موضوع: به یاد مادرم؛ لالایی برای مادر با گویش مازندرانی و فارسی

ته روز و جشن و ماری ی بلاره ...

Te roz o jashn o mari ye belareh


تــه روز و جشن و ماری ی بـلاره

Te roz o jashn o mari ye belareh

تــه خنـده تــه خشالی ی بـلاره

Te khandeh te kheshhaliye belareh

تــه وسه نــوم بهیته روز مــــادر

Te vese nom bahiteh roze mader

خنه سر چکـه ، شادی ی بــلاره

Kheneh sar chakeh shadi ye belareh

ته دل خش و ته تن باشه سلامت

Te del khesh o te tan bashe selamet

مــــوارک ، دسه جمی ی بـلاره

Mevarek dase jami ye belareh




تــه زحمت هنتا هسه مره حــالی

Te zahmet hanta hase mere hali

صـــواحــی ، پینمازی ی بـلاره

Sevahi pinemazi ye belareh

خــونسی ، لالا لالا خـو بورم من

Khonesi lala lala kho borem men

نصفه شــو تا صـواحـی ی بلاره

Nesfesho ta sevahi ye belareh

بساتــی بـا نــداشتی زندگی تو

Besati ba nedashti zendegi to

ناختـی ، پلــی پلــی ی بـلاره

Nakheti pali pali ye belareh

تـه سر بار لگـن ، سرپیته پـارچه

Te sar bare lagen sar piteh parcheh

تـه مومـله ، جیف خالی ی بلاره

Te momleh jife khali ye belareh

مـه یاده ، پیته چـادر تـه کمر سر

Me yadeh pite chader te kamer sar

وجین و دشت و سبزی ی بـلاره

Vejin o dasht o sabzi ye belareh

خنـه کـار و تـو صحـراره قراری

Kheneh kar o to sahrareh gherari

تـه وشنـا ، تشنـا گلــی ی بـلاره

Te veshna teshna gali ye belareh

ته حرف و ته زمرجا بیمه من گد

Te harf o te zemer ja baymeh men gad

ته ساقـــه سر ناز نازی ی بـلاره

Te saghe sar naz nazi ye belareh

ته نوم دکل ، مه کلـه یور نشونه

Te nom dakkel me kaleh yor nashoneh

فـــراوون کمبه شادی ی بـلاره

Feravon kembeh shadi ye belareh

موارک طاهری دارنه ، اسا شعر

Mevarek taheri darneh esa shehr

گنـه مــادر تـه ماری ی بـلاره

Gene madder te mari ye belareh

***

ترجمه فارسی

مادرم روز مادر و جشن و شادی و خنده های تو را من دوست می دارم.

برای تو روزی به نام مادر نام گذاری شده است و در خانه جشن و شادی بر پا شده است.

همیشه سالم و تندرست باشی و همه ما این روز را به تو تبریک می گوییم.

زحمت ها و تلاش تو از صبح تا غروب هنوز از ذهنم فراموش نشده است.

ازنیمه های شب تا صبح بیدار بودی و برایم لالایی می خوندی تا بخوابم.

با دار و ندار زندگی می ساختی و با سختی های زندگی خواب خوش نداشتی.

سبزی ها و محصولات کشاورزی را برای فروش به شهر می بردی و گاهی اوقات نسیه می کردی.

به یاد دارم با چادر کهنه ای که به کمر بسته بودی به وجین و کار مشغول بودی.

هم در خانه کار میکردی و هم در بیرون از خانه و گاهی اوقات گرسنه و تشنه به خانه بر می گشتی.

تربیت و ادب را از تو من فرا گرفتم و در مواقع ناراحتی روی پاهات نوازشم می کردی.

یاد و خاطراتت هیچوقت از ذهن من بیرون نمی رود و از این بابت خیلی خوشحالم.

و اکنون طاهری هم روز مادر را به مادرش به زبان شعرتبریک می گوید.

***

مِ دل تنگّ گلي را دُوسِه

بنه ره مـه بُهيته يخ دُوسِه

زمسن بزه كوي زِم دارنه

خِنه تاريك َونالي دُوسِه

...............................................

دلم تنگ است راه گلو بسته

زمين مه گرفته و يخ بسته

سوز سرماي کوه زمستان زده را دارد

خانه تاريك است و تار عنكبوت بسته

تِ دریائی ُ مِن ات چکه او مه

تِ روز ِ روشن ِ تاریک ِ شُو مه

تِ هر صِب آفتاب وشته مو نا

من اَ ته وشته ی کور کوره سومه

.................................................. ..
تو دريايي و من يك قطره آبم
تو روز روشني من تاريكي شب
تو هر صبح مثل مشتعل افتاب
من كور سوي هيمه نيم سوز

ته رج پی
شه چش چش گم هاکردمه
نفس مال نفس مال
دنیا ئه پی رج شمارمه
نا شه چش پیدا کمه
نا ته رج

........................................

به دنبال گام هایت
چشمانم را گم کرده ام
نفس مال نفس مال
رج عا لم را می شمارم
نه چشمان خود را پیدا می کنم
نه رج تو را

مادر ای والاترین رویا ی عشق


مادر ای دلوا پس فردای عشق


مادر ای غمخوار بی همتا ی من


اولین و آخرین معنای عشق


زندگی بی تو سراسر محنت است


زیر پای توست تنها جای عشق


مادر ای چشم و چراغ زندگی


قلب رنجور تو شد دریای زندگی


تکیه گا ه خستگی ها یم توئی


مادر ای تنها نرین ما وای عشق


یاد تو آرام می سا زد مرا


از تو آهنگی گرفته نا ی عشق

صوت لالائی تو اعجا ز کرد


مادر ای " پیغمبر زیبای عشق "


ماه من پشت و پنا ه من توئی


جان من ای گوهر یکتا ی عشق


دوستت دارم تو را دیوانه وار


از تو احیاء شد چنین دنیا ی عشق


ای انیس لحظه های بی کسی


در دلم برپا شده غوغای عشق


تشنه آغوش گرم تومنم


من که مجنونم توئی لیلای عشق

خــــدا کند که بدانی چقدر محتاج است

نگاه خسته من به دعای چشمانت مادر

بعد از تو از کدام دریچه

آسمان را به تماشا بنشینم

و با کدام واژه عشق را معنا کنم

بی تو

همه ی فصلها خاکستری

و همه ی ستاره ها خاموشند

کیفر شکستن دل من چند جاده غربت

و چند آسمان تنهایی است

باور کن

من هنوز هم

به قداست چشمان تو ایمان دارم مادر .

غروب جمعه دلم ميگيرد.

مثل تمام كبوتران عاشق ،كه عصرهاي دلتنگي،

بالهاي خسته شان را به بهانه ديدن يار،

تا اوج ميگشايند.

از بلندترين نقطه هر خاك سرك ميكشند،

شايد براي لحظه اي جفت خويش را بيابند.

ولي دريغ.

بعد از ساعتها ،خسته تر از پيش به خانه بر مي گردند و بدون آب و دانه ،

چشمهاي ماتمزده شان را بسته،

به اميد فردا به خواب مي روند .

كاش من هم كبوتر بودم تا به اميد ديدار دوباره ات به خواب ميرفتم مادر.

مرا درياب امشب مادر .

عاشقي يه درده چه كسي درد نديده
تو بگو كدوم عاشق
رنج دوري نكشيده
اگه عاشقي يه گناهه
ما همه غرق گناهيم
ميون اين همه آدم
يه غريب و يه تنهاييم


به خواب من بيا امشب ولي آهسته آهسته
كبوتر بچه ي قلبم سيه چشمان خود بسته
بيا وغرق نورم كن
بيا از حسرت ودلواپسي هر لحظه دورم كن
به خواب من بيا امشب !

سلطان قلبم، مادر

عشقت جاودانه است در قلبم مادرم .