موضوع: داغ انتظار

چنین که یخ زده ایمان من اگر هر روز

هـزار بـار بـیـاید بهار کـافی نیست

خودت دعا کن ای نازنین که برگردی

دعای این همه شب زنده دار کافی نیست

:rolleyes::rose::normal::rose:

:rolleyes:اگر باران نبارد:rolleyes:



اگر باران نبارد، آسمان دلگیر خواهد ماند

زمین چون کودکی در انتظار شیر خواهد ماند

اگر باران نبارد دشت، بی سجّاده خواهد شد

اگر باران نبارد رود، بی تفسیر خواهد ماند

اگر باران نبارد، از عطش جنگل چه خواهد کرد؟

یقین همچون کویری تفته از تبخیر خواهد ماند

اگر باران نبارد، سعی خورشید و صفای آب

به گِرد کعبة این خاک، بی تأثیر خواهد ماند

اگر باران نبارد ریشه ها ـ این بیشه های سبز!

به زندان سیاهِ خاک، در زنجیر خواهد ماند

اگر باران نبارد ـ گرچه میدانم که میبارد ـ

مدار فصلها در امتداد تیر خواهد ماند

اگر باران نبارد، بر شب ـ آن باران نورانی ـ

پی تثبیت خود این شام، بی شبگیر خواهد ماند

ببار ای جاری همواره! ای باران نورانی!

به دیدار تو تا کی این زمین پیر، خواهد ماند؟



از حمید واحدی

با نام الله

بازشب است و آسمان بی کران نگاهش سوی قدمهای توست.
تا ستاره باران کند قدمگاهت را.
و شب بوها،
منتظرند تا دریابند حضورت را
ازعطر نفسهایت.
دشت،
پهنایش را وسعت می بخشد
تا میزبان ظهور زیبایت باشد و
شقایق هایش را نثار آمدنت می کند
تا بدانی که آمدنت رویش شقایق ها را سبب است.
بیا مهــــــدی(ع) جــــان...
که غروب،غمگین تنهایی توست
و طلوع،امیدش به آمدنت.
به اندازه ی تنهاییمان صدایت می کنیم...
ای منجی زمان(عج)

من از اشکی که میریزد ز چشم یار میترسم
از آن روزی که اربابم شود بیمار میترسم
رها کن صحبت یعقوب و دوری و غم فرزند
من از گرداندن یوسف سر بازار میترسم
همه گویند این جمعه بیا اما درنگی کن
از اینکه باز عاشورا شود تکرار میترسم

چقدر حرف دلم را به جاده ها بزنم

اجازه هست کمی حرف با شما بزنم؟

اجازه هست کمی درد دل کنم یا نه؟

اجازه هست که قید من و تو را بزنم؟

بنا نبود نیایی ، خدا وکیل آقا

چقدر دست به دامان ندبه ها بزنم؟

دلم قرار ندارد خودت که می دانی

چقدر مانده همینطور دست و پا بزنم؟

ببین به جان عزیزت قسم کم آوردم

بعید نیست همین روزها که جا بزنم

اگر دروغ نگویم فقط کمی مانده

رکورد مردم نامرد کوفه را بزنم

خدا کند که بیایی وگرنه از سمتِ

کدام پنجره باید تو را صدا بزنم؟

...

به بازگشت من آقا دگر امیدی نیست

مگر دوباره سری رو به کربلا بزنم

مهدی صفی یاری

یک صبح قشنگ بی خبر می آید
آن مرد بزرگ از سفر می آید
وقتی همه منتظرانش خوابند
با سیصد و سیزده نفر می آید

گلایه ام ز دلی هست كه بی تو مضطر نیست

دو چشم بی هنری كه بدون تو ، تر نیست

گلایه ام ز زبانی كه بی حیا گشته

و گوش ها كه برای گناه ها كر نیست

گلایه ام ز محبین مدعی چو من است

كه با زیادی ما، غربت تو كمتر نیست!

هزار داد زدیم ادعای حب تو را

به پیش تیغ ولی یك خبر ز حنجر نیست

همیشه بانگ بلا، هر زمان چو كرب و بلا

و اقتدای جوانی مان به اكبر نیست

عجیب نیست چرا پشت پرده ای آقا

ز دشمنان چه بنالی چو دوست یاور نیست

اگر كه غیبتتان گشته است طولانی

گلایه ام ز دلم هست كه بی تو مضطر نیست ...

اللهم عجل لولیك‌الفرج

بی تو دلگیر است عصر جمعه ها

بوی نرگس می دهد پس کوچه های شهر ما

از کلاس عمرمان یک جمعه دیگر گذشت

باز غیبت خورد پای اسم زیبای شما