به گزارش روز شنبه گروه اخبار علمی ایرنا از پایگاه خبری 'ساینس'، این روبات كوچك درخشان به چشم تزریق می شود و گزارش كاملی از سطح اكسیژن موجود در چشم دراختیار پزشك قرار می دهد. چنانچه میزان اكسیژن در چشم كاهش یابد، گردش خون محدود می شود كه این امر مهمترین عامل نابینایی است.
طول این روبات یك میلیمتر و عرض آن حدود یك سوم میلیمتر است و به محض ورود به چشم، پزشك را از میزان اكسیژن محیط آگاه می كند.
این روبات توسط میدان مغناطیسی خارجی و از طرق مایع شفاف زجاجیه وارد چشم می شود.
سطح خارجی این روبات از نانودایره های رنگی پوشیده شده است كه به عنوان حسگر اكسیژن عمل می كنند. زمانی كه این پوشش نانویی در معرض طول موج خاصی از نور قرار می گیرد، رنگ آن شروع به درخشش می كند.
درخشش این روبات به دلیل وجود یك ماده فلورسنت است. چنانچه درخشندگی ماده فلورسنت به سرعت محو شود؛ این به معنای وجود اكسیژن در اطراف روبات است و درغیر این صورت چشم با كمبود اكسیژن مواجه است.
مراحل آزمایشی عملكرد این روبات در آب انجام و میزان اكسیژن آن به دقت سنجیده شده است.
برای خارج كردن این روبات از چشم، از یك سوزن نامرئی استفاده می شود. پوشش روبات از جنس آهنربای بسیار ضعیف است و درصورت مجاورت با سوزن به آن جذب می شود و به راحتی از چشم خارج می شود.
تزریق این روبات كوچك هیچ عارضه ای برای بیمار ندارد و بافت های چشم هیچ حساسیتی به آن نشان نمی دهند.
محققان براین باورند كه درآینده ای نزدیك می توان از این روبات برای دارورسانی به بخش های مختلف چشم و ترمیم بافت های آسیب دیده استفاده كرد.
گزارش كاملی از عملكرد این روبات در پایگاه اطلاع رسانی دانشگاه زوریخ قرار دارد .