موضوع: زندگينامه مرحوم شيخ رجب علي خياط

برای تشرف به محضر ولی عصر (عج)
قرائت آيه كريمه:
رب أدخلني مدخل صدق و إخرجني مخرج صدق و اجعل لي من لدنك سلطانا نصيرا: بارالها مرا به قدم صدق داخل و خارج گردان و به من از جانب خود بصیرت و حجت روشنی که دائم یار و مدد کار باشد عطا فرما. سوره اسراء آیه 80 يكصد بار تا چهل شب.
طبق نقل، تعداد قابل توجهی از شاگردان شيخ، از طريق مداومت بر اين ذكر، خدمت امام زمان عليه‌السلام تشرف پيدا كرده‌اند، هر چند در هنگام تشرف، امام عليه السلام را نشناخته‌اند. برای نمونه به دو مورد اشاره می‌شود:
تشرف آيت الله زيارتی
http://www.noas.ir/f/showthread.php?tid=1170
تشرف يك مغازه ‌دار
http://www.noas.ir/f/showthread.php?tid=1171

برای رفع مشكلات و درمان بيماری‌ها
دكتر فرزام میگويد: جناب شيخ بعضی از آيات قرآن و جملات ادعيه به همراه صلوات را به عنوان ذكر، و برای حل مشكلات و درمان بيماریها توصيه می‌فرمودند، مانند:

« رب إني مغلوب فانتصر و إنت خير الناصرين ».
خود من زمانی گرفتاری داشتم، فرمودند اين ذكر را بگويم:
« رب إني مسني الضر و أنت أرحم الرحمين »
و میفرمودند: « اين‌ها ذكر است و با صلوات بگو. »
يا اگر بچه‌هايمان بيمار می‌شدند، می‌فرمودند:
« بگو: يا من اسمه دواء، و ذكره شفاء صل علی محمد و آل محمد. »


برای دفع گرما و سرما
يكی از شاگردان شيخ می‌گويد: در سفر اول حقير به مكه معظمه، حضورشان عرض كردم برای دفع خطر شدت گرما چه بايد كرد؟ ايشان توسل به اين آيه را برای دفع خطر سرما و گرما تعليم كردند:

سلام علی ابراهيم* كذلك نجزی المحسنين؛
سلام بر ابراهيم، اين چنین نيكوكاران را پاداش خواهيم داد. سوره صافات آیه 109 و 110
يا ناركوني بردا و سلما علی ابراهيم؛
ای آتش، بر ابراهيم سرد و سلامت باشد. سوره انبیاء آیه 69
انتظار
ارادت ويژه به حضرت ولی عصر- عج
يكی از ويژگی‌های بارز جناب شيخ، ارادت ويژه به حضرت ولی عصر- ارواحنا فداه- و انتظار فرج و ظهور آن بزرگوار بود. او می فرمود:

« اغلب مردم اظهار می‌كنند كه ما امام زمان(عج) را از خود بيشتر دوست داريم، و حال آن كه اين طور نيست، زيرا اگر او را بيشتر از خود دوست داشته باشيم، بايد برای او كار كنيم نه برای خود. همه دعا كنيد كه خداوند موانع ظهور آن حضرت را برطرف كند و دل ما را با دل آن وجود مبارك يكی كند. »


سلام مرا به او برسانيد
يكی از شاگردانش مي‌گويد: او خود هميشه متوجه آن بزرگوار بود، ذكر صلوات را بدون « وعجل فرجهم » نمی‌گفت، جلسات ايشان بدون تجليل از امام عصر- عجل الله تعالی فرجه- و دعا برای فرج برگزار نمی‌شد، در اواخر عمر كه احساس می‌كرد قبل از فرج از دنيا می‌رود به دوستان میگفت:

« اگر موفق به درك حضور حضرتش شديد، سلام مرا به او برسانيد. »


خواسته مهم
يكی از دوستان شيخ نقل می‌كند: درسالهايی كه خدمت ايشان بودم، احساس نكردم كه خواسته مهمی جز فرج حضرت ولی عصر(عج) داشته باشد. به دوستان هم تذكر می‌داد كه حتی الامكان چيزی جز فرج آقا از خداوند تقاضا نكنيد، حالت انتظار تا حدی در جناب شيخ قوت داشت كه اگر كسی از فرج ولی عصر- عجل الله تعالی فرجه- صحبت میكرد منقلب می‌شد و می‌گريست.
تلاش مورچه برای رسيدن به معشوق
http://www.noas.ir/f/showthread.php?tid=1172
تلاش مورچه برای رسيدن به معشوق
http://www.noas.ir/f/showthread.php?tid=1172
جناب شیخ همیشه اصرار داشت که: « با همه وجود در انتظار ولی عصر(عج) باش و حال انتظار را با مشیت حق همراه کن. »
پينه دوزی در شهرری
http://www.noas.ir/f/showthread.php?tid=1173
برزخ جوانی منتظر
http://www.noas.ir/f/showthread.php?tid=1174
انصاف با مردم و ديدار حضرت ولی عصر عليه السلام
http://www.noas.ir/f/showthread.php?tid=1175

حج

جناب شيخ هيچ گاه استطاعت مالی برای انجام فريضه حج نيافت و حج نرفت، اما رهنمودهای او به برخی حج‌گزاران، نشان می‌دهد كه از راز و رمز حج اوليای خدا بطور دقيق خبر داشت. او معتقد بود كه حج حقيقی و كامل هنگامی تحقق می‌يابد كه حج گزار عاشق صاحب‌خانه باشد، تا بتواند مقاصد واقعی مناسك حج را درك كند. از اين رو، در پاسخ شخصی كه به او پيشنهاد می‌كند با هم به حج بروند می‌فرمايد:

« برو عاشقی ياد بگير و بعد بيا تا به مكه برويم »!

تلاش برای زيارت حضرت ولی عصر (عج)
يكی از ارادتمندان با سابقه جناب شيخ نقل می‌كند: در اولين سفری كه عازم مكه معظمه بودم خدمت ايشان رسيدم و رهنمود خواستم.
فرمودند:

« از تاريخ حركت تا چهل روز آيه شريفه: ﴿ رب أذخلني مدخل صدق و إخرجني مخرج صدق و اجعل لي من لدنك سلطنا نصيرا- سوره اسراء آیه 80 ﴾ را بخوان شايد بتوانی ولی عصر- عجل الله تعالی فرجه- را ببينی. »

سپس افزود:

« چطور ممكن است كسی دعوت داشته باشد به خانه‌ای برود و صاحب خانه را نبيند! همه توجه و فكرت اين باشد كه ان شاء الله آن وجود مبارك را در يكی از مراحل حج زيارت كنی. »


تحريم محبت غير خدا در احرام
« شخصی كه در ميقات محرم می‌شود بايد بداند كه اين جا آمده است تا غير خدا را بر خود حرام كند، و از لحظه‌ای كه تلبيه گفت، دعوت خدا را پذيرفت و غير او را بر خود حرام كرد، آن چه علاقه غير خدايی است بر او حرام است و تا آخرين لحظات عمر نبايد به غير خدا توجه كند! »


خدا محوری در طواف
« طواف كعبه، به ظاهر دور زندن خانه است، ولی بدان كه مقصود از اين چرخ زدن، خدا را محور زندگی كردن و فانی شدن در اوست، حالی پيدا كن كه دور او بگردی، قربانی او شوی و كاری كن كه در واقع، خانه دور سرت بگردد. »


دعای زير ناودان طلا
« در حجر اسماعيل و زير ناودان طلا كه زايران بيت الله الحرام حل مشكلات خود را از خداوند می‌خواهند تو عرضه بدار: خدايا! مرا برای بندگی خود و ياری وليت حجه بن الحسن (عج) تربيت كن. »

كشتن نفس اماره در منی
« هنگامی كه به منی می‌روی در قربانگاه چه می‌كنی؟ آيا می‌دانی فلسفه قربانی چيست؟ نفس اماره را در واقع قربانی كن، ﴿ فتوبوا إلي بارئكم فاقتلوا إنفسكم: و توبه کنید به سوی پروردگارتان و نفستان را بکشید. سوره بقره آیه 54 ﴾ سر نفس را ببر و برگرد، خود را از چنگال نفس رهايی ده، نه اين كه وقتی برگشتی، نفس نيرومند‌تر از قبل شده باشد! »


تنها جايی كه محبت كردند!
پس از مراجعت، به محضر شيخ رسيدم و عرض كردم: دوست دارم بدانم نتيجه‌ای حاصل شده يا نه؟
فرمود:

« سرت را پايين بينداز و حمدی قرائت كن. »

سپس با يك توجه، نشانی های مسجدالحرام و نقطه جايگاه اين جانب را بيان كرد، تا آن‌جا كه فرمود:

« تنها جايی كه به تو محبت كردند، قبرستان بقيع بود كه در چنين حالی بودی و چنين خواسته‌هايی داشتی. »

آن‌چه در آن‌جا از خدا خواسته بودم نزد ايشان مكشوف بود.


وليمه حج
در بازگشت از سفر حج، شيخ و جمعی ديگر را برای دادن وليمه حج به منزل دعوت كردم، چلوكبابی درست كرده ‌بودیم. برای جناب شيخ و چند نفر- خصوصی‌ها - سفره ديگری در بالا- ايوان- انداختيم. شيخ كه متوجه اين داستان شد مرا صدا كرد و فرمود:

« چرا پز می‌دهی؟! خودت را نگير! ميان مردم فرق نگذار، اگر برای خدا هست همه را با يك چشم نگاه كن، چرا به عده‌ای امتياز می‌دهی؟ نه، من هم قاطی همه آن‌ها، هيچ فرقی قايل نشو! »
نيايش

يكی از دستورالعمل‌های مهم تربيتی شيخ، برنامه‌ريزی منظم برای خلوت با خداوند متعال و دعا و مناجات است كه با جمله « گدايی در خانه خدا » از آن تعبير می‌كرد، و تأكيد می‌فرمود كه:

« شبی يك ساعت دعا بخوانيد، اگر حال دعا نداشتيد باز هم خلوت با خدا را ترك نكنيد. »

و می‌فرمود:

« در بيداری سحر و ثلث آخر شب آثار عجيبی است. هر چيزی را كه از خدا بخواهی از گدايی سحرها می‌توان حاصل نمود، از گدايی سحرها كوتاهی نكنيد كه هرچه هست در آن است. عاشق خواب ندارد و جز وصال محبوب چيزی نمی‌خواهد. وقت ملاقات و رسيدن به وصال هنگام سحر است. »

هر گنج سعادت كه خدا داد به حافظ
از يمن دعای شب و ورد سحری بود

دعاهای جناب شيخ
دعای يستشير، دعای عدليه، دعای توسل، مناجات اميرالمؤمنين عليه السلام در مسجد كوفه، كه با « اللهم إني أسألك الأمان يوم لا ينفع مال و لا بنون » آغاز می‌شود و مناجات‌های پانزده گانه امام سجاد (ع) ( مناجات خمسه عشر)، دعاهايی است كه جناب شيخ زياد می‌خواند و به شاگردان هم خواندن آن‌ها را توصيه می‌فرمود.
در ميان مناجات‌های پانزده‌گانه امام سجاد عليه‌السلام بر خواندن « مناجات مفتقرين » خصوصاً و « مناجات مریدین » تأكيد داشت، و می‌فرمود:

« هر يك از اين پانزده دعا يك خاصيت دارد. »

دكتر فرزام نقل می‌كند كه از دعاهای هميشگی جناب شيخ اين دعا بود:

« خدايا! ما را برای خودت تعليم و تكميل و تربيت بفرما.
خدايا! پروردگارا! ما را برای لقای خودت آماده بفرما. »

شب‌های جمعه بعد از نماز معمولاً جناب شيخ دعای كميل يا يكی از مناجات‌ها و دعاهای ياد شده را می‌خواند و شرح می‌داد.


دعای يستشير بخوان!
آيت الله فهری نقل می‌كند كه: از جناب شيخ شنيدم كه فرمودند:

« به خدا عرض كردم: خدايا هر كسی با محبوب خودش راز و نيازهای دارد و تلذذی، ما هم می‌خواهيم از اين نعمت برخوردار باشيم چه دعايی بخوانيم؟
در عالم معنا به من گفتند: دعای يستشير بخوان. »

اين بود كه ايشان دعای يستشير را با حال و نشاط مخصوصی میخواندند.


بهانه او را بگير!
جناب شيخ معتقد بود كه اگر انسان حقيقتاً خدا را بخواهد و به غير او قناعت نكند، سرانجام خداوند متعال دست او را می‌گيرد و به مقصد می‌رساند و در اين باره مثال جالبی داشت و میفرمود:

« بچه‌ای كه بهانه گرفته، هر قدر اسباب بازی و تنقلات به او بدهند آن‌ها را پرت می‌كند ودست از لجبازی بر نمی‌دارد، آن قدر گريه می‌كند تا پدر او را در آغوش بگيرد و نوازش نمايد، آن وقت آرام می‌شود، لذا چنان چه زرق و برق دنيا را نخواهی و بهانه او را بگيری، در نهايت خداوند متعال دست تو را می‌گيرد و بلندت می‌كند، آن وقت است كه انسان لذت می‌برد. »


ارزش گريه و مناجات
جناب شيخ بر اين اعتقاد بود كه هنگامی انسان شايستگی مناجات و گفت و گو با خداوند متعال را پيدا می‌كند كه محبت غير خدا را از دل بيرون كند، و كسی كه هوس، خدای اوست نمی‌تواند حقيقتاً « يا الله » بگويد، و در اين باره می‌فرمود:

« گريه و مناجات موقعی ارزش واقعی دارد كه انسان در دلش محبت غير خدا را نداشته باشد. »


راه انس با خدا
جناب شيخ معقتد بود كه راه انس با خدا، احسان به خلق است. اگر كسی بخواهد حال دعا داشته باشد و از ذكر و مناجات با خدا لذت ببرد، بايد برای خدا، در خدمت خلق خدا باشد و در اين باره می‌فرمود:

« اگر می‌خواهی از خدا بهره‌مند شوی و از انس و مناجاتش حظی داشته باشی، احسان به خلق كن، اگر می‌خواهی به حقيقت توحيد راه پيداكنی، به خلق خدا احسان كن و طريقه احسان را از اهل بيت (ع) بياموز: ﴿ ويطعمون الطعام علي حبه مسكينا و يتيما و أسيرا إنما نطعمكم لوجه الله لانريد منكم جزاء ولا شكورا؛
و خوراك خود را با وجود دوست داشتنش به بينوا و يتيم و اسير اطعام كنند (ودر دل بگويند) فقط برای خوشنودی خداوند شما را اطعام می‌كنيم، از شما نه پاداشی می‌خواهيم و نه سپاسی. سوره انسان آیه 8 و9 ﴾

و نيز می‌فرمود:

آن چه پس از انجام فرايض، حال بندگی خدا را در انسان ايجاد می‌كند، نيكی به مردم است. »


از خدا چه بخواهيم؟
يكی از مسائل مهم در دعا اين است كه نيايشگر بداند در راز و نياز با خدا چه بگويد، و از او چه بخواهد؟ جناب شيخ ضمن شرح ادعيه، با تكيه بر جملاتی مانند:
« يا غايه آمال العارفين » و « يا منتهی أمل الآملين » و « يا نعيمي و جنتي و يا دنياي و آخرتي »
و امثال آن می‌فرمود:

« رفقا! زرنگی را از امامتان ياد بگيريد، ببينيد امام چگونه با خدا راز و نياز می‌كند: من آمده‌ام به پناه تو، آمده‌ام خودم را به تو بچسبانم! آمده‌ام تو را در آغوش بگيرم! من تو را می‌خواهم! »

جناب شيخ خود در دعا و مناجات میگفت:

« خدايا اين‌ها را مقدمه وصل خود قرار بده. »


داد بی كسی بزن!
جناب شیخ می فرمود:

« وقتی شب‌ها برای گدايی موفق شدی، داد بی كسی بزن و عرضه بدار: خداوندا من قدرت و توان مبارزه با نفس اماره را ندارم، نفس مرا زمينگیر كرده، به دادم برس، و مرا از شر نفس اماره رهايی بخش! و اهل بيت را واسطه كن. »

و اين آيه را تلاوت می‌فرمود:
إن النفس لإمارة بالسوء إلا ما رحم ربي : همانا نفس به بدی امر میکند مگر اینکه پروردگارم رحم کند- سوره یوسف آیه 53
« نمی‌توانی از شر نفس اماره خلاص شوی مگر به عنايت حق. »


شرط اجابت دعا
يكی از شرايط مهم اجابت دعا حلال بودن غذاست، شخصی از پيامبر اكرم صلی الله عليه و آله پرسيد: دوست دارم كه دعايم مستجاب شود. آن حضرت فرمود:

« طهر مأكلك و لا تدخل بطنك الحرام؛
خوراكت را پاك گردان و حرام وارد شكم خود مكن. »


ظرفيت نيايشگر!
يكی از نكات ظريفی كه نيايشگر بايد مورد توجه قرار دهد، تناسب ميان خواسته‌های خويش از خداوند با ظرفيت روحی خود است، كه اگر واجد ظرفيت لازم نباشد ممكن است با دعا، برای خود مشكل و گرفتاری درست كند.
يكی از دوستان شيخ نقل می‌كند كه: زمانی بود كه وضع كاسبی من به هم خورد و از اين بابت ناراحت بودم، تا اين كه روزی جناب شيخ از من پرسيد: « چرا ناراحتی؟ » من هم جريان را برای ايشان تعريف كردم.
فرمودند:
« مگر تعقيبات نمی‌خوانی؟ »

عرض كردم: چرا مي‌خوانم.
فرمودند: « چه می‌خوانی؟ »
عرض كردم: من دعای صباح حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام را می‌خوانم.
فرمودند:

« به جای دعای صباح، سوره حشر و دعای عدليه را در تعقيبات بخوان تا مشكلات شما مرتفع شود. »
عرض كردم: چرا دعای صباح را نخوانم؟
فرمودند:

« اين دعا فقرات و نكاتی دارد كه فرد بايد توانايی و كشش آن را داشته باشد، اميرالمؤمنين عليه السلام در اين دعا از باری تعالی درخواست می‌فرمايند كه: خدايا دردی به من عطا فرما كه در آن لحظات هم از يادت غافل نشوم. لذا اين دعا ظرفيت خاص خود را نياز دارد و شما بدون داشتن ظرفيت لازم دعای صباح را خوانده‌ای و چنين مشكلاتی برای شما ايجاد شده‌است. بنابراين، شما به جای دعای صباح، سوره حشر و دعای عديله را بخوان، ان شاء الله مشكلات مرتفع میشود. »

پس از مدتی كه شروع به خواندن سوره حشر و دعای عديله نمودم، يكی از رفقا ده هزار تومان به من قرض داد، با آن پول كار كردم، منزل هم خريدم و كم كم كارم راه افتاد.


ادب نيايشگر
يكی از نكاتی كه شيخ در مورد دعا توصيه می‌كرد ادب نيايشگر است. دكتر فرزام در اين باره از ايشان نقل می‌كند كه فرمود:

« در دعا بايد خاضع و خاشع بود، و دو زانو و مؤدب رو به قبله. »

يك بار پای من ناراحت بود، به نظرم خواستم چهار زانو بنشينم، ايشان پشت سر وعقب اتاق نشسته بودند، فرموند:

« درست بنشين، در دعا دو زانو بنشين و رعايت ادب كن. »


اول پول نمك را بدهيد!
يكی از ارادتمندان شيخ می‌گويد: جمعی بوديم كه همراه شيخ به قصد دعا و مناجات به كوه « بی بی شهربانو » رفتيم. نان و خياری گرفتيم و از كنار بساط خيار فروش، قدری نمك برداشتيم و بالا رفتيم، آن جا كه رسيديم شيخ گفت:

« برخيزيد برويم پايين كه ما را برگرداندند. می‌گويند: اول پول نمك را بدهيد، بعد بیاييد مناجات كنيد. »!!

توسل

فلسفه توسل به اهل بيت (ع)
جناب شيخ می‌فرمود:
« غالب مردم نمی‌دانند توسل به اهل بيت(ع) برای چيست؟ آنها برای رفع مشكلات و گرفتاری‌های زندگی به اهل بيت(ع) متوسل می‌شوند، درصورتی كه ما برای طی كردن مراحل توحيد و خداشناسی بايد در خانه اهل بيت(ع) برويم. راه توحيد صعب است و انسان بدون چراغ و راهنما قادر به طی كردن اين راه نيست. »


زيارت عاشورا
يكی از نكاتی كه جناب شيخ در توسل به اهل بيت عليهم السلام بر آن تأكيد داشت، خواندن زيارت عاشورا بود و در اين باره می‌فرمود:

« در عالم معنا به من توصيه كرده‌اند كه زيارت عاشورا بخوان. »

و توصيه می‌كرد:

« تا زنده‌ايد زيارت عاشورا را از دست ندهيد. »

يكی از شاگردان شيخ كه می‌خواست به اين توصیه او عمل كند، چهل سال بر خواندن زيارت عاشورا مداومت كرد.


توسل، راه رسیدن به حقیقت توحید
جناب شيخ در مورد توسل به اهل بیت (ع) می فرمود:

« به نظر حقير اگر كسی طالب راه نجات باشد و بخواهد به كمال واقعی برسد و از معانی توحيد بهره ببرد، بايد به چهار چيز تمسك كند: اول: حضور دايم، دوم: توسل به اهل بيت (ع)، سوم: گدايی شبها، و چهارم: احسان به خلق.»



والسلام عليه يوم ولد و يوم مات و يوم يبعث حياً.


تهيه شده توسط سيد محمد رضا طباطبايي
در پايگاه اينترنتي كانون گفتمان قرآن
http://www.askquran.ir