موضوع: داغ انتظار

[align=center]این جمعه هم گذشت.....

ساعات عمر من همگی غرق غم گذشت
دست مرا بگیر که آب از سرم گذشت

مانند مرده ای متحرک شدم بیا
بی تو تمام زندگی ام در عدم گذشت

میخواستم که وقف تو باشم تمام عمر
دنیا خلاف آنچه که میخواستم گذشت

دنیا که هیچ جرعه آبی که خورده ام
از راه حلق تشنه من مثل سم گذشت

بعد از تو هیچ رنگ تغزل ندیده ایم
از خیر شعر گفتن ، حتی قلم گذشت

تا کی غروب جمعه ببینم که مادرم
یک گوشه بغض کرده که این جمعه هم گذشت

مولا شمار درد دلم بی نهایت است
تعداد درد من بخدا از رقم گذشت
****
حالا برای لحظه ای آرام میشوم
ساعات خوب زندگی ام در حرم گذشت

( شــــاعـــر ســیـدحــمیــدرضــابـرقـع ی)


[/align]

[align=center]من آه می کشم

همواره در برابر لیلی جنون کم است
شیرین اگر تویی به خدا بیستون کم است

تنها دلیل کثرت شاعر تویی , ولی
هر قدر شعر گفته شده تا کنون، کم است!

من آمدم که یک شبه شاعر شوم تو را
اما برای وصف تو عمر قرون کم است

من آه می کشم که چه می خواهی از دلم
باور مکن کشیدن آه از درون کم است

****
کاری کن ای عزیز، زلیخا شود دلم
یوسف اگر تویی، جگر غرق خون کم است

( شــــاعـــر ســیـدحــمیــدرضــابـرقـع ی)[/align]

از ما اگر پیشش شكایت كرده باشی

گاهی اگر در چاه مانند پدر آه

اندوه مادر را حكایت كرده باشی

گاهی اگر زیر درختان مدینه

بعد از زیارت استراحت كرده باشی

گاهی اگر بعد از وضو مكثی كنی تا

آیینه‌یی را غرق حیرت كرده باشی

در سالهای سال دوری و صبوری

چشم انتظاری را شفاعت كرده باشی

حتی اگر بی آن كه مشتاقان بدانند

گاهی نمازی را امامت كرده باشی

یا در لباس ناشناسی در شب قدر

از خود حدیثی را روایت كرده باشی

یا در میان كوچه‌های تنگ و خسته

نان و پنیر و عشق قسمت كرده باشی

پس بوده‌یی و هستی و می‌آیی از راه

تا حق دلها را رعایت كرده باشی

پس مردمكهای نگاه ما عقیم‌اند

تو حاضری بی آن كه غیبت كرده باشی

حدود عالم قدم که می زنی به طرفه عین
نسیم عطر خوشت بشوق اوردزمان وزمین
دلی که تو دارد چه غم به فصل خزان
هزارجان جهان فدای مقدمت مهدی جان

به سر شوق وجودت یک قدح در دست
روان در دشت و صحرایم
هزاران راه بی راهه نمایم طی
رسم شاید به جانانم
همان سر منزل مقصود
کنار چشمه دریا و اقیانوس
نگاهی می کنم از دور
بپا یک خیمه ای از نور
نگهبانش هزاران حور
اشارت می کنم ساقی
شرابی از می باقی
دهیدم تا شوم راهی
همی گردم در این وادی
شوم تشنه هر از گاهی
از آن نوشم یکی جامی
کنم یاد از رخ یاری
زهجرش خون دل جاری
------------------------
ندا آمد از آن خیمه
چرا سر گشته و حیران
در این وادی تو سرگردان
دو چشمانت همی گریان
هر آنکس شوق ما دارد
قدح همره نمی آرد
نگه غیر از رخ یارش نگاهی بر نمی دارد
تو که مشتاق ما هستی مشو مایوس
قدح بشکن ایا عاشق مخور افسوس
کنون گردیده ای تو وصل اقیانوس
زخوشحالی به پا کن خرمنی آتش
بشو ققنوس
بگاه آخرین ایم زنم وبر وجه تو یک بوس
برجمال با کمال مهدی صلوات محمداحمدی از دوراهک