موضوع: داغ انتظار

خدا کند که دل من فقط برای تو باشد
درون کلبه قلبم همیشه جای تو باشد

مرا نسیم نگاهت به باغ آینه ها برد
خوشا کبوتر عشقی که در هوای تو باشد

قنوت سبز نمازم به التماس درآمد
چه می شود که مرا خیری از دعای تو باشد

به گور می برد ابلیس آرزوی دلش را
اگر که تکیه دستم به شانه های تو باشد

در این دیار، حریمی برای حرمت دل نیست
بیا حریم دلم باش تا سرای تو باشد

خدا کند که دلم را به هیچ کس نفروشم
خدا کند که دل من فقط برای تو باشد

شاعر:نسرین رامادان

می نویسم باز امشب
نامه ای با خط خوشگل
می گذارم روی کاغذ
حرف خود را از ته دل

می نویسم نامه ای به
آن که امید دل ماست
او که رفته سال ها پیش
رفتنش مثل معماست

برنگشته تا به امروز
مثل اینکه دیر کرده
انتظارش بچه ها را
خسته و دلگیر کرده

می نویسم نامه ای تا
او بداند در چه حالیم
بر درخت زندگی مان
مثل یک گردوی کالیم

گفته روزی خواهد آمد
صبر باید کرد شاید !
قول او سبز است ، حتما
با دعای ما می آید !

ناصر کشاورز

یا ابا صالح المهدی "عج " ادرکنی

ندیدمت که بگویم : چقدر زیبایی!
نیامدی که ببینم شبیه دریایی

ببین دوباره غروب است جاده آماده
بنا به گفته ی مردم غروب می آیی

شکوه آمدنت را ببخش بر چشمم
بیا الهه ی غربت ! سوار صحرایی

غزل برای سرودن بهانه می خواهد
و تو بهانه ی الهام این غزل هایی

" سیروس عبدی "

یا رب الودود

وقت دیدار رُخت کی بود ای راحت جان
آن زمان کی رسد ای پادشه عصر و زمان
بیم دارم که نباشم به رکابت چه کنم
عاقبت کی بنمایی رُخ ماهت به جهان

کور شد دیده ز بس اشک ز هجرانت ریخت
سیل خون در غم یک لحظه فراقت جاریست
انتظار فرجت گر چه عبادت باشد
لیک از فُرقت رویت چه کنم جان جهان

کاش زود آیی و عالم ز ستم پاک کنی
دفع ظلم و ستم از گیتی و این خاک کنی
دست ظالم ز سر عالمیان قطع کنی
صلح منشور شود ، قاعده ی کل جهان

پرچم عدل بپا سازی و بر فتنه زنی
ریشه ی ظلم و تعدّی ، ز بُن و بیخ کنی
دست مظلوم بگیری ، یَدِ ظالم ببُری
زین ظفر شاد شود جان و دل اهل جهان

گر چه از رؤیت رخسار تو محرومم من
وز سر غصّه ی فقدان تو محمومم من
در عوض یاد تو را مونس جان ساخته ام
«جعفرا» عاقبت آن نور بتابد به جهان

یا رب الودود

چکید از دیده ام خونابه یک لحظه نگاهم کن
خمید از غصه ها قدم ، فنا گشتم ، نگاهم کن
شکستم بسکه بار دوریت را بی تو بردارم
بیا بار گرانم چاره ای بنما ، نگاهم کن

ندارم دیگر آنی طاقت هجران ، نگار من
نظر بنما به احوال خراب و حال زار من
نبوغ دیده ات جان می دهد جسم ملولم را
به حال خسته ام زان دیده جانی ده ، نگاهم کن

مرا خال لبت احیاء جان مرده ام باشد
شکوه خنده ات اوج تن افسرده ام باشد
شب تار مرا خورشید رویت روز گرداند
طلوعت آرزوی هر شب تارم ، نگاهم کن

رُخم بنمای جانا در فراقت سخت بیمارم
از این احوال و زین پژمردگی منفور و بیزارم
درون ظلمتم را با فروغت روشنی بخشا
بحال انتظارت در تب و تابم ، نگاهم کن

تو را هر لحظه می خوانم که شاید زود بازآیی
دعای ندبه می خوانم که زود زود بازآیی
بگیر این جمعه دستم را ز پا افتادم از هجران
در این دنیای وانفسا چه تنهایم ، نگاهم کن

بیا ای غنچه ی رعنا ، نوید گلبهار عشق
نسیم وعده و پیمان دل ، در گلعزار عشق
امید « جعفر » دل خسته دیدار جمال توست
خدا بس داند از این حال و احوالم ، نگاهم کن

:rose::rose::rose:بیا ای عشق با هم آشنا شیم
بیا از اینهمه غم ها رها شیم
بیا من عاشق خون حسینم
بیا از دردو مشکل ها رها شیم
غربانه رویم سوی ابوالفضل
بیا ای صاحبم باهم فداشیم
نمازم را گهی کوچک شمردم
بیا باهم رضای این خدا شیم
زمانه گر خرابست از غریبیست
بیا از این غریبی ها جداشیم
توئی معنای باران غریبان
بیا باران شویم در کربلا شیم
بیا ای حی و غایب ای محمد
بیا باهم در این ره آشنا شیم
تو ای صاحب زمان ای یار خوبان
بیا از این زماته ها رهاشیم
بیا ای مهدی و ای حجة الله
بیا ای عشق باهم یک نوا شیم
سراینده:خواهرم

:rose::rose::rose::rose::gool::gool::gool:

خبر آمد خبری در راه است

سرخوش ان دل که از آن آگاه است

شاید این جمعه بیاید شاید

پرده از چهره گشاید شاید

دست افشان پای کوبان می روم

بر در سلطان خوبان می روم

می روم بار دگر مستم کند

بی سر و بی پا و بی دستم کند

می روم کز خویشتن بیرون شوم

در پی لیلا رخی مجنون شوم

هر که نشناسد امام خویش را

برکه بسپارد زمام خویش را

با همه لحن خوش آوایی ام

در به در کوچه تنهاییم

ای دو سه تا کوچه ز ما دورتر

نغمه تو از همه پرشورتر

کاش که این فاصله را کم کنی

محنت این قافله را کم کنی

کاش که همسایه ما می شدی

مایه ی آسایه ما می شدی

هر که به دیدار تو نایل شود

یک شبه حلال مسایل شود

دوش مرا حال خوشی دست داد

سینه ما را عطشی دست داد

نام تو بردم لبم آتش گرفت

شعله به دامان سیاوش گرفت

نام تو آرامه جان منست

نامه تو خط امان منست

ای نگهت خواستگه آفتاب

بر من ظلمت زده یک شب بتاب

پرده برانداز زچشم ترم

تا بتوانم به رخت بنگرم

ای نفست یار و مددکار ما

کی و کجا وعده دیدار ما

دل مستمندم ای جان به لبت نیاز دارد

به هوای دیدن تو هوس حجاز دارد

به مکه آمدم ای عشق تا تو را بینم

تویی که نقطه عطفی به اوج آیینم

کدام گوشه مشعر کدام کنج منا

به شوق وصل تو در انتظار بنشینم

ای زلیخا دست از دامان یوسف بازکش

تا صبا پیراهنش را سوی کنعان آورد

ببوسم خاک پاک جمکران را

تجلی خانه پیغمبران را

خبر آمد خبری در راه است

سرخوش آن دل که از آن آگاه است

شاید این جمعه بیاید شاید.....روحش شاد

از عشق تو گفتیم و نمک گیر شدیم

تا ساحل چشمان تو تکثیر شدیم

گفتند غروب جمعه خواهی آمد

آن قدر نیامدی که ما پیر شدیم.

[center]سالهاست منتظر سیصدو اندی مرد است

انقدر مرد نبودیم که یارت باشیم

پایان شبهای بلند انتظاری اقا برای امدن میلی نداری؟اقا بیاتازندگی معنا بگیرد شاید دعای مادرت زهرا بگیرد.