حالا که این بحث دارد داغ می شود من هم نظر می دهم . امیدوارم بد و بیراه زیاد بهم داده نشود از طرف برادران ارجمند!
۱- خانم ها خودشون فکر و شعور دارند که تو چه کاری وارد بشوند و تو چه کاری وارد نشوند. خانم ها خودشون را بهتر می شناسند نسبت به اندازه ی شناخت آقایان از خانم ها.
۲- اگر در گذشته آقایان فکر می کردند درک و فهمشان از خانم ها بیشتر بود به خاطر این بود که آنها بودند که اجازه داشتن تحصیل کنند و بیرون کار کنند و دنیا را ببینند. ولی الآن خانم ها در این موارد کمی از آقایان ندارند.
۳- خانم ها احساس مسولیت پذیری بیشتری نسبت به آقایان دارند همین باعث می شود اگر کار مهمی به آنها داده شود معمولا نتیجه بهتری می گیرند مثل مقام های مدیریت. حتما خود آقایان اعتراف می کنند که بیشتر وقتها به از زیر کار در رفتن بیشتر فکر می کنند تا انجام کار. همه می دانیم وضعیت کاری بیشتر نماینده های مجلس و مدیران دولتی را. از هر فرصتی برای تفریح و استراحت استفاده می کنند. البته الآن چند نمونه انگشت شمار را می شود مثال زد که این گونه نیستند. اجرشان با خدا!
۴- آقایانی که می گویند خانم ها باید در آشپز خانه بمانند چون محیط اجتماع خوب نیست جواب این سوال را به خودشان بدهند. اگر در شهر دزد هست باید او را رها گذاشت و همش نگران پنهان کردن چیزهای با ارزش بود یا اینکه باید دزد را گرفت و جامعه را تربیت کرد تا کسی جرات دزدی نکند؟ مخصوصا در جامعه ای که ادعای شیعه بودن و حکومت شیعه دارد؟ باور کنید در تهران مردها به یک خانم چادری در خیابان بیشتر نگاه می کنند نسبت به وقتی که یک خانم چادری در خیابان های لندن راه می رود. مردهای پر ادعای ایرانی باید شرم کنند! (واعظان کین جلوه در محراب و منبر می کنند - چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند)
۵- این موارد تمامی ندارد اگر ادامه بدهم تا چند روز باید زندگی را بگذارم کنار و فقط تایپ کنم :57: