زمانی که تلفن همراه نداشتیم،ایمانمان بیشتر بود...
زماني که تلفن همراه نداشتيم ايمانمان بيشتربود ...
سالهاپيش وقتي تکنولوژي تااين اندازه پيشرفت نکرده بود،
بچه هاکه ازخانه بيرون مي رفتند مادرها آنهاراتمام وکمال به خدا مي سپاردند
واگرکسي موقع برگشت به خانه ديرمي کرد آنهاکه منتظرش بودندبافرستادن صلوات خودراآرام مي کردند
اماحالاهمه اميدشان به تلفن همراه است ومدام به جاي صلوات فرستادن شماره مي گيرند
وچنانچه مشترک موردنظر دردسترس نباشدازخودشان هيجان نامعمول نشان مي دهند
وهزارويک فکرنسنجيده مي کنند که چرا تماس برقرارنمي شود
پس اين همه صبري که به ماسفارش شده وطمانينه اي که مسلمانان بايد داشته باشند کجاست؟
اگرماخودرابه اين صفات نياراييم از فرزندان مانيز انتظاري نيست.
دقيق تربنگريم وعاقلترباشيمemamraoof.ir
پاسخ با نقل قول
