
    محل سکونت
    Isfahan
    نوشته ها
    848
    تشکر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 ارسال

    پیش فرض RE: فضیلت ماه رجب

    ماههای قمری عبارت‌اند از: محرم، صفر، ربیع الاول، ربیع الثانی، جمادی الاول، جمادی الثانی، رجب، شعبان، رمضان، شوال، ذیقعده و ذیحجه.

    از این دوازده ماه، چهار ماه رجب، محرم، ذیقعده و ذیحجه ماه‌های حرام شناخته می‌شوند که هر گونه جنگ و نبرد در آنها حرام شمرده شده است. سه ماه پشت سر هم و یک ماه (رجب) جدا از بقیه است.

    " ان عدة الشهورعندالله اثناعشر شهرا في کتاب الله يوم خلق السموات والارض منهااربعة حرم ذلک الدين القيم فلا تظلموا فيهن انفسکم و قاتلوا المشرکين کافة کما يقاتلونکم کافة واعلموا ان الله مع المتقين." (توبه/36)

    " تعداد ماهها نزد خداوند در کتاب الهي، از آن روز که آسمانها و زمين را آفريده، دوازده ماه است؛ که چهارماه از آن، ماه حرام است؛ اين، آيين ثابت و پابرجا است. بنابراين در اين ماهها به خود ستم نکنيد و- به هنگام نبرد- با مشرکان، دسته جمعي پيکار کنيد، همان گونه که آنها دسته جمعي با شما پيکار مي کنند؛ و بدانيد خداوند با پرهيزگاران است."

    از آن روز که نظام منظومه شمسي به شکل کنوني صورت گرفت سال و ماه وجود داشت، سال عبارت از يک دوره کامل گردش زمين به دور خورشيد، و ماه عبارت از يک دوره کامل گردش کره ماه به دور کره زمين است که در هر سال دوازده بار تکرار مي شود.

    اين در حقيقت يک تقويم پرارزش طبيعي و غيرقابل تغيير است که به زندگي همه انسانها يک نظام طبيعي مي بخشد و محاسبات تاريخي آنها را به دقت تنظيم ي کند، و اين يکي از نعمتهاي بزرگ خدا براي بشر محسوب مي شود.

    در آيه فوق خداوند به اين مطلب اشاره مي فرمايد که از دوازده ماه سال، چهارماه، ماه حرام است که هر گونه جنگ و نبرد در آن حرام است.

    بعضي از مفسران تحريم جنگ در اين چهارماه را از زمان حضرت ابراهيم(ع) مي دانند که در عصر جاهليت عرب نيز به عنوان يک سنت به قوت خود باقي بود، هر چند آنها طبق اميال و هوسهاي خود گاهي جاي اين ماهها را تغيير مي دادند، ولي در اسلام همواره ثابت ولايتغير است که سه ماه آن پشت سرهم " ذي القعده" و " ذي الحجه" و " محرم" و يک ماه جدا است و آن ماه" رجب" است و به قول عربها سه ماه" سرد"( يعني پشت سرهم) و يک ماه" فرد" است.

    درحقيقت عرب چون پاس احترام اين ماهها را نگاه مي داشتند، لذا از هر گونه قتل و غارت و آدم کشي در آنها اکيداً ممانعت به عمل مي آوردند. در اين ماهها عرب از تمامي نقاط جزيره عربستان به مکه مي آمدند و مراسم عبادت و طواف انجام مي دادند، يا به بازار عکاظ و اسواق ديگر مي رفتند و به کار تجارت و مبادله کالا و ايراد شعر و خطابه مي پرداختند.

    در ماههاي حرام به کسي تعرض نمي شد. نه قتل و تجاوزي و نه هتک حرمتي ، به وقوع نمي پيوست. حتي حيوانات هم از امنيت و آزادي برخوردار بودند و تامين جاني داشتند.

    اگر در اين مدت به کسي تعدي مي شد، عموم قبايل خود را موظف مي داشتند که تجاوز را سرکوب کنند و متعدي را به کيفر رسانند.(1)

    ذکر اين نکته لازم است که تحريم جنگ در اين ماهها در صورتي است که جنگ از ناحيه دشمن به مسلمانان تحميل نشود، اما در اين صورت بدون شک مسلمانان بايد به پاخيزند و دست روي دست نگذارند، زيرا احترام ماه حرام از ناحيه آنان نقض نشده بلکه از ناحيه دشمن نقض گرديده است.

    از پاره اي از روايات(2) استفاده مي شود که تحريم جنگ در اين چهارماه علاوه بر آيين ابراهيم در آيين يهود و مسيح و ساير آيين هاي آسماني نيز بوده است.

    در قسمت ديگري از آيه فوق آمده است:" در اين چهارماه به خود ستم روا مداريد با شکستن احترام آنها خويش را گرفتار کيفرهاي دنيا و مجازات هاي آخرت نسازيد.

    [size=large]نسيء يعني چه؟[/size]

    در آيه 37 از سوره توبه به يک سنت غلط جاهلي، يعني مسئله نسيء تغييردادن جاي ماههاي حرام- اشاره شده است. نسيء بر وزن " کثير" از ماده " نسأ" به معني تاخير انداختن است و به داد و ستدهايي که پرداخت پول آن به تاخير مي افتد، " نسيئه" گفته مي شود.

    در زمان جاهليت عرب در يک سال، ماهي را حلال مي شمردند و سال ديگر همان ماه را تحريم مي کردند تا به گمان خود آن را با تعداد ماههايي که خدا تعيين کرده تطبيق دهند. يعني هرگاه يکي از ماههاي حرام را حذف کردند ماه ديگري را به جاي آن مي گذاردند تا عدد چهارماه تکميل شود. و با اين عمل فلسفه تحريم ماههاي حرام را به کلي از ميان مي بردند و حکم خدا بازيچه هوسهاي آنان قرار مي گرفت.

    فلسفه اين کار در نظر آنها به عقيده بعضي اين بوده است که گاهي تحمل سه ماه حرام پشت سرهم (ذي القعده، ذي الحجه و محرم) مشکل بوده و آن را به پندار خود مايه تضعيف روح جنگجويي و رکود کار سربازان مي شمردند، زيرا عرب در جاهليت علاقه عجيبي به غارتگري و خونريزي و جنگ داشت، و اصولاً جنگ و غارت جزئي از زندگي آنها را تشکيل مي داد و تحمل سه ماه آتش بس پي درپي براي آنها طاقت فرسا بود، کوشش مي کردند لااقل ماه محرم را از اين سه ماه جدا کنند.

    [size=large]فلسفه ماههاي حرام[/size]

    تحريم جنگ در اين چهارماه يکي از طرق پايان دادن به جنگهاي طولاني، و وسيله اي براي دعوت به صلح و آرامش بود، زيرا هنگامي که جنگجويان چهارماه از سال اسلحه را به زمين بگذارند صداي چکاچک شمشيرها يا صفير گلوله ها خاموش شود و مجالي براي تفکر و انديشه به وجود آيد احتمال پايان يافتن جنگ بسيار زياد است.

    هميشه ادامه يک کار با شروع مجدد آن پس از خاموشي تفاوت دارد و دومي به مراتب مشکل تر است، فراموش نمي کنيم که در دوران جنگهاي بيست ساله ويتنام چه اندازه زحمت مي کشيدند تا يک آتش بس بيست و چهارساعته در آغاز سال نو مسيحي يا مانند آن به وجود آورند، ولي اسلام براي پيروان خود در هر سال يک آتش بس چهارماهه اعلام مي دارد و اين خود نشانه روح صلح طلبي اسلام است. لازم به يادآوري است که اگر دشمن بخواهد از اين قانون اسلامي سوء استفاده کند و حريم ماههاي حرام را بشکند اجازه مقابله به مثل به مسلمانان داده شده است.(3)

    پي نوشت ها:

    1- تاريخ اسلام، علي دواني، ص 39.

    2- تفسير برهان، ج2، ص122.

    3- تفسير نمونه، ج7، ص408.

    ======================
    منبع :سایت تبیان

  8. #7
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Aug 2008
    نوشته ها
    428
    تشکر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 ارسال

    پیش فرض RE: فضیلت ماه رجب

    ساني جان مگه محرم هم ماه حرام نيست؟؟
    من چقدر خنگ شدم؟:SOal:
    در ضمن سردر سايت كه ديگه فعال نيست كه هي ميذاريد اونجا!
    فرقي نم كنه كه !

  9. #8
    حرفه ای SuNny آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Aug 2008
    محل سکونت
    Isfahan
    نوشته ها
    848
    تشکر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 ارسال

    پیش فرض RE: فضیلت ماه رجب

    ساني جان مگه محرم هم ماه حرام نيست؟؟
    اوه ...عجب اشتباهی .....این هم از عوارض کپی پیست !

    من خودم هم گیج شدم ، این چیزی که توی ذهن من بود این بود که ماههای محرم و صفر و ذی حجه و رجب ماههای حرام هستند اما
    توی سایت های مختلف که دیدم نوشته اند : ذى قعده، ذى حجه، محرم و رجب

    به هر حال اصلاح شد ............

    در ضمن سردر سايت كه ديگه فعال نيست كه هي ميذاريد اونجا!
    چرا فعال شده ، مال من که تغییر کرده ...

  10. #9
    حرفه ای SuNny آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Aug 2008
    محل سکونت
    Isfahan
    نوشته ها
    848
    تشکر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 ارسال

    پیش فرض RE: فضیلت ماه رجب

    در اين جا به آيه هايى که درباره ماه هاى حرام در قرآن وارد شده اند، اشاره کرده و به ترجمه و شرح اجمالى آن ها مى پردازيم:

    [size=medium]
    1- جعل الله الکعبة البيت الحرام قياما للناس و الشهرالحرام و الهدى و... [/size]

    خداوند متعال، کعبه را که خانه حرام است و هم چنين ماه حرام و قربانى را براى برپايى مردم (و معيشت آنان) قرار داده است.

    در اين آيه، خداوند متعال فلسفه حرمت حج و ماه حرام را بيان نموده است و آن، عبارت است از معيشت و امنيت مردم در پناه آن ها و تاثير آن ها بر اصلاح جامعه.

    اگر مردم، حرمت خانه خدا و ماه هاى حرام را نگه نداند و دائم در جنگ، تجاوز و حرمت شکنى باشند، همانند اقوام و ملل پيشين به نابودى و هلاکت خواهند رسيد و با دست خود، يک ديگر را به فنا و فراموشى مى سپارند.

    امنيت و آسايش مردم در ماه هاى حرام و ايام حج، موجب تقويت روابط اجتماعى و انسانى شده و مردم را به هم دلى و هم سويى سوق مى دهد و آنان را از پراکندگى و خوارى، به عزت و سربلندى مى رساند.

    [size=medium]
    2- يا ايها الذين آمنوا لا تحلوا شعائر الله و لا الشهرالحرام...
    [/size]

    اى کسانى که ايمان آورده ايد، شعائر الهى و ماه حرام را بر خود حلال و مباح نسازيد.

    اين آيه، بنا به نقل برخى از مفسران در روز فتح مکه، خطاب به مسلمانان فاتح نازل شد و به آنان فرمان داد که پس از پيروزى بر مشرکان، شعائر الهى و ماه هاى حرام را ناديده نگيرند و بسان گذشته، نسبت به آن ها پاى بند و متعهد باشند.

    بنابراين، اگر آنان به مشرکانى برسند که آداب جاهليت را در زيارت خانه خدا انجام مى دهند، نسبت به آنان عصبانى نشده و آنان را به قتل نرسانند. زيرا در خانه امن الهى و در ماه حرام قرار دارند.

    3[size=medium] - فسيحوا فى الارض اربعة اشهر و اعلموا انکم غير معجزى الله و ان الله مخزى الکافرين. [/size]

    چهار ماه (به دور از جنگ و خون ريزى) در زمين سير و سياحت کنيد (و مراسم حج خود را به راحتى به جاى آوريد) و بدانيد که شماها نمى توانيد بازدارنده از خواست خدا باشيد و به درستى که خداوند متعال، کافران را خوار مى کند.

    در اين آيه، خداوند سبحان مردم را در استفاده بهينه از ماه هاى حرام، از جمله سير و سياحت، زيارت و انجام مراسم حج فرا خواند و آنان را به اين امر تشويق کرده است و يادآورى نمود که اگر بدخواهان و کافران بخواهند اين آزادى را از مردم بگيرند، از سوى خداوند متعال به خوارى و نابودى مبتلا مى گردند.

    4[size=medium] - يسئلونک عن الشهر الحرام قتال فيه، قل قتال فيه کبير و صد عن سبيل الله و کفر و به و المسجد الحرام و اخراج اهله منه اکبر عند الله، و الفتنه اکبر من القتل... [/size]

    (اى محمد) از تو درباره جنگ در ماه حرام پرسش مى کنند، در پاسخ آنان بگو: جنگ و درگيرى در اين ماه، (گناهى) بزرگ و بازدارنده از راه خدا و موجب کفر به (نعمت هاى ) خدا و مسجدالحرام است. (ولى) اخراج اهالى (مسلمان) اين شهر، در نزد خدا گناهش بزرگتر است و دسيسه کردن (مشرکان از جهت گناه بزرگتر از قتل است.

    اين آيه، به صراحت تمام حرمت ماه حرام را بيان کرده است و واجب الاحترام بودن آن را به همه انسان ها گوش فرموده است.

    از سياق آيه دانسته مى شود که کافران و مشرکان قريش نيز براى ماه هاى حرام، احترام ويژه اى قائل بوده و جنگ و درگيرى را در آن ها ناروا مى شمردند.

    شاءن نزول اين آيه درباره دسته اى از مسلمانان به فرماندهى عبدالله بن جحش اسدى است که براى رديابى و تعقيب کاروانى از قريش، مرتکب کشتن يکى از مشرکان در ماه حرام شدند.

    ماجرا از اين قرار بود که دو ماه پيش از جنگ بدر، يک دسته هفت نفرى از مسلمانان براى تعقيب کاروانى از مشرکان که از شام عازم مکه بود، از سوى پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم ماءموريت يافتند.

    آنان، کاروان را يافته و پنداشته بودند که در روزهاى آخر جمادى الآخر بسر مى برند و هنوز ماه رجب که يکى از ماه هاى حرام است، فرا نرسيده است.

    به همين جهت با مشرکان درگير شده و در اين ميان، يک تن از مشرکان به نام عمرو بن حضرمى کشته و دو نفر ديگر به نام هاى حکم بن کيسان و عبد الله بن مغيره، اسير شدند و يکى از آنان به نام مغيرة بن عثمان، از چنگ مسلمانان گريخت و اين خبر ناگوار را به مشرکان مکه رسانيد.

    جنگجويان مسلمان، اسيران و غنايم را به مدينه منتقل کرده و ماجرا را به عرض پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم رسانيدند. پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم از کردار آنان ناراحت شد و آنان را نکوهش کرد و فرمود: به خدا سوگند من شما را امر به جنگ با آنان نکرده بودم.

    جنگجويان چون ناخرسندى پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم را ديدند، از کرده خود پشيمان شدند.

    مشرکان، اين حادثه را دست آويزى قرار داده و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و مسلمانان را متهم به حرمت شکنى ماه حرام نمودند.

    آنان، پيکى به نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم در مدينه اعزام کرده و به صورت اعتراض و انتقاد به آن حضرت گفتند: آيا در ماه حرام، جنگ و نبرد جايز است ؟

    در پاسخ آنان، نازل شد و جواب آنان را به روشنى بيان کرد.

    خداوند متعال به آنان پاسخ داد که جنگ در اين ماه حرام است ولى شما نيز حرمت شکنى کرده و اهالى مکه را به جرم مسلمانى از خانه و شهرشان که براى همه بايد محل امن و آسايش باشد، اخراج نموديد. گناه دسيسه هاى شما بزرگتر و بيشتر است از کشته شدن يک نفر مشرک به طور اشتباهى در نبرد با مسلمانان.

    5[size=medium] - الشهر الحرام بالشهر الحرام و الحرامات قصاص فمن اعتدى عليکم فاعتدوا بمثل ما اعتدى عليکم...
    [/size]

    ماه حرام در برابر ماه حرام است و حرمت (شکنى)ها را قصاص مى باشد. پس کسى که بر شما تجاوز و دست درازى کرد، شما نيز به اندازه تجاوزش، بر او دست درازى کنيد.

    مراد از شهر حرام در اين آيه، ماه ذى قعده است که در اين ماه، رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم و مسلمانان مدينه در سال هجرى جهت انجام عمره، عازم مکه گرديدند ولى مشرکان مکه، مانع ورود آنان شده و خود را براى نبرد با آنان آماده کرده بودند. سرانجام، کارشان به صلح انجاميد که معروف به ((صلح حديبيه)) شده است.

    مشرکان مى دانستند که رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم و مسلمانان پيرو آن حضرت ، حرمت ماه هاى حرام را نگه مى دارند و در اين ماه ها به کارزار و جنگ با دشمنان خود نمى پردازند.

    به همين جهت در صدد برآمده تا از تعهد دينى و شرعى مسلمانان سوء استفاده کرده و آنان را غافل گير و در اين ايام بر آن ها هجوم آورده و کارشان را يکسره سازند.

    خداوند متعال، توطئه هاى شيطانى مشرکان را نقش بر آب کرد و به پيامبرشان وحى نمود که ماه حرام را در برابر ماه حرام است. اگر مشرکان حرمت آن را شکستند و اقدام به تجاوز و جنگ کردند، بر مسلمانان واجب است با آنان مقابله به مثل نمايند. با نزول اين آيه، حربه مشرکان از دست شان گرفته شد و بار ديگر در برابر پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به ضعف و انفال رسيده و به ناچار با آن مصالحه کردند.

    [size=medium]
    6 - فاذا انسلخ الاشهر الحرم فاقتلوا المشرکين حيث وجدتموهم...[/size]

    آن گاه که ماه هاى حرام به پايان رسد، هر کجا مشرکان را يافتيد با آنان مبارزه کنيد.

    مشرکان و کافران شبه عربستان، صحنه را بر مسلمانان تنگ کرده و از هر سو با آنان دشمنى مى نمودند و گاهى اقدام به هجوم و آزار مسلمانان مى کردند. مسلمانان به ستوه آمده و از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم درخواست کردند که به آنان اجازه نبرد با مشرکان را بدهد. خداوند متعال آنان را امر به صبر نمود و فرمود که حرمت ماه هاى حرام را نگهداريد و پس ‍ از پايان اين ماه ها، پاسخ آنان را بدهيد و هر کجا آنان را يافتيد، با آنان مبارزه و نبرد کنيد.

    [size=medium]7 - ان عدة الشهور عند الله اثنا عشر شهرا فى کتاب الله يوم خلق السماوات و الارض منها اربعة حرم، ذلک الدين القيم فلا تظلموا فيهن انفسکم. [/size]

    به راستى تعداد ماه ها در نزد خدا، دوازده ماه است. (و اين) در کتاب خدا است از روزى که آسمان ها و زمين را آفريد. چهار ماه از آن ها (ذى قعده، ذى حجه، محرم و رجب) حرام مى باشند. اين است آيين استوار. پس در آن ماه ها بر خود ستم روا مداريد.

    از اين آيه، استفاده مى گردد از هنگامى که خداى سبحان، زمين و آسمان ها را آفريد و کرات آسمانى ؛ از جمله ماه را در گردش به دور زمين به حرکت در آورد، زمان را به سال و سال را به دوازده ماه، به تعداد منازل ماه، محدود و مشخص کرد و پيامبران الهى نيز بر اساس آن عمل کرده و اعمال و عبادات خويش (مانند روزه و حج) را تعيين مى نمودند.

    هم چنين در اين آيه، به حرمت چهار ماه از سال و لزوم نگهدارى احترام آن ها به صراحت بيان شده است و اين که شکستن حرمت آن ها و اقدام نمودند به جنگ و خون ريزى در اين مدت، ستم بر بشريت است.

    مراد از ((کتاب الله)) در اين آيه، لوح محفوظ است و هم چنين در کتاب هايى که بر پيامبران پيشين نازل شده اند، مطالب مزبور بيان شده اند.

    [size=medium]
    8 - انما النسيى زيادة فى الکفر به الذين کفروا يحلونه عاما و يحرمونه عاما ليوا طئول عدة ما حرم الله فيحوا ما حرم الله زين لهم سوء اعمالهم. [/size]

    همانا فراموشى در کفر (عصر جاهليت)، بسيار بود که به واسطه آن گمراهى مى شدند آنانى که کفر ورزيده بودند، به طورى که سالى را حلال و سالى را حرام مى شمردند تا پاى مال کنند شمار آن چه را که خدا حرام کرده است. پس آنان، حلال مى شمردند آن چه (ماه هايى) را که خدا حرام کرده بود. (بدين ترتيب) کردار زشت شان بر آنان آراسته مى گرديد.

    با توجه به اينکه حرمت ماه هاى حرام از يادگارهاى پيامبران بزرگ الهى از جمله حضرت ابراهيم عليه السلام و فرزندش اسماعيل عليه السلام بود و عرب ها خود از پاى بند سنت آبا و اجدادى خويش مى دانستند، بدين جهت نمى توانستند به راحتى از اين سنت الهى، يعنى پاس داشت ماه هاى حرام سرپيچى کنند. زيرا در آن صورت، حج ناامن مى شد و رغبت ساير عرب ها به شرکت در مراسم حج از بين مى رفت.

    در نتيجه عرب هاى مکه علاوه بر اين که اعتبار و سيادت خود را از دست مى دادند، از درآمدهايى که از بابت حاجيان و زائران نصيب آنان مى گرديد، محروم مى شدند.

    به اين جهت، تلاش همگى آنان بر نگهدارى حرمت ماه هاى حرام و ايام حج بود.

    ولى در برخى از سال ها که ميان قبايل و و طوايف حجاز، نبرد و درگيرى هايى روى مى داد، شکيبايى آنان و پذيرفتن آتش بس و متارکه جنگ در سه ماه پشت سر هم (ذى قعده، ذى حجه و محرم)، بر ايشان دشوار بود و در صدد گريز از آن بر مى آمدند.

    آنان براى گريز از اين مشکل، دست به حيله هايى زدند که مورد مذمت و سرزنش قرآن و مسلمانان قرار گرفتند.

    يکى از حيله هاى آنان، اين بود که گفتند: ماه هاى ذى قعده و ذى حجه، حرام و ماه محرم حلال گردد و پس از آن، ماه صفر حرام شود، تا ميان ذى حجه و صفر، يک ماه فرصت تجاوز و خون ريزى يکديگر را داشته باشند.

    ترفند ديگر آنان، اين بود که در هر سال، در يک ماه مراسم حج را به جا مى آورند. مثلا دو سال پشت سر هم، در ماه ذى قعده، دو سال پشت سر هم در ماه ذى حجه و دو سال پشت سر هم در ماه محرم، مراسم حج را انجام مى دادند و بقيه ماه هاى را براى خود حلال مى شمردند.

    بدين طريق، ماه هاى حرام و ايام حج را دستخوش هوا و هوس خويش قرار داده بودند. عرب هاى مکه، يک سال پيش از حجة الوداع، مراسم حج را در ذى قعده انجام دادند و در سالى که پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم براى آخرين بار به زيارت خانه خدا مشرف شد و سفرش به حجة الوداع معروف گرديد، مراسم حج در ذى حجه قرار گرفت.

    در همين سال، رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم ضمن خطبه اى فرمود: همانا زمان، به مانند هياتى که خدا در آفرينش آسمانها و زمين، به وجود آورد بر مى گردد. به اين صورت که هر سال، دوازده ماه دارد و چهار ماه از آنها حرام است که سه ماه پشت سر هم (ذى قعده، ذى حجه و محرم) و چهارمين ماه (رجب) ميان جمادى و شعبان قرار گرفته است.

    از آن هنگام، مراسم حج همه ساله در ذى حجه برگزار مى گردد. ولى سه ماه ديگر نيز از ماه هاى عبادت، زيارت و حج خانه خدا (به صورت عمره و مفرده) بوده و نگهدارى حرمت آنان، بر همگان لازم و واجب است.

    ==========
    منبع : http://waredi.parsiblog.com/-153672.htm

  11. #10
    کاربر ممتاز
    تاریخ عضویت
    Aug 2008
    نوشته ها
    428
    تشکر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 ارسال

    پیش فرض RE: فضیلت ماه رجب

    چرا فعال شده ، مال من که تغییر کرده ...
    كار كه ميكنه ! ولي استفاده اي نداره! تا آدرسشو نزني كه نمياره! قبلا سايتو كه باز مي كردي اول سردر ميومد!

صفحه 1 از 3 123 آخرینآخرین

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
کانال سپاه