نمایش نتایج: از 1 به 3 از 3

موضوع: مرکز دادرسی‌ امام زمان (ع)

  1. #1
    مدیرکل بازنشسته hossein moradi آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Jan 2010
    محل سکونت
    شهر ری
    نوشته ها
    4,055
    تشکر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 ارسال

    پیش فرض مرکز دادرسی‌ امام زمان (ع)

    نويسنده:علی‌ اکبر مهدی‌پور





    ‌مسجد اعظم‌ کوفه،‌ یکی‌ از کهن‌ترین‌ اماکن‌ زیارتی‌ منتسب‌ به‌ حضرت‌ بقیه‌ الله (ارواحنا فداه)، ‌مرکز قضاوت، محل‌ نصب‌ منبر، محل‌ تأسیس‌ کلاس‌های‌آموزش‌ قرآن‌ و محل‌ اقامه‌ی‌ نماز جمعه‌ و جماعت‌ آن‌ حضرت‌ در عهد ظهور است. مسجد کوفه‌ در اصل‌ بسیار گسترده‌ بود. مهدی‌ موعود (عجّل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌ لشّریف) به‌ هنگام‌ ظهور آن‌ را منهدم می کند و ‌به‌ پایه‌های‌ نخستین‌ برمی‌ گرداند و سه‌ مسجد دیگر در کنار آن‌ بنیاد می‌نهد.
    ‌سیمای‌ مسجد کوفه‌ از منظر، آیات، روایات و حوادث‌ تاریخی‌ در این‌ نوشتار در حد توان‌ ترسیم‌ گشته‌ است.
    مرکز دادرسی‌ آن‌ امام‌ نور در هنگامه‌ی‌ ظهور

    ‌روزگاری‌ مسجد اعظم‌ کوفه‌ مرکز داوری‌ و دادرسی‌ مولای‌ متقیان‌ امیرمؤمنان‌ (علیه‌السلام) بود به‌ هنگام‌ ظهور نیز مرکز داوری‌ و دادرسی‌ فرزند برومندش‌ حضرت‌ بقیه‌ ا لله (عجّل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌ لشّریف) خواهد بود.
    ۱. ششمین‌ امام‌ نور در این‌ رابطه‌ می‌فرماید:
    ‌دارُ مُلِکِه‌ الکُوفَهُ وَ مَجلِسُ حُکمِهِ جامِعُها.۱
    ‌مرکز حکومت‌ او، کوفه، و مرکز قضاوت‌ و دادرسی‌ او مسجد اعظم‌ کوفه‌ است.
    پایگاه‌ تبلیغاتی‌ امام‌ زمان‌ (عجّل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌ لشّریف)
    ‌روزگاری‌ شیفتگان‌ خاندان‌ عصمت‌ و طهارت‌ در مسجد اعظم‌ کوفه،‌ پیروآن‌ منبر امیر بیان، مولای‌ متقیان‌ (علیه‌السلام) گرد میآمدند و از بیانات‌ درُر بارش‌ کسب‌ نور می‌کردند.۲ در هنگامه‌ی‌ ظهور نیز در پیرامون‌ منبر آخرین‌ امام‌ نور گرد میآمدند و از سخنان‌ گهر بارش‌ فیض‌ می‌برند.
    ۲. امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) در این‌ رابطه‌ می‌فرماید:
    کأنّی‌ اَنظُرُ اِلیَ القائِمِ عَلی‌ مِنبَر الکُوفَه وَ حَولَهُ اصحابُهُ، ثَلاثُ مائَه‌ و ثَلاثَه‌ عَشَرَ رَجُلاً عِدَّه اهلِ بَدر، وَ هُم‌ اَصحابُ الالوِیَه، و هُم‌ حُکّامُ اِلله فی‌ ارضِهِ عَلی‌ خَلقِهِ.۳
    ‌گویی‌ به‌ سوی‌ قائم‌ (علیه‌السلام) می‌نگرم‌ که‌ بر فراز منبر مسجد کوفه‌ قرار گرفته، تعداد ۳۱۳ تن‌ یارانش‌ در اطراف‌ او حلقه‌ زده‌اند. که‌ پرچم‌ داران‌ و فرمان‌ روایان‌ خداوند برفراز گیتی‌ در میان‌ بندگان‌ خدایند.
    ۳. امام‌ باقر (علیه‌السلام) در همین‌ رابطه‌ می‌فرماید:
    یَدُخُل‌ المَهدَیُّ (عجّل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌ لشّریف) الکوفَه‌ وَ بها ثَلاثُ رایاتٍ‌ قَد اضطَرَبَت، فَیَصطفّوُا لَهُ و یَدخُلُ حَتّی‌ یَاتِیَ المِنبَرَ، فَیخطُبُ فَلا یَدریِ النّاسُ ما یَقوُلُ مِنَ البُکاء.۴
    ‌مهدی‌ (علیه‌السلام) وارد کوفه‌ می‌شود سه‌ گروه‌ درگیر در یک‌ صف‌ برای‌ او گرد آیند، او بر فراز منبر می رود، خطبه‌ می‌خواند و مردم‌ آن‌ قدر اشک‌ شوق‌ می‌ریزند که‌ متوجه‌ سخنان‌ او نمی‌شوند.
    ۴. ابان‌ بن‌ تغلب‌ گوید: در محضر امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) در ناحیه‌ی‌ کوفه‌ بودم. در سه‌ نقطه‌ پیاده‌ شدند و در هر نقطه‌ دو رکعت‌ نماز گزاردند، در توضیح‌ آن‌ سه‌ نقطه‌ فرمودند: یکی‌ از آنها محل‌ قبر امیر مؤ‌منان (علیه‌السلام) و دیگری‌ محل‌ نهادن‌ سر مقدس‌ امام‌ حسین‌ (علیه‌السلام) بود، اما سومی:
    ‌و الثّالِثُ مَوضِعُ منبر القائِمِ (علیه‌السلام)؛۵
    ‌سومی‌ محل‌ منبر حضرت‌ قائم‌ (علیه‌السلام) بود.
    ستاد اقامه‌ی‌ جمعه‌ و جماعت‌ حضرت‌ بقیه‌ الله (عجّل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌ لشّریف)
    ‌روزگاری‌ مسجد کوفه‌ محل‌ برگزاری‌ جمعه‌ و جماعت‌ میر هدایت، شاه‌ ولایت، حضرت‌ علی‌ (علیه‌السلام) بود، روزگاری‌ بس‌ دراز نیز محل‌ اقامه‌ی‌ جمعه‌ و جماعت‌ آخرین‌ سفیر الهی‌ خواهد بود.
    ۵. امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) در یک‌ خطبه‌ی‌ طولانی، ویژگیهای‌ مسجد کوفه‌ می‌فرماید:
    <‌ای‌ اهل‌ کوفه،‌ خداوند به‌ شما نعمت‌هایی‌ عطا فرموده‌ که‌ به‌ هیچ‌ کس‌ عطا نکرده‌ است. از برتری‌ محل‌ برگزاری‌ نماز شما این‌ است‌ که‌ اینجا خانه‌ی‌ آدم، خانه‌ی‌ نوح، خانه‌ی‌ ادریس، عبادتگاه‌ حضرت‌ ابراهیم‌ خلیل‌ و عبادتگاه‌ برادرم‌ حضرت‌ خضر (علیه‌السلام) بود و امروزه‌ محل‌ عبادت‌ و مناجات‌ من‌ است.>
    سپس‌ در ادامه‌ فرمود:
    وَلَیأتِیَن عَلَیهِ زَمانٌ‌ یَکوُنُ مُصَلَّی‌ المَهدَیّ (علیه‌السلام) مِن‌ وُلدی‌ و مُصَلّی‌ کُلٍّ مؤ‌مِنٍ. و لا‌یَبقی‌ عَلیَ الاَرضِ مُؤ‌مِنٌ اِلاّ کانَ بهِ، او حَنَّ قَلبُهُ اِلَیه؛۶
    برای‌ مسجد کوفه‌ زمانی‌ فرا می‌رسد که‌ محل‌ برگزاری‌ نماز حضرت‌ مهدی‌ (عجّل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌ لشّریف) از تبار من و محل‌ عبادت‌ هر مؤ‌من‌ می‌شود. هیچ‌ مؤ‌منی‌ در روی‌ زمین‌ نمی‌ماند، جز این‌ که‌ به‌ این‌ مسجد بیاید، یا قلبش‌ برای‌ این‌ مسجد پربزند.
    ۶. امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) گشت‌ و گزاری‌ در سرزمین‌ فعلی‌ نجف‌ کردند، از توسعه‌ی‌ روز افزون‌ کوفه‌ صحبت‌ کردند و فرمودند:
    ‌در سرزمین‌ حیره۷ مسجدی‌ با پانصد در ساخته‌ می‌شود که‌ نماینده‌ی‌ حضرت‌ قائم‌ (عجّل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌ لشّریف) در آن‌ نماز می‌گذارد، زیرا مسجد کوفه‌ برای‌ آنها گنجایش‌ نخواهد داشت.
    ‌و در آن‌ دوازده‌ امام‌ عادل، امامت‌ می‌کند.
    ‌راوی‌ پرسید: آیا مسجد کوفه‌ گنجایش‌ آن‌ همه‌ جمعیت‌ را ‌خواهد داشت؟
    ‌فرمود: تُبنی‌ لَهُ اَربَعُ مَساجِدَ، مَسجِدُ الکوُفَه اَصغَرُها و هذا و مَسجِدان‌ فی‌ طَرَفیِ الکُوفَه‌ مِن‌ هذَا الجانَبَ.۸
    برای‌ آن‌ حضرت‌ چهار مسجد ساخته‌ می‌شود که‌ مسجد کوفه‌ کوچک‌ترین‌ آنها خواهد بود، و این‌ مسجد (مسجد حیره‌ با پانصد در) و دو مسجد در دو طرف‌ کوفه، از این‌ سمت. (با دست‌ مبارک‌ اشاره‌ فرمودند به‌ سوی‌ بصره‌ و نجف).
    ۷. امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) در این‌ رابطه‌ می‌فرماید:
    اذا قامَ قائَمُ آلِ مُحمّدٍ (علیه‌السلام) بَنی‌ فی‌ ظَهرِ الکُوفَه‌ مَسجِداً لَهُ اَلفُ بابٍ، و اتّصَلَت‌ بُیُوتُ اَهلِ الکوُفَه بِنَهری‌ کربَلا؛
    هنگامی‌ که‌ قائم‌ آل‌ محمد (علیه‌السلام) قیام‌ کند، در پشت‌ کوفه‌ مسجدی‌ تأسیس‌ می‌کند که‌ هزار در دارد، و خانه‌های‌ کوفه‌ به‌ دو رود کربلا متصل‌ می‌شود.
    توسعه‌ی‌ مسجد اعظم‌ کوفه‌

    ‌نخستین‌ بنیانگذار مسجد کوفه‌ حضرت‌ آدم‌ (علیه‌السلام) می‌باشد و در گذشته‌ خیلی‌ وسیع‌تر از ساختمان‌ فعلی‌ آن‌ بوده‌ است.
    . امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) در مقابل‌ درب‌ مسجد می‌ایستاد،‌ تیری‌ در چلّه‌ی‌ کمان‌ نهاده،‌ پرتاب‌ می‌کرد، تیر در میان‌ خرما فروش‌ها می‌افتاد، می‌فرمود: ‌تا آنجا جزو مسجد بوده‌ است‌ و می‌فرمود:
    قَد نَقَصَ مِن‌ اساسِ المِسجِدِ مِثلُ ما نَقَصَ فی‌ تَربیعهِ؛۱۰
    از اساس‌ مسجد به‌ مقداری‌ کم‌ از مربّع‌ شدن‌ آن‌ کاسته، کم‌ شده‌ است.۱۱
    ۹. حذیفه‌ بن‌ یمان‌ گوید:
    ‌به‌ مقدار دوازده هزار ذراع‌ از مساحت‌ آن‌ کم‌ شده‌ است.۱۲
    ۱۰. مفضل‌ گوید: در محضر امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) بودم، هنگامی‌ که‌ در آخر بازار سرّاج‌ها، به‌ طاق‌ زیّاتین‌ رسیدیم، از اسب‌ پیاده‌ شد و به‌ من‌ فرمود:
    انِزِل، فَاِن هذا الموَضِعَ کانَ مَسجَدَ الکوُفَه الَاول الذی‌ خَطّهُ آدَمُ (علیه‌السلام) و اَناَ اکرَهُ اَن‌ اَدخُلَهُ راکِباً.۱۳
    پیاده‌ شو، زیرا اینجا جزو نخستین‌ مسجد کوفه‌ است‌ که‌ حضرت‌ آدم‌ (علیه‌السلام) آن‌ را طرح ریزی‌ کرده‌ بود، من‌ دوست‌ ندارم‌ که‌ سواره‌ وارد شوم.
    ‌پرسیدم: چه‌ کسی‌ آن‌ را تغییر داد؟
    ‌فرمود: نخستین‌ دگرگونی‌ آن‌ در هنگامه‌ی‌ طوفان‌ رخ‌ داد، سپس‌ کسان‌ کسری،۱۴ بعداً نعمان۱۵ و بعدها زیاد (ابن‌ ابیه) آن‌ را تغییر دادند.
    ۱۱. سابق‌ بربری‌ گوید: دیدم‌ که‌ امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) مسجد کوفه‌ را وجب‌ به‌ وجب‌ تا طاق‌ زیات‌ها بنیاد نهاد.۱۶‌و این‌ دقیقا منطبق‌ می‌شود با آخر بازار سراج‌ها که‌ در حدیث‌ پیشین‌ از امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) نقل‌ کردیم.
    ۱۲. امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) فرمود:
    اِن القائِمَ (عجّل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌ لشّریف) اِذا اقامَ رَد البَیتَ الحَرامَ الی‌ اساسَه، وَ رَد مسجدَ رسُولِ اللهَ (صلّی‌اللّهُ علیه‌وآله‌وسلّم) الی‌ اساسِهِ، و رَد مسجِدَ الکوُفَه‌ الی‌ اساسهِ.۱۷
    ۱۳. امام‌ باقر (علیه‌السلام) در فرازی‌ از یک‌ حدیث‌ طولانی‌ می‌فرماید:
    اذا قامَ القائِمُ (عجّل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌ لشّریف) دَخَلَ الکوُفَه و امَرَ بهدَم‌ المَساجِدِ الاَربَعَه حَتّی‌ یَبلُغَ اَساسَها؛ ۱۸
    هنگامی‌ که‌ قائم‌(عجّل‌اللّه‌تعالی‌ رجه‌الشّریف) قیام‌ کند، وارد کوفه‌ می‌شود و فرمان‌ می‌دهد که‌ چهار مسجد را ویران‌ کنند تا به‌ پایه‌های‌ نخسین‌ برگردد.
    ۱۴. امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) در مسجد کوفه‌ خطاب‌ به‌ مسجد کوفه‌ فرمود:
    ‌وای‌ بر کسی‌ که‌ تو را ویران‌ کند، وای‌ بر کسی‌ که‌ مقدمات‌ ویرانی‌ تو‌را فراهم‌ سازد، وای‌ بر کسی‌ که‌ تو را با آجر بسازد و قبله‌ی‌ حضرت‌ نوح‌ را تغییر دهد.
    ‌و در پایان‌ فرمود:
    طوُبی‌ لِمَن‌ شَهِدَ هِدمَکَ مَعَ قائِمِ اَهلِ بَیتی، اُولئکَ خَیارُ الاُمه مَعَ اَبرارِ العَتره.۱۹
    خوشا به‌ حال‌ کسی‌ که‌ ویران‌ کردن‌ تو را در حضور قائم‌ اهل‌ بیت‌ من‌ درک‌ کند. آنان‌ برگزیدگان‌ امت‌ در محضر نیکان‌ عترت‌ هستند.
    ‌در این‌ حدیث‌ شریف،‌ از دگرگون‌ شدن‌ قبله‌ی‌ حضرت‌ نوح‌ (علیه‌السلام) گفت‌ و گو شده است،‌ در این‌ رابطه‌ علامه‌ مجلسی‌ (طاب‌ ثراه) تحقیق‌ بسیار ارزشمندی‌ دارند، علاقه‌مندان‌ به‌ دائره‌ المعارف‌ بزرگ‌ بحار مراجعه‌ فرمایند.۲۰
    ۱۵. امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) در حدیث‌ دیگری‌ در این‌ رابطه‌ می‌فرماید:
    اما اِن قائمَنا اِذا قامَ کسَرَهُ و سَوّی‌ قِبلَتَهُ؛۲۱
    چون‌ قائم‌ ما (عجّل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌ لشّریف) قیام‌ کند، مسجد کوفه‌ را در هم‌ می‌کوبد و قبله‌ی‌ آن‌ را صلاح‌ می‌فرماید.
    کلاس‌های‌ قرآن‌ در مسجد کوفه‌
    ‌در احادیث‌ فراوانی‌ از تأسیس‌ پایگاه‌های‌ آموزش‌ قرآن‌ در مسجد کوفه‌ بحث‌ شده‌ که‌ به‌ چند نمونه‌ از آنها اشاره‌ می‌شود:
    ۱۶. امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) می‌فرماید :
    کیفَ اَنتُم‌ لَو ضَرَبَ اَصحابُ القائِمِ (علیه‌السلام) الفَساطیطَ فی‌ مَسجِدِ کوُفانَ، ثُم یُخرَجُ اِلَیهِمُ المِثالُ المُستَأنَفُ، اَمرٌ جَدیدٌ عَلَی‌ العرَبِ شَدیدٌ.۲۲
    چگونه‌ خواهید بود،‌ هنگامی‌ که‌ اصحاب‌ قائم‌ (علیه‌السلام) در مسجد کوفه‌ خیمه‌ زده، (قرآن‌ را) به‌ شیوه‌ی‌ جدید عرضه‌ می‌دارند، شیوه‌ای‌ تازه‌ که‌ (آموزش‌ و یا پذیرش‌ آن) بر عرب‌ دشوار است.
    ‌منظور از شیوه‌ی‌ جدید آموزش‌ قرآن‌ به‌ ترتیب‌ نزول‌ آیات‌ است، چنان‌ که‌ در احادیث‌ دیگر به‌ آن‌ اشاره‌ شده:
    ۱۷. امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) در این‌ رابطه‌ می‌فرماید:
    کَاَنّی‌ اَنظُرُ اِلی‌ شیعَتنا بمسجِدِ الکُوفَه، قَد ضَرَبُوا الفَساطیطَ یُعَلّموُنَ النّاسَ القُرانَ کَما اُنزِلَ.۲۳
    گویی‌ شیعیان‌ خود را می‌بینیم‌ که‌ در مسجد کوفه‌ خیمه‌ زده، به‌ مردم‌ قرآن‌ را آن‌ گونه‌ که‌ نازل‌ شده‌ آموزش‌ می‌دهند.
    ۱۸. و در حدیث‌ دیگری‌ در همین‌ رابطه‌ فرمود:
    کَاَنّی‌ بِالعَجَمِ فَساطیطُهُم‌ فی‌ مَسجدِ الکُوفَه یُعَلّمُونَ النّاسَ القُرآنَ کَما اُنزِلَ.۲۴
    گویی‌ ایرانیان‌ را با چشم‌ خود می‌بینم‌ که‌ در مسجد کوفه‌ خیمه‌ زده‌ قرآن‌ را آن‌ گونه‌ که‌ نازل‌ شده، به‌ مردمان‌ آموزش‌ می‌دهند.
    پی نوشت :

    ۱. بحار الانوار، ج‌ ۵۳، ص‌ ۱۱.
    ۲. سید رضی‌ (متوفای‌ ۴۰۶ ه.ق) گزیده‌ای‌ از خطبه‌های‌ امیر مومنان‌ (علیه‌السلام) برفراز منبر مسجد کوفه‌ را در کتاب‌ بی‌ نظیر <نهج‌ البلاغه> گرد آورده‌ است.
    ۳. بحار الانوار، ج‌ ۵۲، ص‌ ۳۲۶؛ تاریخ‌ الکوفه، ص‌ ۱۰۰.
    ۴. روضه‌ الواعظین، ج۲، ص‌ ۲۶۳؛ کشف‌ الغّمه، ج‌ ۲، ص‌ ۴۶۳.
    ۵. بحار الانوار، ج‌ ۱۰۰، ص‌ ۲۴۶؛ فرحه‌ الغریّ، ص‌ ۲۱؛ کامل‌ الزیارات، ص‌ ۳۴.
    ۶. من‌ لا یحضره‌ الفقیه، ج‌ ۱، ص‌ ۱۵۰؛ امالی‌ شیخ‌ صدوق، ص‌ ۱۸۹؛ روضه‌ الواعظین، ج‌ ۲، ص‌ ۳۳۷؛ وسائل‌ الشیعه، ج‌ ۵، ص‌ ۲۵۷.
    ۷. شهری‌ بود در سرزمین‌ فعلی‌ نجف،‌ به‌ فاصله‌ی‌ سه‌ میل‌ از کوفه‌ (معجم‌ البلدان، ج‌ ۲، ص‌ ۳۲۸).
    ۸. تهذیب‌ الاحکام، ج‌ ۳، ص‌ ۲۵۴؛ تاریخ‌ الکوفه، ص‌ ۹۹.
    ۹. ارشاد شیخ‌ مفید. ج‌ ۲، ص‌ ۳۸۰؛ غیبت‌ شیخ‌ طوسی، ص‌ ۴۶۸؛ اثبات‌ الهداه، ج‌ ۳، ص‌ ۵۱۵؛ کشف‌ الغمه، ج‌ ۲. ص‌ ۴۶۴؛ الصراط‌ المستقیم، ج‌ ۲، ص‌ ۲۵۳، بحار الانوار، ج‌ ۵۲، ص‌ ۳۳۰؛ اعلام‌ الوری، ج‌ ۲، ص‌ ۲۸۷؛ الخرائج‌ و الجرائح، ج‌ ۳، ص‌ ۱۱۷۶.
    ۱۰. کافی، ج‌ ۳، ص‌ ۴۹۲؛ بحار الانوار، ج‌ ۱۰۰، ص‌ ۳۹۸.
    ۱۱. منظور این‌ است‌ که‌ مسجد کوفه‌ به‌ صورت‌ مربع‌ بوده، به‌ قدری‌ از آن‌ کم‌ شده‌ که‌ اکنون‌ به‌ صورت‌ مستطیل‌ در آمده‌ است.
    ۱۲. المزارالکبیر، ص‌ ۱۲۹؛ بحار الانوار، ج‌ ۱۰۰، ص‌ ۳۹۶.
    ۱۳. کافی، ج‌ ۸، ص‌ ۲۳۴؛ تهذیب‌ الاحکام، ج‌ ۳، ص‌ ۲۵۵؛ الفقیه، ج‌ ۱، ص‌ ۱۴۸؛ تفسیر عیاشی. ج‌ ۲، ص‌ ۱۴۴؛ وسائل‌ الشیعه، ج‌ ۵، ص‌ ۲۵۵؛ مستدرک‌ وسائل، ج‌ ۳، ص‌ ۴۰۰؛ بحار الانوار، ج‌ ۱۱، ص‌ ۳۳۱؛ ج‌ ۱۰۰، ص‌ ۳۸۶؛ تفسیر برهان، ج‌ ۵، ص‌ ۱۳۰.
    ۱۴. کسری‌ به‌ سلاطین‌ ایران‌ گفته‌ می‌شد.
    ۱۵. منظور از نعمان، <نعمان‌ بن‌ منذر> است. (مرآه‌ العقول، ج‌ ۲۶، ص‌ ۲۹۶).
    ۱۶. بحار الانوار، ج‌ ۳۴، ص‌ ۳۵۲.
    ۱۷. تهذیب‌ الاحکام، ج‌ ۵، ص‌ ۴۵۲.
    ۱۸. غیبت‌ شیخ‌ طوسی، ص‌ ۴۷۵؛ منتخب‌ الانوار المضیئه، ص‌ ۱۹۴؛ اثبات‌ الهداه، ج‌ ۳، ص‌ ۵۱۷؛ بحار الانوار، ج‌ ۵۲، ص‌ ۳۳۳؛ ج‌ ۸۳، ص‌ ۳۵۳؛ ج‌ ۱۰۴، ص‌ ۳۳۲.
    ۱۹. غیبت‌ شیخ‌ طوسی، ص‌ ۴۷۳، اثبات‌ الهداه، ج‌ ۳ ص‌ ۵۱۶؛ بحار الانوار، ج‌ ۵۲، ص‌ ۳۳۲.
    ۲۰. بحار الانوار، ج‌ ۱۰۰، ص‌ ۴۳۱ - ۴۳۴.
    ۲۱. غیبت‌ نعمانی، ص‌ ۳۱۸؛ بحار الانوار، ج‌ ۵۲، ص‌ ۳۶۴؛ ج‌ ۹۲، ص‌ ۵۹.
    ۲۲. غیبت‌ نعمانی، ص‌ ۳۱۹؛ بحار الانوار، ج‌ ۵۲، ص‌ ۳۶۵.
    ۲۳. غیبت‌ نعمانی، ص‌ ۳۱۸، بحار الانوار، ج‌ ۵۲. ص‌ ۳۶۴.
    ۲۴. همان.

    پناه می برم به خدا از آن کس که می رنجاند و به دیگران برای جلوگیری از انجامش هشدار می دهد


    امام على (ع) :

    اگر پنج خصلت نبود، همه مردم جزوِ صالحان مى شدند: قانع بودن به نادانى، حرص به دنيا، بخل ورزى به زيادى، رياكارى در عمل، و خود رأيى.
    غررالحكم، ج2، ص451، ح3260



    هیچ ادعایی ندارم فقط اونی که مقصر بود و اونی که به خاطر رفاقتش با مقصر طرفداریشو کرد و اونی که بخاطر خویشاوندی حق رو ناحق کرد را واگذار کردم به خدا

    از این لحظه دیگه ازشون هیچ انتظاری ندارم و هیچ توضیح و پیشنهادی هم از اونها قبول نمی کنم

    دیدار به قیامت نارفیق

  2. # ADS
    Circuit advertisement
    تاریخ عضویت
    Always
    محل سکونت
    Advertising world
    نوشته ها
    Many

     

    حرز امام جواد

     

  3. #2
    مدیرکل بازنشسته hossein moradi آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Jan 2010
    محل سکونت
    شهر ری
    نوشته ها
    4,055
    تشکر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 ارسال

    پیش فرض

    از نشانه‌های‌ ظهور در مسجد کوفه‌

    ‌در منابع‌ فراوانی‌ فرو ریختن‌ دیوار مسجد اعظم‌ کوفه‌ را در شمار نشانه‌های‌ ظهور آخرین‌ امام‌ نور بر شمرده‌اند،۲۵ که‌ در برخی‌ از احادیث‌ به‌ صورت‌ شفاف‌ بیان‌ شده‌ است:
    ۱۹. امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) در این‌ رابطه‌ می‌فرماید:
    اذا هَدَمَ حائِطُ مَسجِدِ الکُوفَه مِماّ یَلی‌ دارَ عَبدِ اللّهَ بنِ مَسعُودٍ، فَعِندَ ذلِکَ زَوالُ مُلکِ القَومِ و عندَ زَوالِهِ خُرُوجُ القائِمِ (عجّل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌ لشّریف).۲۶
    هنگامی‌ که‌ دیوار مسجد کوفه‌ از سمت‌ خانه‌ی‌ عبدالله‌ بن‌ مسعود فرو بریزد، سیطره‌ی‌ قوم‌ از بین‌ می‌رود و هنگامه‌ی‌ ظهور قائم‌ (عجّل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌ لشّریف) فرا می‌رسد.
    علامه‌ی‌ مجلسی‌ از صاحب‌ <العدد القویّه> نقل‌ کرده‌ که‌ دیوار مسجد کوفه‌ فرو ریخت‌ و این‌ نشانه‌ به‌ وقوع‌ پیوست۲۷، صاحب‌ تاریخ‌ کوفه‌ نیز می‌گوید: قسمتی‌ از دیوار مسجد کوفه‌ از سمت‌ خانه‌ی‌ مختار فرو ریخت‌ و یوسف‌ بن‌ عمر آن‌ را ساخت.۲۸
    ‌یکی‌ دیگر از نشانه‌های‌ ظهور کشتار دسته‌ جمعی‌ در نزد مسجد کوفه‌ است:
    ۲۰. امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) در این‌ رابطه‌ می‌فرماید:
    اِن لِوُلدِ فُلانٍ عِندَ مَسجِدِ کُم‌ - یعنی‌ مسجد الکوفه‌ - لَوَقعَه فی یومٍ عَرُبَه، یُقتَلُ فیها اربَعَه آلافٍ مِن‌ بابِ الفیلِ الی‌ اصحابِ الصّابُونِ فایاکم و هذا الطریق فاجتنبوه؛۲۹
    برای‌ فرزندان‌ فلان، در روز جمعه‌ای‌ در نزد مسجد شما (مسجد کوفه) حادثه‌ای‌ هست‌ که‌ در آن، میان‌ باب‌ فیل‌ تا اصحاب‌ صابون، چهار هزار نفر کشته‌ می‌شود، از این‌ مسیر به‌ شدت‌ دوری‌ بجویید.
    مسجد کوفه‌ در عصر رجعت‌

    ‌در احادیث‌ فراوانی‌ از رجعت‌ پیشوایان‌ و فرمانروایی‌ آنان‌ بعد از حکومت‌ جهانی‌ حضرت‌ بقیه‌ الله‌ (عجّل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌ لشّریف) گفت‌ و گو شده‌ که‌ به‌ برخی‌ از آنها اشاره‌ می‌کنیم:
    ۲۱. امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) در یک‌ حدیث‌ طولانی‌ از رجعت‌ امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) و فرمان‌روایی‌ آن‌ حضرت‌ به‌ تفصیل‌ سخن‌ گفته، در پایان‌ می‌فرماید:
    و عِندَ ذلِکَ تَظهَرُ الجَنتانِ المُدهامتانِ عِندَ مَسجِدِ الکوُفَه وَ ما حَولَهُ بَما شاءَ اللّهُ؛۳۰
    در آن‌ زمان‌ آن‌ دو باغستان‌ سبز و خرم‌ در نزد مسجد کوفه‌ و در پیرامون‌ آن‌ - آن‌ گونه‌ که‌ خداوند‌ بخواهد - پدیدار می‌گردد.
    ۲۲. امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) در فراز دیگری‌ از حدیث‌ یاد شده‌ از نابودی‌ شیطان‌ و یارانش‌ به‌ دست‌ امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) در واپسین‌ رجعت‌ آن‌ حضرت‌ سخن‌ گفته‌ است.۳۱
    ۲۳. در حدیث‌ دیگری‌ امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) از کشته‌ شدن‌ ابلیس‌ توسط‌ حضرت‌ بقیه‌ اللّه‌ (عجّل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌ لشّریف) در مسجد کوفه‌ سخن‌ گفته‌ و می‌فرماید:
    اِن اللّهَ انظَرَهُ الی‌ یَوم‌ یُبعَثُ فیهِ قائِمُنا، فَاِذا بَعَثَ اللّهُ قائِمَنا کانَ فی‌ مَسجِدِ الکوُفَه وَ جاءَ اِبلیسُ حَتیّ یَجثُّوَ بَینَ یَدَیهِ‌ عَلی‌ رُ کبَتَیهِ، فَیَقُلُ: یا وَیلَهُ مِن‌ هذَا الیَوم. فَیَأخُذُ بِنَا صَیِتِه‌ فَیَضرِبُ عُنُقَهُ. فَذلِکَ الیَومُ هُو الوَقتُ المَعلوم؛۳۲
    خداوند او را تا روز خروج‌ قائم‌ ما (علیه‌السلام) مهلت‌ داده‌ است. هنگامی‌ که‌ قائم‌ ما را خداوند ظاهر می‌کند، در مسجد کوفه‌ خواهد بود، پس‌ ابلیس‌ به‌ حضورش‌ می‌آید و در مقابل‌ اش‌ زانو می‌زند و می‌گوید: ای‌ وای‌ بر او از چنین‌ روزی. پس‌ او را با دست‌ قدرت‌ می‌گیرد و گردنش‌ را می‌زند. آن‌ روز همان‌ وقت‌ معلوم‌ است.
    سیمای‌ مسجد کوفه‌ در آیینه‌ی‌ آیات‌ و روایات‌

    ‌آیات‌ فراوانی‌ از قرآن‌ کریم‌ به‌ مسجد کوفه‌ مربوط‌ می‌شود که‌ به‌ شماری‌ از آنها اشاره‌ می‌شود:
    الف. (وَ اصنَعِ الفُلکِ بِاَعیُنِنا وَ وَحینا)۳۳
    ‌خداوند به‌ حضرت‌ نوح‌ (علیه‌السلام) وحی‌ فرمود: کشتی‌ را به‌ یاری‌ ما (در حضور ما) و به‌ فرمان‌ ما بساز.
    ۲۴. امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) فرمود:
    ‌حضرت‌ نوح‌ (علیه‌السلام) نجار بود او نخستین‌ کسی‌ است‌ که‌ کشتی‌ ساخت، او نهصد و پنجاه سال‌ قوم‌ خود را ارشاد و هدایت‌ کرد، آنها همه‌اش‌ او را مسخره‌ کردند، پس‌ از خدا خواست‌ که‌ احدی‌ از آنها را روی‌ زمین‌ باقی‌ نگذارد. خدا به‌ او وحی‌ کرد که‌ کشتی‌ را بسازد.
    فَعَمِلَ نُوحٌ سَفیَنتهُ فی‌ مسجِد الکُوفه بِیَدِهِ، فَاتی‌ بِالخَشَبِ مِن‌ بُعدٍ حَتّی‌ فَرَغَ مِنها.۳۴
    حضرت‌ نوح‌ کشتی‌ را با دست‌ خود در مسجد کوفه‌ ساخت‌ و تخته‌ها را از راه‌های‌ دور آورد تا کار ساختن‌ کشتی‌ به‌ اتمام‌ رسید.
    ‌ب. (حَتّی‌ اِذا جاءَ اَمرُنا وَ فارَ التّنّوُرُ):۳۵
    ‌تا هنگامی‌ که‌ فرمان‌ ما فرا رسید و از تنور آب‌ جوشید.
    ۲۵. امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) در ضمن‌ شمارش‌ ویژگی‌های‌ مسجد کوفه‌ فرمود:
    فیهِ نَجَرَ نوُحٌ سَفینَنَه، و فیهِ فارَ التّنّورُ، و بهِ کانَ بَیتُ نوُحٍ و مَسجِدُهُ، وَ فی‌ زاویَتهِ الیُمنی‌ فارَ التّنّوُرُ.۳۶
    حضرت‌ نوح‌ کشتی‌اش‌ را‌ در آن‌ جا ساخت، از تنور نیز همان‌ جا آب‌ جوشید. خانه‌ی‌ نوح‌ و محل‌ عبادت‌ او نیز آن‌ جا بود. در زاویه‌ی‌ راست‌ آن‌ آب‌ از تنور جوشید.
    ۲۶. امام‌ باقر (علیه‌السلام) نیز در این‌ رابطه‌ فرمود:
    مسجدُ کوُفانَ فیهِ فارَ التّنّورُ، نُجِرَتِ السفینه، و هُوَ سُره بابِلَ وَ مَجمَعُ الاَنبیاءِ.۳۷
    در مسجد کوفه‌ از تنور آب‌ جوشید کشتی‌ آن‌ جا ساخته‌ شد، آنجا ناف‌ بابل‌ و محل‌ اجتماع‌ پیامبران‌ است.۳۸
    ۲۷. امام‌ باقر (علیه‌السلام) در حدیث‌ دیگر با تفصیل‌ بیشتری‌ فرمود:
    مَسجِدُ کوُفانَ رَوضَه مِن‌ ریاضِ الجَنّه، صلّی‌ فیهِ الفُ نَبی وَ سَبعوُنَ نَبیّاً، وَ مَیمَنَتُهُ رَحمَه و مَیسرِتُهُ مَکرٌ، فیهِ عَصا موسُی‌ و شَجَره یَقطینَ و خاتَمُ سُلیمانَ، و مِنهُ فارَ التّنّوُرُ و نَجَرتِ السفینَه و هِیَ صُره۳۹بابِلَ و مَجمَعُ الانبَیاءِ.۴۰
    مسجد کوفه‌ باغی‌ از باغهای‌ بهشت‌ است، هزار و هفتاد پیامبر در آن‌ نماز گزارده، سمت‌ راست‌ آن‌ رحمت‌ و سمت‌ چپ آن‌ نیرنگ۴۱ می‌باشد. عصای‌ حضرت‌ موسی، درخت‌ کدوی‌ (حضرت‌ یونس) و انگشتریِ حضرت‌ سلیمان‌ در آن‌ است. تنور از آن‌ جا جوشید، کشتی‌ در آن‌ جا ساخته‌ شد. آن‌ جا قلّه‌ی‌ شرف‌ بابل‌ و خیمه‌ی‌ اجتماع‌ پیامبران‌ است.
    ۲۸. بر اساس‌ روایات‌ این‌ تنور همان‌ تنور حضرت‌ آدم‌ (علیه‌السلام) بود که‌ بعدها به‌ حضرت‌ نوح‌ (علیه‌السلام) منتقل‌ شد و محل‌ فعلی‌ آن‌ در سمت‌ راست‌ کسی‌ است‌ که‌ از باب‌ کنده‌ وارد مسجد می‌شود.۴۲
    ج. (و قیلَ یا ارضُ ابلَعی‌ ماءَکِ):۴۳
    ‌سر انجام‌ گفته‌ شد: ای‌ زمین‌ آب‌ خود را فرو بر.
    ۲۹. امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) در تفسیر این‌ آیه‌ی‌ شریفه‌ فرمود:
    ‌هنگامی‌ که‌ کشتی‌ نوح‌ به‌ وسط‌ مسجد کوفه‌ رسید خدا به‌ زمین‌ فرمان‌ داد که‌ آب‌ خودش‌ را فرو ببرد.
    فَبَلَعَت‌ ماَها مِن‌ مَسجِدِ الکُوفَه، کَما بَدَءَ الماءُ مِنهُ.۴۴
    پس‌ زمین‌ آب‌ خودش‌ را از مسجد کوفه‌ فرو برد، چنان‌ که‌ در آغاز نیز از همان‌ جا شروع‌ شده‌ بود.
    ‌د. (و جَعَلنَا ابنَ مَریَمَ و اُمهُ آیَه و آوَیناهُما اِلی‌ رَبوَه ذاتِ قرارٍ و مَعینٍ)۴۵:
    ‌ما عیسی‌ بن‌ مریم‌ و مادرش‌ را آیت‌ و نشانه‌ای‌ قرار دادیم‌ و آنها را در سرزمین‌ مرتفعی‌ که‌ دارای‌ امنیت‌ و آب‌ جاری‌ بود، جای‌ دادیم..
    ۳۰. امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) در تفسیر این‌ آیه‌ی‌ شریفه‌ فرمودند:
    الرّبوه: الکوفَه، و القرارُ: المسَجِدُ، و المعَینُ: الفُراتُ.۴۶
    منظور از <رَبوه> (مکان‌ مرتفع) کوفه، مقصود از <القَرارُ> (محل‌ امن‌ و آسایش) <مسجد کوفه>، و هدف‌ از <معین> (آب‌ روان‌ و خوش‌ گوار) همان‌ <فرات> می‌باشد.
    پی نوشت :

    ۲۵. روضه‌ الواعظین، ج‌ ۱، ص‌ ۲۶۲؛ کشف‌ الغّم، ج‌ ۲، ص‌ ۴۷۵، بحار الانوار، ج‌ ۵۲، ص‌ ۲۲۰.
    ۲۶. ا رشاد شیخ‌ مفید، ج‌ ۲، ص‌ ۳۷۵؛ کشف‌ الغّمه، ج‌ ۲، ص‌ ۴۶۰؛ الخرائج‌ و الجرائح، ج‌ ۳، ص‌ ۱۱۶۳؛ الصراط‌ المستقیم، ج‌ ۲، ص‌ ۲۴۹؛ عقد الدّرر، ص‌ ۵۱، البرهان‌ - متقی‌ هندی‌ - ص‌ ۱۱۵.
    نیز رک. غیبت‌ نعمانی، ص‌ ۲۷۷، غیبت‌ شیخ‌ طوسی، ص‌ ۴۴۶؛ بشاره‌ الاسلام، ص‌ ۱۱۶، اثبات‌ الهداه، ج‌ ۳، ص‌ ۷۲۸؛ بحارالانوار. ج‌ ۵۲، ص‌ ۲۱۰.
    ۲۷. العدد القویّه، ص‌ ۷۷، بحار الانوار، ج‌ ۵۲، ص‌ ۲۷۵.
    ۲۸. تاریخ‌ الکوفه، ص‌ ۱۷۸.
    ۲۹. ارشاد شیخ مفید، ج ۲، ص ۳۷۷، کشف الغمه، ج ۲، ص ۴۶۱ ، الصراط المستقیم، ج ۲، ص ۲۵۰.
    ۳۰. بحار الانوار، ج‌ ۵۳، ص‌ ۴۳؛ تفسیر البرهان، ج‌ ۵، ص‌ ۴۸۵.
    ۳۱. الایقاظ‌ من‌ الهجعه، ص‌ ۳۳۳؛ بحار الانوار، ج‌ ۵۳، ص‌ ۴۲؛ مختصر بصائر الدّرجات، ص‌ ۲۷.
    ۳۲. تفسیر عیّاشی، ج‌ ۲، ص‌ ۴۲۹؛ دلائل‌ الامامه، ص‌ ۴۵۳؛ حلیه‌ الابرار، ج‌ ۲، ص‌ ۶۸۱؛ تاءویل‌ الایات‌ الظاهره، ج‌ ۲، ص‌ ۵۰۹؛ تفسیر البرهان، ج‌ ۵، ص‌ ۴۸۶؛ بحار الانوار، ج‌ ۵۲، ص‌ ۳۷۶؛ ج‌ ۶۳، ص‌ ۲۵۴.
    ۳۳. سوره‌ هود (۱۱) آیه‌ ۳۷.
    ۳۴. کافی. ج‌ ۸، ص‌ ۲۳۴؛ تفسیر عیّاشی، ج‌ ۲، ص‌ ۳۰۶؛ تفسیر برهان، ج‌ ۵، ص‌ ۱۳۰، تفسیر کنز الدّقایق، ج‌ ۶، ص‌ ۱۵۷.
    ۳۵. سوره‌ هود (۱۱) آیه‌ ۴۰.
    ۳۶. تفسیر عیاشی، ج‌ ۲، ص‌ ۳۰۸.
    ۳۷. تفسیر عیاشی، ج‌ ۲، ص‌ ۳۰۸؛ بحار الانوار، ج‌ ۱۰۰، ص‌ ۳۷۸؛ مجمع‌ البیان، ج‌ ۵، ص‌ ۲۴۷.
    ۳۸. علامه‌ مجلسی‌ فرموده: منظور <محل‌ اجتماع‌ پیامبران> محل‌ اجتماع‌ پیامبران‌ به‌ هنگام‌ رجعت‌ در هنگامه‌ی‌ ظهور امام‌ زمان‌ (عجّل‌اللّه‌تعالی‌فرجه‌ لشّریف) می‌باشد. (مرآه‌ العقول، ج‌ ۱۵، ص‌ ۴۹۰).
    ۳۹. در حدیث‌ پیشین‌ سرّه‌ با سین‌ به‌ معنای‌ ناف‌ و در این‌ حدیث‌ صُرّه‌ با صاد به‌ معنای‌ کیسه، مکان‌ شریف‌ و مرتفع‌ می‌باشد. اگر به‌ معنای‌ کیسه‌ باشد به‌ این‌ مناسبت‌ است‌ که‌ اشیای‌ قیمتی‌ را در کیسه‌ قرر می‌دهند (مرآه‌ العقول، ج‌ ۱۰، ص‌ ۴۹۰).
    ۴۰. کافی، ج‌ ۳. ص‌ ۴۹۳، تهذیب‌ الاحکام، ج‌ ۳، ص‌ ۲۵۲، المزار الکبیر، ص‌ ۱۲۵، وسائل‌ الشیعه، ج‌ ۵، ص‌ ۲۵۱؛ بحار الانوار، ج‌۱۱، ص‌ ۵۸؛ ج‌ ۱۰۰ ص‌ ۳۸۷؛ مستدرکات‌ وسائل، ج‌ ۳، ص‌ ۴۰۲.
    ۴۱. ابن‌ ابی‌ الحدید می‌گوید: تعبیر نیرنگ‌ اشاره‌ به‌ شهادت‌ خویش‌ در این‌ مسجد می‌باشد. (شرح‌ نهج‌ البلاغه، ج‌ ۱۹، ص‌ ۱۳۳.)
    ۴۲. مرآه‌ العقول، ج‌ ۲۶، ص‌ ۲۹۸.
    ۴۳. سوره‌ هود (۱۱) آیه‌ ۴۴.
    ۴۴. تهذیب‌ الاحکام، ج‌ ۶، ص‌ ۲۳؛ کامل‌ الزیارات، ص‌ ۳۸؛ تفسیر برهان‌ ج‌ ۵، ص‌ ۱۳۴؛ تفسیر صافی، ج‌ ۲، ص‌ ۴۴۹؛ تفسیر کنزالدقایق، ج‌ ۶، ص‌ ۱۷۴؛ بحار الانوار، ج‌ ۱۱، ص‌ ۲۶۸؛ ج‌ ۸۲، ص‌ ۶۶؛ ج‌ ۱۰۰، ص‌ .۲۵۸
    ۴۵. سوره‌ مؤ‌منون‌ (۲۳) آیه‌ ۵۰.
    ۴۶. تفسیر عیاشی، ج‌ ۳، ص‌ ۱۳۴؛ معانی‌ الاخبار، ص‌ ۳۷۳؛ مجمع‌ البیان، ج‌ ۷، ص‌ ۱۷۲؛ تفسیر البرهان، ج‌ ۷، ص‌ ۲۴؛ تفسیر صافی، ج‌ ۳، ص‌ ۴۰۱؛ تفسیر کنز الدقایق، ج‌ ۹، ص‌ ۱۹۱؛ بحار الانوار ج‌ ۱۴، ص‌ ۲۳۹؛ ج‌ ۶۰، ص‌ ۲۰۲.

    پناه می برم به خدا از آن کس که می رنجاند و به دیگران برای جلوگیری از انجامش هشدار می دهد


    امام على (ع) :

    اگر پنج خصلت نبود، همه مردم جزوِ صالحان مى شدند: قانع بودن به نادانى، حرص به دنيا، بخل ورزى به زيادى، رياكارى در عمل، و خود رأيى.
    غررالحكم، ج2، ص451، ح3260



    هیچ ادعایی ندارم فقط اونی که مقصر بود و اونی که به خاطر رفاقتش با مقصر طرفداریشو کرد و اونی که بخاطر خویشاوندی حق رو ناحق کرد را واگذار کردم به خدا

    از این لحظه دیگه ازشون هیچ انتظاری ندارم و هیچ توضیح و پیشنهادی هم از اونها قبول نمی کنم

    دیدار به قیامت نارفیق

  4. #3
    مدیرکل بازنشسته hossein moradi آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Jan 2010
    محل سکونت
    شهر ری
    نوشته ها
    4,055
    تشکر
    0
    تشکر شده 0 بار در 0 ارسال

    پیش فرض

    مسجد کوفه‌ از منظر پیشوایان‌

    ‌در مورد ویژگی‌های‌ مسجد کوفه‌ از دیدگاه‌ آیات‌ قرآن‌ به‌ همین‌ مقدار بسنده‌ کرده، فضایل‌ برجسته‌ی‌ آن‌ را از منظر احادیث‌ وارده‌ از پیشوایان‌ معصوم‌ به‌ صورت‌ فشرده‌ در این‌ جا می‌آوریم‌ و یاد آور می‌شویم‌ که‌ نقل‌ همه‌ی‌ احادیث‌ وارده‌ در این‌ صفحات‌ نمی‌گنجد.
    ۳۱. پیشوای‌ پروا پیشگان، امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) می‌فرماید:
    اربعَه مِن‌ قُصُور الجنّه فی‌ الدُّنیا: المسجِدُ الحرامُ و مسجدُ الرّسوُلِ و مسجدُ بیتِ المقدِسِ و مسجِدُ الکوفَه.۴۷
    چهار قصر از قصرهای‌ بهشتی‌ در دنیاست: ۱) مسجد الحرام، ۲) مسجد النّبی، ۳) مسجد اقصی، ۴) مسجد کوفه.
    ۳۲. در حدیث‌ دیگری‌ به‌ هنگام‌ شمارش‌ قصرهای‌ چهارگانه‌ فرمود:
    و مسجِدُ الکُوفَه و هُوَ قُبه الاِسلامِ.۴۸
    و مسجد کوفه‌ که‌ آن‌ <قبه‌ الاسلام> است.
    ‌تعبیر <قبه‌ الاسلام> را رسول‌ اکرم‌ (صلّی‌اللّهُ علیه‌وآله‌وسلّم) در مورد حرم‌ مطهر سالار شهیدان،۴۹ و جناب‌ سلمان‌ در مورد کوفه۵۰ به‌ کار برده‌ بودند.
    ۳۳. امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) فرمود:
    ‌مسافر در چهار جا می‌تواند نمازش‌ را کامل‌ بخواند‌:
    ۱) مسجد الحرام، ۲) مسجد النبی، ۳) مسجد کوفه، ۴) حرم‌ امام‌ حسین‌ (صلوات‌الله‌علیه).۵۱
    ۳۴. امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) فرمود:
    ‌اعتکاف‌ روا نیست‌ به‌ جز درمسجدی‌ که‌ امام‌ عادل‌ در آن‌ جا نماز جماعت‌ اقامه‌ کرده‌ باشد. در مسجد کوفه، در مسجد بصره، در مسجد النبی‌ و مسجد الحرام‌ اعتکاف‌ مانع‌ ندارد.۵۲
    ۳۵. امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) فرمود:
    لا تُشدُّ الرّحالُ الّا الی‌ ثلاثَه مَساجِدَ:
    المَسجدُ الحرامُ، و مسجِدُ رسوُلِ اللهِ (صلّی‌اللّهُ علیه‌وآله‌وسلّم) و مسجدُ الکوفَه.۵۳
    بار و بنه‌ی‌ سفر بسته‌ نمی‌شود، جز به‌ سه‌ مسجد: ۱) مسجد الحرام، ۲) مسجد النبی، ۳) مسجد کوفه.
    ۳۶. فخر الساجدین، زین‌ العابدین، امام‌ سجاد (علیه‌السلام) از مدینه‌ منوره، صرفا به‌ قصد نماز گزاردن‌ در مسجد کوفه‌ آمد، چهار رکعت‌ نماز گزارد، آنگاه‌ بر مرکب‌ خود سوار شده، راهی‌ مدینه‌ گردید.۵۴
    ۳۷. امام‌ باقر (علیه‌السلام) فرمود:
    لو یَعلَمُ النّاسُ ما فی‌ مسجِدِ الکُوفَه، لا عَدّوُا لهُ الزّادَ و الرواحِلَ من‌ مَکانٍ بَعیدٍ.۵۵
    اگر مردم‌ فضائل‌ مسجد کوفه‌ را می‌دانستند از راه‌های‌ دور زاد و راحله‌ فراهم‌ کرده‌ به‌ سوی‌ آن‌ می‌شتافتند.
    ۳۸. امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) در این‌ رابطه‌ فرمود:
    و ان مسجِدکُم‌ هذا لَأحَدُ المَساجِدِ الَاربَعَه الّتی‌ اختارِها اللّهُ لاَهِلها.۵۶
    این‌ مسجد شما (مسجد کوفه) یکی‌ از چهار مسجدی‌ است‌ که‌ خداوند آنها را برای‌ اهلشان‌ برگزیده‌ است.
    ‌و در آخرین‌ فراز از همین‌ حدیث‌ فرمود:
    ‌آن‌ را هرگز فرو نگذارید، با نماز گزاران‌ در آن‌ به‌ خداوند تقرب‌ بجویید، برای‌ بر آورده‌ شدن‌ نیازهای‌ خود به‌ آنجا روی‌ بیاورید. اگر مردمان‌ می‌دانستند که‌ چه‌ برکتی‌ در آن‌ هست‌ از همه‌ی‌ اقطار زمین‌ به‌ سوی‌ آن‌ می‌شتافتند، اگر چه‌ با سینه‌ خیز رفتن‌ بر روی‌ برف‌ها باشد.۵۷
    ۳۹. یکی‌ از اصحاب‌ به‌ محضر امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) آمده‌ عرضه‌ داشت: من‌ زاد و توشه‌ برگرفتم، مرکبی‌ تهیه‌ کردم، کارهایم‌ را ردیف‌ نمودم، عازم‌ بیت‌ المقدس‌ هستم.
    ‌امیرمؤ‌منان‌ فرمود: توشه‌ات‌ را برگیر، مرکبت‌ را بفروش، از این‌ مسجد هرگز جدا مشو، که‌ این‌ مسجد یکی‌ از چهار مساجد برگزیده‌ است.
    و در فرازی‌ از آن‌ حدیث‌ فرمود:
    و یُحشَرُ مِنهُ یَومَ القِیامَه سَبعوُنَ الفاً لا عَلَیهِم‌ حِسابٌ و لا عَذابٌ.۵۸
    در روز رستاخیز هفتاد هزار نفر از این‌ مسجد بر انگیخته‌ می‌شوند که‌ بر آنها حساب‌ و و عقابی‌ نیست.
    ۴۰. امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) در فراز دیگری‌ از این‌ حدیث‌ می‌فرماید:
    و فیهِ ثَلاثُ اَعیُنٍ یَزهَرنَ... عَینٌ مِن‌ لَبَنٍ، و عَینٌ مِن‌ دُهنٍ، و عَینٌ مِن‌ ماءٍ.۵۹
    در مسجد کوفه‌ سه‌ چشمه‌ برق‌ می‌زند... چشمه‌ای‌ از شیر، چشمه‌ای‌ از روغن، و چشمه‌ای‌ از آب.
    ‌علامه‌ی‌ مجلسی‌ در توضیح‌ این‌ حدیث‌ می‌فرماید: این‌ چشمه‌ها از دیده‌ ما پنهان‌ است‌ تا در زمان‌ حضرت‌ قائم‌ (علیه‌السلام) پدیدار شوند.۶۰
    ‌آن‌ گاه‌ امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) دست‌ بر سینه‌ نهاده‌ فرمود:
    ما دَعا فیهِ مَکروُب‌ بِمسألَه فی‌ حاجتَه مِنَ الحَوائِجِ الّا اَجابَهُ اللهُ و فَرجَ عَنهُ کُربَتَهُ.۶۱
    هیچ‌ غم‌ زده‌ای‌ در این‌ مسجد حاجتی‌ از حوائج‌ خود را از خدا مسألت‌ نمی‌کند، جز این‌ که‌ خداوند او را حاجت‌ روا می‌کند و اندوهش‌ را می‌زداید.
    ۴۱. امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) در این‌ رابطه‌ فرمود:
    ‌هر کس‌ حاجتی‌ دارد آهنگ‌ مسجد کوفه‌ کند، وضوی‌ پاکیزه‌ سازد، دو رکعت‌ نماز، در هر رکعت‌ سوره‌های: حمد، فلق، ناس، توحید، حجر، نصر، اعلی‌ و قدر بخواند، تا از نماز فارغ‌ شود، حاجتش‌ به‌ یاری‌ پروردگار بر آورده‌ شود.۶۲
    ۴۲. امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) در فرازی‌ از حدیثی‌ فرمود:
    نِعمَ المسجِدُ الکوُفَه، صَلّی‌ فیهِ اَلفُ نَبِی و اَلفُ وَصِی.۶۳
    مسجد کوفه‌ چه‌ مسجد زیبایی‌ است‌ هزار پیامبر و هزار وصی‌ پیامبر در آن‌ نماز گزارده‌اند.
    ۴۳. امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) فرمود:
    ‌در شب‌ معراج‌ جبرئیل‌ به‌ پیامبر اکرم‌ (صلّی‌اللّهُ علیه‌وآله‌وسلّم) عرض‌ کرد:
    ‌این‌ جا نماز گاه‌ پدرت‌ آدم‌ و عبادتگاه‌ پیامبران‌ است، در اینجا فرود آی‌ و نماز بگذار. پس‌ آن‌ حضرت‌ فرود آمد و نماز گذارد، آن‌ گاه‌ به‌ سوی‌ آسمان‌ معراج‌ نمود.۶۴
    ۴۴. امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) به‌ صراحت‌ فرمودند: مسجد کوفه‌ از مسجد بیت‌ المقدس‌ (مسجد اقصی) برتر است.۶۵
    ۴۵. و در همین‌ رابطه‌ فرمود:
    لو یَعلَم‌ النّاسُ مِن‌ فضلِهِ ما اعلَمُ، لا زدَ حَملوُا عَلَیهِ.۶۶
    اگر مردم‌ از فضیلت‌ مسجد کوفه‌ می‌دانستند آن‌ چه‌ را که‌ من‌ می‌دانم‌ در آن‌ جا ازدحام‌ می‌کردند.
    ۴۶. جبریل‌ امین‌ در شب‌ معراج‌ به‌ رسول‌ اکرم‌ (صلّی‌اللّهُ علیه‌وآله‌وسلّم) عرضه‌ داشت:مسجِدٌ مبارَکٌ کثیرُ الخیر، عظیمُ البَرَکه، اختارَهُ اللّهُ لاَهِلِه‌ و هُوَ یَشفَعُ لَهُم‌ یومَ القیامَه.۶۷
    مسجد مبارک، پر فضیلت‌ و پر برکتی‌ است‌ خداوند آن‌ را برای‌ اهلش‌ برگزیده‌ است، این‌ مسجد در روز قیامت‌ برای‌ آنها شفاعت‌ می‌کند.
    ۴۷. رسول‌ اکرم‌ (صلّی‌اللّهُ علیه‌وآله‌وسلّم) در همین‌ رابطه‌ فرمود:
    ‌مسجد کوفه‌ در مورد هر کس‌ که‌ در آن‌ دو رکعت‌ نماز بگذارد در روز قیامت‌ شفاعت‌ می‌کند.۶۸
    ۴۸. امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) از هارون‌ به‌ خارجه‌ پرسید: با مسجد کوفه‌ چقدر فاصله‌ داری؟‌‌آیا به‌ یک‌ میل‌ (دو کیلومتر) می‌رسد؟ گفت: نه.
    ‌فرمود: آیا همه‌ی‌ نمازهایت‌ را در آن‌ جا می‌خوانی؟ گفت: نه.
    ‌فرمود: اگر من‌ در آنجا حضور داشتم‌ هیچ‌ نمازی‌ را در هیچ‌ وعده‌ای‌ جز در آنجا نمی‌خواندم.
    ‌آنگاه‌ در ضمن‌ شمارش‌ فضیلت‌های‌ مسجد کوفه‌ فرمود:
    ما بَقیَ مَلَکٌ مُقربٌ و لا نَبیُّ مُرسلٌ، و لا عَبدٌ صالِحٌ الاّ و قَد صَلّی‌ فیهِ.۶۹
    هیچ‌ فرشته‌ی‌ مقرب‌ هیچ‌ پیامبر مرسل‌ و هیچ‌ بنده‌ی‌ شایسته‌ای‌ نیست‌ جز این‌ که‌ در آن‌ مسجد نماز گزارده‌ است.
    ۴۹. امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) در ضمن‌ شمارش‌ فضیلت‌های‌ برجسته‌ی‌ مسجد کوفه‌ فرمود:
    ان الصّلاه‌ المکتوُبَه فیهِ لَتعَدِلُ اَلفَ صَلاه، و ان النّافِلَه‌ فیه‌ لَتعدلُ خَمسَ مِائه صلاه و ان الجلُوسَ فیهِ بغیر تَلاوه و لاذکرٍ لَعِباده.۷۰
    نماز واجب‌ در مسجد کوفه‌ معادل‌ یک‌ هزار نماز مستحبی‌ معادل‌ ۵۰۰ نماز می‌باشد و نشستن‌ در آنجا بدون‌ ذکر و تلاوت‌ قرآن‌ پاداش‌ عبادت‌ دارد.
    ۵۰. و در حدیث‌ دیگری‌ فرمود:
    صَلاه فی‌ مسجدِ الکوُفَه بالفِ صَلاه.۷۱
    یک‌ نماز در مسجد کوفه‌ معادل‌ یک‌ هزار نماز است.
    ۵۱. امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) در همین‌ رابطه‌ فرمود:
    الصلاه المَکتُوبَه فیهِ حَجه مَبروُرَه و النّافَله‌ فیه‌ عُمرَه مبروُره.۷۲
    نماز واجب‌ در مسجد کوفه‌ معادل‌ یک‌ حج‌ مقبول‌ و نماز مستحبی‌ در آن‌ معادل‌ یک‌ عمره‌ی‌ مقبوله است.
    ۵۲. امام‌ باقر (علیه‌السلام) نیز فرمود:
    یا اَبا حَمزه، الفَریضَه فیها تَعدِلُ حَجه و النّافله تَعدِلُ عُمرَه.۷۳
    ای‌ ابا حمزه، نماز واجب‌ در آن‌ معادل‌ یک‌ حج‌ و نماز مستحبی‌ معادل‌ یک‌ عمره‌ می‌باشد.
    ۵۳. امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) در همین‌ رابطه‌ فرمود:
    النّافله فی‌ هذا المسجدِ تَعدِلُ عُمره معَ النّبیّ (صلّی‌اللّهُ علیه‌وآله‌وسلّم) وَ الفَریضَه تَعدِلُ مَحَ النّبِیِّ (صلی الله علیه وآله وسلّم) و قد صلّی‌ فیه‌ الفُ نبی و الفُ وصی.۷۴
    نماز مستحبی‌ در این‌ مسجد معادل‌ یک‌ عمره‌ در محضر پیامبر و نماز واجب‌ در آن‌ معادل‌ یک‌ حج‌ در حضور پیامبر (صلّی‌اللّهُ علیه‌وآله‌وسلّم) می‌باشد، یک‌ هزار پیامبر یک‌ هزار وصی‌ پیامبر در آن‌ نماز گزارده‌اند.
    ۵۴. امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) فرمود:
    الکُوفَه حَرَم‌ اللهِ و حرَمُ رسوُلُِهِ و حِرِمُ امیرالمؤ‌مینَ عَلی (علیه‌السلام)، الصّلاه فی‌ مسجِدِها بالفِ صلاه ۷۵
    کوفه‌ حرم‌ خدا حرم‌ پیامبر و حرم‌ امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) است، نماز در مسجد آن‌ معادل‌ هزار نماز است.
    ۵۵. و در حدیث‌ دیگری‌ فرمود:
    صَلاه فی‌ مسجِدِ الکوُفَه تَعدِلُ الفَ صلاه‌ فی‌ غَیره‌ من‌ المساجِد.۷۶
    یک‌ نماز در مسجد کوفه، معادل‌ یک‌ هزار نماز در دیگر مساجد است.
    ۵۶. امام‌ باقر (علیه‌السلام) از یک‌ نفر از اهالی‌ کوفه‌ پرسید: آیا تو همه‌ی‌ نمازهایت‌ را در مسجد کوفه‌ می‌خوانی؟ گفت: نه. فرمود: تو شخص‌ محرومی‌ هستی، که‌ از چنین‌ خیری‌ در مانده‌ای.۷۷
    ۵۷. و به‌ ابو عبیده‌ توصیه‌ فرمود: هرگز نماز در مسجد کوفه‌ را فرو مگذار.۷۸
    ۵۸. امام‌ رضا (علیه‌السلام) در این‌ رابطه‌ فرمود:
    الصّلاه فی‌ مَسجِدِ الکوُفَه فَرداً، افضَلُ من‌ سَبعینَ صَلاه فی‌ غیرهِ جَماعَه.۷۹
    نماز فرادی‌ در مسجد کوفه، از ۷۰ نمازی‌ که‌ در دیگر مساجد با جماعت‌ خوانده‌ شود بهتر است.
    نکاتی‌ چند پیرامون‌ مسجد کوفه‌

    ‌اگر بخواهیم‌ همه‌ی‌ احادیث‌ وارده‌ از پیشوایان‌ معصوم‌ را پیرامون‌ مسجد اعظم‌ کوفه‌ در این‌ مقاله‌ بیاوریم، مطلب‌ به‌ درازا می‌کشد. از این‌ رهگذر به‌ احادیث‌ یاد شده‌ بسنده‌ می‌کنیم‌ و در بخش‌ پایانی‌ این‌ نوشتار به‌ چند نکته‌ در رابطه‌ با مسجد کوفه‌ اشاره‌ می‌کنیم:
    الف‌ - حجر الاسود بر دیوار مسجد اعظم‌ کوفه‌
    ۵۹. مولای‌ متقیان، امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) در فرازی‌ از یک‌ خطبه‌ی‌ طولانی‌ در مسجد اعظم‌ کوفه‌ می‌فرماید:
    و لا تَذهَبُ الایّامُ و الّلیالی، حتیّ یُنصَبَ الحَجَرُ الاَسوَدُ فیه.۸۰
    طولی‌ نمی‌کشد که‌ حجر الاسود در این‌ مسجد نصب‌ می‌شود.
    ۶۰. در احادیث‌ ملاحم‌ نیز آمده‌ است:
    تُغَیّرُ الحَبَشه البیت‌ فیکَسِرونهُ، وَ یؤُخَذُ الحجَرُ، فَیُنصَبُ فی‌ مسجدِ الکوُفَه.۸۱
    اهالی‌ حبشه‌ خانه‌ی‌ خدا را دگرگون‌ ساخته، در هم‌ می‌شکنند، حجر الاسود را می‌گیرند و در مسجد کوفه‌ آن‌ را نصب‌ می‌کنند.
    ‌این‌ حادثه‌ در قرن‌ چهارم‌ هجری‌ واقع‌ شد، قرامطه‌ کعبه‌ را تخریب‌ کردند، حجر الاسود را بردند و در مسجد کوفه‌ نصب‌ کردند.۸۲
    ‌مشروح‌ این‌ فاجعه‌ را در کتاب‌ <تاریخ‌ وهابیان> مشروحاً آورده‌ایم.
    ب‌ - تشریف‌ فرمایی‌ پیشوایان‌ معصوم‌ به‌ مسجد کوفه‌
    ۶۱. بر اساس‌ احادیث‌ فراوان‌ رسول‌ اکرم‌ (صلّی‌اللّهُ علیه‌وآله‌وسلّم) در شب‌ معراج‌ در مسجد کوفه‌ فرود آمده‌ و نماز گزارده‌ است.۸۳
    ۶۲. امام‌ سجاد (علیه‌السلام) صرفاً برای‌ نمازگزاردن‌ در مسجد کوفه‌ رنج‌ سفر برخود هموار نموده‌ و از مدینه‌ منوره‌ به‌ مسجد آمده‌ است.۸۴
    ۶۳. امام‌ کاظم‌ (علیه‌السلام) احمد تبّان‌ را از طریق‌ اعجاز به‌ مسجد کوفه‌ آورده‌ تا اعمال‌ مسجد را در محضر آن‌ حضرت‌ انجام‌ دهد.۸۵
    ۶۴. امام‌ جواد (علیه‌السلام) علی‌ بن‌ خالد زیدی‌ را با اعجاز امامت‌ به‌ مسجد کوفه‌ برده‌‌تا اعمال‌ مسجد را در حضور آن‌ سرور انجام‌ داده‌ است.۸۶
    معجزات‌ شگفت‌ امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) در مسجد کوفه‌

    ۶۵. معجزه‌ی‌ باهره‌ای‌ از رسول‌ اکرم‌ (صلّی‌اللّهُ علیه‌وآله‌وسلّم) <در مسجد کوفه> به‌ وقوع‌ پیوسته.۸۷
    ۶۶. معجزات‌ شگفت‌ فراوانی‌ از مولای‌ متقیان‌ امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) در مسجد کوفه‌ پدیدار گشته، که‌ فقط‌ به‌ منابع‌ آنها در پاورقی‌ اشاره‌ می‌کنیم.۸۸
    ۶۷. داوری‌های‌ شگفت‌ امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) در مسجد کوفه‌ بیش‌ از شمار است؛‌ به‌ برخی‌ از منابع‌ آنها در پاورقی‌ اشاره‌ می‌کنیم.۸۹
    محراب‌های‌ مسجد کوفه‌

    ‌در سمت‌ قبله‌ی‌ کوفه،‌ د و محراب‌ به‌ عنوان‌ محراب‌ امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) موجود است، علامه‌ی‌ مجلسی‌ محدث‌ نوری‌ نکات‌ فراوانی‌ را برای‌ تعیین‌ محراب‌ شهادت‌ امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) نقل‌ کرده‌اند و سرانجام‌ به‌ این‌ نتیجه‌ رسیده‌اند که‌ احتمالا یکی‌ از آنها محراب‌ ضربت‌ خوردن‌ مولی‌ و دیگری‌ محراب‌ عبادت‌ آن‌ حضرت‌ باشد.۹۰ و لذا بهتر است‌ از هر دو محراب‌ تبّرک‌ شود.
    ‌محراب‌های‌ موجود در صحن‌ مسجد یادگار علامه‌ سید بحر العلوم‌ است، که‌ آنها را به‌ جای‌ استوانه‌های‌ مسجد که‌ غالباً بر چیده‌ شده‌ بود،‌ تأسیس‌ کرد.۹۱
    مقام‌های‌ مسجد کوفه‌

    ‌در مسجد اعظم‌ کوفه‌ مقام‌ جبرئیل، مقام‌ نوح، مقام‌ ابراهیم، مقام‌ امیرالمؤ‌منین، مقام‌ امام‌ سجاد و مقام‌ امام‌ صادق‌ (علیه‌السلام) هست، که‌ هر کدام‌ نماز و دعای‌ مخصوص‌ دارد.۹۲
    ‌در منابع‌ فراوانی‌ درمورد تعیین‌ هر یک‌ از مقام‌های‌ یاد شده، دکّه‌ القضا، بیت‌ الطشت‌ و دیگر اماکن‌ متبرکه‌ی‌ مسجد کوفه‌ بحث‌ شده، علاقه‌مندان‌ به‌ منابع‌ یاد شده‌ در پاورقی‌ مراجعه‌ فرمایند.۹۳ ۶۸. با اسناد گوناگون‌ روایت‌ شده‌ که‌ هر شب‌ شصت هزار فرشته‌ بر مسجد کوفه‌ فرود آمده، در نزد ستون‌ هفتم‌ نماز می‌گزارند. دیگر تا روز رستاخیز به‌ آنها نوبت‌ نمی‌رسد که‌ بر گردند و در آن‌ جا نماز بگذارند.۹۴
    ‌ستون‌ هفتم‌ مقام‌ امیرالمؤ‌منین‌ (علیه‌السلام) است.۹۵
    ۶۹. ابوحمزه‌ی‌ ثمالی‌ گوید: اصبغ‌ بن‌ نباته‌ دست‌ مرا گرفت‌ و ستون‌ هفتم‌ را به‌ من‌ نشان‌ داد و گفت: اینجا مقام‌ امیرالمؤ‌منین‌ (علیه‌السلام) است.۹۶
    ۷۰. در شب‌ معراج‌ جبرئیل‌ به‌ پیامبر اکرم‌ (صلّی‌اللّهُ علیه‌وآله‌وسلّم) عرضه‌ داشت: اینجا مسجد کوفه‌ است، من‌ بیست بار ویرانی‌ و بیست بار آبادانی‌ آن‌ را دیده‌ام‌ که‌ میان‌ دو ویرانی‌ و دو آبادانی‌ پانصد سال‌ فاصله‌ بود.۹۷
    ۷۱. یکی‌ از درهای‌ مسجد کوفه‌ <باب‌ السّده> نام‌ داشت‌ که‌ گذرگاه‌ امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) بود.۹۸
    ۷۲. یکی‌ دیگر از درهای‌ مسجد کوفه‌ <باب‌ الفیل> است‌ که‌ در اصل‌ <باب‌ الثعبان> نام‌ داشت‌ و آن‌ معجره‌ی‌ باهره‌ی‌ امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) در آن‌ جا رخ‌ داد.۹۹ نظر به‌ این‌ که‌ باب‌ ثعبان‌ یاد آور معجزه‌ی‌ امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) بود، بنی‌ امیه‌ نام‌ آن‌ را به‌ باب‌ الفیل‌ تغییر دادند .۱۰۰
    ۷۳. امیرمؤ‌منان‌ (علیه‌السلام) فرمود:
    ‌به‌ مسجد کوفه‌ از در بزرگ‌ (باب‌ الفیل) وارد شوید که‌ آن‌ باغی‌ از باغ‌های‌ بهشت‌ است.۱۰۱
    ۷۴. سنگی‌ در مسجد کوفه‌ پدیدار شد که‌ به‌ قلم‌ تکوین‌ بر آن‌ نام‌ مقدس‌ <محمّد> (صلّی‌اللّهُ علیه‌وآله‌وسلّم) نقش‌ بسته‌ بود.۱۰۲
    ۷۵. امام‌ رضا (علیه‌السلام) فرمود :
    ‌مسجد کوفه‌ خانه‌ی‌ حضرت‌ نوح‌ بود اگر کسی‌ یک‌ صدبار وارد شود، یک‌ صد بار خداوند برای‌ او آمرزش‌ می‌نویسد زیرا دعای طلب‌ آمرزش‌ حضرت‌ نوح‌ در آنجاست.۱۰۳
    ‌منظور از این‌ دعا دعای <رَبّ اغفِرلی‌ وَ لِوالِدَی و لِمَن‌ دَخَلَ بَیتیَ مُؤ‌مِناً> می‌باشد.۱۰۴
    پی نوشت :

    ۴۷. امالی‌ شیخ‌ طوسی. ج‌ ۱، ص‌ ۳۶۹؛ وسائل‌ الشیعه، ج‌ ۵، ص‌ ۲۸۳؛ بحار الانوار، ج‌ ۹۹، ص‌ ۲۴۰.
    ۴۸. روضه‌ الواعظین، ج‌ ۲، ص‌ ۴۰۹.
    ۴۹. کامل‌ الزیارات. ص‌ ۲۶۹؛ بحار الانوار، ج‌ ۱۰۱، ص‌ ۱۰۹.
    ۵۰. رجال‌ کشی، ص‌ ۲۰، بحار الانوار، ج‌ ۲۲، ص‌ ۳۸۶.
    ۵۱. کافی، ج‌ ۴، ص‌ ۵۸۶؛ الفقیه، ج‌ ۱، س‌ ۲۸۳؛ تهذیب، ج‌ ۵، ص‌ ۴۳۱؛ استبصار، ج‌ ۲، ص‌ ۳۳۵؛ کامل‌ الزیارات، ص‌ ۲۴۹؛ مصباح‌ المتهجد، ص‌ ۶۷۴؛ فقه‌ الرضا، ص‌ ۱۶۱؛ وسائل‌ الشیعه، ج‌ ۸، ص‌ ۵۲۸؛ مستدرک‌ وسائل، ج‌ ۶،ص‌ ۵۴۵؛ بحار الانوار، ج‌ ۸۹، ص‌ ۷۷؛ ج‌ ۱۰۱، ص‌ ۸۳.
    ۵۲. کافی، ج‌ ۴، ص‌ ۱۷۶؛ تهذیب، ج‌ ۴، ص‌ ۲۹۰؛ استبصار، ج‌ ۲، ص‌ ۱۲۶؛ المقنع، ص‌ ۲۰۹؛ المقنعه، ص‌ ۳۶۳؛ فقه‌ الرضا، ص‌ ۱۹۰؛ مصباح‌ المتهجد، ص‌ ۶۳۵؛ المختلف، ص‌ ۲۵۱؛ اقبال‌ الاعمال، ص‌ ۱۹۵؛ وسائل‌ الشیعه، ج‌ ۱۰، ص‌ ۵۴۰؛ مستدرک‌ وسائل، ج‌ ۷، ص‌ ۵۶۲؛ بحار، ج‌ ۹۶، ص‌ ۳۲۴؛ ج‌ ۹۷، ص‌ ۱۲۹؛ ج‌ ۹۸، ص‌ ۱۵۰.
    ۵۳. الفقیه، ج‌ ۱، ص‌ ۱۵۰؛ خصال، ج‌ ۱، ص‌ ۱۴۳؛ وسائل‌ الشیعه، ج‌ ۵، ص‌ ۲۵۷.
    ۵۴. تهذیب‌ الاحکام، ج‌ ۳، ص‌ ۲۵۴؛ کامل‌ الزیارات، ص‌ ۲۷؛ مزار شیخ‌ مفید، ص‌ ۱۹؛ وسائل‌ الشیعه، ج‌ ۵، ص‌ ۲۵۴؛ بحار الانوار، ج‌ ۴۶، ص‌ ۶۵؛ مستدرکات‌ وسائل، ج‌ ۳، ص‌ ۲۳.
    ۵۵. کامل‌ الزیارات، ص‌ ۲۸؛ مزار شیخ‌ مفید، ص‌ ۲۰؛ المزار الکبیر، ص‌ ۱۲۲؛ تهذیب‌ الاحکام، ج‌ ۶، ص‌ ۳۲؛ وسائل، ج‌ ۵، ص‌۲۵۶؛ جامع‌ الاخبار، ص‌ ۶۹؛ بحار الانوار، ج‌ ۸۳، ص‌ ۳۷۶.
    ۵۶. الفقیه، ج‌ ۱، ص‌ ۱۵۰؛ امالی‌ شیخ‌ صدوق، ص‌ ۱۸۹؛ روضه‌ الواعظین، ج‌ ۲، ص‌ ۳۳۷؛ وسائل‌ الشیعه، ج‌ ۵، ص‌ ۲۵۷.
    ۵۷. همان.
    ۵۸. الغارات، ج‌ ۲، ص‌ ۴۱۵.
    ۵۹. شرح‌ نهج‌ البلاغه، ج‌ ۱۹، ص‌ ۱۳۳؛ الغارات، ج‌ ۲، ص‌ ۴۱۵؛ المزار الکبیر، ص‌ ۱۲۷.
    ۶۰. مرآه‌ العقول، ج‌ ۱۵، ص‌ ۴۸۷.
    ۶۱. کامل‌ الزیارات، ص‌ ۳۳؛ بحار الانوار، ج‌ ۱۰۰، ص‌ ۴۰۴؛ کافی، ج‌ ۳، ص‌ ۴۹۲.
    ۶۲. امالی‌ شیخ‌ طوسی، ج‌ ۱، ص‌ ۴۱۶؛ وسائل‌ الشیعه، ج‌ ۸، ص‌ ۱۳۴؛ بحار الانوار، ج‌ ۹۱، ص‌ ۳۴۶؛ ج‌ ۱۰۰، ص‌ ۳۹۲.
    ۶۳. کافی، ج‌ ۳، ص‌ ۴۹۲؛ جامع‌ الاخبار، ص‌ ۷۰؛ ثواب‌ الاعمال، ص‌ ۳۰؛ الفقیه، ج‌ ۱، ص‌ ۱۵۰؛ وسائل‌ الشیعه، ج‌ ۵، ص‌ ۲۵۲؛ بحار الانوار، ج‌ ۸۳، ص‌ ۳۷۷.
    ۶۴. کافی، ج‌ ۸، ص‌ ۲۳۵؛ بحار الانوار، ج‌ ۱۰۰، ص‌ ۳۸۷.
    ۶۵. تفسیر عیاشی، ج‌ ۳، ص‌ ۳۵؛ بحار الانوار، ج‌ ۱۰۰. ص‌ ۴۰۵.
    ۶۶. المزار الکبیر، ص‌ ۱۲۹؛ بحار الانوار، ج‌ ۱۰۰، ص‌ ۳۹۵.
    ۶۷. المزار الکبیر، ص‌ ۱۲۶؛ مستدرک‌ وسائل، ج‌ ۳، ص‌ ۴۰۳؛ بحار الانوار، ج‌ ۱۰۰، ص‌ ۳۹۴.
    ۶۸. مستدرک‌ وسائل، ج‌ ۳، ص‌ ۴۰۴؛ المزار الکبیر، ص‌ ۱۳۰؛ بحار الانوار، ج‌ ۱۰۰، ص‌ ۳۹۶.
    ۶۹. امالی‌ شیخ‌ طوسی، ج‌ ۲، ص‌ ۴۲۹؛ امالی‌ شیخ‌ صدوق، ص‌ ۳۱۵؛ الغارات، ج‌ ۲، ص‌ ۴۱۳؛ مستدرک‌ وسائل، ج‌ ۳، ص‌ ۳۹۹.
    ۷۰. کافی، ج‌ ۳، ص‌ ۴۹۱؛ امالی‌ طوسی، ج‌ ۲، ص‌ ۴۲۹؛ روضه‌ الواعظین، ج‌ ۲، ص‌ ۴۱۰؛ الغارات، ج‌ ۲، ص‌ ۴۱۳؛ مزار شیخ‌ مفید، ص‌ ۲۱؛ المزار الکبیر، ص‌ ۱۲۳؛ تهذیب، ج‌ ۳، ص‌ ۲۵۰؛ امالی‌ صدوق، ص‌ ۳۱۵؛ المحاسن، ج‌ ۱، ص‌ ۱۲۸؛ جامع‌ الخبار، ص‌ ۸۲؛ کامل‌ الزیارات، ص‌ ۲۸؛ بحار الانوار، ج‌ ۱۰۰، ص‌ ۳۹۱.
    ۷۱. الفقیه، ج‌ ۱، ص‌ ۱۴۷؛ مزار شیخ‌ مفید، ص‌ ۲۲؛ ثواب‌ الاعمال، ص‌ ۳۰؛ کامل‌ الزیارات، ص‌ ۲۹؛ مصباح‌ کفعمی، ص‌ ۱۳؛ بحار الانوار، ج‌ ۹۹، ص‌ ۲۴۲.
    ۷۲. تهذیب‌ الاحکام، ج‌ ۳، ص‌ ۲۵۱؛ وسائل‌ الشیعه، ج‌ ۵، ص‌ ۲۶۰.
    ۷۳. الفقیه، ج‌ ۱، ص‌ ۱۴۸؛ وسائل‌ الشیعه، ج‌ ۵، ص‌ ۲۸۹.
    ۷۴. تهذیب‌ الاحکام، ج‌ ۶، ص‌ ۳۲؛ مزار شیخ‌ مفید، ص‌ ۲۱؛ کامل‌ الزیارات، ص‌ ۲۸؛ روضه‌ الواعظین، ج‌ ۲، ص‌ ۴۱۰؛ جامع‌ الا‌خبار،
    ص ۶۹؛ المزار الکبیر، ص‌ ۱۲۲؛ وسائل‌ الشیعه، ج‌ ۵، ص‌ ۲۵۷؛ مستدرک‌ وسائل، ج‌ ۳، ص‌ ۴۰۶؛ بحار الانور، ج‌ ۸۳، ص‌ ۳۷۶.
    ۷۵. کامل‌ الزیارات، ص‌ ۲۹.
    ۷۶. تهذیب‌ الاحکام، ج‌ ۶، ص‌ ۳۳؛ وسائل‌ الشیعه، ج‌ ۵، ص‌ ۲۵۸.
    ۷۷. کامل‌ الزیارات، ص‌ ۳۰، وسائل‌ الشیعه، ج‌ ۵، ص‌ ۲۵۹.
    ۷۸. کامل‌ الزیارات، ص‌ ۲۸؛ بحار الانوار، ج‌ ۱۰۰، ص‌ ۴۰۰.
    ۷۹. تهذیب‌ الاحکام، ج‌ ۱، ص‌ ۲۵؛ کامل‌ الزیارات، ص‌ ۳۱؛ ثواب‌ الاعمال، ص‌ ۳۰؛ وسائل‌ الشیعه، ج‌ ۵، ص‌ ۲۳۹؛ بحار الانوار،
    ج‌ ۸۳، ص‌ ۳۷۲.
    ۸۰. الفقیه، ج‌ ۱، ص‌ ۱۵۰؛ امالی‌ شیخ‌ صدوق، ص‌ ۱۸۹؛ روضه‌ الواعظین، ج‌ ۲، ص‌ ۳۳۷؛ وسائل‌ الشیعه، ج‌ ۵. ص‌ ۲۵۷.
    ۸۱. غیبت‌ شیخ‌ طوسی، ص‌ ۴۴۹؛ بحار الانوار، ج‌ ۵۲، ص‌ ۲۱۵.
    ۸۲. بحار الانوار، ج‌ ۵۰، ص‌ ۳۳۸.
    ۸۳. تاریخ وهابیان، نگارنده ی سطور، ص ۲۰ - ۲۸.
    ۸۴. تهذیب‌ الاحکام، ج‌ ۳، ص‌ ۲۵۱؛ ج‌ ۶. ص‌ ۳۲؛ مزر شیخ‌ مفید، ص‌ ۲۱؛ روضه‌ الواعظین، ج‌ ۲، ص‌ ۳۷۷؛ مصباح‌ الزّائر، ص‌ ۹۹.
    ۸۵. وسائل‌ الشیعه، ج‌ ۵، ص‌ ۲۵۴؛ کامل‌ الزیارات، ص‌ ۲۷؛ مزار شیخ‌ مفید، ص‌ ۱۹.
    ۸۶. دلائل‌ الامامه، ص‌ ۳۴۳.
    ۸۷. اعلام‌ الوری، ج‌ ۲، ص‌ ۹۶؛ روضه‌ الواعظین، ج‌ ۱، ص‌ ۲۴۲؛ دلائل‌ الامامه، ص‌ ۴۰۵؛ کشف‌ الغمه، ج‌ ۲، ص‌ ۳۵۹؛ بحارالانوار، ج‌ ۲۵، ص‌ ۳۷۶.
    ۸۸. روضه‌ الواعظین، ج‌ ۱، ص‌ ۱۲۳؛ کشف‌ الیقین، ص‌ ۳۲۰؛ فضائل‌ ابن‌ شاذان، ص‌ ۱۲۱؛ الصراط‌ المستقیم، ج‌ ۲، ص‌ ۲۰۰.
    ۸۹. الخرائج‌ و الجرائح، ج‌ ۲، ص‌ ۷۰۶؛ شواهد التنزیل، ج‌ ۱، ص‌ ۴۲۰؛ الصراط المستقیم، ج ۱‌، ص ۱۰۵ - ۱۰۸؛ بحارالا‌نوار، ج ۲۴ ، ج ۴۱ ، ۲۵۵ ، ۲۶۰ و ۲۹۰؛ ا لصّراط‌ الاغانی، ج‌ ۷، ص‌ ۲۵۷؛ مستدرک‌ وسائل، ج‌ ۳، ص‌ ۴۶۹.
    ۹۰. دعائم‌ الاسلام، ج‌ ۲، ص‌ ۴۰۴؛ الاختصاص، ص‌ ۳۰۲؛ تفسیر عیاشی، ج‌ ۲، ص‌ ۲۴۸؛مناقب‌ ابن‌ شهراشوب، ج‌ ۲، ص‌ ۳۵۹؛ مستدرک‌ وسائل، ج‌ ۳، ص‌ ۴۶۹؛ تفسیر فرات، ج‌ ۲، ص‌ ۲۲۹؛ الخرائج‌ و الجرائح، ج‌ ۲، ص‌ ۷۴۷.
    ۱ ۹. بحار الانوار، ج‌ ۱۰۰، ص‌ ۴۳۱؛ جنات‌ ثمانیه، ص‌ ۳۳۸.
    ۹۲. تاریخ‌ الکوفه، ص‌ ۵۴.
    ۹۳. المزار الکبیر، ص‌ ۱۵۴ - ۱۷۷؛ کافی، ج‌ ۳، ص‌ ۴۹۳؛ مزار شهید، ص ۲۴۹ - ۲۶۴؛ مصباح الزائر، ص ۷۴ - ۹۹؛ بحارالا‌نوار، ج ۱۰۰،
    ص ۳۸۵ - ۴۲۶.
    ۹۴. تهذیب، ج‌ ۳، ص‌ ۲۵۱؛ ج‌ ۶. ص‌ ۳۳؛ کافی، ج‌ ۳، ص‌ ۴۹۳؛ مزار شیخ‌ مفید، ص‌ ۲۳؛ جامع‌ الاخبار، ص‌ ۸۲؛ المزار الکبیر، ص‌ ۱۳۱؛ وسائل‌ الشیعه، ج‌ ۵، ص‌ ۲۶۴؛ رجال‌ نجاشی، ص‌ ۳۵؛ رجال‌ کشی، ص‌ ۵۱۶، رجال‌ علامه‌ حلی، ص‌ ۳۹، بحار الانوار، ج‌ ۸۳، ص‌ ۳۷۷؛ مستدرک‌ وسائل، ج‌ ۳، ص‌ ۴۰۹.
    ۹۵. کافی، ج‌ ۳، ص‌ ۴۹۳؛ بحار الانوار، ج‌ ۱۰۰، ص‌ ۴۰۱.
    ۹۶. تهذیب، ج‌ ۶، ص‌ ۳۳؛ بحار، ج‌ ۸۳، ص‌ ۳۷۷.
    ۹۷. کافی، ج‌ ۳، ص‌ ۴۹۳.
    ۹۸. من‌ لایحضره‌ الفقیه، ج‌ ۱، ص‌ ۱۵۰.
    ۹۹. تاریخ‌ الکوفه، ص‌ ۵۳.
    ۱۰۰. الخرائج‌ و الجرائح، ج‌ ۱، ص‌ ۱۸۹؛ الثّاقب فی المناقب، ص‌ ۲۴۸؛ مدینه‌ المعاجز، ج‌ ۱، ص‌ ۱۴۱.
    ۱۰۱. تاریخ‌ الکوفه، ص‌ ۵۴.
    ۱۰۲. مزار شهید، ص‌ ۲۴۹.
    ۱۰۳. کمال‌ الدین، ج‌ ۲، ص‌ ۴۰۸. بحارالا‌نوار، ج ۵۱، ص ۱۱۳.
    ۱۰۴. فرحه‌ الغریّ، ص‌ ۱۰۴؛ وسائل‌ الشیعه، ج‌ ۱۴، ص‌ ۳۸۲.

    منبع:[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]

    پناه می برم به خدا از آن کس که می رنجاند و به دیگران برای جلوگیری از انجامش هشدار می دهد


    امام على (ع) :

    اگر پنج خصلت نبود، همه مردم جزوِ صالحان مى شدند: قانع بودن به نادانى، حرص به دنيا، بخل ورزى به زيادى، رياكارى در عمل، و خود رأيى.
    غررالحكم، ج2، ص451، ح3260



    هیچ ادعایی ندارم فقط اونی که مقصر بود و اونی که به خاطر رفاقتش با مقصر طرفداریشو کرد و اونی که بخاطر خویشاوندی حق رو ناحق کرد را واگذار کردم به خدا

    از این لحظه دیگه ازشون هیچ انتظاری ندارم و هیچ توضیح و پیشنهادی هم از اونها قبول نمی کنم

    دیدار به قیامت نارفیق

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

موضوعات مشابه

  1. ياري امام عصر عليه السلام با ياري امام حسين عليه السلام
    توسط hossein moradi در انجمن امام زمان عجل الله تعالی فرجه
    پاسخ: 1
    آخرين نوشته: 09-11-2010, 23:01
  2. جايگاه حُديث و نرجس خاتون در غيبت صغرا
    توسط hossein moradi در انجمن امام زمان عجل الله تعالی فرجه
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 15-09-2010, 19:06
  3. فضیلت سوره های قرآن همراه با توضیح
    توسط ali20 در انجمن مباحث قرآنی
    پاسخ: 3
    آخرين نوشته: 07-09-2009, 08:50
  4. سیره عملی امام حسن عسكری(ع)
    توسط s.ali در انجمن داستان های مرتبط با امام علی(ع)
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 03-07-2009, 00:01
  5. سیره عملی امام هادی(ع)
    توسط s.ali در انجمن امام هادی (ع)
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 02-07-2009, 23:30

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
کانال سپاه