موضوع: مرگ و فرشتگان رحمت

مرگ و فرشتگان رحمت

هنگامى كه انسان در حالت مرگ قرار مى گيرد، اگر از مؤ منان و صالحان و شيعيان باشد ((ملك الموت )) با فرشتگان ((رحمت )) با زيباترين صورت و خوشحال ترين قيافه با طبق هايى از گل ، بر او وارد مى شوند و وى را به بهشت بشارت داده و جايگاهش را به او نشان مى دهند. آنان مانند خدمت گزاران با ادب ، در مقابل محتضر مجسم مى شوند و اجازه ورود مى خواهند.
قرآن در اين باره مى فرمايد: ((كسانى كه ايمان آورده و تقوا اختيار كرده اند، پيوسته در زندگى دنيا و آخرت ايشان را به نعمتهاى بهشت بشارت مى دهند و اين بشارت پيروزى و رستگارى بزرگى براى انسان است )).(1)
در جاى ديگر مى فرمايد:
((كسانى كه گفتند: پروردگار ما خداى جهانيان است و روى آن پافشارى كردند. ملائكه بر آنان نازل مى شوند و مى گويند: نترسيد و محزون نباشيد. بشارت باد شما را به بهشتى كه به آن وعده داده شده ايد)).(2)
در برخى روايت ها درباره بشارت دادن فرشتگان چنين آمده است : هنگامى كه فرشتگان بر محتضر وارد مى شوند و كنار او قرار مى گيرند. خداوند متعال ، پرده را از جلوى چشم او كنار مى زند و جايگاه او را به وى نشان مى دهد. انسان مى گويد: اين كاخ ‌ها، باغ ها و درختان از كيست ؟ فرشتگان مى گويند: آنها متعلق به تو است . مى گويد: اگر متعلق به من است ، چرا مرا به آن جا نمى بريد؟ مى گويند: اختيار با تو است . اگر مايل باشى ترا به آنجا مى بريم .
در اين هنگام ، طبق هاى گل بهشتى را مقابل بينى او قرار مى دهند. از بوى خوش آنها بسيار لذت مى برد و حالتى شبيه نعشه و خوابى لذت بخش به او دست مى دهد كه در اثر آن ، تمام دردها و رنج ها و سختى ها از او برطرف مى شود و به دنبال بو كشيدن گل ها روح به آسانى از بدنش خارج مى شود.
قرآن در اين باره مى فرمايد: ((اگر محتضر از نيكان و مقربان درگاه خدا باشد روح و ريحان (آسايش دائمى و گل ها) و نعمت هاى بهشت جاويد براى اوست .))(3)
وقتى ((ملك الموت )) با كمال ادب و احترام روح او را مى گيرد، فرشتگان ((رحمت )) آن روح پاك را از ((ملك الموت )) تحويل مى گيرند و در پارچه هايى از حرير مى پيچانند و به سوى آسمانها مى برند. به هر آسمانى كه مى رسند فرشتگان آن آسمان ، با احترام تمام او را تشييع مى كنند تا بر خداوند عرضه نمايند.
سپس آن را برمى گردانند تا تشييع كنندگان و غسل دهندگان و نمازگذاران خود را ببيند و دفن شدن جسد خود را مشاهده كند. بعد از آن ، روح را به آسمان مى برند و در ((اعلا عليين )) (آن جايى كه پرونده و روح نيكان مى باشد) جاى مى دهند.
در حديث ديگرى از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل شده است : هنگامى كه خداوند از بنده مؤ من خود راضى شد. به ((ملك الموت )) مى فرمايد: ((روح فلان بنده مرا پيش من آوريد؛ زيرا وى را آزمايش ‍ كردم آن طور كه او را مى خواستم يافتم . ((ملك الموت )) با پانصد فرشته كه همه آنان لباس هاى سبز پوشيده اند و به دست هر كدام شاخه هاى گل و زعفران است و نزد او مى آيند و هر كدام او را بشارتى مى دهند غير از بشارتى كه ديگران به وى داده اند مى گويند آماده شويد براى خارج كردن روح اين بنده مؤ من )).(4)

1-سوره يونس ، آيه 63 و 64.
2-سوره فصلت ، آيه 39.
3-سوره واقعه ، آيه 87 و 88.
4-بحار الانوار، ج 6، ص 172، باب 6، حديث 52 و جامع الاخبار و دعوات راوندى .



منبع:کتاب انسان از مرگ تا برزخ
مؤ لف : نعمت اله صالحى حاجى آبادى