حكايتى از استاد الهى قمشهاى درباره دیوان شعرا
خداوند رحمت كند استاد بزرگ و عارفم مرحوم الهى قشمهاى را، مىفرمودند:
تمام دواوين شعرا فداى چهار ديوان:حافظ- سعدى- مثنوى- بابا طاهر!
و همه ديوان بابا طاهر فداى اين يك رباعى:
خوشا آنان كه اللَّه يارشان بى
به حمد و قل هو اللَّه كارشان بى
خوشا آنان كه دائم در نمازند
بهشت جاودان بازارشان بى
و نيز آن عارف عاشق مىفرمودند:
ايّامى كه در خراسان با بودن اساتيدى بزرگ و حكمايى سترگ و فقيهانى عظيم القدر مشغول تحصيل بودم، ناگهان دلم حال و هواى وطن و شهر و ديار كرد، در صحن مطهّر حضرت رضا عليه السلام به گوش جان و گوش سر شنيدم هاتفى خواند:
خوشا آنان كه اللَّه يارشان بى
توكّلت على اللَّه كارشان بى
دلم از حال و هواى وطن با شنيدن آن آواى ملكوتى بيرون آمد و سراسر متوجّه درس و بحث شد.
آرى، اگر نعمت مقام و نعمت مال و نعمت علم و نعمت آبرو و خلاصه هر نعمتى در همان جايى كه خداوند فرموده خرج شود، نه يك ثانيه عمر تلف مىشود و نه آدمى نسبت به ديگران منبع ظلم و شرّ مىشود و نه به عذاب حقّ مبتلا مىگردد و نه از رضاى حقّ و بهشت الهى محروم مىگردد.
پایگاه عرفان
استاد انصاریان