موضوع: من خیلی نگران زبان فارسی ام، خیلی نگرانم...

امام خامنه ای : من از آن آدمهایی نیستم که معتقد باشم چون کلمه عربی است، باید آن را کنار گذاشت؛ نه، کلمه عربی است، اما به قول مرحوم آل احمد جزو زبان من است. او می‌گفت، به من اعتراض می‌کنند که چرا کلمات عربی به کار می‌بری؟ در پاسخ می‌گفت که این جزو زبان من است

[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]

نوشته اصلی توسط منتقم الزهرا

همه ی این کلمات درست و صحیح است بجز مرسی

سگ هم پارس و هم واق واق میکنه :
این یکی شیریست اندر بادیه
و آن یکی شیریست اندر بادیه

2- زبان فارسی ، نه تنها از سوی زبان های بیگانه ، که حتی از سوی "پارسی خواهان" هم مورد تهاجمه

احسنت!نمونه اش همین ماجرای پارس و غذا:

[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]


خلاصه مطالب: آیا همشکل بودن واژه پارس در «قوم پارس» با «پارس کردن» دسیسه‌ای از طرف عرب‌ها بوده است؟ آیا غذا در عربی به معنی «بول شتر» است؟ و آیا «غذا» نامیدن خوراک ناهار و شام توطئه عرب‌ها بوده است؟

نویسنده همکار
متن زیر حاصل بازنویسی تحقیقی است که آقای [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]، از خوانندگان وبگاه «[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]» برای ما ارسال کرده بودند. از همه خوانندگانی که در پیشرفت این وبگاه ما را با معرفی، تحقیق یا پیشنهادهای خود یاری می رسانند متشکریم.

• بر خلاف ادعای شایعه: دو معنای کلمه پارس ربطی به عرب‌ها ندارد.
  شایعه با اشاره به همشکل بودن لغت «پارس کردن» و «قوم پارس» ادعا می‌کند که «این ضربه‌ای بود که از تازیان خورده‌ایم که می‌خواستند ما پارسیان را خرد و کوچک کنند که این لقب را به پارسیان دادند» که به وضوح استدلالی عاری از منطق است، چرا که:
  
  1. لغت «پارس» عربی نیست، چرا که در عربی «پ» وجود ندارد! پس عرب‌ها «این لقب را به پارسیان» ندادند!
  2. عرب‌ها قوم پارس را «فارس» می‌گویند، ولی بانگ سگ را [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] ،[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] و [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] می‌نامند، نه «فارس کردن»!
  3. نام «قوم پارس» لااقل از زمان هخامنشیان وجود داشته است و اختراع عرب‌ها نیست:
     [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]: در پارسی باستان (کتیبه های هخامنشی) پارسه نام یکی از اقوام ایرانی مقیم جنوب ایران است که مقر ایشان را نیز پارس نامیده اند.
  4. همشکل ([برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]) بودن کلمات با معانی متفاوت در غالب (همه؟) زبان‌ها پیدا می‌شود و عجیب نیست.
  
  
• در حقیقت: غذی در عربی به معنی بول شتر است؛ اما غذاء به معنی خوراک
  کلمه‌ای در عربی وجود دارد که «غَذی» نوشته و «غذا» خوانده می‌شود (مانند موسی و موسا) و به معنی بول شتر است. همچنین کلمه «غِذاء» (بر وزن نساء) در عربی به معنی خوراک است؛ جمع آن «اغذیه» و عمل آن «تغذیه» است. تقصیر از عرب‌ها نیست که ما همزه انتهای غذاء و املاء و انشاء را حذف کرده‌ایم.
  منبع: معنی کلمه [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] و [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]

[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]

آنچه از شواهد موجود در رفتار تعدادی از خانواده‌های ایرانی با فرزندانشان مشخص است، نشان دهنده، نفوذ تدریجی و خزنده واژه‌های لاتین در بین خانواده‌های ایرانی است، تا جایی که در دیالوگ‌های روزانه هم برای صدا زدن فرزند از واژه‌های لاتین استفاده می‌کنیم و برای این موضوع به خود می‌بالیم.




به گزارش فرهنگ نیوز ، روزنامه وطن امروز نوشت: شاید برای شما هم پیش آمده باشد که هنگام پرسیدن نام نوزاد تازه متولد شده در میان فامیل یا نزدیکان با نامی مواجه شوید که برای ما ایرانی‌ها چندان ملموس و آشنا نیست و برای متوجه شدن نام فرزند باید چند بار نام را از مادر و پدرش پرسید تا متوجه شوید!

این روزها اگر کمی به نام‌هایی که برای فرزندان تازه متولد شده انتخاب می‌شود دقت کنید متوجه خواهید شد که سبک و سیاق نامگذاری در حال تغییر به سمت نام‌هایی است که ریشه در زبان‌های بیگانه دارند و به طور کل تناسبی با سبک زندگی ایرانی- اسلامی جامعه ما ندارند؛ موضوعی که روز گذشته- چهارشنبه- از سوی مدیرکل اسناد مدیریتی سازمان ثبت‌احوال نیز تایید شد و این سازمان درباره چنین اسامی چالشی هشدار داد و به صراحت موضع خود را در برابر اسامی بیگانه روشن کرد.

محسن اسماعیلی مدیرکل اسناد مدیریتی سازمان ثبت احوال با بیان اینکه مهندسی نام بر این است که الگوهایی که از فرهنگ غربی و بیگانه گرفته شده تغییر پیدا کند،گفت: سالانه یک میلیون و 450 هزار ولادت در کشور ثبت می‌شود که یک هزارم درصد این ولادت‌ها دارای اسامی چالشی هستند که ریشه خارجی در آنها دیده می‌شود.

نام‌های بیگانه ممنوع
این سازمان در مواجهه با چنین اسامی که از سوی خانواده‌ها برای فرزندان خود برگزیده شده است کمیته‌های مشاوره نام را در استان‌ها تشکیل داده است که در این کمیته‌ها اساتید زبان و ادبیات فارسی، عربی و باستانی حضور دارند و مشاوره‌های لازم را به والدینی که برای نامگذاری فرزندانشان مراجعه می‌کنند، می‌دهند. به گفته اسماعیلی سازمان ثبت احوال به جز اسامی خارجی به نام‌های دیگر مجوز لازم را می‌دهد.

گرایش به نام‌های ترکیبی ائمه
بخش دیگری از اظهارات این مقام مسؤول در سازمان ثبت احوال تمایل فعلی و افزایش رویکرد به سمت نام‌های ترکیبی ائمه با نام‌های مدرن است، موضوعی که می‌تواند برای خانواده‌ها به نوعی هشدار تلقی شود، چرا که بنا بر تعالیم اسلامی انتخاب نام نیکو از وظایف والدین است. علاوه بر این حفظ احترام و کرامت نام‌های مقدس بویژه نام‌های ائمه اطهار از وظایف همه است اما متاسفانه این روزها به نظر می‌رسد در برخی از خانواده‌های ایرانی هم به جای استفاده از نام ائمه برای فرزندان نام‌های ترکیبی و نا متوازنی استفاده می‌شود.

تنوع در نام دختران بیشتر شد
یکی دیگر از موضوعاتی که از سوی مدیرکل اسناد مدیریتی سازمان ثبت احوال مورد تاکید واقع شد این بود که نوع نامگذاری برای دختران بیش از پسران است به طوری که 12 الگو از 20 الگوی نامگذاری به دختران اختصاص دارد. به باور اسماعیلی بررسی‌ها نشان می‌دهد که 220 هزار عنوان نام برای پسران و 250 هزار نام برای دختران وجود دارد و بر همین اساس می‌توان گفت که تنوع نامگذاری برای دختران بیش از پسران است.

بیشترین نام‌ها در ایران
البته تغییر شیوه نامگذاری و انتخاب نام‌های بیگانه همه‌گیر نبوده و این موضوع را می‌توان از آمارهای سازمان ثبت احوال به خوبی متوجه شد. اسماعیلی درباره فراوانی نام‌های سال جاری نیز به مهر گفت: در سال 92 برای پسران اسامی امیرعلی، ابوالفضل، امیرحسین، محمدطاها، محمد، علی، امیرمحمد، حسین، مهدی و محمدمهدی دارای فراوانی بیشتری هستند و درباره دختران نیز اسامی فاطمه، زهرا، نازنین زهرا، زینب، یسنا، ریحانه، هستی، ستایش، ثنا و مریم 10 اسم برتر دختران هستند. مدیرکل اسناد مدیریتی سازمان ثبت احوال گفت: بر اساس بررسی‌های انجام شده طی 95 سال اخیر اسامی محمد، علی، حسین، مهدی و رضا دارای بیشترین فراوانی و درباره دختران نیز فاطمه، زهرا، مریم، معصومه و زینب دارای بیشترین فراوانی هستند.

هر چند اسمای ترکیبی و اسامی برگرفته از زبان‌های بیگانه در مقایسه با روش‌های مرسوم نامگذاری آمار پایینی دارد اما همین تعداد اندک هم باید برای ما به منزله هشدار باشد چرا که این نوع نامگذاری و استفاده از اسامی که ریشه در زبان‌های بیگانه دارند با سبک زندگی ایرانی- اسلامی سنخیت ندارد.

این همه ماجرا نیست
اما ماجرا به اینجا ختم نشده و برخی از خانواده‌ها پا را از این هم فراتر گذاشته و نه تنها نام فرزندانشان را از زبان‌های بیگانه انتخاب می‌کنند بلکه در محاوره‌ها و دیالوگ‌های خود با فرزندانشان نیز از واژه‌‌های متداول در زبان‌های انگلیسی یا فرانسه استفاده می‌کنند. شاید شما هم با چنین والدینی مواجه شده باشید که برای صدا زدن فرزندشان به جای استفاده از واژه‌هاي فارسي از واژه come on استفاده می‌کنند یا از آنها می‌خواهند به جای مامان و بابا از واژه mam و dad استفاده کنند. در حقیقت برای فرزند از کودکی اینگونه کلمات ملکه ذهن می‌شود و بی‌شک در آینده و در بزرگسالی به تدریج با فرهنگ فارسی بیگانه خواهد بود!

ژست خانواده‌های ایرانی با دیالوگ‌های بیگانه
این گروه از خانواده‌ها این نوع رفتار خود را با بین‌المللی بودن این زبان توجیه می‌کنند و با گفت‌وگو با زبان انگلیسی یا فرانسه با فرزندانشان در حقیقت ژست مدرن می‌گیرند!

اما نباید این موضوع را از یاد ببریم که آنچه برای هر قوم و ملتی مهم است حفظ هویت ملی است که باید به هر طریقی از آن حمایت کرد و از هر عملی که می‌تواند این هویت را خدشه‌دار کند دوری جست.

به هر روی آنچه از شواهد موجود در رفتار تعدادی از خانواده‌های ایرانی با فرزندانشان مشخص است، نشان دهنده، نفوذ تدریجی و خزنده واژه‌های لاتین در بین خانواده‌های ایرانی است، تا جایی که در دیالوگ‌های روزانه هم برای صدا زدن فرزند از واژه‌های لاتین استفاده می‌کنیم و برای این موضوع به خود می‌بالیم. شاید در صورتی که آسیب‌های استفاده از واژه‌های لاتین درزندگی روزمره بعضی از خانواده‌های ایرانی را جدی نگیریم، در آینده‌ای نه چندان دور حتی برای سلام کردن در شهر و دیار هم به اجبار از کلمه HELLO استفاده ‌کنیم!

(امام-خامنه-ای) زبــــان فـــــارسی را "مرکز و محور تــــوجـه به ایـــران" می‌دانند.
اتفاقاً این جنبه از شخصیت آیت‌الله خامنه‌ای چیزی است که مخالفان نظام هم به آن اذعان دارند، اما بعضی به زبان می‌آورند و بعضی از روی بغـــــضی که دارند، به زبان نمی‌آورند.