تاثیر جنس لباس بر سلامت بدن
در بسیاری از موارد جنس لباس موجب بروز عارضه خاصی نمی شود بلکه به علت اشتغال به کاری خاص، مواد شیمیایی به لباس می چسبند.
لباس ما ممکن است از علل اصلی درماتیت یا التهاب های ناشی از شغل خاصی باشد. منشا درماتیت ممکن است خود پارچه یا مواد افزودنی به آن باشد. گاهی جنس لباس و ماده افزودنی هیچ دخالتی در بروز حساسیت ندارند، بلکه این اندازه لباس است که اگر تنگ و چسبان باشد، با بستن راه ترشح غدد عرق و چربی، موجب بروز حساسیت و عرق سوز شدن به ویژه در فصل گرما می شود.
در بسیاری از موارد جنس لباس موجب بروز عارضه خاصی نمی شود بلکه به علت اشتغال به کاری خاص مواد شیمیایی به لباس می چسبند که یا شسته و برطرف نمی شوند یا به علت سهل انگاری در شستشوی لباس موجب می شوند که فرد در معرض ابتلا به حساسیت پوستی قرار گیرد. این موضوع در بسیاری از موارد حتی اثر شدیدتری در مقایسه با اثر ایجاد حساسیت خود لباس دارد، چون در صورت برخورد مواد آلوده لباس به پوست و کشیده شدن و اصطکاک آن موجب بروز فولیکولیت یا عفونت ریشه مو می شود.
این مشکل به ویژه در مکانیکی ها، کارگران ساختمان سازی و آسفالت کاران و کارگران صنایع پتروشیمی و نفت مشاهده می شود. استفاده از لباس هایی که آغشته به حلال های قوی اند، ممکن است به احتمال بسیار زیاد به سوختگی شدید پوست منجر شوند. نوعی روغن به نام اوروشیول که در گیاهان بلوط و گزنه سمی وجود دارد، بقایایی از خود در لباس ها و کفش افراد برجا می گذارد که در صورتی که شسته یا پاک نشود، موجب بروز درماتیت آلرژیک تماسی می شود.
در برخی از لباس ها ذرات ریز فلزی مانند تری اکسیدهای آنتیمونی و آرسنیک وجود دارد که واکنش های تحریکی شدید پوستی ایجاد می کند و اگر با تعریق شدید همراه باشد، موجب بروز ضایعات خارش دار و ملتهب و قرمز رنگ در منطقه اصطحکاک پوستی می شود.
وبلاگ مترو تهران