متن زیر نامه ای از امام موسی صدر به شهید بهشتی است كه در خصوص تحولات جنوب لبنان و تحولات منطقه نوشته شده است و در آن عمق علاقه امام موسی صدر به شهید بهشتی كاملا مشخص است.با تشكر از خانم حورا صدر كه این نامه را در اختیار سیاست نامه قرار دادند این نامه كوتاه را می خوانید:
بسم الله الرحمن الرحیم
برادر عزیز و عقل منفصل و مكمل وجود و دور نزدیك و دوست ارجمند،حضرت بهشتی دام عزه.شد مدتی كه گفت و شنود با تو رو نداد. به علاوه صدها شب تاربك و بیم موج و گردابی چنین حائل در پیش داشتیم. سعی كردم یكی دوبار گزارش كوتاه و بلندی تقدیم كنم.
با پاره ای از دوستان هم اینجا صحبت شد و حال كه ابعاد توطئه روشن و روشن تر می گردد و عواطف سیاست های جهانی، منطقه را برای تحولات عظیم آینده آماده می كند با وضوح بیشتر صدق نظریات ما، رویتهای ما، نصیحتهای ما، صدق فداكاریهای ما، خطرناكتر بودن روش كمونیستها، جنبلاطها و همكاران عربهای لیبی و عراق كه مقاومت را در معرض خطرهای جهانی قرار دادند ثابت می گردد. مقاومت در چند هفته اخیر وضع داخلی خود را تا حدودی تصفیه كرده است. فتح، محور ابوصالح، ابوموسی و حتی ابوایاد را كنار زده است.
از طرف دیگر، روابط بهتر و همكاری بیشتر تا حد اعلام مشترك و همكاری همه جانبه در جنوب لبنان با جوانان ما می كنند. هرچند زخمهای گذشته فوق العاده عمیق بود ولی سعی می كنند بخصوص ابوعمار و ابوجهاد با ملاطفت و تدابیر دیگری جبران كنند.
امیدوارم باز هم بتوانیم دل شكسته و مرغ پریده مردم جنوب را كه ثمره ده سال فداكاری و صبر و سكوت را كه به بركت حقه بازان چپ و خود خواهان جنبلاط صفت دست از مقاومت كشیدند؛ از نو رام كرده و آرام نماییم و باز هم به حمایت از مقاومت موفق شویم.
خوب راستی برادر كتابها ، بحثها و نوشته ها، تجربه ها و عقاید قرآن چه شد؟ برایم بفرست.به خانم هم سلام برسان.
11/1/1977 موسی صدر