موضوع: "معصومان جديد" نزد وهابیت چه کسانی هستند؟

اصلاح فکري و فرهنگي به مراتب سخت تر از اصلاح اراضي است و تحقق اين امر نيازمند تلاش و پيگيري است، وقتي فکر جامعه اصلاح شود، ما اساسي استوار خواهيم داشت که مي توان هر اصلاح ديگري را در زمينه آن محقق سازيم، و بدون آن هيچ حرکتي امکان پذير نخواهد بود، بنابراين، آزادي عقل نقطه آغازين نهضت ملّي همه جانبه است.

به گزارش شیعه آنلاین، خانم دکتر "مرام عبدالرحمن مکاوي" پژوهشگر و نویسنده سعودی طی مقاله ای وهابیون را به دلیل تکفیر شیعیان که ائمه (ع) را معصوم می دانند، مورد سرزنش قرار داده و ثابت می کند که خود وهابیون نیز افرادی را مقدس می دانند که از پیامبران (ص) و ائمه (ع) نیز معصوم تر به شمار رفته و یک گام هم فراتر می روند. متن کامل این مقاله که عنوان آن "معصومان جدید" بوده به شرح ذیل است:

سال هاي طولاني است که قضيه "عصمت ائمه" که ما شيعیان به آن اعتقاد داریم، محلّ انتقاد اهل سنت و جماعت است، به اعتبار اينکه اهل سنّت فقط به عصمت انبياء و رسل اعتقاد دارند، آن هم فقط در رابطه با وحي و شريعت آسماني شان، و در غير اين دو، اعتقاد دارند که انبيا هم بشر بوده و در بسياري امور زندگي خود مرتکب سهو و خطا شده اند! که ادله و مدارک آن بسيار زياد است، اين حداقل آن چيزي است که در مدارس سني و وهابي ياد مي دهند.

با اين حال، کساني که اوضاع و احوال مذهبي مملکت عربستان سعودي را دنبال مي کنند، مي بينند که بعضي همين عصمتي که ما براي انبياء قائليم، را براي اشخاص ديگري نيز قائلند، به طوري که هر کاري که اين اشخاص انجام دهند را مطلقاً صحيح مي دانند، و اگر شخصي از ميزان درستي کاري که اين معصومين نوين انجام مي دهند، سؤال کند، مورد سرزنش و تنفر شديد واقع مي شود، با اينکه اين شخص ممکن است، دشمن او هم نباشد، بله، در اينجا کساني هستند که به عصمت هيئت امر به معروف و نهي از منکر، عصمت مشايخ، عصمت قضات و خطبا و رهبران ديني و پليس و غیره اعتقاد دارند و آنها را اهل دين مي شمارند؛ چرا که معتقدند هدف اين سه: پليس، هيئت و قضات در نهايت اصلاح خلل موجود در جامعه است. هر چه باشد، همه مي توانند تشخيص دهند که پليس يا حتي وزير و سفير مي تواند مرتکب خطا بشود، امّا براي بعضي سخت است که اين فکر را قبول کند که يکي از اعضاي هيئت امر به معروف هر چند که جوان و کم سن و سال و بي علم و دانش باشد، مرتکب اشتباه شود.

دفاع از هيئت اشکال شديدتري به خود مي گيرد و آنها عباراتي از اين قبيل را رواج مي دهند که: کسي با هيئت دشمني نمي ورزد، جز «منافق» يا: کسي از هيئت انتقاد نمي کند، جز «فاسق» اين عبارات به گونه اي چيده شده که شبيه احاديث معصومين باشد، تا مردم آنها را تصديق کنند با اينکه در آيات قرآني و احاديث شريف نبوي صفات منافقين و ويژگي هايشان مشخص شده و کسي حق ندارد چيزي از پيش خود به احکام قرآن و احاديث نبوي اضافه کند.

نتيجه حتمي اين رويکردها حکومت بر اساس هوا و هوس خواهد بود، نه بر اساس منطق، علاوه بر اينکه باعث خواهد شد که دستگاه امر به معروف از عيوب و خطاهايش چشم پوشي کند، زيرا عوامل آن باور دارند که منتقدين آنها کافر کينه توز يا آزادي خواه فاسقند، پس بي مهابا بر خطاهاي خود مي افزايند. اين رويکرد هيئت در طول زمان منجر به انتشار افکار يکجانبه نگرانه در جامعه مي شود و زماني فرا مي رسد که بعضي افراد بشر خود را خدا يا نيمه خدا يا حدّاقل انبيا خواهند شمرد که نبايد مورد محاسبه قرار گيرند، در نتيجه عدالت و انصاف از جامعه رخت بر مي بندد و شرايط خفقان و جمود فکري و فرهنگي و علمي و .. حاکم مي شود.

اروپا هرگز نتوانست از عصر رنسانس خارج شود، مگر بعد از آنکه از پرستش اربابان و علماي ديني که در کليساها براي خود ساخته بود، دست کشيد، ولي مشکل اروپا اين بود که در راه تحقق اين هدف به طور کلّي دين را کتار نهاد و اکنون بهاي سنگين آن را مي پردازد، زيرا تمدّني بنا کرد، بدون پايه هاي ديني و معنوي که قطب نماي ارزشهاي اخلاقي و فطري است.

چيزي که بسياري از کساني که به دين و ارزشها ارزشها متعهدند، را به نگراني واداشته، اين است که اعمال يکجانبه نگرانه هيئت منجر به فراري شدن مردم از دين شود، يعني همان چيزي که امروزه کاملاً يا تقريباً در جوامع عربي حاصل شده است، به اين سبب، آنها خود را مجبور به حمله و انتقاد شديد از دستگاه هيئت مي بينند، زيرا متهم ساختن مسلمانان به نفاق و کفر و زندقه از اصل و اساس صحّت ندارد که ترديد در آن به معني ايجاد بدعت در دين باشد!

اصلاح فکري و فرهنگي به مراتب سخت تر از اصلاح اراضي است و تحقق اين امر نيازمند تلاش و پيگيري است، وقتي فکر جامعه اصلاح شود، ما اساسي استوار خواهيم داشت که مي توان هر اصلاح ديگري را در زمينه آن محقق سازيم، و بدون آن هيچ حرکتي امکان پذير نخواهد بود، بنابراين، آزادي عقل نقطه آغازين نهضت ملّي همه جانبه است.



* ترجمه این مقاله توسط : فاطمه محمدی