موضوع: چگونه توکل بر خدا کنیم؟

چگونه توکل بر خدا کنیم؟

توی هر کاری که می خواهد انجام دهد، به خدا توکل می کند ... آنچنان که گویی هیچ کس دیگری در عالم ندارد ... نه دوستی و نه آشنایی ... نه خانواده ای و اقوامی که کمکش کنند، دستش را به یاری بگیرند، اگر جایی درمانده شد، به کمکش بشتابند ... وقتی همین ها را از او می پرسم، لبخندی بر لبانش نقش می بندد و می گوید: جوان مگر نمی دانی همین دوست و آشناها، خانواده و اقوام و ... هم بخواهند کمکی به من بکنند باید خدا کمکشان کند؟ ... کمی فکر کن ... می بینم راست می گوید ... درست که دوست و آشنا و خانواده و اقوام هستند، اما نه اینکه همه شان بنده های خدا هستند؛ مگر نه اینکه خودشان محتاج کمک خدایند؛ مگر نه اینکه خدا نخواهد نمی توانند قدم از قدمی بردارند ... پس ... الهی به امید خودت و نه بنده هایت ...
توکل تضمین الهی برای کسی است که همیشه‏ حامی و پشتیبان حق است. قرآن کریم می‏ گوید از پیمودن راه حق نترسید و به خدا توکل کنید، از نیروی باطل نترسید و به خدا توکل کنید. قرآن همه پیغمبرانی که بعد از نوح آمده‏ اند، را مثال می آورد که آنها به مردمی که با آنها مخالفت می ‏کردند و سد راه آنها می ‏شدند، می‏گفتند: «وَ ما لَنا أَلاّ نَتَوَکَّلَ عَلَی اللّهِ وَ قَدْ هَدانا سُبُلَنا وَ لَنَصْبِرَنَّ عَلی ما آذَیْتُمُونا وَ عَلَی اللّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُتَوَکِّلُونَ»( ابراهیم: 12) ؛ «و چرا بر خدا توکل نکنیم و حال آن که ما را به راه هایمان رهبری کرده است؟ و ما بر آزاری که به ما رساندید البته صبر خواهیم کرد و اهل توکل باید تنها بر خدا توکل کنند.» این آیه در کمال صراحت، توکل را به صورت یک امر مثبت ذکر می ‏کند.
خداوند در آیه دیگری می ‏فرماید: «فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَی اللّهِ»( آل عمران: 159 )؛ «(ای پیغمبر!) همین که عزم کردی و تصمیم‏ گرفتی، به خدا اعتماد کن و کار خود را دنبال کن.» قرآن نشستن و دست روی دست گذاشتن را نهی می کند و می‏ فرماید کار خود را بکن و به خدا توکل کن. همان اندازه که به هنگام مشورت باید، نرمش و انعطاف به خرج داد، در زمان اتخاذ تصمیم نهایى باید قاطع بود. بنابر این پس از برگزارى مشاوره و روشن شدن نتیجه مشورت، باید هر گونه تردید و دو دلى و آرای پراکنده را کنار زد و با قاطعیت تصمیم گرفت. این، آن چیزى است که در آیه فوق از آن تعبیر به عزم شده است که به آن تصمیم قاطع نیز می گویند. جمله فوق بیانگر آن است که به هنگام تصمیم نهایى باید بر خدا توکل داشت؛ یعنى در عین فراهم نمودن اسباب و وسایل عادى، استمداد از قدرت بى پایان پروردگار را فراموش نکرد.
قرآن نشستن و دست روی دست گذاشتن را نهی می کند و می‏ فرماید کار خود را بکن و به خدا توکل کن. همان اندازه که به هنگام مشورت باید، نرمش و انعطاف به خرج داد، در زمان اتخاذ تصمیم نهایى باید قاطع بود. بنابر این پس از برگزارى مشاوره و روشن شدن نتیجه مشورت، باید هر گونه تردید و دو دلى و آرای پراکنده را کنار زد و با قاطعیت تصمیم گرفت

خداوند در آیه دیگری نیز درباره توکل می فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَنْ یَبْسُطُوا إِلَیْکُمْ أَیْدِیَهُمْ فَکَفَّ أَیْدِیَهُمْ عَنْکُمْ وَ اتَّقُوا اللّهَ وَ عَلَی اللّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ»(مائده: 11)؛ «ای کسانی که ایمان آورده اید، نعمتی را که خداوند به شما بخشید، به یاد آورید؛ آن زمان که جمعی از دشمنان قصد داشتند به سوی شما دست دراز کنند - و شما را از میان بردارند - اما خدا دست آنان را از شما بازداشت از خدا بپرهیزید و مؤمنان باید تنها بر خدا توکل کنند.» توکل بر خداوند برنامه همیشگی زندگی یک انسان باایمان است. توکل بر خدا یعنی تلاش پی گیر و مناسب و دقت و برنامه ریزی برای انجام درست هر تکلیف و وظیفه خواه در زندگی فردی یا اجتماعی در زمینه مسائلی دنیوی یا اخروی و ... از سوی انسان باایمان و واگذار کردن نتیجه آن به خداوندی که خود دستور داده است که انسان ها دست از تلاش و کوشش برندارند و پیش از هر تلاش و در کنار آن و پس از آن، خداوند متعال را ناظر و حاضر و اثربخش ببیند.

قرآن کریم، در آیات دیگری می فرماید: «وَ مَنْ یَتَّقِ اللّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللّهُ لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدْرًا»(طلاق: 2 و 3)؛ «هر کس پرهیزکاری کند، خداوند راه خروجی برای رهایی وی از مشکلات‏ قرار می ‏دهد و از طریقی که گمان ندارد، روزیش را می ‏رساند و هر کس بر خدا اعتماد کند و کار خود به وی واگذارد، خدا برای او کفایت است. همانا خدا فرمان خویش را به نتیجه می‏رساند و آنچه را که بخواهد تخلف ندارد. راستی که خدا برای هر چیزی قدر و اندازه ‏ای معین کرده است.» در این آیه، گویی قانونی که فوق همه قوانین و حاکم بر همه آنهاست‏، بیان گردیده و آن، قانون تقوا و توکل است.
این جمله که به خدا توکل کن، اگر بخواهند ترا بفریبند تو خدا را داری، نترس و ... همه برای این است‏ که می‏ خواهد به پیامبر بگوید اگر دشمن‏ دست صلح و سلام به سوی تو دراز کرد تو تحت تأثیر این افکار و اندیشه‏ها که نکند دروغ باشد، نکند خدعه و مکر باشد، امتناع نکن، تو نیز دست صلح‏ و سلام به سوی او دراز کن. در این نگرانی ها که برای هر کسی پیدا می‏ شود که هیچ کس نمی ‏تواند صد در صد مطمئن بشود که دشمن‏ راست می ‏گوید، تو به خدا توجه کن، به خدا اعتماد کن. «فَإِنَّ حَسْبَکَ اللّهُ»(انفال: 62)؛ «پس خدا تو را بس است.» در آیاتی دیگر چنین می فرماید: «إِذْ یَقُولُ الْمُنافِقُونَ وَ الَّذینَ فی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ غَرَّ هؤُلاءِ دینُهُمْ وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللّهِ فَإِنَّ اللّهَ عَزیزٌ حَکیمٌ»(همان: 46)؛ «آنگاه که منافقان و کسانی که در دل هایشان بیماری است، می گفتند: این (مسلمان)ها را دینشان مغرور کرده است و هر کس بر خدا توکل کند، به یقین خداوند شکست ناپذیر حکیم است.»
منافقان و دورویان و بیماردلان که فقط ظاهر را می ‏بینند و عوامل معنوی را نمی ‏بینند، می ‏گفتند این بیچاره ‏ها را ببین.‏ دینشان اینها را مغرور کرده است. در جنگ بدر پیش بینی ‏ها همه این بود که مسلمین مغلوب و منکوب شده و شکست خواهند خورد. یک عده که خودشان را عاقل حساب می ‏کردند و منافق و دورو بودند، پوزخند می ‏زدند و می‏ گفتند این بیچاره ‏ها را ببینید! وعده‏ های قرآن و دینشان این ها را مغرور کرده، دیوانه ‏اند که دارند خودکشی می ‏کنند. کجا دارند می ‏روند؟! با چه عده ‏ای! با چه قدرتی! در مقابل دشمن یک لقمه ‏اند. فریب خورده‏ اند، دینشان‏ این ها را فریب داده است.
قرآن می ‏گوید این ها نمی ‏دانند که اگر کسی با خدا باشد، تکیه‏اش به خدا باشد، چگونه عوامل الهی به نصرت او می ‏آیند و او را در هدفش تأیید می ‏کنند و قوت می ‏دهند. این ها غافل بودند که‏ «مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ»؛ «هر که اتکایش به خدا باشد، خدا برای‏ او کافی است.»
در همه کارهایت واقعا به خدا توکل کن ... وظیفه خودت را با اعتماد به خدا انجام بده، آن وقت ‏بیین چطور دست خدا به همراهت می ‏آید ... «فَإِنَّ اللّهَ عَزیزٌ حَکیمٌ» ... خدا غالب و قاهر است، اگر بخواهد، هیچ قدرتی در مقابل او نیست و حکیم است و کارهایش‏ حکیمانه و بر اساس مصلحت است، بی جهت کسی را تأیید نمی ‏کند.

نوشته زهرا رضاییان – گروه دین و اندیشه تبیان

نوشته اصلی توسط fah1427.beh

خداوند نفرموده است دست از تلاش بردارید و بر من توکل کنید. در عین حال که بارها به یادمان می اندازد کلید هر در بسته ای فقط خداست. در عین حال هم انسانها را به تلاش می خواند:
«ذلک بان الله لم یک مغیرا نعمة انعمها علی قوم حتی یغیروا ما بانفسهم»؛ این بدان سبب است که خداوند هیچ گاه نعمتی را که بر قومی ارزانی داشته تغییر نمی دهد، مگر این که آنچه در خود دارند تغییر دهند. (سوره انفال آیه 53).
«ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم»؛ بی تردید خداوند سرنوشت قومی را تغییر نمی دهد تا آنها وضع خود را تغییر دهند. (سوره رعد آیه 11).
توکل بر خدا همیشه انسان را سربلند می کند. با اعتماد به او تلاش مثبت انجام دادن تلاش را به بار می نشاند. و میوه و ثمره اش را در دنیا و آخرت نصیب بنده می کند.

من هم همینو میگم منتهی کسانی که کارشان را به خدا می سپارند و...همیشه تنبل هستند و برای فرار از تلاش اینکار ها را می کنند و تاسفانه می بینیم که عده ای دائماً میگویند:ما معتقدیم خدا روزی رسان ما است و جوانان نباید نگران پول باشند!

به نظر من که توکل کردن به خدا و...فقط یک سری توهمات دینی هستند برای فرار از تلاش.:sorry:

جناب مهیار شما خود را قرآن شناس می دانید ، اینچطور قبول داشتن کلام خداست ؟ توکل که در قرآن آمده را قبول ندارید و آن را توهمات دینی می نامید پس چطور می گویید قرآن را قبول دارید؟
کم کم دارم به شما مشکوک می شوم که نکند شما هم دور از جان فراماسون باشید و به دنبال القاء تفکرات جهانی بدون خدا هستید.

من دقت کردم همه ی کسانی که کارشان را سپردند به خدا و عادت کردند به توکل به خدا،همگی فقیر و بدبخت بیچاره هستند......

من هم دقت کردم دیدم خیلی ها که توکل کردند و کارشان را سپردند به خدا موفق شدند
مثل همین علی دایی خودمان که بعد از هر گل زدنی شکر می کرد و در مصاحبه هایش از توکل به خدا حرف می زد. و خیلی دیگر از پولدارها و کارآفرین ها که زندگی آنها را خواندم

در عوض میلیونرها همگی کسانی هستند که اصلاً و ابـــداً کارهایشان را به خدا نمی سپارند و خود این یکی از رازهای میلیونرهای خودساخته است.

بله خاب شاید عده ای شان نه همه موفق شوند ولی با حق خوردن و ضایع کردن خیلی از انسان ها...مثل این انگلیسی ها که با قتل و دزدی در خیلی از کشورها پرداختن و آنها را بدبخت کردن آنها بوئی از خدا نبردند و با از بین بردن و حق خوری به ثروت رسیدن ، این افریقایی ها که شما عکس آنها را قرار می دهید به دلیل زیاده خواهی و بی خدا بودن این میلیونرها به وجود آمدند . ایا درست است؟ این گفته شما هم باز خیلی شبیح به این فراماسونی ها بود....

در یکی از کتابهایشان خواندم:
آقایی از یک میلیونر می پرسد که چرا این همه فقیر داریم؟
میلیونر جواب داد: بخاطر اینکه آدم های فقیر کسانی هستند که مــنــتــظــر هستند موقعیت ها به سمت آنها بیایند ولی میلیونرها کسانی هستند که خودشان دنبال موقعیات می روند و ابداً منتظر خدا و...نمی شوند.:tanx1:
جالب است که این آقای میلیونر در یک خانواده ی فقیر زندگی کرده که ناهار و شام آنها همیشه ماکارانی بوده(غذای فقرا در کشورشان).:oh:

مهیار جان کمی هم تامل کن شاید اشتباه کنی
شما آیه قرآن را رد می کنی و توهم دینی می خوانی بعد کتاب دست نوشته یک بشر که معلوم نیست در راه رسیدن به ثروت چه حق خوری ها کرده باشد یا از چه راه وچگونه ثروت خود را به دست آورده باشد قبول می کنی؟
شما کلام معصوم همچون حضرت علی(ع) را که دانشمندان غیر مسلمان هم تایید کرده و به عظمت کلام امیرالمومنین (ع) اعتراف نمودند را به دیده شک می نگری، ولی کتاب یک میلیاردر را بی چون چرا قبول می کنی؟

دوست خوبم اینقدر ابتدایی به آیات ننگر و اینقدر راحت بسته گفته های دشمنان اسلام ومسلمین را قبول نکن
کسی که فقط بنشیند در خانه و توکل کند از روزیش هم شاید نیابد و از گرسنگی بمیرد
خداوند می فرماید از تو حرکت از من برکت

به آیات که جناب fah1427.beh قرار دادند با دقت تاءمل کن:

خداوند نفرموده است دست از تلاش بردارید و بر من توکل کنید. در عین حال که بارها به یادمان می اندازد کلید هر در بسته ای فقط خداست. در عین حال هم انسانها را به تلاش می خواند:
«ذلک بان الله لم یک مغیرا نعمة انعمها علی قوم حتی یغیروا ما بانفسهم»؛ این بدان سبب است که خداوند هیچ گاه نعمتی را که بر قومی ارزانی داشته تغییر نمی دهد، مگر این که آنچه در خود دارند تغییر دهند. (سوره انفال آیه 53).
«ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم»؛ بی تردید خداوند سرنوشت قومی را تغییر نمی دهد تا آنها وضع خود را تغییر دهند. (سوره رعد آیه 11).
توکل بر خدا همیشه انسان را سربلند می کند. با اعتماد به او تلاش مثبت انجام دادن تلاش را به بار می نشاند. و میوه و ثمره اش را در دنیا و آخرت نصیب بنده می کند.

اینقدر در حب دنیا و زیاده خواهی غرق نشو
ببین این ملیاردرهای دنیا اکثرا فراماسون هستند و صهیونیست خودت بهتر از همه می دانی که این فراماسون ها و صهیونیست ها چه حیواناتی هستند و چه وحشی صفت حاضر هستند همه چیز را قربانی منافع خود کنند.اینقدر راحت شما هم مواضع آنان را انتخاب مکن.

جناب مهيار:
اي كاش بجاي ارائه ي نظريات گوناگون كمي نگاهي به كتاب آسماني دين مبين اسلام مينداختين.چون پاسخ تمام مجهولات ذهن شما درون قرآن هست.
دين اسلام نه توكل رو اشتباه شمرده و نه تلاش و كوشش.
بلكه هر دو مكمل همديگه هستن همونطور كه بدن بدون دو دست و يا دو پا نميتونه خيلي كارا رو انجام بده.
در خود قرآن خود خداوند گفته كسي كه دنيا را(به تنهايي) بخواد بهش ميديم اما جايگاه او آتش هست(8 اسرا)
توكل هم از اركان ايمانه كه باز هم خود خدا گفته: و علي الله فليتوكل المومنون
پس اگه توكل ارزش نداشت خداي عظيم و عليم همچين چيزي نمي گفت.
در دين اسلام هم كم توكلي مذمت شده و هم كوشش نكردن.
ولي خب به دلايلي شما فقط دومي رو گنده كرديد(در اصطلاح ميگن پيراهن عثمان)
اگر اسلام ناب رو انتظار داريد بايد به قرآن رجوع كنيد.

نمی دانم...
نمی دانم...
مهیار جان آیا این نوشته های ما را می خوانی یا نه؟
اگر می خوانی بر اساس همانها و ادامه اش بحث کن
و اگر هم نه که هیچ!
اگر قرآن را قبول داری همه اش را قبول داشته باش نه آنجا که دوست داری
اگر قبول داری قرآن عربی است! از برای خود واژه سازی مکن!
می دانی اصولا ظالم یعنی چه و مظلوم یعنی چه؟ یعنی ظالم ها که زورشان می رسد با خدا هستند و مظلوم ها بی خدا؟
یا اینکه هر کی توکل کرد به خدا درجا باید دنیا براش گلستون بشه؟
یا اینکه تمام آنها که در این دنیا خوشبختند همه و همه توکلی به خدا ندارند و همه آنها که بدبختند متوکل خدا؟نظر سنجی کرده ای؟
این همه مثال بدبختی را می زنی ، برادر جان مصداقت را اشتباه گرفته ای...
ایران خودمان..ایران! با هیچ روبه روی همه دشمنان ایستاد و جنگید...چون اتحاد داشت! مردانش مرد بودند!رهبری واحد داشت! و در کنار اینها و مهمتر از همه توکل به خدا داشت و برای رضای خدا می جنگید! یا پیامبری از کم شروع کرد و شبه جزیره عرب را مسلمان کرد
آنجاها توکل نبود؟آنجا ها خدا نبود؟
برادر نمی دانم چه دیدی؟ذهنت از چه پر شده که سر سوزنی نوشته های ما در ذهنت مورد تاءمل قرار نمی دهدی.لااقل همان قرآنی را که قبول داری با دقت بخوان! نه که هر جا را دوست داری قبول کنی و تفسیر به رای کنی و همه و همه را در ذهن خود مصداق بگیری هر جا که نه نادیده یا کلماتش را آنطور که مایلی معنی کنی!

[quote]

نوشته اصلی توسط mahyar

به نظر من که توکل کردن به خدا و...فقط یک سری توهمات دینی هستند برای فرار از تلاش.

با سلام دوست گرامی ..
دلیل این نظر شما احتمالا به این خاطر است که هنوز معنی توکل براتون روشن نشده ..به واقع شما توکل به خدا را مقابل با تلاش گرفتید...دنتیجه این برداشت را نمودین.
اما حقیقت توکل فرار از تلاش نیست.بلکه در یک جمله:
توکل یعنی: نتیجه کار را به خدا واگزارکردن.
پس بوضوح میبینید که درتوکل دوچیز مهم مطرح است.
یک: کار وتلاش
دو: واگزاری نتیجه آن کار به خدا

من دقت کردم همه ی کسانی که کارشان را سپردند به خدا و عادت کردند به توکل به خدا،همگی فقیر و بدبخت بیچاره هستند......
در عوض میلیونرها همگی کسانی هستند که اصلاً و ابـــداً کارهایشان را به خدا نمی سپارند و خود این یکی از رازهای میلیونرهای خودساخته است.
در یکی از کتابهایشان خواندم:
آقایی از یک میلیونر می پرسد که چرا این همه فقیر داریم؟
میلیونر جواب داد: بخاطر اینکه آدم های فقیر کسانی هستند که مــنــتــظــر هستند موقعیت ها به سمت آنها بیایند ولی میلیونرها کسانی هستند که خودشان دنبال موقعیات می روند و ابداً منتظر خدا و...نمی شوند.:tanx1:

با توضیحی که درمعنی توکل داده شد ... پاسخ روشن است.
اما اینکه برخی مثلا میلیونرها توکل به خدا نمیکنند بلکه تلاش میکنند و میلیونر هم شدند. درسته...
ببینید: بقول قدیما...جوجه را آخر پائیز میشمرند. یا شاه نامه آخرش خوشه ....
ببینید:
خداوند خودشرا به صفت رحمن و رحیم میداند.
رحمن : یعنی اعطاء فیض و رحمت به همه بندگان در اثر تلاش ..چه کافر باشه وچه مومن .
رحیم: اعطاء خیر و رحمت فقط به مومن در آخرت.
شما ثروت را فقط مال دنیا معنی کردید و درهمین دنیا.
درحالی که در نگرش قرآنی مال دنیا متاع قلیل است. و ثروت عبارت از ایمان به خدا و روز جزاست .
بنابراین ... میلیونر از نظر قرآن کسی است که : مومن باشد و معتقد به روز جزا... زیرا دراون صورت برای ابدیت بعد از مرگ سرمایه پس انداز نموده و استفاده میکند.
اما میلیونر بنا به تعریف شما: کسی است که چند میلیون پول داره و چند سالی تو این دنیای محدود بهره میبره تازه با همه اتفاقات ریز و درشت ضرر و زیان و استرس وحرص و جوش و... ولی او درآخرت خسارت بی اندازه دارد.
حاصل اینکه:
میشود کسی مومن به خدا بود و با توکل به خدا میلیونر در دنیا وآخرت شد.
دردنیا بجهت تلاش و نتیجه کار را به خدا واگزارکردن که دیگه حرص و طمع و جوش وخروش وربا و استثمار مردم رانداره...
وهم درآخرت میلیونر بود زیرا با ایمان و اعتقاد به خدا و کمک به خلق خدا جهانی آباد برای خود تا ابدیت فراهم نمود.
حال خودتان قضاوت بفرمایید درنتیجه :
کدام یک از این دو میلیونر برنده وکدام بازنده اند مومن تلاش گر و متوکل به خدا ، یا غیر مومن میلیونر دردنیا ؟