موضوع: سير و حركت در صلوات

«مَنْ صَلَّى عَلَيَّ صَلَاةً وَاحِدَةً صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ أَلْفَ صَلَاةٍ فِي أَلْفِ صَفٍّ مِنَ الْمَلَائِكَةِ وَ لَمْ يَبْقَ رَطْبٌ وَ لَا يَابِسٌ إِلَّا وَ صَلَّى عَلَى ذَلِكَ الْعَبْدِ لِصَلَاةِ اللَّهِ عَلَيْه».
هرکس بر من صلوات بفرستد خداوند بر او هزار صلوات بفرستد، در هزار صف از ملائکه، و هيچ خشک و تري نيست مگر آن‌که به جهت صلوات خدا بر آن بنده، بر او صلوات نفرستد.


اين روايت نشان مي‌دهد که روح انسان در اثر توجه به معصومين(ع) آنچنان متعالي مي‌شود که ملائکه براي او صلوات مي‌فرستند و او را از کدورت‌ها و ضعف‌ها مي‌رهانند، و اين به خودي خود يک نوع سلوک و سير و حرکت است.

شرح نامه 31 نهج البلاغه،ص56،اصغر طاهرزاده