[align=center]بسم الله الرحمن الرحیم[/align]
در برخى روايات، تجليل امامان عليهم السلام از عيد نوروز مشهود است.
به عنوان مثال، در روايتى منسوب به حضرت امام جعفر صادق عليه السلام آمده است كه مى فرمايد: [size=medium]«نوروز، روزى است كه پروردگار از بندگان پيمان گرفته است او را عبادت كنند و بدو شرك نورزند و به فرستادگانش و امامان عليهم السلام ايمان آورند. نوروز، روزى است كه خورشيد در آن طلوع كرده و هيچ نوروزى نيست مگر اين كه ما در آن روز در انتظار از ميان رفتن سختيهاييم; زيرا نوروز از روزهاى ما و شيعيان ماست.»[/size](1)
در روايتى ديگر از معصوم عليه السلام وارد است:
[size=large]«چون نوروز فرا مى رسد، غسل كنيد، لباس پاكيزه بپوشيد، خود را معطّر سازيد و در آن روز، روزه گيريد.»[/size](2)
در برابر اين روايات، روايتى ديگر است منسوب به حضرت امام موسى بن جعفر عليه السلام كه در پاسخ درخواست منصور(عبّاسى) بر اين كه حضرت هنگام عيد نوروز در جايى بنشيند و به ديگران تبريك و تهنيّت گويد، مى فرمايد:
[align=center]«در اخبار جَدّم رسول الله(صلى الله عليه وآله) خبرى از اين روز (نوروز) نيافتم.» (3)[/align]
مرحوم مجلسى پس از ذكر اين روايت، مى گويد: [size=medium]«ممكن است بتوانيم اين خبر را حمل بر تقيّه كنيم.»[/size]
به هر حال، نبايد فراموش كنيم كه حضرت على عليه السلام مى فرمايد:
[align=center][size=large]هر روزى كه در آن، نافرمانى خدا نشود، عيد است. :happy: [/size] (4)[/align]
پس بايد در عيد نوروز به كارهايى مشغول شويم كه ما را به خدا نزديك كند و او را از ما خشنود سازد و از انجام كارهاى خرافى و ارج نهادن به سنّتهاى نادرست و نامعقول خويشتندارى كنيم.
عبادت خداوند و قرائت قرآن و پاكى و نظافت خانه و نيز لباس نو بر تن كردن - نه تحمّل گرايى و فخر فروشى كردن - و همچنين روزه داشتن و به ديدار دوستان و خويشان رفتن، بسيار پسنديده و ارزشمند است. ولى اعتقاد به ناميمونى روز سيزدهم فروردين و واجب بودن سفره هفت سين و برگزارى مراسم چهارشنبه سورى، چون علّت عقلانى و شرعى ندارد، محكوم و مطرود است.
[size=xx-small]1- بحارالانوار، ج 59
2 - وسائل الشيعه، ج 7، ص 346 -
3 - بحارالانوار، ج 59
4- شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج 20، ص 73.
:rose: :rose:
به نقل از تبیان [/size]