موضوع: عَرضه گناه در محضر خدا

يكى از صالحين به فرزند خود گفت: یک خواسته ای از تو دارم. پسر گفت: هر چه شما بفرمائى اطاعت مى كنم.

پدر گفت: فردا، از هنگام خارج شدن از خانه، تا شب كه به منزل مى آئى، هر حرفی که زده ای، و هر کاری که انجام داده اى برايم نقل كن. پسر هم قبول كرد.

پسر شب كه آمد شروع به نقل كرد، تا رسيد به حرفهاى زشتى كه زده بود و كارهاى ناروائى كه انجام داده بود، از پدر خجالت كشيد كه بگويد. دست پدر را بوسيد و گريه كرد و گفت:

پدر جان! خجالت می کشم! از اين خواسته بگذر! غیر از این مورد، هر خواسته ای داشته باشی اطاعت مى كنم!

پدر گفت: اى پسر، من که بنده ضعيف و عاجزم از من خجالت مى كشى، ولى فرداى قيامت در محضر رب العالمين چه خواهى كرد؟! اين موضوع و نصیحت، باعث توبه پسر گرديد.

امیرالمومنین علی(علیه السلام) در نهج البلاغه مى فرمايد:

كارى كه مى خواهى انجام دهى، حرفى را كه مى خواهى بزنى، چنان باشد كه فردا بتوانى آن را بخوانى.

آيا مى توانى فردا بخوانى كه در فلان روز فحش دادم، غیبت کردم، دروغ گفتم، تهمت زدم، دزدی کردم، شراب نوشیدم، زنا کردم و...

پس اگر نمى توانى چرا...!؟

هم اكنون در فكر باش!






منبع: زبدة القصص