موضوع: هجوم به خانه وحى +سند

</span>شکّى نيست که هواداران خليفه، به خانه حضرت زهرا عليها السلام هجوم آوردند و حرمت آن را شکستند. اين موضوع از امور مسلّمى است که هيچ شک و شبهه اى در آن راه ندارد و حتّى شخصى مثل ابن تيميّه نيز در آن ترديد نمى کند.

ابن تيميّه نيز اصل قضيّه را منکر نمى شود، امّا دست به توجيه مى زند و مى گويد: «او به خانه حمله کرد تا ببيند آيا از اموال خداوند که بايد تقسيم شود، چيزى در آن جا يافت مى شود که آن را به مسلمانان برساند(!!)»

به راستى، اگر کسى در اين امر ترديد کند، بدتر از ابن تيميّه نخواهد بود؟ چنين فردى چگونه مى تواند ادّعا کند که مسلمان است؟
از ابوبکر روايت کرده اند که پيش از مرگ و در آخرين لحظات زندگى خود گفته است: من بر چيزى از امور دنيا تأسّف نمى خورم مگر سه کارى که کرده ام و اى کاش نمى کردم، و سه کارى که ترک کرده ام و اى کاش ترک نمى کردم و اى کاش سه سؤال از رسول خدا صلّى اللّه عليه وآله پرسيده بودم . . ..

اين روايت بسيار مهمّى است و ما تنها به نکاتى از آن ـ که به آن ها نياز داريم ـ ، اشاره مى کنيم:
1 ـ وددت أنّي لم أکشف بيت فاطمة عن شيء وإن کانوا قد غلقوه على الحرب.
2 ـ وددت أنّي کنت سألت رسول اللّه لمن هذا الأمر فلا ينازعه أحد.

1 ـ اى کاش خانه فاطمه را نمى گشودم، اگر چه براى جنگ، آن را بسته بودند.
2 ـ اى کاش از رسول خدا صلّى اللّه عليه وآله مى پرسيدم که بعد از شما، خلافت از آنِ کيست تا کسى در آن نزاع نکند.
اين آرزوهاى ابوبکر در تاريخ طبرى نيز ديده مى شود البتّه ابن عبدربّه در العقد الفريد، محدّث بزرگ حافظ امام ابى عبيد قاسم بن سلاّم در کتاب الأموال، ذهبى در مروج الذهب، و ابن قُتَيْبَه در الإمامة والسياسه نيز آن ها را نقل کرده اند
کتاب الأموال: 131، الإمامه والسياسه: 1 / 18، تاريخ طبرى: 3 / 430، مروج الذهب: العقد الفريد: 2 / 254
البتّه در اين مورد نيز قلم تحريف فعّال بوده است به کتاب الأموال مراجعه کنيد، در آن، به جاى «اى کاش!» آمده است: «اى کاش! چنين و چنان نمى کردم»!
ببينيد چطور جمله واقعى را حذف مى کنند و به جاى آن «چنين و چنان» مى گذارند!
آيا با اين وضع انتظار داريد حقايق را همان گونه که بوده است، نقل کنند؟ از چه کسى چنين توقّع و انتظارى را داريد؟
آرى، اين چنين فريبکارانه، دست به تحريف مى زنند و اين گونه سخن مى رانند.
برای مطالعه بیشتر به کتاب مظلومیت برترین بانو آیت الله میلانی مراجعه کنید.
سخنی با برادران اهل تسنن:
نکته اول: آيا گمان مى بريد که او در اين آرزويش صادق بود؟ مگر او در روز غدير، وقايع ديگر و جايگاه هاى ديگر از زمره نخستين بيعت کنندگان نبود؟!
نکته دوم: على عليه السلام ابوبکر را از درگذشت حضرت زهرا عليها السلام آگاه نساخت لذا، نه ابوبکر و نه هيچ کس ديگر از آن قوم، در نماز بر جنازه فاطمه عليها السلام حاضر نشدند.

مى دانيد که در آن روزگار خواندن نماز بر ميّت، يکى از کارهاى خليفه بوده و با وجود او يا حاکم مدينه، هيچ کسى حق نداشته است بدون اجازه آن ها، بر ميّت نماز بخواند.

هنگامى که عبداللّه بن مسعود از دنيا رفت، بدون اطّلاع و اجازه عثمان، او را به خاک سپردند بدين جهت، عثمان مأمورى را نزد عمّار فرستاد و او را مورد ضرب و شتم قرار داد نظير اين امر در تاريخ بسيار اتّفاق افتاده است.

بنا بر اين، عدم دعوت از ابوبکر براى حضور در نماز حضرت زهرا عليها السلام، نشانه و رمزى حاکى از نپذيرفتن امامت و خلافت اوست.
نکته سوم: فاطمه عليها السلام وصيت کرد که شبانه دفن شود تا مظلوميّت او در طول تاريخ جاودان بماند. سخنان امير مؤمنان عليه السلام به هنگام دفن آن حضرت، بسيارى از جوانب تاريخى اين مسئله را باز مى نمايد و در بردارنده حقايق زيادى است. اين سخنان، بسيارى از مصائب را بازگو مى کند آن سان که زيبنده است که هر مؤمنى در اين خطبه دقّت و تأمّل کند.
سخن پايانى
آن چه در اين نوشتار آمد، نگاهى گذرا به قضايايى بود که پس از پيامبر خدا صلّى اللّه عليه وآله رخ داده. روشن است که به جزئيّات مطالب پرداخته نشد و تفاصيل اقوال و روايات در اين قضايا، بيان نشده است.

البتّه در منابع شيعى از طريق اهل بيت عليهم السلام و شيعيان آن ها، اين قضايا به طور مفصّل بررسى و نقل شده است.

اميد است آن چه که بيان شد، براى راه يابى خردمندان و کاوشگرانى که با ديده انصاف در پى تحقيق و پژوهش درباره اين قضايا هستند، کافى باشد.

درود خداوند بر پيامبر رحمت، حضرت محمّد مصطفى صلّى اللّه عليه وآله و خاندان معصوم او باد.

منبع: وبلاگ کردشيعه