حکایتی درباره شیخ حسنعلی اصفهانی
شیخ حسنعلی اصفهانی
آیت الله سید مرتضی مجتهدی سیستانی می نویسد:
مرحوم حاج شیخ حسنعلی اصفهانی (معروف به نخودکی)
از دوران کودکی به عبادات و ریاضات اشتغال داشته و
زحمات فراوان و طاقت فرسایی را برای رسیدن به اهداف
بلند روحی متحمل شده بودند که فوق العاده مهم و پر زحمت بوده است.
آن بزرگوار هر چه ذکر و ورد و ختم و نماز و آیات قرآنی
که در مدت عمر خود از کودکی انجام داده بودند را یادداشت کرده
و در کتابی جمع آوری نمودند؛ و چون در این کتاب رازها و
نکات مهمی وجود داشت، صلاح نمی دانستند که آن را
در اختیار همگان قرار دهند، به همین جهت آن را مخفی نگه داشتند
و در دسترس افراد قرار نمی دادند.
مرحوم پدرم در ارتباط با آن کتاب می فرمودند:
مرحوم حاج شیخ حسنعلی اصفهانی در اواخر حیات خود
آن کتاب را به مرحوم آیت الله حاج سید علی رضوی دادند.
مقصود از نقل این جریان، نکته مهمی است که مرحوم حاج شیخ
در آخر آن کتاب مرقوم فرموده اند. نکته ای که باید درس مهمی
برای همه کسانی که در راه معنویات و سیر و سلوک شرعی سعی می کنند.
آنچه ایشان در آخر کتاب خود نوشته اند این است:
ای کاش این اذکار و ختومات و این وردها و زحمات را
در راه نزدیک شدن و تقرب به امام زمان (عج) انجام می دادم.
(صحیفه مهدیه؛ مقدمه)
پاسخ با نقل قول
