موضوع: حضرت خديجه (س)

حضرت خديجه (س(

حضرتخديجه (س) اولين بانويي است كه دعوت رسول گرانقدر را لبيك گفت و به پيام آسماني آنحضرت پاسخ مثبت داد.

به نقل از مورخان ، ايشان 68 سال پيش از هجرت متولد شدهاند. (كه البته نقل هاي ديگري در اين زمينه وجود دارد .) پدر آن حضرت خُوُيّلِد بناسد و مادر ايشان فاطمه دختر زائِده بوده كه از جهت پدر با پيامبر (ص) نسبتخويشاوندي داشته اند.

بنا بر تحقيق پاره از محققان حضرت زهرا (س) تنها دخترايشان بوده اند اما عموم مورخان براي ايشان فرزندان ديگري ذکر مي کنند.

حضرتخديجه (س) از اخلاق پسنديده وصفات برجسته برخوردار بوده و به انديشمندي و تيز هوشيو پاكدامني نام ونشان داشته اند تا آنجا كه در دوران جاهليت، که در ميان مردم رسوميچون دخترکشي رواج داشته و زنان از اهميت کمي بر خوردار بوده و فساد در ميان آنانوجود داشت ، از آن بانو به عنوان طاهره -يعني پاک- ياد مي شد. البته براي ايشانالقاب ديگري چون مباركه و سيده نساء قريش ـ بانوي زنان قريش ـ نيز ذكر كرده اند.

حضرت خديجه (س) كه ازبزرگترين ثروتمندان قريش به شمار مي رفتند، به تجارتمي پرداختند. بدين صورت كه افرادي رابا اموال خويش به شهرهاي ديگر چون يمن ميفرستادند و آن مردان به داد و ستد پرداخته و در سود اين تجارت با حضرت خديجه(س) شريك مي شدند.

اما با اينکه تمام بزرگان قريش مايل به ازدواج با آن حضرتبودند، ايشان شخصا از پيامبر(ص) که از نظر مالي تفاوت چشمگيري با ايشان داشتند،تقاضاي ازدواج کرده وپس ازازدواج با آن حضرت تمام مال وثروت خويش را در راه نشرحقايق دين در اختيار همسر گراميش -پيامبر اسلام(ص)- قراردادند، تا آنجاکه رسول خدا (ص) فرمودند :

“ما نَنفَعُني مالٌ قَطُّ مِثلَ ما نَفَعُني مالُ خَديجهُ “

“هيچ مالي چون مال خديجه مرا سود نبخشيد”.

در سال ششم بعثت که قريشرسول الله(ص) و بني هاشم را در شعب ابوطالب تحت محاصره شديد قرارداد ، حضرت خديجه (س) با استفاده از دارايي و نفوذ خويش در ميان قريش به ياري محاصره شدگان شتافتند وبه اندازه اي از مال خود بخشيدند كه سرانجام خودشان نيز به سختي افتادند و همانطورکه در تاريخ آمده است از آن ثروت فراوان در هنگام مرگ چيزي به جا نماندهبود.

مقام و منزلت اين بانوي بزرگ اسلام درصدر زنان جهان قرار گرفته وروايتهاي مختلفي ايشان را هم مرتبه حضرت مريم مادر گرامي حضرت عيسي (ص) دانسته وازآن حضرت به عنوان يكي از چهار زن برتر ياد کرده است . در روايتي از پيامبر (ص) استكه مي فرمايند:

“اَفضَلُ نِساءِ الجنّهِ اَربُعّ :” خَديجُهّ بِنتُ خوُيلِد،فاطمهّ بِنتُ مّحُمد، و مُريُمّ بنتُ عِمرانُ و آسيُهّ بِنتُ مّزاحِمُ، امراَهّفِرعُونُ””

“برترين زنان بهشت چهار زن باشند ، خديجه دختر خويلد ، فاطمهدختر محمد و مريم دختر عمران و آسيه دختر مزاحم همسر فرعون”.

همچنين چندينبار نقل شده كه جبرئيل ـ فرشته وحي ـ بر پيامبر (ص) نازل شده و از جانب خداي تبارکوتعالي براي آن حضرت پيام سلام آورده است، که اين امراشاره به عظمت آن بزرگوار داردزيرا همانطور که در قرآن آمده است خداوند بر انبيا بزرگ خويش سلام فرستاده است .
“جبرئيل گفته است : اي محمد بر خديجه از جانب پروردگارش سلام بر خوان پسپيغمبر (ص) گفت : اي خديجه اين جبرئيل است كه از پروردگارت بر تو سلام مي گويد. پسخديجه گفت : خداوند خود سلام است و سلام از اوست و بر جبرئيل سلام باد.

حضرتخديجه (س) از مقام خاصي نزد پيامبر (ص) برخوردار بودند؛ بطوريكه تا هنگامي كه ايشانزنده بودند ، پيامبر (ص) ازدواج نكردند. در منزلت آن بانو همين بس كه پيامبر (ص) سال فوت ايشان را که مصادف با وفات حضرت ابوطالب(ع)نيز بود، عام الحزن يعني سال غمياد كردند.
بعد از فوت ايشان نيز همانطور كه در تاريخ روايت شده است ، پيامبر (ص) از ايشان بارها و بارها به نيكي ياد مي كردند.

از عايشه -يكي از زنانپيامبر (ص)- است كه گفت : رسول الله از خانه بيرون نمي آمد جز اينكه خديجه را يادمي كرد و از او به نيكي ستايش مينمود .

در نقل ديگري از عايشه است: هرگاهرسول خدا (ص)گوسفندي را ذبح مي کرد مي گفت:
"آنرا به دوستان خديجه بفرستيد." پسروزي علت اين امر را پرسيدم .گفت: "من دوست خديجه را هم دوست مي دارم."

حالپس از ذکر اين مختصر و آشنايي با علو مقام حضرت خديجه به روشني مي توان دريافت کهاز چه رو اين افتخار نصيب ايشان گشته تاهمسر گرامي رسول خدا (ص) و مادر حضرتزهرا(س) –بانوي بانوان عالم- باشند.