موضوع: به یاد مادرم؛ لالایی برای مادر با گویش مازندرانی و فارسی

مـادر تــو بـهشــت جـاودانــی

مـادر تــو بـهشــت جـاودانــی مـادر خــورشـیـد بـلـنـد آســمـانی مـادر

در چشم تـو نـور زندگانـی جـاریـست سر چشمه ی مهر بیکرانی مـادر



ای کـاش کـه تـا ابــد نــمـیــرد مادر یـا هـستـی جـاودان بـگیـرد مادر

مهر است سراسر وجودش تــا هـست ای کاش که پـایـان نـپـذیـرد مادر



هر بار که خنده بـر لبش مــی رویــد یا نبض گل سرخ ، سخن می گوید

چشمان پر از ستـاره ی مــــادر مــن در گــردش آشـنـا مرا می جـویـد



چون مهر، بـزرگ و بی نـشانی مادر آرام دل و عـــــزیــز جـانـی مــادر

ای کاش همیشه جـاودان مـی بــودی آن قـدر که خـوب و مـهربانـی مـادر



در کوچه جان همیشه مادر بـــاقیست دریـای مـحبـتـش چو کوثر باقیست

در گـــویــش عـاشـقانـه ، نـام مــــادر شعریست کــه تا ابد به دفتر باقیست

به نام سرآغاز هر آغاز و به یاد مادری پشت درب آتش گرفته،

چقدر واژه «مادر» زیباست و چقدر گفتن «مادر دوستت دارم» شیرین است، نام تو را بردن زیباست، تو را در کنار خود احساس کردن، پر از آرامش است.

مادر تنها تو هستی که می توانی، سال ها در کنار فرزندی، کنار یک تخت سفید، بدون گفتن یک دم «چرا؟» زندگی کنی!، تنها تو هستی، که می توانی، برای لبخند و آرامش فرزندت، از لذت زندگی دست بکشی!، مادر تنها تو هستی، که می توانی بدون نگاه کردن به چشمانم، بگویی «عاشقت هستم!».

آری، چقدر واژه «مادر» زیباست و چه افتخاری می خواهد گفتن فراز «مادر دوستت دارم»، هر چند همیشه می گویی، اگر فرزندی مادر اش را دوست بدارد، آرزوی مرگ پیش از او را نمی کند، مادرم، چقدر سخت است نداشتن این آرزو! به راستی می توان پس از تو، زندگی را لمس کرد؟ مادرم، زندگی زیباست، و زیبای این زندگی بی‌شک تو هستی!

مادرم، لبخند بزن، لبخند تو، شادی بخش خانواده است و یک قطره از اشک های پاک تو، آتشی است در وجودم!، مادر، در آغوش گرفتن تو، همچنان آرامش بخش ترین لذت است، مادرم، حتی سکوت ات، پر از سخنان گفتنی است، نخستین درس مادر به من، عشق بود و واپسین درس مادر، ایثار عشق …

به نام پاکی، به نام عاشق، به نام گذشت، به نام سکوت، به نام فریاد، به نام آنچه نمی گوید، به نام آنچه بر زبان آورد، به نام تو، آری به نام مادر!

تا ابد دوستت دارم و به تو محتاجم،خود را از تو دور

كرده ام ولي اين عشق ابدي هنوز دردلم فروزان

است،زميني كه بر ان ايستاده ام از عشق تو سر شار

است،من منتظر لبخندمهربان و پر غرورتو هستم

لبخندي كه هر گره اي را باز مي كند.دوستت دارم

براي تمام لحظاتي كه به خاطر من رنج كشيدي

دوستت دارم مادر................

مادرم شاخه گل باغ بلور

پدرم فاصله عشق و غرور


تا ابد دوستت دارم

مادرم ::.

با اینکه می دونم به پیش خدا رفته ای و منزلگاهی بهتر از این دنیا داری ،

ولی باز هم در بین ما :

جات خیلی خالیه... .


روحت شاد و روانت آسوده باد ای همه ی هستی ام ،‌ مادرم.

مادرم وقتی بود آسمان آبی بود

عشق با روح نسیم

در سکوت پرش شب پره ها

روی ایوان هراس من و ما

با صدای وزش برگ سپیدارسر کوچه ی ما می رقصید.


مادرم وقتی بود

همه چی آبی بود،

آسمان، آب، زمین،

من و تو ، عشق، سپیدار ، سبد، سیب همه آبی بود

مادرم وقتی بود

گنبد مسجد رویای پر از خاطره اش

با دو گلدسته ی گلبانگ گل آواز نماز

همگی آبی بود

روی سجاده ی پنهان نماز عشقش

در فضای همه از پوشش عطر گل یاس،

سجده ی عشق به پابوس سلامش می رفت.

بهترین لحظه ها وقتیست

که بهترین ها

بیادت باشند

بهترین نیستم

ولی بیادتم

لحظه هایی هست

که دلم واقعابرایت تنگ میشود

من اسم این لحظه هارا

"همیشه"

گذاشته ام

می خواستم تصویر باتو بودن رانقاشی کنم

دیدم فاصله بینمان در ورق جا نمیشه

کمی نزدیکتر بیا میخوام باتوبودن راحس کنم