موضوع: چرا حضرت رسول در آخرين لحظات عمرشان قلم و کاغذ خواستن که چيزي بنويسند که امتشان...

چرا حضرت رسول در آخرين لحظات عمرشان قلم و کاغذ خواستن که چيزي بنويسند که امتشان گمراه نشوند؟


توضيح سؤال:

ما شيعيان معتقديم که حضرت رسول اکرم در روز آخر عمرشان قلم و کاغذي خواستند که چيزي بنويسند که بعد از ايشان امتشان گمراه نشوند .و عده اي ازجمله عمر با اين درخواسته پيامبر مخا لفت کردند.
سوال:

چرا حضرت رسول قبلاً اين موضوع را مطرح نکردند و چيزي ننوشته اند واگر این کار را انجام داده اند چرا آن را اينقدر به تعويق انداخته اند تا اينکه موفق به نوشتن آن چيز نشوند و يا ديگران جلوگيري کنند.
جواب :

پيامبر گرامي در طول عمر بيست و سه ساله رسالت نسبت به خلافت حضرت امير سلام الله عليه مطالبي بيان فرموده اند از حديث دار که بعد از نزول آيه انذار در سال سوم هجرت آغاز شد و پس از آن در مناسبتهاي مختلف اين مسأله را مطرح کردند و اوج آن در همايش بزرگ غدير خم با شرکت بيش از يکصدهزار نفر از صحابه مسأله ولايت امري حضرت علي را مطرح و از همهء مردم براي او بيعت گرفتند و بر اين باور بودند که ديگر مسأله تمام شده است و هيچ کسي کوچکترين عذري در رابطه با ولايت حضرت علي (ع) ندارد

ولي پس از آمدن به مدينه احساس فرمودند توطئه هايي در کار است تا خلافت را از اميرالمؤمنين به سوي ديگران بکشانند که حديث صحيفه ملعونه در کتب شيعه و حديث اصحاب العقدة در کتب اهل سنت گواه بر اين ادعا است و لذا نبي مکرم تصميم گرفتند وصيت نامه اي را بنويسند که در آن نام علي بن ابي طالب را با صراحت بيان کنند و قطعا اين تصميم حضرت به امر خداوند متعال بود که مي گويد ما ينطق عن الهواي ان هو الا وحي يوحي ولي پس از آنکه با برخورد زشت و قبيح و دور از ادب برخي از صحابه مواجه شدند از تصميم خود صرفنظر کردند و اين نيز قطعا به امر الهي بوده و پس از آنکه قائله فيضله پيدا کرد عباس عموي پيغمبر مي گويد:

من به حضرت گفتم آيا الان نمي خواهي چيزي بنويسي ؟

حضرت پاسخ داد: بعد از آن برچسب ناروايي که آن مرد به من زد؟!

يعني اگر چنانچه چيزي هم نوشته شود مخالفان ولايت حضرت امير (ع) او را زير سؤال خواهند برد يکي از بزرگترين حکمت اين قضيه اين است که پيغمبر اکرم به همگان ثابت کرد که بحث عدالت صحابه که در آينده به صورت يک چماقي تبديل خواهد شد و دکاني در برابر اهل بيت خواهد بود جز افسانه چيز ديگري نيست مخالفت و يا موافقت صحابه نمي تواند ملاک حقانيت يا بطلان چيزي باشد و آن چه ملاک حقانيت است قرآن و اهل بيت است که نبي مکرم تا آخرين لحظه حيات خود مردم را به اين دو سفارش کرده اند