موضوع: چله نشینی و زیارت حضرت مهدی (علیه السلام)

نويسنده: احمد قاضی زاهدی-آیت الله علی اکبر نهاوندی
مترجم: سيد جواد معلم
سید جلیل، آقا سید جعفر قزوینی می گوید:
« با پدرم ـ مرحوم آقای سید باقر قزوینی ـ به مسجد سهله می رفتیم. وقتی نزدیک مسجد رسیدیم، به او گفتم: این حرفهایی که از مردم می شنوم؛ یعنی هر کس چهل شب چهارشنبه به مسجد سهله بیاید حضرت مهدی علیه السلام را می بیند، پایه و اساسی ندارد.
پدرم غضبناک متوجه من شد و گفت: چرا اساسی نداشته باشد؟ فقط به خاطر آن که تو ندیده ای؟ آیا هر چیزی که تو ندیده ای اصل ندارد؟ و خیلی مرا سرزنش کرد؛ به طوری که از گفته خویش پشیمان شدم.
داخل مسجد شدیم. هیچ کس در آن جا نبود. وقتی پدرم در وسط مسجد، برای خواندن دو رکعت نماز استجاره ایستاد، شخصی از طرف مقام حضرت حجت علیه السلام متوجه او شد. و از کنارش عبور نمود. به او سلام کرد و با ایشان مصافحه نمود.
در این جا پدرم به من توجه کرد و پرسید: این آقا کیست؟
گفتم: آیا او حضرت مهدی علیه السلام است؟
فرمود: پس کیست؟
من به دنبال آن حضرت دویدم، ولی احدی را نه در مسجد و نه در خارج آن ندیدم.»
منبع: شيفتگان حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف-برکات حضرت ولی عصر -عجل الله تعالی فرجه الشریف ( حکایات کتاب عبقری الحسان )