موضوع: اهداء عضو ، اهداء زندگي..........

اهداء عضو ، اهداء زندگي





اهداء عضو در واقع اهداء بافت بيولوژيك یا يك ارگان از بدن است مي تواند از فرد زنده يا مرده به فرد ديگري صورت بگيرد . اين كار طي يك فرايند جراحي صورت ميگيرد .اين كار Allotransplantation ناميده مي شود كه در مقابل دريافت عضو از حيوانات است كه Xenotrasplantation نام دارد .
در دهه هاي 1960 و 1970 نارسائي قلبي – ريوي غير قابل بازگشت تنها استاندارد براي اهداء عضو پس از مرگ قلبي بود ولي اكنون مرگ مغزي جايگزين آن شده است .
مرگ مغزي غالباً بر اثر تصادفات يا مواردي مثل سكته مغزي ، تومور و غيره اتفاق مي افتد. فضاي جمجمه به شكلي است كه بالا رفتن فشار داخل آن مي تواند با فشار روي رگ هاي مغز باعث عدم خونرساني وتخريب بافت مغز شود. نرسيدن خون به مغز به سرعت مي تواند به مرگ مغزي منجر شود .
در مرگ مغزي عملكرد مغز مختل است و از بين رفته اما قلب مي تواند تا 2 هفته به تپش ادامه دهد . در كما هم عملكرد مغز مختل شده ولي بافت مغز سالم است در صد كمي از افراد پس از مرگ احتمال دارد توانائي اهداء عضو داشته باشند ولي اگر اين حالت وجود داشته باشد جان يك تا 6 نفر در صورت رضايت خانواده بيمار از مرگ حتمي نجات مي يابد.سالانه حدود 25درصد افراد نيازمند اهداء عضو بر اثر عدم رضايت همراهان بيماران مرگ مغزي تلف مي شوند.
پزشكان براي اطمينان از قطعيت مرگ مغزي و تمايز آن با كما ، طي فرايندي تخصصي با بهره گيري از آزمايشات ، معاينات و نوار مغزي و تصويربرداري حكم به برداشت عضو فرد مي دهند .
در حال حاضر دركشور ما 600هزار كارت اهداء عضو صادر شده است و روزانه تا 500 نفر به آن اضافه مي شوند
خانواده ها با اهداء عضو عزيز انشان بعد از مرگ مغزي مي توانند علاوه بر نجات جان بيماران نيازمند به عضو ، يادگارهايي از ايشان رانيز براي سالهاي طولاني در دنيا باقي بگذارند . براي كسب اطلاعات بيشتر به سايت [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] مراجعه فرمائيد .

سلام به همه‌ی دوستان عزیز

در جهت تکمیل گفته های همکار گرامی

راستش مدت ها بود که قصد ایجاد چنین تاپیکی رو داشتم.
واقعا جای این تاپیک اینجا خالیه!

شاید همگی ما بارها از طریق صدا و سیما و مطبوعات مطالب زیادی رو درباره‌ی اهدای اعضای بدن دیده یا شنیده باشیم، به همین دلیل خیلی دوست دارم که نظر سایر دوستان عزیز رو در این مورد بدونم و بتونیم بحث خوبی در این زمینه داشته باشیم.

درابتدا با چند تا سوال آغاز می‌کنم و فکر می کنم که همین پاسخگویی به سوالات سرآغاز خوبی برای این بحث می‌باشد.
1) شما نظرتون دراین مورد که افراد در زمان حیات خودشون میرن و کارت اهدای عضو میگیرن چی هستش؛ موافق این کار هستید یا مخالف؟ دلیل موافقت یا مخالفت خودتون رو بیان کنید؟

2) اگر خدایی نکرده خدایی نکرده زمانی اتفاقی برای یکی از عزیزانمون پیش بیاد (بازم میگم خدایی نکرده) و امکان اهدای عضو باشه شما چه عکس العملی دارید؟ آیا به این کار موافق هستید یا مخالف؟ دلیل موافقت یا مخالفت خودتون رو بیان کنید؟

3) زمانی که چنین برنامه هایی توسط تلویزیون پخش میشه و خانواده اهداکننده و دریافت کننده رو نشون میده، تاحالا شده که به این مورد کمی فکر کنید؟ و اینکه دوست داشتید که جای کدوم یک از این افراد باشید؟

البته امیدوارم که زیاد بحث کلیشه ای نشه و هر کس با صداقت کامل به سوالات پاسخ بده.
به نقل از یکی از دوستام که توی انجمن پی سی ورلد مطرح کرده بود و مورد توجه زیادی قرار گرفته!

برای عضویت به سایت w w w . e h d a . i r برید و فرم عضویت رو پر کنید.

سلام
تازگی ها شنیدم که بعضی مراجع این کار رو جایز نمیدونن
برام خیلی جای سوال شده
کسی اطلاعات دقیقی داره؟؟؟

عده ای از علما، پیوند عضو را جایز می دانند و شروطی را برای آن در نظر می گیرند. آیت الله خامنه‎ای، آیت الله مکارم شیرازی، آیت الله مدنی تبریزی و آیت الله شیرازی جزو موافقان پیوند عضو هستند.

آیت الله خامنه ای در دو جوابی که به این استفتا می دهند، می فرمایند: اگر این افراد دچار ضایعات مغزی غیر قابل درمان و برگشت ‏شوند که بر اثر آن، همه فعالیت‏‌‎های مغزی آنان از بین رفته و به حالت اغمای کامل فرو ‏روند که باعث فقدان و از دست رفتن هر نوع شعور و احساس و حرکت‎های ارادی می‏گردد؛ در صورتی که استفاده از اعضای بدن چنین بیمارانی برای معالجه بیماران دیگر، باعث تسریع ‏در مرگ و قطع حیات آنان شود جایز نیست، در غیر این صورت اگر عمل مزبور با اذن قبلی وی صورت ‏بگیرد و یا نجات نفس محترمی متوقف بر آن عضو مورد نیاز باشد، اشکال ندارد.‏


در پاسخ دیگری هم می نویسند: استفاده از اعضای میّت برای پیوند به بدن شخص دیگر برای نجات جان او یا درمان بیماری وی اشکال ندارد و وصیّت به این مطالب هم مانعی ندارد مگر در اعضایی که برداشتن آنها از بدن میّت، موجب صدق عنوان مثله باشد و یا عرفاً هتک حرمت میّت محسوب شود.



آیت الله مکارم شیرازی هم معتقدند چنانچه مرگ قطعی و بدون بازگشت باشد اشکالی ندارد.
استفتاء ازآیت الله مکارم شیرازی
سؤال: اگر کسى در حال حیات وصیّت کند که بعد از مرگش اعضاى بدنش را در اختیار بیماران نیازمند به آن اعضا قرار دهند، آیا ورثه مى توانند از این کار جلوگیرى کنند؟
پاسخ: جلوگیرى ورثه تأثیرى در این مسأله ندارد و در صورتى که آن اعضا، براى نجات جان بیماران لازم باشد برداشتن آن جایز است و همچنین اگر براى نجات عضو مهمّى مانند چشم باشد.

آیت الله بهجت (ره)در مورد مرگ مغزی و اهدای عضو:

آيا مى توان اعضاى شخصى را كه دچار مرگ مغزى شده است (و از لحاظ پزشكى اميدى به زنده ماندن وى نيست، ولى برخى اعضا مثل قلب وى براى مدتى كار مى كنند) به بيمارى كه محتاج است پيوند زد؟ (با توجه به اين كه در صورت صبر، ممكن است ديگر، قابل پيوند نباشند).
ج. چون در همان مدّتى كه قلب كار مى كند و مغز مرده است، امكان دارد دارويى اختراع يا كشف شود كه مغز را به كار اندازد (اين مطلب هر چند در خيلى از نفوس موجب يقين به عدم باشد، ولى در بعض نفوس و افراد، يقين به عدم نيست؛ زيرا پيدا شدن بعضى داروها كه براى بعض امراض اختراع يا كشف مى شود، آنى است) لذا با اين احتمال، جايز نيست.

آیت الله مدنی تبریزی در پاسخ به این استفتا می گویند: اگر یقین به مرگ باشد و حیات نباتی وجود نداشته باشد و حیات مسلمان دیگری متوقف به اعضای او باشد و به شرط اینکه عضو را درآورده و فورا پیوند بزنند اشکال ندارد.


آیت الله شیرازی هم معتفدند چنانچه در حیات خود به آن وصیت کرده باشد اشکال ندارد، البته عضو گرفتن آن وقت جایز است که موت کاملاً محقق شده باشد.


آیت الله سیستانی برداشتن بخشی از بدن انسان زنده برای پیوند زدن در صورتی که قطع آن زیان مهمی داشته باشد مانند چشم و دست و امثال آنها را جایز نمی‎دانند اما با این حال می‎فرمایند: اگر زیان مهمی نداشته باشد مانند قطعه‎‏ای از پوست یا نخاع یا یک کلیه در صورت سالم بودن کلیه دیگر با فرض رضایت صاحبش جایز است. اگر کودک یا دیوانه نباشد وگرنه به هیچ وجه جایز نیست و هرگاه قطع آن جایز بود گرفتن پولی به ازای آن نیز جایز است. و قطع عضو مسلمان مرده، مانند چشم و دستش برای پیوند زدن به بدن زنده جایز نیست، و اگر کسی چنین کند، بر او دیه لازم می‏آید و دفن آن عضو قطع شده واجب است. ولی اگر پیوند زد و عضو زنده‏‎ای از بدن شد، قطع آن واجب نیست. و کسی که از نظر مغزی مرده است در حالی که قلب وریه او هر چند به کمک دستگاه وظیفه خود را انجام می‏دهند میت شمرده نمی‏‎شود و قطع اعضای او برای الحاق به زنده به هیچ وجه جایز نیست. و نفوذ وصیت به اهدای عضو بعد از مرگ مشکل است.


آیت الله گرامی هم در پاسخ به این استفتا می گویند: کشتن پیش از فوت جائز نیست، هنوز قلب او کار می کند، لیکن لحظه مرگ و پس از آن اگر اعضا به درد می خورد جائز است. اگر قبلاً خود خواسته است.


آیت الله صافی گلپایگانی عقیده دارند مرگ مغزی مرگ نیست و اهدا اعضای بدن جایز نیست و وصیت به آن هم نافذ نیست و اثری ندارد بلی چنانچه حیات مسلمان موقوف به پیوند عضو باشد،با نبود میت غیر مسلمان جایز است از عضو میت مسلمان برای ادامه حیات مسلمان استفاده شود.


آیت الله زنجانی هم با ایراد وارد کردن به مفهوم مرگ مغزی می گویند: به مرگ مغزی شرعا مرگ (موت) صدق می‎کند یا نه مورد اشکال است. زیرا به مفاد آیه شریفه «الله یتوفی الانفس حین موتها» (زمر،آیه ۴۲) خدا روح را در هنگام مرگ بازپس می‎گیرد و در مرگ مغزی روح به طور کامل از بدن نگرفته شده لذا ترتب موت و آثار آن مشکل است ولی چنانچه علم و یا اطمینان دارد که برگشتی نیست در صورتی که خود شخص به اهداء عضو وصیت کرده مانعی ندارد ولی در صورت عدم وصیت مسئله مورد اشکال است

آیت الله روحانی معتقدند در صورت احتمال خوب شدن و یا بقای مدتی ماندن _ جایز نیست والا جایز است.