موضوع: در حمام سرگیجه می گیرید؟

آئورت بزرگ‌ترین سرخرگ بدن است که خون را از بطن چپ قلب دریافت کرده و به اعضا و اندام‌های مختلف بدن می‌رساند. در مسیر خروج خون از آئورت، دریچه آئورت وجود دارد که هنگام انبساط بطن چپ قلب، این دریچه بسته شده و در نتیجه مانع از برگشت خون از آئورت به قلب خواهد شد.




منوچهر قارونی، متخصص قلب و عروق می گوید :
«در راس بیماری‌های قلبی، بیماری دریچه آئورت است که در افراد سالمند و افرادی که فشار خون بالا بیشتر دیده می‌شود، چرا که فشار خون بالا باعث می‌شود که بر روی دریچه آئورت کلسیم بنشیند یا به قولی آهکی شود و ایجاد تنگی در دریچه آئورت بکند.

تنگی دریچه آئورت سبب خواهد شد تا فرد مبتلا به صورت ناگهانی در دستشویی و حمام دچار سرگیجه شود و به زمین بخورد و عوارضی مانند سکته مغزی، خونریزی مغزی و حتی در افراد مسن شکستگی سر و استخوان ایجاد شود.

امروزه در بین بیماری‌های دریچه‌های قلب، بیشتر با تنگی دریچه آئورت مواجه هستیم که گاهی مادرزادی است و این دریچه در مواردی به جای داشتن سه قسمت، دو قسمت دارد که باعث نارسایی قلبی شده و بر اساس آن بیماری دریچه آئورت مشخص می‌شود که برای درمان این بیماری اگر بیمار مسن نیست بهتر است دریچه تعویض شود.

نوعی بیماری به نام پرولاپس یا افتادگی دریچه میترال قلب وجود دارد که در خانم‌ها بیشتر دیده می‌شود که بیماری نگران کننده‌ای نیست و معمولا با تیرکشیدن جلوی سینه، سردرد میگرنی و سرد بودن انگشتان دست و پا خود را نشان می‌دهد.
پرولاپس میترال شایع‌ترین بیماری دریچه‌ای قلب است و بیماری خطرناکی نیست که با دارو کنترل می‌شود، اما در شرایط بسیار خاص نیاز به تعویض دریچه میترال وجود دارد.»

دکتر ایرج ناظری، متخصص قلب و عروق نیز معتقد است :
«بیماری‌های دریچه‌ای قلب یا منجر به تنگ‌شدن دریچه و در نتیجه ایجاد ممانعت از جریان طبیعی خون خواهند شد یا این که موجب گشاد شدن دریچه و برگشت خون به قلب می‌شوند.

افزایش میزان تنگی و انسداد دریچه آئورت منجر به نارسایی قلب خواهد شد. در چنین شرایطی تصمیم‌گیری برای آغاز اقدامات درمانی برای بیمار ضروری خواهد بود

اختلال در عملکرد دریچه‌های قلب می‌تواند زمینه ژنتیکی داشته باشد و یا در اثر ابتلا به تب روماتیسمی، افزایش ناگهانی فشار خون، ابتلا به گلودرد چرکی، گرفتگی عروق یا نقایص مادرزادی قلبی ایجاد شود.


به‌رغم این که گاهی ابتلا به بیماری‌های دریچه‌ای قلب بدون علامت هستند، اما اغلب موارد با علائمی نظیر احساس ضعف و خستگی، تنگی نفس، درد قفسه سینه، بی‌نظمی در ضربان قلب، افزایش یا کاهش فشار خون یا ایجاد صداهای غیرطبیعی در قلب فرد بیمار خواهند بود.

وقتی دریچه‌های قلبی، بیمار می‌شوند شما درد یا فشردگی را در قفسه سینه احساس خواهید کرد و نه‌تنها تپش قلب، خستگی عمومی و ناتوانی آزارتان می‌دهد، بلکه ناتوانی در انجام فعالیت‌های روزمره نیز موجب آزار و اذیت شما خواهد شد.

همان‌طور که می‌دانید دریچه‌های قلب نقش بسیار مهمی را در عملکرد قلب در خون‌رسانی ایفا می‌کنند و از برگشت خون خارج شده از قلب جلوگیری خواهند کرد. اما هر گونه اختلال ایجاد‌شده در عملکرد این دریچه‌ها می‌تواند بار عملکردی قلب را افزایش دهد.

اگر شدت این اختلالات کم باشد، قلب می‌تواند در برابر آن از خود مقاومت نشان دهد، اما اگر به تدریج و با گذشت زمان شدت این اختلالات افزایش یابد به قلب فشار آورده و در نتیجه موجب تخریب قلب و ایجاد اختلال در عملکرد آن خواهد شد.

تنگی دریچه آئورت در مقایسه با دیگر بیماری‌های دریچه‌ای قلبی با خطر مرگ و میر تعداد بیشتری از بیماران همراه است. سیر طبیعی این بیماری با یک دوره نهفته طولانی همراه است و پس از آن، علائم بیماری به تدریج ظاهر می‌شود.

افزایش میزان گرفتگی و انسداد دریچه آئورت منجر به نارسایی قلب خواهد شد. نارسایی قلب و پیامدهای ناشی از آن نظیر آنژین و سنکوپ از جمله علائمی است که تنگی شدید آئورت را مورد تایید قرار می‌دهد. در چنین شرایطی تصمیم‌گیری برای آغاز اقدامات درمانی برای فرد بیمار ضروری خواهد بود.

تا کنون هیچ درمان دارویی موثری که بتواند پیشرفت بیماری دریچه آئورت را به تاخیر اندازد، یا طول عمر افراد مبتلا به این بیماری را افزایش دهد، شناخته نشده است، اما از آنجاکه بسیاری از بیماران مبتلا به تنگی بی‌علامت آئورت، به دیگر بیماری‌های قلبی و عروقی مانند افزایش فشار خون یا بیماری عروق کرونر مبتلا هستند، لازم است به دقت تحت نظر قرار بگیرند تا در صورت لزوم داروهای مناسبی برای کاهش عوارض جانبی ناشی از تنگی آئورت برای آنها تجویز شود.

یکی از متداول‌ترین روش‌های درمان تنگی دریچه آئورت، تعویض این دریچه از طریق انجام عمل جراحی است.

در افرادی که انجام عمل جراحی برای تعویض دریچه با خطر بالایی همراه است، یا در بیمارانی که به نارسایی شدید قلبی مبتلا هستند، دریچه آئورت بدون عمل جراحی و از طریق راهکاری شبیه به آنژیوگرافی تعویض می‌شود

وقتی دریچه قلب از طریق انجام عمل جراحی تعویض می‌شود لازم است قلب را از حرکت متوقف سازیم.

در چنین شرایطی دستگاه پمپ قلب و ریه در مدت زمان انجام عمل جراحی، وظیفه خون‌رسانی به اعضای بدن را بر عهده خواهد داشت.

اعمال جراحی قلب که روی دریچه‌ها انجام می‌شود از نوع اعمال جراحی قلب باز هستند.

اگر چه امروزه با پیشرفت علم و بهبود روش‌های جراحی، خطر احتمالی استفاده از دستگاه‌های پمپ قلب و ریه به میزان قابل توجهی کاهش یافته است، اما استفاده از این روش برای تعویض دریچه‌های قلبی از جمله روش‌هایی است که می‌تواند با خطرات احتمالی بیشتری برای افراد مسن یا افراد مبتلا به بیماری‌هایی نظیر بیماری دیابت همراه باشد.

بر اساس جدیدترین شیوه برای درمان بیماران مبتلا به تنگی دریچه آئورت، دریچه آئورت بدون عمل جراحی و از طریق راهکاری شبیه به آنژیوگرافی تعویض می‌شود که در مقایسه با روش جراحی عوارض کمتری را برای بیماران و بخصوص افرادی که سن بالایی دارند، به همراه خواهد داشت.

در افرادی که انجام عمل جراحی برای تعویض دریچه با خطر بالایی همراه است، یا برای تعویض دریچه آئورت در بیمارانی که به نارسایی شدید قلبی مبتلا هستند، از این روش استفاده می‌شود.

این روش از چند سال پیش در سطح دنیا مورد توجه قرار گرفته است که خوشبختانه با موفقیت‌های بسیاری در درمان این گروه از بیماران همراه بوده است.

دریچه‌های مصنوعی مختلفی تولید و ساخته شده‌اند که از طریق غیرجراحی در محل دریچه آئورت قرار می‌گیرند.

در این شیوه‌درمانی، دریچه قبلی با بالون باز شده و در جای خود باقی می‌ماند و دریچه جدید روی آن قرار خواهد گرفت.

این روش در حال حاضر تنها برای بیمارانی که نمی‌توانند تحت عمل جراحی قرار بگیرند، انجام می‌شود، اما می‌توان پیش‌بینی کرد که در آینده این روش ‌درمانی فراگیر شود.»

تاريخ :
چرا سرگیجه می‌گیرید؟


احساسی که فرد تصور می کند دنیای خارج به دور او می چرخد یا فرد در آن محیط می چرخد را سرگیجه می گویند. سرگیجه به نوبه خود بیماری نیست، بلکه یک علامت است که ممکن است دلایل و عوامل مختلفی داشته باشد.






برخی افراد هنگامی که از بالای ساختمانی بلند به پایین نگاه می کنند، یا سوار چرخ و فلک می شوند، سرگیجه پیدا می کنند. حتی فضانوردان نیز ممکن است در هنگام فضاپیمایی دچار سرگیجه شوند.

احساسی که فرد تصور می کند دنیای خارج به دور او می چرخد یا فرد در آن محیط می چرخد را سرگیجه می گویند.
سرگیجه به نوبه خود بیماری نیست، بلکه یک علامت است که ممکن است دلایل و عوامل مختلفی داشته باشد.
اگر احساس کنید که خودتان می‏چرخید، سرگیجه‏ داخلی دارید، ولی اگر احساس کنید که محیط اطراف ‏تان می‏چرخد، دچار سرگیجه بیرونی هستید.

در بیشتر موارد، سرگیجه علامت وجود یک اختلال در گوش داخلی است. گوش داخلی، تعادل بدن را حفظ می کند

عوامل ایجاد سرگیجه
* سرگیجه وضعیتی تشنجی خوش خیم: این بیماری به خاطر ایجاد کریستال های کربنات کلسیم شناور در گوش درونی حادث می شود.
افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند، احساس سرگیجه همراه با حالت تهوع، تعریق و رنگ پریدگی دارند. این مشکل، به طور ناگهانی ایجاد شده و در کمتر از 30 ثانیه از بین می رود. این بیماری ممکن است به خاطر ایجاد یک تغییر ناگهانی در وضعیت بدن مثل غلت خوردن روی زمین یا بیرون آمدن ناگهانی از رختخواب به وجود آید.

* سندرم منیر (Meniere): علائم این بیماری شامل ضعیف شدن یا از بین رفتن حس شنوایی، صدای زنگ در گوش و سرگیجه های گاه و بیگاه می باشد. این مشکل گاهی با حالت تهوع و استفراغ نیز همراه است. شنوایی به تدریج برمی گردد و سرگیجه نیز کم کم از بین می رود.

* تومور عصبی ناحیه شنوایی : علائم این تومور شامل زنگ زدن گوش و کاهش شنوایی است.

* کاهش جریان خون در مغز: خونریزی قسمت پشت مغز (خون‏ریزی مخچه) با سرگیجه، سردرد، ناتوانی در راه رفتن و بینایی همراه است.

* تومور موجود در سر و آسیب بینی که معمولا خودبخود برطرف می‏شود، نیز با سرگیجه همراه هستند.

* سکته
* پایین آمدن فشار خون
* نامنظم بودن ضربان قلب
* تصلب شریان ها
* سردردهای میگرنی
* بیماری MS

* صرع : نوع دیگری از سرگیجه از هوش رفتن می‌باشد. این مورد می‌تواند از تظاهرات بیماری صرع باشد که در آن فرد برای چند لحظه هوشیاری خود را از دست می‌دهد.

* مسائل روحی و روانی : احساس سبکی و خلاء در سر که می‌تواند به صورت سنگینی در سر هم خود را نشان دهد؛ مثلا به علت از دست دادن عزیزان.

* خیلی از داروهای تجویزی و غیرتجویزی هم می توانند منجر به ایجاد سرگیجه شوند. در برخی افراد داروهای سرماخوردگی و آنفلوانزا، مسکن ها، داروهای فشارخون، دیابت، بیماری تیروئید، افسردگی و اضطراب باعث ایجاد سرگیجه می شوند.

هنگام سرگیجه بسیار آهسته راه بروید و از حرکت دادن ناگهانی سر خودداری کنید، مخصوصا وقتی بلند می شوید یا دراز می کشید

درمان پزشکی سرگیجه
کاهش مصرف داروهای دیورتیک (ادرارآور) که میزان آب بدن را کاهش می دهند، به بیماران توصیه می شود.
در مورد سرگیجه‌ای که علت آن مسائل روانی است، درمان‌های روان پزشکی موثرند.
برای تسکین درد از آرام‌بخش ها نیز می‌توان استفاده کرد.
عمل جراحی آخرین راه درمان است.



9 درمان خانگی سرگیجه

1- به گوش‌تان استراحت دهید.
گوش داخلی به کمک پاها و چشم ها، تعادل بدن را حفظ می کند. موقع بروز سرگیجه، روی صندلی بنشینید و دسته های آن را بگیرید و چند دقیقه به چیزی خیره شوید. این کار می تواند سرگیجه را تسکین دهد، چون مغز از دریافت پیام های خطایی که از گوش درونی می رسد، خودداری می کند.

2- لاک پشتی راه بروید.
هنگام سرگیجه بسیار آهسته راه بروید و از حرکت دادن ناگهانی سر خودداری کنید، مخصوصا وقتی بلند می شوید یا دراز می کشید؛ مثلا وقتی می خواهید از رختخواب بلند شوید، اول 30 ثانیه بنشینید و بعد بلند شوید.

3- داروهایتان را کنترل کنید.
بسیاری داروها، مخصوصاً داروهای پایین آورنده فشارخون، باعث سرگیجه می شوند. پزشک در صورت وجود سرگیجه، داروی مصرفی شما را تغییر خواهد داد.

4- نمک زیاد نخورید.
خوردن زیاد نمک باعث احتباس آب در بدن می شود و کار گوش درونی را مختل می کند. غذاهای شور و کنسروها را از برنامه غذایی خود حذف کنید و از ریختن نمک در غذای پخته شده، دوری کنید.

5- از خوردن مواد محرک خودداری کنید.
الکل و قهوه نخورید و سیگار نکشید، چون حساسیت بدن را نسبت به حرکت بالا می برد. اگر اصرار به خوردن قهوه یا چای دارید، آن را به 1 تا 2 فنجان در روز محدود کنید. می توانید به جای این ها از دم کرده گیاهی مثل دم کرده بابونه استفاده کنید.

6- آرام باشید.
افرادی که تحت تنش روانی هستند یا اضطراب دارند، بیشتر گرفتار سرگیجه می شوند. با ورزش هایی مثل یوگا و تنفس عمیق، خود را آرام کنید.

7- مواد حساسیت زا را بیابید.
سرگیجه می تواند نشانه آلرژی (حساسیت) به گرده گل، حیوانات خانگی و حتی مواد غذایی باشد. عامل حساسیت زا را پیدا کرده و از آن دوری کنید.

8- ورزش را به تدریج شروع کنید.
داشتن فعالیّت جسمانی، یکی از بهترین راه های درمان سرگیجه ناشی از اختلال گوش درونی است. ورزشی که حرکات سر و بدن را داشته باشد، مثل، شنا، دویدن آرام، پیاده روی و حتی کاراته به درمان سرگیجه کمک می کند.
در برخی افراد، بلند شدن و کمی راه رفتن هم ایجاد سرگیجه می کند. می توانید آرام حرکت کنید و با شروع سرگیجه، دوباره بنشینید، یعنی اگر بتوانید فقط سه قدم بدون سرگیجه راه بروید، شروع خوبی برای ورزش است. سه بار در روز و هر بار به مدت 15 تا 20 دقیقه بسیار خوب است.
اگر در شروع ورزش فقط 20 ثانیه تحمل آن را دارید، اشکالی ندارد. 20 ثانیه ورزش بهتر از ورزش نکردن است.

9- حرکات چرخشی انجام دهید.
انجام حرکات آرام چرخشی و موزون به درمان سرگیجه کمک زیادی می کند. می توانید با چرخش های 90 درجه ای شروع کنید و بعدا چرخش های سریع تر و تندتر را انجام دهید.

مراجعه به پزشک
اگر سرگیجه با مشکلات زیر همراه بود، مراجعه به پزشک ضروری است:
سردرد شدید
تاری دید
کاهش یا عدم شنوایی
مشکلات گفتاری
ناتوانی در پاها یا دست ها
غش کردن
مشکل در راه رفتن
بی حسی
درد قفسه سینه یا تغییر در ضربان قلب