موضوع: آيا مومك براي پوست خطر دارد؟

موم انداختن، روشي براي رفع موقتي موهاست كه سبب كندن موها از ريشه مي‌شود. موهاي جديد بعد از گذشت 2 تا 8 هفته شروع به رويش مجدد مي‌كنند.
گفته مي شود اگر از موم انداختن براي چند سال متمادي استفاده شود، موهاي ضخيم به تدريج نازك‌تر شده و تعدادشان كمتر مي‌شود.
با دكتر مريم يوسفي، متخصص پوست و مو، درباره همين روش و خطرات و مزاياي پوستي آن به گفتگو نشسته‌ايم.
بهترين روش براي موم انداختن چيست؟
موم انداختن به اين صورت انجام مي‌شود كه : يك لايه نازك از موم گرم روي پوست ماليده مي شود و سپس يك پارچه، كاغذ يا زرورق روي آن قرار مي‌گيرد و بعد از فشار دادن، در جهت خلاف رويش موها از سطح پوست برداشته مي‌شود. به اين روش «استريپ ‌واكس» گفته مي‌شود و در مقابلش «هارد واكس» وجود دارد كه در اين روش از لايه ضخيم‌تري از موم استفاده مي‌شود و براي افرادي كه پوست حساسي دارند، مناسب‌تر است.
بهتر است موهاي كدام بخش‌ از بدن را موم بيندازيم؟
مناطقي از بدن كه موم انداختن براي آنها انجام مي‌شود: اندام فوقاني، زيربغل، كشاله‌ران، اندام تحتاني، تنه‌ و ناحيه تناسلي است. توصيه مي‌شود در مناطق زيربغل، كشاله‌ران و ناحيه تناسلي به دليل اينكه موهاي ضخيم و پرپشتي دارند، از روش موم انداختن، به دليل عوارض احتمالي بعدي و تحريك غدد لنفاوي منطقه‌اي، استفاده نشود. در داخل گوش، داخل بيني، مژه، پلك، ناحيه تناسلي آقايان و نوك پستان نيز نبايد از موم استفاده شود.
جديدا انواع خاصي از موم به بازار آمده كه مي‌توان از آن دسته به موم جلبك دريايي اشاره نمود كه اگرچه داراي مواد دريايي است، ولي به هر حال عوارضي مشابه با روش مرسوم موم انداختن و احتمال انتقال عوامل بيماري‌زاي جلبكي را به همراه دارد.
چه عوارضي دارد؟
درد، سوختگي با موم داغ، حساسيت تماسي با موم يا پارچه، انتقال عوامل بيماري‌زا، فوليكوليت و سودوفوليكوليت، خون‌ريزي و كبودي، كهير ، پارگي پوست، برآمدگي‌هاي قرمز در سطح پوست، فرو رفتن موها به داخل پوست و تغيير رنگ قهوه‌اي در محل رويش موها.
چطور عوارض را كم كنيم؟
قبل از انجام اين كار، به جهت رويش موها توجه كنيد تا احتمال فرو رفتن مو به داخل پوست و التهاب و چركي شدن (فوليكوليت) كم شود. گاهي به دنبال اين فوليكوليت‌ها، فرد موهاي فرورفته را دستكاري كرده و سعي در بيرون آوردن آنها مي‌كند كه همين امر، منجر به التهاب بيشتر شده و در نهايت قهوه‌اي شدن محل كه ممكن است براي مدت‌هاي طولاني باقي بماند، ايجاد مي‌شود.
حتما حرارت موم قبل از تماس با بدن بايد كنترل شود. احتمال حساسيت به پارچه، كاغذ و خود موم ممكن است وجود داشته باشد كه به‌صورت قرمزي، خارش، تورم و حتي ايجاد تاول مي‌تواند بروز كند.
استفاده از موم و كاردك و وسايل مشترك در آرايشگاه ضرري ندارد؟
چرا. مكررا ديده شده است كه زگيل خصوصا در ناحيه تناسلي به دليل استفاده از كاردك، موم يا ظرف مشترك انتقال پيدا مي‌كند. ويروسي نيز وجود دارد كه مي‌تواند در اثر وسايل مشترك منتقل گردد. انتقال قارچ‌هاي سطحي پوست، عفونت‌هاي باكتريايي، هپاتيت‌هاي ويروسي و ايدز نيز امكان‌پذير است. پس حتما بايد توجه شود كه از ظرف‌هاي يك‌بار مصرف، موم جدا و كاردك و پارچه مجزا براي هر فرد استفاده شود.
بهتر است در مناطقي كه موهاي ضخيم و پوست حساس دارند (ناحيه تناسلي و زيربغل)، به جاي پارچه يا زرورق يا كاغذ از پدهاي مخصوص استفاده شود.
پارچه‌هاي مصرفي بهتر است از انواع هيپوآلرژيك باشند و جنس خشن نداشته باشند.
چه كساني نبايد از مومك استفاده كنند؟
كساني كه تحت درمان با داروهاي لايه‌برداري پوست ، مثل ترتينوئين و ايزوترتينوئين هستند به دليل اينكه پوست‌شان راحت‌تر دچار پارگي و شكنندگي مي‌شود، بهتر است از موم انداختن استفاده نكنند و مخصوصا از موم انداختن در مناطق مبتلا به زگيل، مولوسكوم، عفونت‌هاي قارچي و باكتريايي، خال يا پوست تحريك شده، شكاف‌دار و آفتاب سوخته پرهيز نمايند.
برخي از پزشكان، موم انداختن را در افراد ديابتي، مبتلايان به وريدهاي واريسي يا آنهايي كه گردش خون محيطي ضعيفي دارند، توصيه نمي‌كنند، زيرا در اين افراد احتمال عفونت بيشتر است.
انواع و اقسام موم
موم گرم
استفاده از «موم گرم» شايع‌ترين روش مورد استفاده است. اين موم بلافاصله بعد از ماليدن بر سطح پوست با پارچه برداشته مي‌شود و از رزين، موم پارافين، شربت گلوكز و عسل ساخته مي‌شود. اين روش سريع بوده و براي مناطق وسيعي در يك مرتبه استفاده مي‌شود و روش مناسبي براي انواع موهاي ظريف و خشن است و مي‌تواند موهايي با ريشه‌هاي محكم و عميق را برداشت نمايد. رويش مجدد موها به صورت نازك ‌تر رخ مي‌دهد.
از مضرات اين روش مي‌توان به باقي ماندن موم در سطح بدن، حساسيت پوستي بيشتر و فرو رفتن مو به داخل پوست اشاره نمود.
موم داغ
اين روش، قديمي‌تر است و امروزه كمتر استفاده مي‌شود. در اين روش، موم در سطح پوست سرد مي‌شود و سپس برداشته مي‌شود. اين روش بهتر از روش قبلي، سبب به دام انداختن موها مي‌شود و براي مناطق كوچك با موهاي ضخيم مناسب‌تر است.
موم سرد
در اين روش، موم به طور آماده روي صفحات پارچه‌اي يا كاغذي قرار دارد.