موضوع: تعريف شيطان

از قديم الايام ، افسانه شيطان ، همواره انسانها را در دنيايى از وحشت و ابهام فرو برده بود و هم چنان ادامه دارد.
مى گويند: بچه هاى بازى گوش و نافرمان و زيرك شيطان اند، افراد منحرف را شيطان اغوا كرده ، هر كار بد فرجامى از وسوسه هاى شيطان است و در هر كار بدشگونى شيطان دست دارد.
مى گويند: شيطان در همه جا هست ، اعوان و انصارش در همه جا وجود دارند، او با همه مردم كار دارد، در برابر همه قد علم مى كند، هر انسانى را به بهانه اى فريب مى دهد و دام هاى گوناگون در اختيار دارد.

شيطان در ذهن بچه ها عامل وحشت و ترس و وسيله اى براى رام كردن و ترسانيدن آنان است . قصه نويسان ، براى سرگرمى كودكان از شيطان يك موجود خيالى ساخته و از نخستين سال هاى زندگى ، يك شبح وحشتناك و يك قدرت اسرارآميز در ذهنشان مى آفرينند.
مى گويند: براى بزرگ سالان ، شيطان عامل فريب و گناه است ، انسان را به معصيت وا مى دارد، تمايلات نفسانى را بيدار مى كند، موجب سقوط و لغزش انسان مى شود، خواسته ها نامشروع را پديد مى آورد، باعث تجاوز و تعدى مى گردد، شهوات ويران گر را تحريك مى كند، خشم و غضب را شعله ور مى سازد، مصيبت و رنج مى آفريند، آدمى را به تباهى و فساد مى كشاند، لجاجت و خودسرى را رونق مى دهد.
و نيز: تمامى اين صفات از شيطان و كار او است ، انسان از روى ندامت با فريادى بلند مى گويد: نفرين بر شيطان ، لعنت خدا و ملائكه بر او باد، اين شيوه از زمان حضرت آدم عليه السلام معمول بوده كه شيطان را مسئول هر كارى و عصيانى مى دانسته اند.

در تعريف او گفته اند: شيطان ، قدرتى است نابكار و بسيار بدكردار، نيرو و روحى است پليد و سركش و طغيان گر؛ حقيقت مطلب اين است كه شيطان ، اسم خاص نيست تا بر موجودى معين و مشخص دلالت كند و وجود مستقلى ندارد، اسمى است بى نشان ؛ مانند سيمرغ كه وجود خارجى ندارد و هيچ نام و نشانى براى او نيست ، اغلب جاها كه نام شيطان برده مى شود مراد همان ابليس است كه از دستورهاى خداوند سرپيچى و تكبر كرد.
شيطان و طرف دارانش در طول تاريخ در مقابل نيكان و نيك سيرتان قرار داشته اند و خواهند داشت ،

كلمه شيطان در قرآن هفتاد بار به صورت مفرد و هيجده بار به صورت جمع به كار رفته است كه روى هم 88 مرتبه مى شود.

برگرفته از کتاب شيطان در كمين گاه

شيطان دو معنى دارد: يكى اصطلاحى ، و آن همان معنايى است كه بر سر زبان مردم است . وقتى كلمه شيطان گفته مى شود، ذهن مردم متوجه آن ملعونى مى شود كه رو در روى خدا ايستاد و نافرمانى كرد و در برابر آدم عليه السلام سجده نكرد.
ديگرى معنى لغوى آن است ، شيطان از (شطش ) و (شاطن ) گرفته شده و هر دو به معنى پليد، خبيث ، پست و موجودى سركش ، متمرد و نافرمان به كار برده مى شود. به عبارت ديگر، به هر چيز مرموز، موذى و آزار دهنده گفته مى شود. هم چنين به معنى منحرف و منحرف كنند، ياغى و طاغى ، شرير و شرارت كننده ، دور بودن و دور شدن از حق و حقيقت ، دور شدن از رحمت و مغفرت الهى ، بدخوى و سخت دل ، بدجنس و بد ذات و ناپاك ، هلاك شده و هلاك شونده آمده است .
[align=center]اين معانى و صفات در انسان باشد يا در جن ، در چهار پايان باشد يا وحوش ، خزندگان و غيره همه اين ها از معانى و مصاديق شيطان است .[/align]

و فرد شاخص آن ، همان معنا و مفهوم اصطلاحى آن است كه در ميان مردم معروف و مشهور است و آن ابليس و لشگريان و اعوان و انصار و ياوران او است . همان كسى كه باعث بدبختى خود و آدم عليه السلام ، باعث بيرون شدن خود و آدم عليه السلام از بهشت شد

روزی ""علی بن محمد صوفی "" شیطان را دید . آن ملعون از صوفی پرسید : تو کیستی ؟ جواب داد : من از فرزندان آدم (ع) هستم . شیطان گفت :"" لا اله الا الله "" ! تو از قومی هستی که گمان می کنند از دوستان خدایند در حالی که نسبت به او گناه می کنند ! می پندارند از دشمنان شیطانند در حالی که او را اطاعت می کنند ! صوفی گفت : تو کیستی ؟ جواب داد : من صاحب قدرت و اسم بزرگ و طبل عظیم هستم . من قاتل هابیلم , سوار شونده در کشتی نوحم , پی کننده ی ناقه ی صالحم , روشن کننده ی آتش ابراهیمم , طراح قتل یحیایم , غرق کننده ی قوم فرعون در نیلم , به حرکت درآورنده ی وسائل سحر, و جادوی جادوگران در برابر موسایم , سازنده ی گوساله ی سامری بنی اسرائیلم , سازنه و صاحب اره بر فرق زکریایم , حرکت کننده با لشکر ابرهه برای خراب کردن خانه ی کعبه با فیلانم , طراح ناموفق قتل پیامبر اسلام در احدو حنینم , به وجود آورنده ی لشکر صفینم , القا کننده و بوجود آورنده ی حسد روز سقیفه در قلوب منافقانم .من صاحب هوج (= کجاوه ) در روز جنگ بصره و جملم , من شتر عایشه در روز جملم , دشنام دهنده در روز عاشورا و کربلا به مومنانم , من اما و رهبر و دستور دهنده ی منافقانم , من بزرگ پیمان شکنانم .من رکن و ستون ظالمانم , گمراه کننده ی مارقینم , نابود کننده ی اولینم , به انحراف کشنده و گمراه کننده ی آخرینم , "" ابومره "" نه مخلوق از گل بلکه خلق شده از آتشم , غضب شده رب العالمینم , من لعنت شده ی خدا و فرشتگان و همه ی نیکان اعم از جن و انس و سایر مخلوقاتم .

صوفی گفت : تو را به حق آن خدایی که بر گردن تو حق دارد , مرا راهنمایی کن بر عملی که به واسطه ی آن تقرب به خدا پیدا کنم و در مشکلات روزگارم کمک بگیرم .

[align=center]شیطان گفت :: در دنیا به آن چه تو را کفایت می کند قانع باش و کمک بگیر بر آخرت خود به دوستی علی بن ابیطالب و دشمن باش با دشمنان او به درستی که من خدا را در هفت آسمان عبادت کردم و او را در هفت زمین معصیت نمودم . هیچ فرشته ی مقربی و یا پیامبر مرسلی را نیافتم مگر این که به واسطه دوستی علی (ع) به خدا نزدیک شده باشد .
صوفی گفت : ناگهان شیطان از پیش چشمم غایب شد و من نزد حضرت امام باقر (ع) آمدم و برایشان بازگو نمودم

حضرت فرمود :: آن معلون شیطان بود که به زبان ایمان اورد اما در قلب خود کافر است.[/align]

:rose: