ادامه فعالیت‌های هسته‌ای به صورت تعلیق!!
به نقل از [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
به گزاره‌های زیر دقت کنید:- رئیس جمهور آمریکا درباره توافق هسته‌ای بین ایران و 1+5 گفت: طبق توافق هسته‌ای، ایران برخی از سطوح غنی سازی را متوقف می‌کند، نمی‌تواند سانتریفیوژهای جدید را نصب کند، کار در رآکتور پلوتونیوم را متوقف می‌کند و با کارشناسان آژانس همکاری‌های بیشتری برای نظارت بر برنامه هسته‌ایش انجام می‌دهد.
- وزیر خارجه آمریکا درباره توافق ایران و 1+5 در ژنو گفت: جان کری وزیر خارجه آمریکا در یک کنفرانس خبری تأکید کرد که بدون تصمیم ایران چنین توافقی حاصل نمیشد و البته ادامه داد که در توافق گام اول به هیچ عنوان نیامده که ایران حق غنی‌سازی دارد. امروز ما در حال برداشتن یک گام جدی در جهت پاسخ به تمامی سوالاتی که در این سالها پیش آمده است، هستیم. ما این گام را در جهت توافق جامع‌تر برداشتیم تا جلوی پیشرفت هسته‌ای ایران و غنی‌سازی ایران و توسعه از هم‌اکنون به بعد برنامه هسته‌ای ایران را بگیریم و در نهایت ثابت شود که که دیگر برنامه هسته‌ای ایران منطقه و کشورهای دیگر را تهدید نمی‌کند. اگر ایران بتواند این گام را بردارد به یک راه حل نهایی و جامع تر که دنیا را امن می کند، می‌رسیم.
- ویلیام هیگ، وزیر امور خارجه انگلیس در بخشی از پیام خود درباره توافق ایران و 1+5 در صفحه توئیتر نوشت «توافقنامه گام اول» با ایران «مهم و دلگرم‌کننده» بوده و بنا بر این توافق برنامه هسته‌ای ایران برای مدت 6 ماه گسترش نمی‌یابد و در برخی موارد عقب نیز می‌رود.
- هاشمی رفسنجانی، پدر معنوی دولت یازدهم،در مراسم معارفه علی اکبر ولایتی به عنوان رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص بیان کرد: درست است که ننوشته (در توافق نامه ایران و 1+5) حق غنی سازی برای ایران محفوظ است، اما این موضوع در قرارداد ایران با ان پی تی مورد اشاره قرار گرفته است و به طور طبیعی هر کشوری که حق دارد از صنعت صلح‌جویانه هسته‌یی استفاده کند می‌تواند غنی‌سازی هم بکند، اما آن‌ها از این کلمه ابا داشته‌اند، چون می‌خواستند چیزی در دست داشته باشند، به هر حال فرقی هم نداشت چون عملا گفتند شما می‌توانید ادامه دهید و اگر می‌گفتند حقتان است کشورهای دیگر هم وارد می‌شدند و می‌گفتند ما هم حق داریم.
1- نخستین سؤال اساسی از تیم مذاکره کننده کشور این است که آیا حق غنی سازی ایران در توافقنامه قید شده است یا خیر؟ اگر قید شده، پس دلیل این سخنان مقامات غربی و از آن مهمتر دلیل این سخن جناب هاشمی رفسنجانی به عنوان حامی اصلی و پشتیبان تمام قد دولت چیست؟ و اگر این حق غنی سازی در توافقنامه قید نشده، پس دلیل ادعای پیروزی در مذاکرات چه معنا دارد؟ البته که ما به گفته وزیر امور خارجه خود اطمینان داریم، ولی سؤال این است که چرا دیگران منکر به رسمیت شناخته شدن حق غنی‌سازی ایران می‌شوند؟ یعنی به این سرعت به توافق پشت پا زدند؟
2- سؤال بعدی از تیم مذاکره کننده کشور این است که در برابر مواردی که به دست آورده‌ایم، چه چیزهایی را از دست داده‌ایم؟ آیا با محاسبه فایده و هزینه موارد به دست آمده و از دست داده، می‌توانیم به نتیجه‌ای برابر و عادلانه برسیم؟ در ابتدا بهتر است نگاهی به موارد توافق بیاندازیم:
الف: اقدامات ایران:
- ایران متعهد شده است که غنی‌سازی بالاتر از ۵ درصد را متوقف کند و ارتباطات فنی لازم برای غنی‌سازی بالای ۵ درصد را برچیند.
- ایران تعهد کرده است که همه ذخایر اورانیوم غنی شده تا نزدیکی ۲۰ درصد خود را پیش از به پایان رسیدن فاز اولیه به زیر ۵ درصد تضعیف کند و یا به شکلی تبدیل کند که برای غنی‌سازی بیشتر مناسب نیست.
- ایران متعهد شده است که پیشرفت توانایی غنی‌سازی‌اش را متوقف کند.
- هیچ‌گونه سانتریفیوژ نسل بعدی برای غنی‌سازی اورانیوم نصب نکند یا از آن‌ها استفاده نکند.
- تقریبا نیمی از سانتریفیوژهای نصب شده در نطنز و سه چهارم سانتریفیوژهای نصب شده در فردو را به کار نیندازد؛ طوری که نتوان از آن‌ها برای غنی‌سازی اورانیوم استفاده کرد.
- ایران متعهد شده است که ذخایر اورانیوم با غنای پایین ۳/۵ درصد خود را افزایش ندهد، طوری که میزان آن در پایان شش ماه نسبت به آن‌چه در آغاز (این مدت زمانی) داریم بیشتر نشود و هرگونه اورانیوم غنی شده‌ی ۳/۵ درصدی که به تازگی غنی‌سازی شده به اکسید تبدیل شود.
- ایران متعهد شده است که فعالیت‌هایش در اراک را بیشتر از این پیش نبرد و پیشرفت در زمینه مسیر پلوتونیوم را متوقف کند.
- ایران متعهد شده است که رآکتور اراک را راه‌اندازی و سوخت‌گذاری نکند و تولید سوخت برای رآکتور اراک را متوقف کند. سوخت رآکتور اراک را بیشتر از این آزمایش نکند. هیچ‌یک از قطعات اضافی رآکتور در اراک را نصب نکند. سوخت و آب سنگین را به سایت رآکتور منتقل نکند. تاسیساتی که قابلیت بازفرآوری داشته باشد، نسازد.
- شفاف‌سازی بی‌سابقه و نظارت سرزده روی برنامه هسته‌یی ایران
ب: اقدامات کشورهای 1+5:
- بخش اعظم تحریم‌ها از جمله ساختار تحریم‌های نفتی، مالی و بانکداری حفظ می‌شود.
- به مدت شش ماه، اگر ایران به تعهداتش تحت این توافق عمل کند، تا جایی که تحت سیستم‌های سیاسی‌شان امکان‌پذیر باشد تحریم‌های هسته‌یی جدیدی را اعمال نکنند.
- برخی تحریم‌ها در زمینه طلا و فلزات گرانبها، بخش خودروسازی ایران و صادرات پتروشمی ایران را به حالت تعلیق درآورد و احتمالا حدود ۱/۵ میلیارد دلار درآمد را در اختیار ایران قرار دهد.
- مجوز بازرسی‌ها و تعمیرات مرتبط با ایمنی در داخل ایران را برای برخی خطوط هوایی خاص ایرانی بدهد.
- اجازه دهد که خرید نفت ایران در سطح فعلی که به نحو قابل توجهی کاهش یافته است یعنی سطوحی که ۶۰ درصد کمتر از دو سال پیش است باقی بماند.
- در مدتی که ایران به تعهداتش عمل می‌کند، ۴/۲ میلیارد دلار از این فروش‌ها اجازه پیدا می‌کند در اقساط به ایران انتقال یابد.
حال سؤال این است که آیا موارد از دست داده با موارد گرفته شده مشابه و برابر است؟ پاسخ سؤال به وضوح منفی است. دلیل این امر، آن است که در برابر بذل و بخشش بسیار زیاد ایران(تعلیق غنی سازی 20%، عدم توسعه نیروگاه‌های هسته‌ای و کار کردن آن‌ها در همین سطح و ...) تنها بخشی از تحریم‌ها، آن هم به صورت برگشت‌پذیر و قطره چکانی کاهش می‌یابد. همان طور که جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا، نیز بر این مطلب در کنفرانس خبری خود پس از امضای توافق هسته‌ای تأکید کرد: مهندسی اصلی اوباما بر روی تحریم ها همچنان ادامه دارد که شامل نفت و سرویس‌های مالی خواهد بود. در این ۶ ماه تحریم نفتی جای خودش می ماند که همین تحریم‌ها ۲۵ میلیارد دلار درآمد ایران را تحت تأثیر قرار می دهد. طبق این توافق، ایران به ۴.۲ میلیارد دسترسی پیدا می‌کند ولی ۱۶ میلیارد دلار از فروش نفت ایران بلوکه است.
بنابراین چه طور دولت محترم می‌تواند، این توافق را یک پیروزی برای کشور به حساب آورد؟ آیا می‌توان موارد فوق را به عنوان یک موفقیت برای کشور ذکر کرد؟ آیا جواب زحمت‌های استاد شهید شهریاری، در راه‌اندازی غنی سازی 20% این است که این سطح از غنی سازی به حالت تعلیق درآید؟
3- نکته بعدی این است که عده‌ای از افراد، به این مطلب استناد می‌کنند که رژیم جعلی صهیونیستی از این توافق بین ایران و گروه 1+5 عصبانی است و به این دلیل، این توافق پیروزی بزرگی برای کشور محسوب می‌شود! حال سؤال اساسی از چنین افرادی این است که آیا شما باور می‌کنید که آمریکا به رژیم جعلی صهیونیستی خیانت کرده و خواسته‌های آن را در نظر نگیرد؟ آیا کشورهای غربی می‌توانند به این رژیم جعلی پشت کرده و دست دوستی به سوی ایران دراز کنند؟ به نظر می‌رسد که پاسخ این سؤال را جان کری امروز در کنفرانس خبری خود داده است: توافق حاصل شده یک گام اول است که برنامه هسته‌ای ایران را به عقب می برد، فاصله مدت زمانی که ایران احتیاج دارد که به بمب برسد، به عقب می برد، متحدان ما همچون اسرائیل را امن تر می‌کند این فرایند مشکل و دشواری بوده است و این فرایند سختی برای ما و متحدان ما بوده است و برای دولت ایران هم سخت بوده است.
4- بنابراین به نظر می‌رسد که اتفاقی مشابه تعلیق غنی سازی در سال 82، این بار نیز روی داده باشد و تفاوت آن در این است که این تعلیق به صورت زیباتری نسبت به آن زمان اجرا می‌شود. اگر این جمله صحیح نمی‌باشد، پس معنی توقف غنی سازی در سطح 20% چیست؟ معنی عدم توسعه و پیشرفت در برنامه هسته‌ای کشور به چه معنا می‌باشد؟ آیا معنی این جمله این نیست که به عنوان مثال، به فردی گفته شود تا سال‌های زیادی باید در پایه اول دبیرستان درس بخواند و حق رفتن به پایه‌های بالاتر را ندارد؟!! بهتر است تیم مذاکره کننده ایران و دولت محترم به طور شفاف به این سؤال پاسخ دهند که آیا معنی این اقدامات، چیزی جز تعلیق بخش اعظم فعالیت‌های هسته‌ای به شکلی زیبا و نهانی می‌باشد؟
5- و نکته پایانی این است که در ماجرای تعلیق فعالیت‌های هسته‌ای در سال 82، جناب حسن روحانی به عنوان مسئول مذاکره‌کننده هسته‌ای کشور بودند و آن دستاورد را برای کشور به ارمغان آوردند و امروز نیز، دولت و تیم مذاکره کننده ایشان، ترمز هسته‌ای کشور را پس از یک دهه کشیدند!! این نکته تلخی است که در اظهارات روز گذشته باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا نیز به آن اشاره شد: برای اولین بار در 10 سال گذشته توانستیم گسترش برنامه هسته‌ای ایران را متوقف و بخش‌هایی از آن را به عقب ببریم.
منبع:
[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
پاسخ با نقل قول
