تذکرتان را بدهید، نهی از منکر اگر منکری میبینید بکنید، امر به معروف اگر چنانچه معروفی هست که زمین مانده بکنید. اما این موجب نشود که این منکر را یا این نقطه منفی را آدم بهانه قرار بدهد و راهش را جدا کند یا فرض کنید که فاصله ایجاد بشود یا تعارض کند یا تخریب کند کما اینکه بعضیها هم همینجورند.
به گزارش جهان مقام معظم رهبری در دیدار با اعضای فراکسیون انقلاب اسلامی در تاریخ ۲۱/ ۱۰ / ۸۸ نکات وحدت بخش بسیار راهگشایی را مطرح کردند که مرور مجدد آن برای این روزها آموزه ها و عبرتها دارد.
علی رضا زاکانی دبیر کل جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی در [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] به طرح بخش هائی از این دیدار پرداخته است که در ادامه آمده است.در انتهای این متن نیز لینک متن کامل سخنان رهبر انقلاب در دیدار با اعضای فراکسیون انقلاب اسلامی قرار گرفته است.
در بخش هائی از یادداشت زاکانی آمده است: ... حداقل در فرمایشات رهبر انقلاب ۹ محور برجسته است. آغاز سخن با اظهار خشنودی از حضور افراد آرمانگرا و با انگیزه در مجلس است، آقا میفرمایند: «این مشی که شما دارید یعنی احساس تکلیف، شناخت تکلیف و بعد پای فشردن بر آنچه که احساس شده لازم است و وظیفه شماست و ملاحظه چیزی را نکردن، این همان جوهر نمایندگی است این خیلی چیز باارزشی است.» و ذکر میكنند که این حقطلبی الان آسان است و برای شرایط سختتر باید آماده شد. مضمون فرمایشات این است که الان این حرفهایی که شما میزنید ممکن است هزینهای نداشته باشد یا کمهزینه باشد اما زمانی ممکن است بیان همین مواضع هزینه بالایی داشته باشد. «یکوقت همین موضع هزینههای سنگینی را برای انسان تحمیل میکند، باید برای آن شرایط هم آماده بود.» و به زیبایی ادامه میدهند زندگی مجاهدانه یعنی همین که انسان خود را برای عرصههای سخت آماده کند.
محور دوم فرمایشات معظمله پیرامون اهمیت مجلس و مسئولیتی است که در مواقع خطیر کشور این نهاد دارد، با این مضامین ادامه میدهند: ما سال ۵۸ خدمت امام رسیدیم، آنجا عرض کردیم که برای ریاستجمهوری شهید بهشتی را در نظر داریم که امام فرمودند بروید و مجلس را بگیرید، مجلس مهم است، امام پیشبینی میکردند که امکان دارد چالش و درگیری پیش بیاید یک سنگر مهم لازم است آن را به ما توصیه میکردند و آن مجلس است مجلس اینقدر مهم است. «یعنی واقعا در همه اوضاع و احوال پایگاه مجلس را باید حفظ کرد.» یک بخش از استدلال معظمله در این قسمت بهخاطر شرایط خطیر کشور و جایگاه مجلس است و بخش دوم آن از منظر اصلاح کشور با اصلاح مجلس است. تأکید بر اهمیت مجلس و توصیه به آن را مجددا رهبر معظم انقلاب در دیدار نمایندگان مجلس در خرداد ماه امسال نیز بیان فرمودند، پس باید در این امر مهم و سرنوشتساز هوشیارانه عمل کرد و بیدقتی نكرد.
نکته سوم، فرمودند که توقع خود را از افراد تعدیل کنید چون جز معصومین (علیهمالسلام) کسی را مصون از خطا نداریم، و در ادامه بر ضرورت تحمل یکدیگر تأکید كردند. حضرت آقا فرمودند «این پایداری، این ایستادگی، این پافشاری بر مبانی این خیلی چیز خوبی است... بنابراین از اصرار بر امر صحیح و حق ولو با یک هزینههایی هم همراه باشد شما هرگز نبایستی پشیمان باشید که نیستید... . بحث، بحث اثبات و تثبیت آن حقی است که این کشور و این ملت برای او قیام کرده است.» بهعنوان یک مطلب کلی این تکمله فرمایشات آقاست: «یک مطلب کلی را ما باید در نظر داشته باشیم و آن این است که توقع کم گذاشتن در به اصطلاح کاسه و وزنه حق را از همهکس باید داشت... انسان کامل و بیعیب و نقص، که انسان هیچ راهی برای اشکال بر او نداشته باشد پیدا نمیکنیم، به جز معصومین.» خوب توجه کنید معظمله از آرمانگرایی و تأکید بر آن و آماده بودن برای زندگی مجاهدانه در شرایطی حتی سختتر از شرایط فعلی آغاز کردند و ضمن بیان اهمیت مجلس در بزنگاههای حساس انقلاب و سازندگی و اصلاح امور ذکر فرمودند که غیر معصومین (علیهمالسلام) همه دارای نقصند پس باید توقعمان تعدیل شود و همدیگر را تحمل کنیم «من حاصل عرضم این است، یک مقداری باید تحمل کرد یک مقداری بایستی پذیرفت و الا انسان اگر با دیدن یک ناهنجاری در یک عملکردی در یک شخصی آنچنان به هم بریزد که دچار یأس بشود، دچار آشفتگی بشود، دچار مثلا افسردگی بشود، اینکه خب کار نمیگذرد... . آرمانگرایی باید ما را بهسمت بالا بکشاند جوری نباشد که بهخاطر دیدن برخی از ناهنجاریها که با آرمانگرایی ما مخالف است حرکت ما دچار توقف بشود یا دچار اشتباه و انحراف بشود یا از آن مسیری که دارد بهجای دیگری سرش گرم بشود و مشغول بشود. با این نگاه، نگاه کنیم.»
محور چهارم، حضرت آقا میفرمایند: راجع به افراد و گروهها جمعبندی داشته باشید، کار خوب و بد را جمعبندی کنید و برآیند آن را ببینید چقدر بهنفع انقلاب است. «من این را بارها گفتم، ما اثبات یا نفیمان نسبت به اشخاص ناشی است از جمع بندیای که ما داریم.» و ادامه میدهند: «تذکرتان را بدهید، نهی از منکر اگر منکری میبینید بکنید، امر به معروف اگر چنانچه معروفی هست که زمین مانده بکنید. اما این موجب نشود که این منکر را یا این نقطه منفی را آدم بهانه قرار بدهد و راهش را جدا کند یا فرض کنید که فاصله ایجاد بشود یا تعارض کند یا تخریب کند کما اینکه بعضیها هم همینجورند... . این اشکالات برخی هست. برخی کوچک هم نیست، ممکن است بزرگ هم باشد منتها در عینحال باید جمعبندی را ملاحظه کرد.»
سرفصل پنجم اینکه بیان میدارند که راه حمل بر صحت را نبندید و پیرامون گلایههای دوستان است که میفرمایند: ممکن است کسی چیزی بهنظر شما نادرست گفته باشد، راه حمل بر صحت را نبندید.» عزیزان توجه کنید نکات ذکر شده از فرمایشات رهبر معظم انقلاب همه ملاک و معیار است که با آن باید خود را محک بزنیم و میزانی برای حرکت در جامعه کسب کنیم.
در نکته ششم که بسیار مهم است، میفرمایند: «این مجموعه اصولگرا و انقلابیای که امروز در مجلس هستند بحمدالله در کشور هم اکثریت قاطعی دارند بهدلیل همین انتخابی که انسان میبیند انجام گرفته. خب، این نشانه این است که مردم دوست میدارند این جهتگیری و راه را، این را حتیالمقدور نگذارید متشتت بشود، این وحدت مهم است، حالا ما در سطح کشور هم معتقد به وحدتیم، در این مجموعه معتقد به ارزشها و اصول هم معتقد به وحدتیم. این را باید حفظ کرد، ولو با یک اغماضهایی، بعضی از این اغماضها ممکن است اعتراض برخی دیگر را متوجه انسان بکند ولی خب بکند آدم حق را باید ببیند چیست، یک جاهایی باید برخی از اغماضها را انجام داد برای یک مصلحت بزرگتری که حالا در این مورد بحث ما مصلحت اتحاد و اتفاق و عرض کنم با هم بودن و یک صدا داشتن و اینهاست»
سپس در محور هفتم ضرورت همکاری دولت و مجلس را با تأکید بر اقتضائات کاری دولت و با ضرورت حفظ استقلال مجلس گوشزد میكنند.
در محور هشتم با بیان فتنه سال ۸۸ و اقتدار نظام در عبور از توطئهها و عظمت حضور مردم در دفاع از انقلاب، توجه بهسختی گردنهها دادهاند و مطالبه حرکت با دقت و هضم بالا و با اولویت بخشی در امور را دارند که میفرمایند آرمانگرایی خوب است اما باید با توجه و هوشیاری و واقعبینی از درون این واقعیتها با اولویتبندی بهسمت اهداف عبور کرد
و نهایتا بهعنوان نکته نهم و آخر هم بر ضرورت بصیرت بخشی در جامعه تأکیداتی بیان میفرمایند. بهنظر این ملاکها تکلیف معتقدان به اصول و ارزشها را روشن کرده و وظیفه کاملا مشخص است.
[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
شرایط امروز محیط پیرامونیمان چیست؟ ما که هستیم و با چه کسانی رقابت میکنیم؟ لوازم و پیشنیازهای ورود به انتخابات، و ضرورت پیروزی و اولویتهای دستیابی به آن کدام است؟ و سؤالاتی از این دست که پاسخ درست و برنامهریزی منسجم برای آنها برای تفوق در رقابت و استمرار گفتمان حاکم بر کشور لازم است.
۱- شرایط داخلی، منطقهای و جهانی امروز بسیار حساس است، چراکه نهضت بیداری اسلامی در کشورهای منطقه و اعتراضات عمومی مستضعفین در غرب، بهویژه در انگلیس و آمریکا، فصل جدیدی از هماوردی نظام سلطه با نظام اسلامی را بهوجود آورده است. بیشک منشأ بیداری مسلمانان و آگاهی مستضعفان جهان، انقلاب اسلامی است و شروع این خیزش مقدس، وظیفه سنگینتری را برای ملت ایران در کمک فکری، تبلیغی و دیپلماسی فعال، و فراتر از آن ارایه الگویی موفق برای اداره جوامع آزاد شده از دست عوامل نظام سلطه ایجاد كرده، و در مقابل حقد و کینه سردمداران استکبار جهانی و دستنشاندگان آنها را بیش از گذشته برخواهد انگیخت.
در داخل نیز ما با صحنه پیچیدهای روبهرو هستیم. شاید بهخاطر داشته باشید که چندی قبل خانم مرحوم دکتر فاطمی دستگیر شد و در اسناد بهدست آمده از او معلوم شد که مأموریت وی بههمراه پنج نفر دیگر - که برخی از آنها با مجموعه اطلاعاتی امای۶ انگلیس مرتبط بودهاند - ارتباط با عوامل ضدانقلاب، عناصر به اصطلاح ملی، سران فتنه و سران انحراف، برای تشکیل جبههای واحد در برابر نیروهای انقلاب در انتخابات بوده است. ماحصل اسناد و اعترافات ایشان حکایت از خواست نظام سلطه در بهرهگیری از همه ظرفیتها از جمله انتخابات برای ایجاد زمینه براندازی انقلاب اسلامی دارد لذا دشمن اصلی ما آنجاست و نباید نسبت به آن غفلت کرد، گرچه در ظاهر، رقبای نیروهای انقلاب، عوامل فتنه ۸۸ و جریان انحراف باشند، رقبایی که برخی عناصر آشکار و پنهان آنها پیوستگی با همان دشمن اصلی را متأسفانه دارند.
دو رقیبی که هماهنگ باهم یکی برای حوزههای بزرگ انتخابیه، بخصوص شهر تهران برنامهریزی کرده است و سعی میکند با شبههآفرینی و فتنهگری با آموزههای لیبرالیستی به جنگ با معتقدات اسلامی برخیزد و دیگری با استفاده از پول و امکانات و ابزار قدرت و ثروت خویش، در حوزههای انتخابیه کوچک، بهدنبال تکمیل پروژه ناتمامش در بهرهبرداری از ظرفیتهای اعتقادی در جنگ با اسلام ناب محمدی (صلیاللهعلیهوآلهوسل ) است. از اینرو شرایط انتخابات امسال ویژه و حساس است و راهی جز تفاهم و انسجام جبهه انقلاب برای حضور در انتخابات، جهت استمرار گفتمان اصولگرایی باقی نمیگذارد.
۲- اولویتهای انتخاباتی مجلس نهم سه وجهی است. ابتدا پیروزی در انتخابات مجلس که با بهرهگیری از همه ظرفیتهای اصولگرایان رقم خواهد خورد و بالطبع وحدت پیرامون اصول و ارزشها مقدمه آن خواهد بود. دوم انتخاب عناصر شایسته و نامزدهای متعهد، توانمند و خدمتگزار، که پایه تشکیل مجلسی انقلابی، متخصص و خادم مردم را فراهم خواهند کرد و نهایتا شکلگیری مجلسی با برنامه و هماهنگ که موجب کارآمدی بیشتر نظام اسلامی خواهد شد. مجلس جایگاهی ممتاز در نظر امام (رحمتاللهعلیه) و مقام معظم رهبری برای عبور از گردنههای سخت انقلاب دارد. ما در انتخابات با رقبای با برنامه و سرسختی از عوامل نظام سلطه، عناصر فتنه و وابستگان جریان انحرافی مواجهیم. شرایط سخت پیشرو به ما حکم میکند که با بهرهگیری از همه ظرفیتهای اصولگرایان و بهطور منسجم در انتخابات شرکت کنیم و وحدت را پاس داشته و با همفکری و مشارکت فعال، زمینه همکاری در رسیدن به هر سه هدف ذکر شده را فراهم آوریم.
۳- در ارتباط با امکان وحدت اصولگرایان و مفید بودن آن نیز باید پاسخ منطقی داشت، چراکه جریان اصولگرا یک طیف با تفاوتهای جدی در میان گروههای تشکیلدهنده آن است. این تفاوتها البته مفید بوده و باید آنها را بهرسمیت شناخت ولی با دینداری و دوری از هوای نفس از اختلاف و تشتت پرهیز کرد. اصل تفاوت امری طبیعی و سبب پویایی است آنچنانکه خداوندحکیم در آیه ۱۱۸ سوره هود به پیامبر اعظم میفرماید: «و لو شاء ربک لجعل الناس امه واحده و لا یزالون مختلفین»، اگر پروردگارت میخواست، همه مردم را یک امت (بدون هیچگونه اختلاف) قرار میداد، ولی آنها همواره مختلف خواهند ماند.» موضوع مهمی که باید از آن دوری کرد اختلاف مذموم و تشتت است وگرنه تفاوتها و اختلافهای طبیعی نعمتی الهی و مایه پویایی و رشد خواهد بود. فعالان جریان اصولگرا میبایست ضمن قبول این تفاوتها، برای مصالح اسلام و کشور وحدت را پاس داشته و با تأکید بر اصول و ارزشها - که وحدت پیرامون آن مراد و منظور راقم این سطور است - از موضع شخصی و گروهی خویش تنازل کنند و با احترام بهنظرات جمع و بنا به مصلحتی بزرگتر - که در این مورد استمرار گفتمان انقلاب اسلامی و به تعبیر مصطلح آن اصولگرایی است که البته پیوستگی جدی به توفیق در انتخابات دارد - به شکلگیری مجموعه منسجم اصولگرایی کمک كنند.
ما از حضرت امام (رحمتاللهعلیه) و مقام معظم رهبری (مدظلهالعالی) یاد گرفتیم که حب و بغضمان نسبت به دیگران بر مبنای نزدیکی و دوری افراد، گروهها و جناحها به منافع اسلام، نظام و انقلاب باشد، حب حضرت امام و آقا برای جایی است که جریانات و افراد، خدمات و برکاتی برای اسلام و انقلاب و مردم دارند و بغضشان هم نسبت به کسانی است که مضر به حال اسلام بوده و در برابر مصالح نظام اسلامی و منافع ملی قد علم میکنند. باید نوع نگاه را به رفاقتها، رقابتها، مخالفتها و دشمنیها عوض كرده و از منظر مصالح کلان نظام اسلامی موضوعات را رصد کرد. ما نباید توجه کنیم چهکسی حضورش نفع بیشتری برای ما و گروه ما دارد، این منیتی است که امام میفرمایند شیطان است، بلکه باید دقت کنیم چه گروه و چه فردی برای اهداف انقلاب اسلامی مفید است و به همین دلیل او را بر دیگری مقدم داشته و به خویش نزدیکتر بدانیم و یا کسانی را که برای مصالح کشور گام برنمیدارند رقیب دانسته و گروهها و افراد ضداسلام و ضد ارزشهای انقلاب را دشمن بشماریم. این آن درسی است که امام و رهبر انقلاب به ما آموختند، نباید با هم دشمنی کنیم و سر ناسازگاری بگذاریم. به تعبیر ارسطو اولا عدم اختلاف در حوزه سیاسی جامعه میسر نیست و ثانیا اگر هم یکسانسازی مقدور باشد بهنفع جامعه نیست. لذا آنچه مهم است اینکه حب و بغض خود را با میزان الهی بهکار گرفته و با درک قدر و عظمت انقلاب و مسئولیتهای خود سر هیچ و پوچ با هم دعوا نکنیم و فرصت خدمتگزاری به مردم را از دست ندهیم.
۴- اصولگرایان نیازمند هوشمندی و اعتدال و پرهیز از افراط و تفریط و جلوگیری از گرفتاری در طوفان احساسات و یا مصلحتاندیشی صرف هستند. بعضی از آنها تأکیدشان بر خالصسازی است و با شعار تکلیفگرایی، اهمیت آن را بیشتر از وحدت میدانند و برخی دیگر با مصلحتاندیشی راه هرگونه تصفیه ناخالصیها را مسدود میكنند.
این دو موضوع دوروی یک سکهاند و دقت در رعایت اعتدال در خالصسازی و همچنین توجه به اتحاد و وفاق حداکثری هم تکلیف و هم مصلحت ماست، و این همان امریاست که سال گذشته مقام معظم رهبری در دیدار با دانشجویان در ماه مبارک رمضان به زیبایی فرمودند: «یک سؤال دیگر این است که بعضیها میگویند وحدت، بعضیها میگویند خلوص؛ شما چه میگویید؟ من میگویم هر دو. خلوص که شما مطرح میکنید - که ما بایست از فرصت استفاده کنیم و حالا که غربال شد، یک عدهای را که ناخالصی دارند، از دایره خارج کنیم - چیزی نیست که با دعوا و کشمکش و گریبان این و آن را گرفتن و با حرکت تند و فشارآلود بهوجود بیاید؛ خلوص در یک مجموعه که اینجوری حاصل نمیشود؛ ما به این، مأمور هم نیستیم. در صدر اسلام، خوب، با پیغمبر اکرم یک عده بودند؛ سلمان بود، اباذر بود، ابیبنکعب بود، عمار بود، کی بود، کی بود؛ اینها درجه اول و خالصترینها بودند؛ عدهای دیگر از اینها یک مقداری متوسطتر بودند؛ یک عدهای بودند که گاهی اوقات پیغمبر حتی به اینها تشر هم میزد. اگر فرض کنید پیغمبر در همان جامعه چند هزار نفری - که کار خالصسازی خیلی آسانتر بود از یک جامعه ۷۰ میلیونی کشور ما - میخواست خالصسازی کند، چهکار میکرد؟ چی برایش میماند؟ آنکه یک گناهی کرده، باید میرفت؛ آنکه یک تشری شنفته، باید میرفت؛ آنکه در یک وقتی که نباید از پیغمبر اجازه مرخصی بگیرد، اجازه مرخصی گرفته، باید میرفت؛ آنکه زکاتش را یکخرده دیر داده، باید میرفت؛ خوب، کسی نمیماند. امروز هم همینجور است. اینجوری نیست که شما بیایید افراد ضعیفالایمان را از دایره خارج کنید، به بهانه اینکه میخواهیم خالص کنیم؛ نه، شما هرچه میتوانید، دائره خالصین را توسعه بدهید؛ کاری کنید که افراد خالصی که میتوانند جامعه شما را خالص کنند، در جامعه بیشتر شوند؛ این خوب است. از خودتان شروع کنید؛ دور و بر خودتان، خانواده خودتان، دوستان خودتان، تشکل خودتان، بیرون از تشکل خودتان. هرچه میتوانید، در حوزه نفوذ تشکل خود، برای بالا آوردن میزان خلوصهای فردی و جمعی تلاش کنید؛ که نتیجه آن، خلوص روزافزون جامعه شما خواهد شد. راه خالص کردن این است.
وحدت هم که ما گفتیم - که بعد سؤالات دیگری هم در این زمینه شده - منظور من اتحاد بر مبنای اصول است. بنابراین وحدت با کیست؟ با آن کسی که این اصول را قبول دارد. به همان اندازهای که اصول را قبول دارند، به همان اندازه ما با هم مرتبط و متصلیم؛ این میشود ولایت بین مؤمنین. آن کسیکه اصول را قبول ندارد، نشان میدهد که اصول را قبول ندارد یا تصریح میکند که اصول را قبول ندارد، او قهرا از این دایره خارج است. بنابراین با این تفصیل و توضیحی که عرض شد، هم طرفدار وحدتیم، هم طرفدار خلوصیم.»
۵- امروز بسیاری از صحبتها و مواضع، مخالف مصالح کشور و ملاک و میزانی است که طی قریب ۳۳ سال از ولایت فقیه آموختهایم. بهطور نمونه توجه و درسآموزی از بیانات مقام معظم رهبری در جمعی از نمایندگان انقلابی مجلس در تاریخ ۲۱/ ۱۰ / ۸۸ بسیار راهگشاست و نیاز به دقت چندباره دارد. حداقل در این فرمایشات ۹ محور برجسته است. آغاز سخن با اظهار خشنودی از حضور افراد آرمانگرا و با انگیزه در مجلس است، آقا میفرمایند: «این مشی که شما دارید یعنی احساس تکلیف، شناخت تکلیف و بعد پای فشردن بر آنچه که احساس شده لازم است و وظیفه شماست و ملاحظه چیزی را نکردن، این همان جوهر نمایندگی است این خیلی چیز باارزشی است.» و ذکر میكنند که این حقطلبی الان آسان است و برای شرایط سختتر باید آماده شد. مضمون فرمایشات این است که الان این حرفهایی که شما میزنید ممکن است هزینهای نداشته باشد یا کمهزینه باشد اما زمانی ممکن است بیان همین مواضع هزینه بالایی داشته باشد. «یکوقت همین موضع هزینههای سنگینی را برای انسان تحمیل میکند، باید برای آن شرایط هم آماده بود.» و به زیبایی ادامه میدهند زندگی مجاهدانه یعنی همین که انسان خود را برای عرصههای سخت آماده کند.
محور دوم فرمایشات معظمله پیرامون اهمیت مجلس و مسئولیتی است که در مواقع خطیر کشور این نهاد دارد، با این مضامین ادامه میدهند: ما سال ۵۸ خدمت امام رسیدیم، آنجا عرض کردیم که برای ریاستجمهوری شهید بهشتی را در نظر داریم که امام فرمودند بروید و مجلس را بگیرید، مجلس مهم است، امام پیشبینی میکردند که امکان دارد چالش و درگیری پیش بیاید یک سنگر مهم لازم است آن را به ما توصیه میکردند و آن مجلس است مجلس اینقدر مهم است. «یعنی واقعا در همه اوضاع و احوال پایگاه مجلس را باید حفظ کرد.» یک بخش از استدلال معظمله در این قسمت بهخاطر شرایط خطیر کشور و جایگاه مجلس است و بخش دوم آن از منظر اصلاح کشور با اصلاح مجلس است. تأکید بر اهمیت مجلس و توصیه به آن را مجددا رهبر معظم انقلاب در دیدار نمایندگان مجلس در خرداد ماه امسال نیز بیان فرمودند، پس باید در این امر مهم و سرنوشتساز هوشیارانه عمل کرد و بیدقتی نكرد.
نکته سوم، فرمودند که توقع خود را از افراد تعدیل کنید چون جز معصومین (علیهمالسلام) کسی را مصون از خطا نداریم، و در ادامه بر ضرورت تحمل یکدیگر تأکید كردند. حضرت آقا فرمودند «این پایداری، این ایستادگی، این پافشاری بر مبانی این خیلی چیز خوبی است... بنابراین از اصرار بر امر صحیح و حق ولو با یک هزینههایی هم همراه باشد شما هرگز نبایستی پشیمان باشید که نیستید... . بحث، بحث اثبات و تثبیت آن حقی است که این کشور و این ملت برای او قیام کرده است.» بهعنوان یک مطلب کلی این تکمله فرمایشات آقاست: «یک مطلب کلی را ما باید در نظر داشته باشیم و آن این است که توقع کم گذاشتن در به اصطلاح کاسه و وزنه حق را از همهکس باید داشت... انسان کامل و بیعیب و نقص، که انسان هیچ راهی برای اشکال بر او نداشته باشد پیدا نمیکنیم، به جز معصومین.» خوب توجه کنید معظمله از آرمانگرایی و تأکید بر آن و آماده بودن برای زندگی مجاهدانه در شرایطی حتی سختتر از شرایط فعلی آغاز کردند و ضمن بیان اهمیت مجلس در بزنگاههای حساس انقلاب و سازندگی و اصلاح امور ذکر فرمودند که غیر معصومین (علیهمالسلام) همه دارای نقصند پس باید توقعمان تعدیل شود و همدیگر را تحمل کنیم «من حاصل عرضم این است، یک مقداری باید تحمل کرد یک مقداری بایستی پذیرفت و الا انسان اگر با دیدن یک ناهنجاری در یک عملکردی در یک شخصی آنچنان به هم بریزد که دچار یأس بشود، دچار آشفتگی بشود، دچار مثلا افسردگی بشود، اینکه خب کار نمیگذرد... . آرمانگرایی باید ما را بهسمت بالا بکشاند جوری نباشد که بهخاطر دیدن برخی از ناهنجاریها که با آرمانگرایی ما مخالف است حرکت ما دچار توقف بشود یا دچار اشتباه و انحراف بشود یا از آن مسیری که دارد بهجای دیگری سرش گرم بشود و مشغول بشود. با این نگاه، نگاه کنیم.»
محور چهارم، حضرت آقا میفرمایند: راجع به افراد و گروهها جمعبندی داشته باشید، کار خوب و بد را جمعبندی کنید و برآیند آن را ببینید چقدر بهنفع انقلاب است. «من این را بارها گفتم، ما اثبات یا نفیمان نسبت به اشخاص ناشی است از جمع بندیای که ما داریم.» و ادامه میدهند: «تذکرتان را بدهید، نهی از منکر اگر منکری میبینید بکنید، امر به معروف اگر چنانچه معروفی هست که زمین مانده بکنید. اما این موجب نشود که این منکر را یا این نقطه منفی را آدم بهانه قرار بدهد و راهش را جدا کند یا فرض کنید که فاصله ایجاد بشود یا تعارض کند یا تخریب کند کما اینکه بعضیها هم همینجورند... . این اشکالات برخی هست. برخی کوچک هم نیست، ممکن است بزرگ هم باشد منتها در عینحال باید جمعبندی را ملاحظه کرد.»
سرفصل پنجم اینکه بیان میدارند که راه حمل بر صحت را نبندید و پیرامون گلایههای دوستان است که میفرمایند: ممکن است کسی چیزی بهنظر شما نادرست گفته باشد، راه حمل بر صحت را نبندید.» عزیزان توجه کنید نکات ذکر شده از فرمایشات رهبر معظم انقلاب همه ملاک و معیار است که با آن باید خود را محک بزنیم و میزانی برای حرکت در جامعه کسب کنیم.
در نکته ششم که بسیار مهم است، میفرمایند: «این مجموعه اصولگرا و انقلابیای که امروز در مجلس هستند بحمدالله در کشور هم اکثریت قاطعی دارند بهدلیل همین انتخابی که انسان میبیند انجام گرفته. خب، این نشانه این است که مردم دوست میدارند این جهتگیری و راه را، این را حتیالمقدور نگذارید متشتت بشود، این وحدت مهم است، حالا ما در سطح کشور هم معتقد به وحدتیم، در این مجموعه معتقد به ارزشها و اصول هم معتقد به وحدتیم. این را باید حفظ کرد، ولو با یک اغماضهایی، بعضی از این اغماضها ممکن است اعتراض برخی دیگر را متوجه انسان بکند ولی خب بکند آدم حق را باید ببیند چیست، یک جاهایی باید برخی از اغماضها را انجام داد برای یک مصلحت بزرگتری که حالا در این مورد بحث ما مصلحت اتحاد و اتفاق و عرض کنم با هم بودن و یک صدا داشتن و اینهاست» سپس در محور هفتم ضرورت همکاری دولت و مجلس را با تأکید بر اقتضائات کاری دولت و با ضرورت حفظ استقلال مجلس گوشزد میكنند. در محور هشتم با بیان فتنه سال ۸۸ و اقتدار نظام در عبور از توطئهها و عظمت حضور مردم در دفاع از انقلاب، توجه بهسختی گردنهها دادهاند و مطالبه حرکت با دقت و هضم بالا و با اولویت بخشی در امور را دارند که میفرمایند آرمانگرایی خوب است اما باید با توجه و هوشیاری و واقعبینی از درون این واقعیتها با اولویتبندی بهسمت اهداف عبور کرد و نهایتا بهعنوان نکته نهم و آخر هم بر ضرورت بصیرت بخشی در جامعه تأکیداتی بیان میفرمایند. بهنظر این ملاکها تکلیف معتقدان به اصول و ارزشها را روشن کرده و وظیفه کاملا مشخص است.
۶- آنقدر که بنده درک میکنم ما در مقابل خودمان دو گروه رفوزه داریم. یک گروه اهل فتنه و دیگری اهل انحراف که هر دو ریزشهای انقلابند. ایکاش ریزش نمیکردند، اما این سرنوشتی است که با پیروی از هوای نفسشان رقم زدند و رفوزه شدند. علاوهبر آنها دو گروه ساکتین در برابر جریان فتنه و جریان انحراف نیز وجود دارند که در محل خود تجدید شدند و هر دو دارای اشکالند، چه کسانیکه سال ۸۸ در اوج فتنه خوابشان برد و چه افرادی که سالهای قبل و بهویژه امسال در برابر انحراف دچار غفلت شدند.
همه بحث با دوستان عزیزمان این است که اگر ما مصلحت نظام و اسلام را در نظر نگیریم و بخواهیم بهانهتراشی کنیم برای همه ما، بهانه پرداختن به یکدیگر وجود دارد، همه یک چیزی دارند که بشود در موردش حرف زد اما بهواسطه آن وحدت و ارزش اتحاد و اتفاقی که رهبر فرزانه انقلاب میفرمایند، آرمانگرایی ما باید همراه یک واقعبینی و تحمل همدیگر و تنازل از سلایق و روشها برای وحدت باشد. این آن دلیلی است که ما در ۸ + ۷ در کنار سایر دوستان قرار داریم و سایر دوستان را نیز دعوت به همکاری حول محور ارزشهاي اعتقادی و انقلابی میكنیم. اگر اشکالی است لازم به بیان علنی و گفتن در رسانهها نیست، مشی مطلوب، طرح اشکالات در جلسات رودررو است، ممکن است فرد یا گروه موردنظر پاسخی داشته باشد که آن را باید شنید، شاید ما اشتباه کنیم و تازه در صورت درستی نظرمان باید بکوشیم به دور از فضاسازی رسانهای استنادات خود را برای مجاب کردن یکدیگر بیان کنیم و سعی كنیم با منطق مستحکم دوستان را قانع کنیم. چرا با پیشداوری و گمانهزنی ناصواب - که حداقل بخش عمدهای از موارد برای امثال بنده بهخاطر در متن موضوع بودن آن معلوم است - وحدت را، که زمینهساز استمرار گفتمان انقلاب و اصولگرایی است مخدوش میکنیم و یا بیتوجه به مصالح بزرگتری که در سطور قبل در فرمایشات حضرت آقا به آن تأکید شد از موضع خویش کوتاه نمیآئیم. بهنظر مسیری را که دوستان با شعار گفتمانی انتخاب کردهاند، اگر در عمل وحدت را پاس ندارند، زمینه آسیبزدن به گفتمان اصولگرایی حاکم بر جامعه را فراهم خواهد كرد و این گناهی نابخشودنی است که هزاران توبه بعد از آن هم چیزی را جبران نخواهد کرد. آیا ما نباید بیندیشیم که تفرقه در تجارب قبلی حاصلی جز شکست جبهه انقلاب نداشته است. آیا باید در این امر بدیهی شک کرد که دعوای ما جز بهنفع فتنهگران و منحرفان ختم نخواهد شد. آزموده را چرا باید دوباره و یا چندباره آزمود. چرا ما با رفتار و گفتارمان تعارض و دودستگی بین بزرگان انقلاب را بهجامعه القا میکنیم، آیات عظام همگی الهامبخش ما و محل اتکای مردمند، چرا بر سرشاخه نشستهایم و بن میبریم و از اسم استوانههای انقلاب استفاده میکنیم. این بزرگواران مربیان و معلمان عزیزی هستند که رهنمودهایشان چراغ راه همگی ماست. بهنظر باید همه دوستداران انقلاب، اصلاح را از خود شروع کنند و سپس ناصحانه به امر به معروف و نهی از منکر بپردازند و با مقدم داشتن مصالح اسلام و انقلاب و توجه به مصلحت عمومی و منافع ملی با پیروی از مقام معظم رهبری راه خدمت خالصانه به مردم عزیزمان را پیشه کرده و با دقت در مسئولیتهای جهانی ملت رشید و سرافراز ایران زمینه توفیقات بیشتر را فراهم آورند. امری که جز با عمل به وصیت نورانی بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (رحمتاللهعلیه) در تأکید بر انگیزه الهی و وحدت کلمه بهعنوان رمز پیروزی انقلاب اسلامی و رمز بقاء امکانپذیر نخواهد بود.
[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]