[size=medium] جنازه شهيدى را به شيراز آوردند، که برادرش عازم جبهه جنگ شد، در شبى كه فردايش برادرش مى خواست حركت كند، برادر شهيدش را در خواب مى بيند و مى گويد فردا كه مى خواهى به جبهه بروى به قصد انتقام نرو.
مطلب چقدر دقيق است ! از اين پيغام شهيد استفاده مى شود كه اولا شهدا زنده اند، همان خبر قرآن كه : ((شهدا زندگانند و نزد پروردگارشان روزى مى خورند))،(1)ديگرآنكه احاطه دارند، جريانات اين عالم را مى فهمند و آگاهند.
يكى ديگر از شهدا، شب پس از دفنش ، برادرش او را در خواب مى بيند و به شهيد مى گويد: خوب ، تو كه مرده اى ، مى گويد: نه ، من نمرده ام . برادر مى گويد: خودمان امروز تو را دفن كرديم ، شهيد پاسخ مى دهد بلكه شما مرده ايد نه من ، شما اشتباه مى كنيد، ما زنده ايم .
اين عين واقع است ، سفارشى كه به برادرش كرد مبنى بر اينكه فردا به قصد انتقام نرو، چون اگر به اين قصد برود كه بعثى ها برادرم را كشته اند، پس من هم بروم چند نفر از آنان را بكشم ، براى خدا نرفته بلكه بايد براى خدا برود براى دفاع از اسلام و مسلمين برود، نه براى انتقام گرفتن .
بايد مؤ من (... اءشداء على الكفار ...)(2) باشد يعنى به جهت كفر كافران با آنان سخت و ناراحت باشد نه به جهت اينكه به من صدمه اى زدند، اين خشم نفسانى است نه رحمانى[/size]
[size=xx-small]
1- آل عمران / 169
2-فتح / 29.
:rose:
اخلاق اسلامى شهيد آيت الله دستغيب[/size]