موضوع: آیه ی 33 سوره ی احزاب وارتباطش با مسئله ی عصمت

2- حديث كساء (كسوت لباس پوشش)

امام مسلم در صحيح خود از زبان عايشه (رض) روايت نموده كه حضرت عايشه (رض) فرمود پيامبر (ص) صبحگاحي از خانه خارج شد در حاليكه عباي پيشمين به رنگ سياه بر تن داشت. امام حسن آمد و پيامبر او را زير عبا برد ، حسين آمد ، او هم همچنين و سرانجام فاطمه و علي آمدند آنها را نيز در زير عبا قرار داد سپس فرمود :

« إنّما یُریدُ اللهُ لیُذهبَ عَنکم الرَّجس اهل البیت و یُطهِرَکُم تَطهیراً»
به گفته این روایت اُمّ سلمه که همراه ایشان بود او را داخل آن جمع ننموده. و باید به او گفته باشد تو اهل بیت منی، تو بر خیر و نیکی هستی .
جـواب: اولاً حدیث آحاد است و حدیثِ آحاد مصدر و سر چشمه ی عقیده نیست. پـس همین جا معلوم می گردد هر گونه اصرار بر مصادیق روایت فوق بی اساس می باشد ( توضیح : حدیث آحاد به حدیثی گفته می شود که راویان ، تعدادشان به حدی نمی رسد که نشود در میان آنان تبانی و ساخت و پرداخت برای دروغ و کذب وجود نداشته باشد. به همین خاطرعلماء متّفقند که اصول عقاید یا به تعبیردیگر اصول ایمان را که باید از متواترات و یقینیات گرفته شود ، از احادیث آحاد نمی توان دریافت نمود)
امّا با تمام این احوالات لازم است به شبهاتی جواب داده شود :
بین این روایت و اهل بیت بودن، زنان پیامبر نسبت به شخص مبارک او در قرآن چه ارتباط و علاقه ای وجود داد . ما نمی دانیم علاقه و رابطه این حدیث با خارج نمودن امّهات المؤمنین از آیه 33 احزاب چیست . نهایت امر اینست که با تسامح و تساهل بسیار، چند نفر از اقرباء و فامیل های پیامبر را مشمول حکم آیه بگردانیم که درخانه پیامبر ساکن نبوده اند، به هیچ عنوان به معنای منحصر نمودن آن فامیلها در حکم آیه و اخراج دیگران نیست .
یا به تعبیر دیگر وارد نمودن این چند نفر فامیل، به معنای اخراج زنان پیامبر از حکم آیه نمی باشد. چرا که نمی توانیم رحمت خدا را محدود کنیم در حالی که رحمت او همه چیز را در بر گرفته است. مثلاً اگر یکی بگوید این چهار نفر دوستان من هستند به این معنا نیست که این فرد، تنها این چهار دوست را دارد و دیگران دوست او نیستند . اگر فردی ده تا دوست داشته باشد از این ده تا سه نفر همراه او باشند و ایشان بگوید اینان برادران و دوستان من می باشند. این سخن او دلیل بر عدم وجود هفت تا دوست و برادر دیگرنیست مگر زمانیکه به یقین ثابت شود او فقط سه تا دوست و برادردارد .
اما قرینه و نشانه ای که معنای لفظ را وسیع و تنگ می گرداند واقعیت خود آن امر می باشد . لفظ در مقام لغت بودنش نه چیزی را نفی می کند و نه اثبات ، و اهل بیت پیامبر در واقع بسیار زیاد بوده اند پس به کدام حجّت و دلیل لفظ را منحصر در بعضی، جدای از بعضی دیگر می نمائید .

این مطلب در قرآن فراوان آمده مانند آیه 36 سوره توبه که می فرماید :

{إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْراً فِي كِتَابِ اللّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَات وَالأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ...}
تر جمه به فارسی : تعداد ماهها در نزد خداوند از زمان آفرینش آسمانها و زمین دوازده تا بوده است که در آن دوازده تا چهار ماه حرام است ( جنگ و خونریزی در آنها حرام است ) این( چهار ماه) از دین محکم و استوار به حساب می آیند .

یعنی این چهار ماه واحکام مربوط به آنها،جزء دستورات دین محکم و استوار بحساب می آیند ، نه اینکه دین در این چهار ماه منحصر و محدود باشد، بلکه این چهار ماه از نظر حکم، جنگ و قتال در آنها حرام است .
و به همین گونه سخن پیامبر که فرمود اینها اهل بیت من هستند ( آن چهار ) یعنی جزوی اهل بیت من می باشند. نه این اینکه اهل بیت من فقط این چهار نفرند، چون هیچ قرینه ای و نشانه ای که بیانگر انحصار و محدود بودن اهل بیت در این چهار نفر باشد در این روایت و هیچ روایت دیگری وجود ندارد و نمی تواند وجود داشته باشد . چرا که آن وقت در مقابل قرآن قرار خواهد گرفت و صد در صد باطل خواهد بود .
از طرف دیگر این بیانگر ممانعت داخل شدن زنان پیامبر در حصار و محدوده ی اهل بیت بحساب می آید. پس مدّعیان با کدام مجوز نه(9) نفر بعدی ( منظور نه امامی است که به ظن آنها از فرزندان فاطمه و علی می باشند) را داخل در حکم روایت می نمایند ، در حالیکه هیچ کدام از ایشان آن زمان که پیامبر این سخن را گفته ، اصلاً در جهان وجود نداشته اند ! اگر بگویند به خاطر وجود ادلّه، بر این موضوع ما می گویم تمام دلایل در این است که زنان رسول خداوند (ص) از خصوصی ترین و اصلی ترین می باشند . اما ادله ی ایشان حتی یک مورد آن از قرآن نیست بلکه روایتی است که خود ساخته اند و برای اثبات ادّعا و خلاف قرآن، خود به رسول خدا نسبت داده اند . امّا خودِ حديث هم بطور يقين بيانگر نظريه ي ماست كه مؤيدش قرآن است و آن اينكه اگر كمي در باب اين امر دقت نظر داشته باشيم اين روايت قرينه و نشانه ي روشني است بر اينكه آیه تنها مقصودش همسران پيامبر مي باشد .

اگر واقعا آيه فقط در ارتباط با (اصحاب كساء) به اصطلاح ايشان (آل عباء) نازل شده بود پس چرا رسول خدا ايشان را خوانده و چه نيازي به معرفي آنان بعنوان اهل بيت بوده است؟ در حاليكه آيه خودش بطور حتم و بدون درخواست پيامبر از ايشان براي معرفي نمودن بيان مي كند كه اين چهار نفر (به گمان آنان) اهل بيت تو هستند .
اگر آيه اين را مي گويد پس چرا پيامبر آنان را خواسته و در زير عباء قرار داده و اهل بيتشان معرفي نموده است ؟
تنها جواب اين است كه پيامبر خواسته آنها را مورد لطف و كرم و شفقت خود قرار دهد و خداوند نيز به آنها رحم كند چون پيامبر يقيناً دانسته است كه آيه خطابش فقط به خود او و زنانش مي باشد. اگر غير از اين بود آن چهار نفر را در كنار خود نگه نمي داشت و برايشان دعا نمي نمود .

آمدن لفظ به صيغه عموم و مقصود خاص را از آن داشتن :

آمدن لفظ بصورت عام و مقصود خاص را از آن نمودن در زبان عرب معروف و مشهور است. وقتی قرائن و نشانه ها دالّ بر اين باشند كه آن لفظِ عام، مقصود خاصّی را بيان مي كند بايد لفظ را به آن منظور و مقصود خاص حمل نماييم .
قرائن و نشانه دو گونه است : 1- حالیه 2- لفظیه مثال برای قرینه و نشانه ی حالیه : خداوند در قرآن می فرماید :
{إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِي الْأَرْضِ وَجَعَلَ أَهْلَهَا شِيَعاً...}
(سوره قصص آیه 4)
ترجمه : ( فرعون در زمین بزرگی و تکبّر نمود و مردمـان (زیر دستان ) را دسته دسته و گروه گروه می ساخت .لفظ( ارض و اهلها) در این آیه عامند اما مقصود از ارض و اهلِ آن مصر و مردمان مصر بوده و آن هم معنا و مقصودی است خاص . قرینه و نشانه ی این که بیان کند، ارض و اهل در این آیه معنای و مقصود خاص دارند ،این است که فرعون بر همه کره ی زمین و مردمان آن حاکم نبوده است . این امر یک واقعیت تاریخی و نشانه و قرینه حالیه بحساب می آید. باز خداوند درباره بادی که بر قوم عاد مأمور کرد میفرماید :
{تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْءٍ بِأَمْرِ رَبِّهَا} ( سوره احقاف آیه 25 )
ترجمه : (آن باد ) به فرمان پروردگارش هر چیزی را نابود و ویران می نمود لفظ( کل شئ) به عام یعنی همه چیز را امّا قرینه لفظیه که بعد از آنست یعنی : {فاصبحوا لا یری الا مسکنهم}ترجمه : به حالتی درآمدند که جزء خانه هایشان دیده نمی شد، معنی را خاص می گرداند یعنی لفظ « لایری الا مساکنهم» معلوم می گرداند که همه چیز آنها نابود نشد بلکه خانه هایشان باقی ماند. پس قرینه ی لفظ مساکن معنای عامِ « کل شئٍ » را خاص نمودو عمومیّت را از آن گرفت و لفظ اهل بيت در آيه ي 33 احزاب نيز به همين شيوه است. هر چند لفظ عام باشد اما وجود شواهد و قرائن بيانگر اين امر است كه مقصود زنان پيامبر است. از جمله قرائن و نشانه ها، معناي حقيقي اهل بيت هم با دلايل قرآني و لغوي و عرفي و عقلي ثابت گرديد که به زن و همسر يك مرد مي گويند اهل بيت و نيز سياق و سبك آيات از ابتدا تا انتها، خطابها كلاً متوجه زنان رسول خدا است و سبب نزول كه تمام مفسّران مسلمان و موحّد و قرآن دوست گفته اند : آیات مذبور در خصوص زنان رسول خدا نازل گردیده اند ، هیچ قرینه و نشانه ای در هیچ یک از ابعاد قرآنی و لغوی و عرفی و عقلی وجود ندارد که بیان کند رسول خدا فرموده باشد مقصود و معنای آیه، عام وشاملِ تمام اهل بیت بوده، نه خاصّ زنان او ، به همین خاطر است ( یعنی نزول آیات در خصوص زنان او ) که پیامبر آن چهار نفر را ( اهل عباء ) را خواسته و در زیر عباء قرار داده و برایشان دعا نموده همین دعا و درخواست پیامبر ( ص ) برای ما، قرآن دوستان و پیروان راستین او بیانگر دو امر است :
1 – زنان رسول خدا ( ص ) اولین مقصود و منظور آیه می باشند .
2 – با تسامح و سهل انگاری و تنازل می شود لفظ اهل بیت را بر دیگر اقرباء و اهل بیت او حمل نمود و اگر پیامبر این چهار نفر را فرا نمی خواند ما نمی توانستیم ادعا کنیم لفظ اهل بیت شامل ایشان هم می شود .

امّا اینکه آیه را مختصّ آن چهار نفر آل عباء جدا از زنان پیامبر بدانیم باطل است به دلایل ذیل :

1- معنای لغوی اهل بیتِ مرد که عبارتند : از زنان او که در یک خانه با او ساکنند. معلوم است هنگام نزول آیه تنها زنانش با پیامبر (ص) در آن خانه بوده اند.
2 - معنای حقیقی اهل که عبارتست از زوجه، و تجاوز از این معنا به فامیل ها مجاز بوده و احتیاج به قرینه و نشانه دارد. چنانکه سخن راغب اصفهانی را بیان نمودیم آنجا که فرمود : اهل مرد یعنی کسانی که با او جماع (زنان) و دریک مسکن زندگی می کنند. اما عمل لفظ بر معنای مجازی بر خلاف معنای حقیقی ممکن نیست مگر دو سبب وجود داشته باشد : 1- مانع 2- قرنیه .
1- مانع : مانعی باشد از حمل لفظ که بر معنای حقیقی جلوگیری نموده و آن را به معنای مجازی منصرف گرداند. هیچ مانعی برای حمل آیه بر معنای مجازی وجود ندارد که استدلال شود معنای اهل زوجه نیست. و هیچ قرینه به هنگام نزول آیه نیست که حتی بتوان معنای عموم را از آن فهمید چه رسد به مختصر نمودن آن در معنای مجازی .
3- سبب النّزول : زنان پیامبر سبب نزول آیه می باشند ، سبب هم کاملاً در حکم داخل و وارد است. اگر اینگونه نبود پس چرا آن گونه که در بعضی روایات آمده وقتی امّ سلمه خواست داخل در زیر عباء گردد پیامبر فرمود لازم نیست چون تو اهل بیت من هستی. وآیه در ارتباط باشما نازل گردیده است و خیر و برکت شامل حال تو شده است ، پس وقتی آیه درباره شما و اهل بیت من (زنان) نازل گردیده چه لزومی دارد تو، ای امّ سلمه زیر عبا قرار بگیری ، چون این فضل و کرم قبل از همه شامل حال شما اهل بیت من (زنان) شده است و این من هستم که به تبع شما و برکات آیه ی نازل شده بر شما برای این چهار نفر از اقاربم دعا میکنم که خداوند از لطف و کرمش آنان را بی بهره نگرداند . در لفظ دیگر آمده است که پیامبر فرمود : (انتِ الی خیرٍاَنتِ من ازواج النَّبی) ای امّ سلمه تو بر خیری و جزء زنان پیامبر هستی ، یعنی لزومی ندارد تا با این چهار نفر زیر عبایم قرار بگیری . زیرا آیه قبل هر کس در باب شما زنان من نازل گردیده است. پس اگر آل عباء از ابتداء مشمول حکم آیه بودند هیچگاه رسول خدا (ص ) برایشان دعاء نمی نمود و در زیر عبای خود گرد نمی آورد .
4- سیاق آیات (سبک وشیوه ی سخن گفتن آیات) : سبک و سیاق آیات وارد شده،هیچ فرد و یا افرادی بیگانه ی جز زنان پیامبر را در هیچ شرایطی نمی پذیرد . درغیر این صورت کلام دارای رکاکت و زشتی معنا خواهد بود که پروردگار از آن منزه است ، کوچکترین ارتباط از نظر معنا، بین عصمتِ شخص و اشخاص با آیه، چه بصورت کلی و چه به صورت جزئی ،وجود ندارد .
5- بیت النبی: تنها منظور و مقصود خانه پیامبر است نه چیز دیگر. خانه پیامبر که به هنگام نزول این آیه ، پيامبر و زنانش در آن ساكن و مشغول بوده ، خانه اوست نه خانه علي. ابدا ممكن نيست كه به ذهن پيامبر خطور نموده باشد ، منظور از اهل بيت، چهار تن آل عباء بوده است. در آن صورت لازم مي آمد كه آيه در باب اهل بيت علي، نه پيامبر نازل شده باشد . گو اينكه پيامبر در اين آیه همان علي است بدون هيچ فرقي از نظر مقام ومنزلت. در حالیکه پیامبر راباید بر همه بالاتر و برتر بدانيم. امّا به اين معنا گو اینکه اگرعلي را بر جايگاه او بنشانيم معناي آيه هيچ تغيیري نمي كند سبحان الله؟ و يا بايد وجود هرگونه خانه و بيت را براي پيامبر كه محل نزول رحمتهاي خداوند و بركات او باشد انكار كنيم و بگويم پيامبر خانه اي نداشته بلكه اين تنها علي است كه خانه و بيت داشته است البته اين سخن را هيچ انساني و هيچ عاقلي در طول تاريخ بيان نكرده است . پس تمام موارد بالا ثابت مي كند كه پيامبر به هيچ عنواني معناي عام از آيه را نگرفته وآنرا به همه مربوط ندانسته. و در غير اين صورت لزومي نداشت براي (آل عباء) آن دعای معروف را بكند لذا آيه مخصوص زنان رسول خداست .

اول بگم عنوان مناسبی برای سوال انتخاب نکردید
به طوریکه کاربران متوجه بشن که بحث پاسخ به یک شبهه مطرح هست
دوم متن این شبهه رو توی سایت متعلق به وهابی های سعودی پیدا کردم
از اونجاییکه پاسخ به این موارد وظیفه ماست تا اونجا که بشه سعی می کنیم دلایل متقن بیاریم.
سوم اینکه اصلا معلوم نیست که این دلایلی که توی متن اومده و عنوان شده که شیعه به این خاطر میگه ائمه معصوم هستند درسته یا نه شاید شیعه اصلا دلایل دیگری داشته باشه .
در آخر هم از کاربران می خوام با توجه به اهمیت موضوع از زدن پست های بیهوده مثل : آره اتفاقا من هم تو این فکر بودم و ... اجتناب کنند تا پاسخ به این شبهه طی روال پیش بره.
من از اول کلا پیگیر دلایل شیعه بر معصومیت اهل بیت میشم و اون هایی که با ادعای متن بالا مطابقت داشت رو جواب خواهیم داد انشاء الله

نکته مهم:
هدف از پاسخ به این پرسش توجیه عقیده عصمت اهل بیت در شیعیان نیست بلکه هدف کشف حقیقت و روشن شدن موضوع هست و قرار هست منطقی بحث بشه

دوم متن این شبهه رو توی سایت متعلق به وهابی های سعودی پیدا کردم

در پست اول منبع ذکر شده !

من از اول کلا پیگیر دلایل شیعه بر معصومیت اهل بیت میشم و اون هایی که با ادعای متن بالا مطابقت داشت رو جواب خواهیم داد انشاء الله

منتظر نظرات ارزشمند شما هستیم .

در پست اول منبع ذکر شده !

من منبع خبر شما رو تو پست اول ندیدم
اگر منظورتون goftomanedini.com هست که اصلا این سایت باز نمیشه
اگ نه من چیزی ندیدم

اگر منظورتون goftomanedini.com هست که اصلا این سایت باز نمیشه

بله
سایتش مشکلی نداره

شما یه بار چک کنید شاید فرجی شد و سایت باز شد
من که تا الان نتونستم وارد سایت بشم