موضوع: ضــیــافــت نــور (ویژه نامه ماه مبارک رمضان)

در نکوداشت رمضان ،ماه برتر خداوند متعال شعری تقدیم میکنم .

الا ای ماه آیات الهی
ایا ماه خلوص و جان نثاری
بپایت خویشرا قربان نمودم
که بهتر از همه پیش خدایی

مرا زیبا ترین احساس با توست
که جای برترین مقیاس در توست
درونت عشق معنایی گران است
تجلی گاه انوار الهی

تو مهماندار دلهای عطوفی
پذیرای محبان رئوفی
حریمت جایگاه دوستداری
تو ماه مهربانی و صفایی

همه تسبیح گویان در تو باشند
دوای چاره جویان درتو باشد
شب قدرت هزاران ماه ارزد
تو درد قلبها مرحم نمایی

دعا جون رود از هر سینه جاریست
دل هر کس ز خشم و کینه خالیست
تمام دیده ها پر اشک باشند
تو ماه اشک و آه بینوایی

ز قرآن حال گیتی منقلب شد
نظام کفر آندم منشعب شد
نزول وحی باشد افتخارت
تو ماه نور عرش کبریایی

شب قدر و دعا و اشک وزاری
چو عقد عاشق و معشوق جاری
سحر قرآن به سرنالان و مضطر
عجب شوری چه حالی و هوایی

مه افشای خصم و کینه دون
مه رسوایی آن قوم ملعون
تو را ای کاش آن شب رانمی بود
به مولا زد ، شقیق الاشقیایی

تو را نام علی آذین ببندد
خدا عشق علی در دین پسندد
تمام افتخارت نام مولاست
تو ماه اشک وآه انبیایی

امید"خادم"است ای ماه والا
تو را حق علی و جان مولا
مرا با خیل مهمانان در خود
بده حالی و شوری و نوایی

شَهرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنزِلَ فِيهِ القُرآنُ...
(روزه در) ماه رمضان، ماهى است كه قرآن در آن نازل شده است...
فَمَن شَهِدَ مِنکُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ
پس هر كس از شما كه اين ماه را دريابد، بايد روزه بگيرد
وَ مَن کانَ مَرِيضاً أَو عَلى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِن أَيَّامٍ أُخَرَ
و آن كس كه بيمار يا در سفر باشد، روز‌هاي ديگرى را به همان تعداد روزه بگيرد.
(بقره: 185)

مارا به دعا کاش نسازند فراموش
رندان سحرخيز که صاحب نفسانند . . .

پيشاپيش فرا رسيدن ماه مبارک رمضان بر تمام بزرگواران نورآسمانی مبارک

" خـدايا اين مـاه را به عبادت ما آكنده ساز، و اوقاتش را به طاعتمان بياراى،
و در روزش ما را به روزه داشتن، و در شبش به نــمــاز و تــضــرع بسوى تـــو
و فروتنى براى تـــو، و خوارى در برابر تـــو، يـارى ده،
تا روزش بر ما به غفلتى، و شبش به تقصيرى گواهى ندهد …"

اللّهُمّ اشْحَنْهُ بِعِبَادَتِنَا إِيّاكَ، وَ زَيّنْ أَوْقَاتَهُ بِطَاعَتِنَا لَكَ، وَ أَعِنّا فِي نَهَارِهِ عَلَى صِيَامِهِ، وَ فِي لَيْلِهِ عَلَى الصّلَاةِ وَ التّضَرّعِ إِلَيْكَ، وَ الْخُشُوعِ لَكَ، وَ الذّلّةِ بَيْنَ يَدَيْكَ حَتّى لَا يَشْهَدَ نَهَارُهُ عَلَيْنَا بِغَفْلَةٍ، وَ لَا لَيْلُهُ بِتَفْرِيطٍ

دعــاي 44 صحيفه سجاديه

وَاسْتَمِعْ یَوْمَ یُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّکَانٍ قَرِیبٍ
و گوش فرا ده.
و منتظر روزی باش که منادی از مکانی نزدیک ندا میدهد
ق 41

خدایا امروز روز اول ماه میهمانیت عهد می بندم شبهای 23 رمضان هرسال برای شنیدن صیحه آسمانیت
در بلند ترین نقطه شهر, عاشقانه و خالصانه منتظر باشم

ﺧﺪﺍﯾﺎ ؛ ﮔﻔﺘﻢ ﺩﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺯﺷﺖ ﺍﺳﺖ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﺭﻓﺘﻦ !
ﺩﺳﺖ ﭘﺮ آمده ام …
ﺩﺳﺘﯽ پر ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻩ ، ﭼﺸﻤﯽ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﻣﯿﺪ !

و سفـر آغـاز شُـد تـا دل از هــرچه غیــر اوست بگسـلد؛
که تقـرّب بـه او ،
قـدم هـای عـاشقـانه می خواهـد ..
مجال ِ مــاندن نیـست ..
به ادراک ِ پـرواز ، بـال بـاید گشــود،
کــه این شـب ها کوتــاه ترین راه رسیــدن به اوست ..
پس ؛ هجــرتی باید ،

از مــن ِ خویش تــا آن ِ او .