موضوع: منزل به منزل با کاروان عشق

اربعین آمد
زینب غمین آمد . . .

چهل روز است گریانم حسین جان
چو موی تو پریشانم حسین جان
چهل روز است می خوانم حسین جان
حسین جانم حسین جانم حسین جان

داداش ...

بهاری داشتم اما خزان شد
قدی که داشتم بی تو کمان شد
عقیق تو به دست ساربان شد
طلای من نصیب کوفیان شد

ز جا برخیز غمخواری کن عباس
دوباره خیمه را یاری کن عباس
برای عزتم کاری کن عباس
علم بردار علم داری کن عباس

بسم الله الرحمن الرحیم

عزیزان ما رو با کاروان ، همراه کردن از کربلا تا به کربلا

اما بزرگواران وای از اون زمانی که کاروان از هم گسسته و سیاه پوش کربلائیان به مدینه رسید .

زبان حال رو براتون عرض کنم که :

ام البنین (سلام الله علیها) سراغ زینبش (صلوات الله علیها) رو میگرفت

پیرزنی با موهای سفید و قدی شکسته به طرفش اومد

ازشان سراغ دخترشان رو گرفتند

فرمود مادر من زینبم

( صلوات الله و سلامه علیها )

ای وای عمه ام که چقدر پیر گشته بود

سَنَه قوربان عمَّه جان

اینان که حرف بیعت با یار میزنند

آخر میان کوچه مرا دار میزنند...

دیدم برای آمدنت روی اُشتران

چندین هزار نیزه فقط بار میزنند

بس که محمل ها رود منزل به منزل با شتاب،کس نمی داند عروسی یا عزا دارد حسین

یا بقیه الله از امشب پیراهن خونین و پاره پاره جدت غریبت را از عرش آویزان می کنند...

کاش با ام البنین می ماند در خانه رباب

شهر کوفه حرمله بسیار دارد یا حسین

آجرک الله یا صاحب الزمان (عج)

کاش با ام البنین می ماند در خانه رباب

شهر کوفه حرمله بسیار دارد یا حسین

آجرک الله یا صاحب الزمان (عج)


ای وای من
ای وای من

بی چاره رباب
به فدای دل خانوم زینب (س)

ماه محرم آمد
طوفان ماتم آمد