موضوع: نظر برخی مراجع تقلید درباره اظهار عشق قبل از ازدواج

همچنین وابستگی مانع گزینش صحیح و دقیق برای شریک آینده زندگی می شود و از آنجا که شخص، به فردی خاص وابسته شده، تمام نیکی ها، خوبی ها، زیبایی ها و ... را در فرد مورد علاقه خود می بیند و دیگر توان مشاهده عیوب احتمالی او را ندارد. از طرف دیگر اظهار محبت و دوستی موجب می شود تا پس از مدتی، امکان جدایی از یکدیگر از نظر روانی بسیار سخت و مشکل آفرین باشد.

به گزارش شیعه آنلاین به نقل از برنا، اظهار محبت و دوستی از رفتارهایی است که جامعه دینی و ارزشی آن را نمی‌پسندد. اغلب افرادی که چنین روشی را در پیش می‌گیرند، طولی نمی‌کشد که به خود می آیند و به گذشته خود می‌اندیشند.

روابط میان دختر و پسر برای ازدواج ظرافت هایی دارد و جوان باید به آن توجه داشته باشد.

یکی از این ظرافت ها شناخت زوجین به هنگام ازدواج از یکدیگر و خانواده های همدیگر است. در ازدواج های سنتی دختر و پسر در جلسات آشنایی با حضور بزرگسالان به طرح خواسته، علایق، ویژگی های شخصیتی و انتظاراتشان از طرف مقابل می پردازند، اما در ازدواج های امروزی با کمرنگ شدن نقش خانواده ها جوانان برای شناخت بیشتر از همدیگر، مدتی قبل از ازدواج را با هم در ارتباط هستند و متأسفانه این روابط گاهی منجر به ایجاد علاقه دختر و پسر نسبت به یکدیگر می شود.

نیازهای عاطفی در انسان یکی از نیازهای اساسی و مؤثر بر تصمیمات هر فردی است و این اظهار محبت و عواطف به جنس مخالف، می تواند پیامدهایی را به دنبال داشته باشد؛

1- زیاده طلبی؛ اظهار محبت به جنس مخالف از جمله مواردی است که با یک سلام و احوال پرسی ساده و مختصر و یا به انگیزه اهداف آموزش و غیره شروع می شود، ولی به تدریج نوع رابطه و گفت‌وگو تغییر یافته و به میزان و کمیت آن نیز افزوده می شود و تا آنجا پیش می رود که فرد تمام انرژی عاطفی خود را می خواهد در همین گفت‌وگو ها و ارتباط هزینه کند و هرگز به همان حداقلی که در روزهای اول داشته، اکتفا نمی کند و رهایی از آن مستلزم هزینه کردن تمام انرژی روانی و جسمانی فرد و قرار گرفتن در بن بست شدید است.

2- وابستگی؛ با شکل‌گیری روابط عاطفی بین دختر و پسر و افزایش تدریجی آن، زمینه وابستگی آنها به یکدیگر و تشدید آن فراهم می شود و این وابستگی آفت بزرگی برای تمرکز حواس است.

همچنین وابستگی مانع گزینش صحیح و دقیق برای شریک آینده زندگی می شود و از آنجا که شخص، به فردی خاص وابسته شده، تمام نیکی ها، خوبی ها، زیبایی ها و ... را در فرد مورد علاقه خود می بیند و دیگر توان مشاهده عیوب احتمالی او را ندارد. از طرف دیگر اظهار محبت و دوستی موجب می شود تا پس از مدتی، امکان جدایی از یکدیگر از نظر روانی بسیار سخت و مشکل آفرین باشد.

3- احساس گناه؛ اظهار محبت و دوستی از رفتارهایی است که جامعه دینی و ارزشی آن را نمی پسندد. اغلب افرادی که چنین روشی را در پیش می گیرند، طولی نمی کشد که به خود می آیند و به گذشته خود می اندیشند. رفتارهای خود را با ملاک ها و معیارهای اخلاقی و شرعی مقایسه کرده و آنها را محک می زنند و پشیمان می شوند و اگر نتوانند به درستی از این فضای عاطفی خارج شوند، احساس گناه می کنند و این احساس گناه، منشأ بسیاری از ناگواری های روحی و روانی می شود و از بین بردن این احساس گناه با هزینه هایی انجام می گیرد.(1)

حکم فقهی این مسأله را از مراجع عظام تقلید سؤال شده که می توانید پاسخ آن را مشاهده کنید.

اظهار عشق و محبت بین دختر و پسر به منظور ازدواج، قبل از محرم شدن چه حکمی دارد؟

حضرت آیت الله خامنه ای: به هر حال تا زمانيکه عقد صحيح شرعى خوانده نشده، نسبت به يکديگر نامحرم هستند و هرگونه ارتباطى که خارج از ضوابط و احکام شرعى باشد و يا مفسده‌اى بر آن مترتب شود، جايز نيست و مجرد بنای ازدواج مجوز نمی‌شود.

حضرت آیت الله سیستانی: جايز نيست

حضرت آیت الله وحید خراسانی: در فرض سؤال جایز نیست.

حضرت آیت الله صافی گلپایگانی: جایز نیست. والله العالم.

همچنین یک تن از مجتهدین و استادان حوزه علیمه این چنین پاسخ داده اند:

حضرت آیت الله علوی گرگانی: اینگونه مسائل اگر همراه با دوستی و رفاقت یا موجب تحریک شهوت نباشد، حرمت ندارد گرچه ترک آن بهتر است.

(1) پرسش و پاسخ های دانشجویی (روابط دختر و پسر)، محمد رضا احمدی