حجتالاسلام حسن پناهيآزاد
شواهد بسياري نشان از علم لدني حضرت زينب (س) دارد
خبرگزاري فارس: عضو پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي گفت: حضور حضرت زينب (س) در كنار خامس آل عبا نشاندهنده اتصال قطعي ايشان به منابع علوم الهي است و جاي تعجب است كه گروهي مخالف دارا بودن علم لدني حضرت زينب (س) هستند.
حجتالاسلام حسن پناهيآزاد، عضو پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي در گفتوگو با خبرنگار آيين و انديشه فارس اظهار داشت: زينب كبرى (س) روز پنجم جمادىالاول سال 5 يا 6 هجرت در مدينه چشم به جهان گشود و يكي از القاب حضرت زينب (س) عقيلةالعرب يا عقيله بني هاشم است و بنابر قول بعضي از ادباي عرب، «ة» عقيلةالعرب تاي تأنيث است اما اگر به شكل دقيقتر بررسي شود، تاي مبالغه است نه تاي تأنيث؛ بنابراين عقيل يك فرد خردمند است و عقيلةالعرب بانويي است كه منسوب به بني هاشم و از طرفي بسيار خردمند است.
وي افزود: حضرت زينب (س) در عين اينكه داراي ابعاد شخصيتي متعدد و والايي بودند، از عقل و خردمندي بسيار بالايي نيز برخوردار بودند و به اين خاطر است كه ايشان را عقيلةالعرب مينامند.
پناهي آزاد ادامه داد: ماجراي نامگذاري حضرت زينب (س) اين طور بود كه هنگامى زينب (س) متولد شد، مادرش حضرت زهرا (س) او را نزد پدرش اميرالمؤمنين (ع) آورد و گفتند: اين نوزاد را نامگذارى كنيد، حضرت فرمود: من از رسول خدا (ص) در اين امر سبقت نميگيرم؛ در اين ايام پيامبر اكرم (ص) به مسافرت رفته بودند، اما بعد از بازگشت ايشان، اميرالمؤمنين (ع) به پيامبر (ص) عرض كردند كه نامي را براي اين فرزند انتخاب كنيد، پيامبر (ص) فرمودند: من نيز در نامگذاري اين نوزاد بر خداوند متعال سبقت نميگيرم، سپس جبرئيل (ع) فرود آمده و سلام خداوند را به پيامبر (ص) ابلاغ كرد و گفت: نام اين نوزاد را زينب بگذاريد كه خداوند متعال اين نام را براى او برگزيده است.
عضو پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي گفت: مفهوم زينب (س) در تركيب زبان عربي مركب از دو اصطلاح است: «زين» و «أب»؛ «زين» به معناي زينت و افتخار پدر است و حضرت زينب (س) عملا نيز اين گونه بودند و داراي ابعاد شخصيتي مشابه پدر بزرگوارشان بودند. در منابع علمي مختلف اهلبيت (ع) اين طور آمده است كه پيامبر اكرم (ص) علاوه بر آن مرتبه وحياني كه با عالم جبروت و حضرت جبرئيل داشتند، يك سري الهامات الهي نيز بر قلب ايشان افاضه ميشد و ائمه (ع) نيز با اتصال به همين منبع فيض الهي، از اخبار كائنات مطلع بودند.
وي بيان داشت: بنابراين حضور حضرت زينب (س) در كنار پيامبر (ص) و اميرالمؤمنين (ع) و حضرت زهرا (س) و حسنين (ع) نشاندهنده اتصال قطعي ايشان با منابع علوم الهي است و جاي تعجب است كه گروهي مخالف دارا بودن علم لدني حضرت زينب (س) هستند.
پناهي آزاد تأكيد كرد: صلابت و قاطعيت حضرت زينب (س) در برابر دشمن يكي ديگر از ويژگيهايي است كه از پدر بزرگوارشان به او به ارث رسيده است؛ با توجه به اينكه حضرت زينب (س) فرزند اميرالمؤمنين (ع) است و علي (ع) در نگهداري از حق و حقيقت از سختگيرترين افراد بود و هيچ انعطافي در مقابل ضايع شدن حق از خود نشان نميدادند، اين صفت نيز در زينب (س) به خوبي مشاهده ميشد و نمونه بارز آن همان خطبههاي كوبنده ايشان بعد از حادثه كربلاء بود و در برابر اعلام حق و حقيقت از هيچ كوششي دريغ نكردند.
عضو پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي خاطرنشان كرد: عبارت «الاسلام نبوي الحدوث و حسيني البقاء» به اين معناست كه پيامبر اكرم (ص) علت ايجاد سلام و خون سيدالشهداء و شهداي كربلا ضامن بقاي اسلام است و از طرفي ضميمه اين عامل بقا، حركتي است كه زينب (س) از خودشان نشان دادند و نقش حفاظتي را در تبعيت از برادرشان براي دين اسلام ايفا كردند و او بهترين الگو براي تمام مقاطع زماني تاريخ، شخصيتها و جوامع است.