موضوع: اگر توافق نمی شد

نوشته اصلی توسط خادم اهلبیت

سلام
این که فرمودی اظهر الشمس است اما نمیدانم چرا بر چنین موضوعاتی حساسیت نیست ؟
این مورد و موارد داخلی اینچنینی که هیچ ربطی هم به استکبار و حتی تحریم ندارد کمر ملت را شکسته اما درصد حساسیت روی آنها بسیار پایین است . تازه انگار « چیزی نیستند که حساسیت نشان دهند » !!!

مرا ببخشید اگر بی پرده میگویم.
برای اینکه تصمصمات کلان اقتصادی و تحلیلهای تئوریک مربوطه بحث هایی نیستند که مثل متن توافقنامه چند صفحه ای ژنو هر فعال سیاسی و یا نماینده مجلس بتواند اظهار نظر کرده و با چند جمله احساسی, طرفداران جناحیش را به واکنش وادارد.
مهم تر اینکه آلترناتیوهای عدالت محور با ندامکاری های تیم قبلی طوری به شکست کشانده شد که طرفداران چنین خطوط فکری دیگر جرأت و میدانی برای ابراز وجود ندارند.

نوشته اصلی توسط محبّ الزهراء

http://www.noas.ir/f/forum319/thread61910.html

اگر بعد از گوش کردن این کلیپ واقعا کسی هنوز حرفی داره مطرح کنه
وگرنه هزار بار فکر میکنم ابعاد این جنایت ژنو طرح شده و بعضی نمیخوان باور کنن!

بیانات کارشناسانه آقای رسایی را مدنظر قرار داده اید لطفا حرفهای آقای موسویان امریکایی الاصل لائیک مذهب! را نیز مد نظر قرار دهید.
بعد هم شرط لازم و کافی را برآن بگذارید که تا امریکا در بیانیه رسمی غنی سازی را به رسمیت نشناسد هیچ توافقنامه ای را امضاء نخواهیم کرد.
.......................................
سید حسن موسویان: .....در نگاهی واقع بینانه به این توافقنامه باید بگویم که این توافقنامه نه مطلوب و ایده آل مذاکره کنندگان ایرانی است و نه مطلوب و ایده آل مذاکره کنندگان 1+5. هیچ کدام از طرفین با امضای این توافقنامه به خواسته های حداکثری خود نرسیده اند. اما با توجه به شرایط یا همان وضعیت پرونده هسته ای به نظر من اکتساب دستاوردهایی بیش از این نه برای طرف ایرانی و نه برای 1+5 مقدور و ممکن نبود. مهم ترین چالش و اختلاف نظری که در خصوص توافقنامه وجود دارد در حقیقت پاسخ به این پرسش است که آیا غنی سازی ایران به رسمیت شناخته شده است یا خیر؟ جان کری وزیر امور خارجه ایالات متحده در یک مصاحبه اعلام کرد که ما این حق را به رسمیت نشناخته ایم اما طرف ایرانی تاکید می کند که این حق به رسمیت شناخته شده است . منتقدان این توافقنامه در داخل و خارج از ایران بخصوص امریکا هم بر روی این اختلاف نظر مانور می دهند. به نظر من برای درک مساله غنی سازی اورانیوم در ایران باید به سابقه 40 ساله سیاست امریکا در قبال غنی سازی دقت کنیم . امریکا پس از تصویب معاهده ان پی تی در اواخر دهه 60 و اجرایی شدن ان در ابتدای دهه 70 تا به امروز به شکل رسمی ، غنی سازی در هیچ کشوری را به رسمیت نشناخته است . این بدان معنا است که تعبیر officially recognizing the enrichment هیچ گاه در خصوص هیچ کشوری از سوی امریکا صورت نگرفته است . امریکا نه به این حق برای آلمانی ها ،ژاپنی ها ، هلند، برزیل و نه در مورد آرژانتین رسمیت نبخشید. پروسه غنی سازی در تمام کشورهایی که پس از معاهده ان پی تی به این فناوری دست یافته اند ، از سوی امریکا هیچ گاه به رسمیت شناخته نشده است . امریکایی ها می دانند که غنی سازی مخالف قوانین ان پی تی نیست و به این واقعیت حتی اگر آن را به زبان هم نیاورند ، اعتقاد دارند.
دومین مساله این است که امریکایی اعتقاد دارند اگر حق غنی سازی ایران را به رسمیت بشناسند ، رقابتی بین المللی بر سر غنی سازی در سطح جهانی شکل می گیرد که خطر و تهدید اشاعه تسلیحات هسته ای را گسترش می دهد. بنابراین امریکایی ها در برابر تمام کشورها سیاست دوگانه ای را اتخاذ کردند دال بر اینکه غنی سازی در کشورهایی که به انها اعتماد دارند مانند المان و ژاپن را به شکل ضمنی و عملی می پذیرند. متاسفانه این مساله در داخل کشور به شکل صحیح درک نشده است . حقیقت این است که عدم به رسمیت شناختن حق غنی سازی از جانب امریکا تنها در خصوص ایران اعمال نمی شود و سیاست کلی و 40 ساله امریکا است . آنچه که در توافقنامه ژنو موسوم به برنامه اقدام مشترک رخ داده هم دقیقا انعکاسی از همین سیاست امریکا است و به گمان من آنچه که در توافقنامه نهایی میان ایران و 1+5 در خصوص غنی سازی اورانیوم ممکن است رخ دهد هم بیش از این نخواهد بود. در این توافقنامه و احتمالا توافقنامه نهایی هم امریکا در عمل و نه به اذعان رسمی و شفاهی ، غنی سازی در خاک ایران را پذیرفته و خواهد پذیرفت.زمانی که امریکا این حق را برای متحدان خود مانند آلمان و ژاپن به رسمیت نشناخته است ما چگونه انتظار داریم که این حق را برای ما به رسمیت بشناسند؟ البته که ایران نیازی به به رسمیت شناخته شدن حق غنی سازی خود از سوی امریکا یا سایر کشورها ندارد. بر اساس معاهده ان پی تی ، حق غنی سازی ایران قانونی است اما در ده سال گذشته علت مشاجره ما با 1+5 اصرار انها بر این نکته بوده که ایران نباید در عمل غنی سازی اورانیوم را انجام دهد چرا که ما به ایران به عنوان کشوری که بتواند از این حق خود استفاده کند، اعتماد نداریم. امروز 1+5 پذیرفته است که ایران می تواند در عمل غنی سازی اورانیوم را در قبال اقدام های اعتماد سازی مانند شفافیت سازی ، افزایش بازرسی ها و اعمال برخی محدودیت ها در درصد آن مانند ممنوعیت غنی سازی بیش از 5 درصد در خاک کشور خود انجام دهد.